สงครามประชาชน

คอลัมน์ .ฉุก(ละหุก)คิด
จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้
โดย นายหัวดื้อ

คาดว่าตลอดทั้งสัปดาห์นี้ข่าวสารบ้านเมืองคงจะวนเวียนอยู่กับเรื่องการชุมนุมใหญ่ของคนเสื้อแดง โดยเฉพาะในส่วนที่เกี่ยวกับว่าจะเกิดความรุนแรงขึ้นหรือไม่ และข่าวสารเรื่องความรุนแรงส่วนใหญ่น่าจะออกมาจากทางฝั่งของรัฐบาล ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะว่าในช่วงเวลาที่ผ่านมาคนของรัฐบาลก็พูดเรื่องความรุนแรงอยู่ตลอดเวลา

ความจริงเรื่องการโหมกระแสเรื่องความรุนแรงมองได้ 2 แง่มุม

แง่มุมหนึ่งมองได้ว่าเป็นการเตือนไม่ให้กลุ่มที่จะใช้ความรุนแรงลงมือทำอะไร เพราะว่ารัฐบาลรู้ไปหมดว่ามีความเคลื่อนไหวอย่างไรกันบ้าง

แง่มุมหนึ่งมองได้ว่าเป็นการเขย่าขวัญประชาชนคนธรรมดาที่ไม่เกี่ยวข้องกับกลุ่ม กับสี เพราะการโหมประโคมข่าวเรื่องความรุนแรงของคนในรัฐบาลและหน่วยงานภาครัฐได้ทำให้ประชาชนทั่วไปรู้สึกหวาดกลัวว่าจะเกิดความรุนแรงขึ้นมาจริงๆ

ความรู้สึกหวาดกลัวที่เกิดขึ้นกับประชาชนทั่วไปมองในแง่ของยุทธศาสตร์ถือว่ารัฐบาลประสบความสำเร็จ เพราะทำให้คนทั่วไปรู้สึกไม่ดีกับผู้ชุมนุมที่เคลื่อนไหวทางการเมือง ซึ่งทำให้รัฐบาลได้แนวร่วมไปโดยปริยาย

แต่สิ่งที่คนในรัฐบาลและนักการเมืองฝั่งรัฐบาลไม่น่าทำคือการปลุกให้ประชาชนคนกรุงเทพฯออกมาต่อต้านการชุมนุมของคนเสื้อแดง เพราะมันสุ่มเสี่ยงที่จะทำให้เกิดการกระทบกระทั่งกันได้

รัฐบาลอาจคิดว่าการปลุกให้คนกรุงเทพฯออกมารักษาชุมชนของตัวเองจะช่วยให้รัฐบาลมีความชอบธรรมในการดำเนินการกับคนเสื้อแดงอย่างใดอย่างหนึ่งมากขึ้น เหมือนกับกรณีที่เกิดขึ้นที่ชุมชนนางเลิ้งเมื่อตอนเหตุการณ์สงกรานต์เลือดเมื่อปีที่แล้ว แต่รัฐบาลเองก็ต้องไม่ลืมว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่ชุมชนนางเลิ้งในช่วงสงกรานต์เลือดนั้นมีข้อสงสัยมากมายที่รัฐบาลยังไม่ให้คำตอบ โดยเฉพาะข้อสงสัยที่ว่าคนที่เอาปืนออกมายิงใส่ผู้ชุมนุมนั้นเป็นคนนางเลิ้งจริงหรือไม่

มีใครแฝงเข้าไปสร้างสถานการณ์ขึ้นมาหรือเปล่า

เหมือนกับกรณีที่เกิดขึ้นที่พัทยา ที่มีภาพคนเสื้อน้ำเงินเอาหนังสติ๊กยิงใส่คนเสื้อแดง ถือไม้ไล่ตีคนเสื้อแดง

เหตุการณ์เหล่านี้ทั้งสื่อ ทั้งฝ่ายคนเสื้อแดงบันทึกภาพเอาไว้ได้อย่างชัดเจน แต่ดูเหมือนว่ารัฐบาลไม่คิดแม้แต่จะเสาะหาความจริงหรือดำเนินการกับคนเหล่านั้น คงมีแต่การดำเนินการกับคนเสื้อแดงอยู่ฝ่ายเดียว

คำถามคือมีการสอบสวนเพื่อเอาผิดกับคนพวกนี้บ้างหรือไม่ ออกหมายจับไปบ้างหรือไม่ เพราะมีภาพถ่ายปรากฏหน้าตาเป็นหลักฐานที่ชัดเจน

ไม่ได้อยากจะรื้อฟื้นอะไร แต่อยากเตือนเอาไว้ว่าการปลุกให้ประชาชนออกมาต่อต้านประชาชนมันอาจได้ไม่คุ้มเสีย เพราะอาจเป็นน้ำผึ้งหยดเดียวที่ทำให้เกิดปัญหาตามมาอย่างคาดไม่ถึงได้



**********************************************************************