--- พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา ---

วันจันทร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2553

ฤา แค่ห่มคลุม หนังราชสีห์

เคยภูมิใจ ในศักดิ์ ราชสีห์
รับผิดชอบ หน้าที่ อันยิ่งใหญ่
บำบัดทุกข์ บำรุงสุข ทุกผองภัย
เป็นชายชาติ มหาดไทย ทระนง

มาเสียศักดิ์ เสียศรี ขายขี้หน้า
ได้ตำแหน่ง โดยซื้อหา และผ่อนส่ง
เสียงเล่าอ้าง ด่างพร้อย ทั้งเผ่าพงศ์
มหาดไทย จักดำรง อยู่อย่างไร

เงยหน้าอายฟ้า ก้มหน้า ก็อายดิน
จะทนคำ หยามหมิ่น ได้ถึงไหน
แบกยศ แบกศักดิ์ หนักบ่าไป
จะหาความ ภาคภูมิใจ ก็ไม่มี

แอบสยบ นบนอบ ในเถื่อนถ้ำ
ทุกตำแหน่ง ถูกขย้ำ สิ้นราศี
ทั้งข้าหลวง ข้าราช ขาดบารมี
แค่ห่มคลุม หนังราชสีห์ เยื้องลีลา

ฤา ถึงยุค หมดสิ้น ศักดิ์ราชสีห์
สยบยอม ให้ย่ำยี เยี่ยงขี้ข้า
เสพยศ เสพศักดิ์ อัครา
แต่อับอาย ขายขี้หน้า ราคามัน !



ว.แหวนลงยา
บทกวี ข้อคิด และบทความ ตามแรงกระตุ้นจากเหตุบ้านการเมือง
Permalink : http://www.oknation.net/blog/wachira89
****************************************************

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น