สุดท้ายเป็นเพียงข่าวลือ...ได้ยินพูดต่อๆ กันมา! “สำราญ รอดเพชร” กับหน้าที่โฆษกพรรคการเมืองใหม่...ถึงการออกมาแพร่งพราย
ข้อมูลสำคัญอัน “เป็นความลับ” เกี่ยวกับคดียึดทรัพย์ “ทักษิณ ชินวัตร”
น่าเสียดายกับคำพูดเพียงไม่กี่คำของคนๆ หนึ่ง...ซึ่งขาดความ “แหลมคม” ทางการเมือง...และอ่อนด้อยด้วย “ไหวพริบ” ปฏิภาณ
จากบุคคลระดับ “แกนนำ” ที่มวลชนคนเสื้อเหลืองให้การยอมรับ...มาวันนี้เขาเป็นเพียง “เสือสิ้นลาย” เพราะการ “กวัดแกว่งลมปาก”
โดยขาดเนื้อหาและสาระข้อเท็จจริง ทำให้ “สำราญ” กลายเป็นคนหมดสิ้น...ในด้านความน่าเชื่อถือทั้งหมดทั้งมวล
โดยเฉพาะตำแหน่งหน้าที่...ซึ่งจำเป็นต้อง “ยึดโยง” เกาะกลุ่มมวลชน.
ในโอกาสต่อไปตัวท่านจะทำอย่างไร? หากพูดอะไรแล้ว...ไม่มีคนเชื่อ...ไม่มีคนฟัง เมื่อเป็นเช่นนั้น...มันจะแตกต่างอะไรกับ
การนั่งพูดนั่งฟังเพียงคนเดียว...ซึ่งภาษาชาวบ้านเขาเรียกว่า “คนไม่ปรกติ” แต่ยังไม่เข้าขั้นถึง “คนบ้า” เพราะนิยามของคนบ้า คือ
ผู้ที่มีอาการทางจิตทำให้ประสาทฟั่นเฟือน
แต่สำหรับ “สำราญ” แล้ว ท่าน “ไม่ใช่” กิริยาและความรู้สึกของท่าน ยังสามารถ “รับรู้” เพียงอาจมี “อาการหลุด” บ้าง
เป็นบางครั้งบางคราว อย่างเช่น...อยู่ดีๆ ก็หยิบ เอาตะหลิวกับกระทะมาตีเป้งๆ ให้เสียงดัง เพื่อทำให้คนสนใจ...
ทั้งที่ไม่รู้เหตุผลว่า...ทำไปทำไม? แบบนี้ไม่เรียกว่า “บ้า” แต่เรียกว่า “ติ๊งต๊อง” “สำราญ” ควรทำตัวให้อยู่กับร่องกับรอย...
และอย่าไปยึดติดว่า “หน้าที่โฆษก” ต้องออกมา “ตีกระทะ” ให้คนเงี่ยหูฟังเพียงอย่างเดียว
หากจะเล่นงานฝ่ายตรงข้าม...ต้องรู้จักตอบโต้อย่าง “มีกึ๋น” สมองกับปาก...ต้องมีความสัมพันธ์กันอย่างลึกซึ้ง
แต่มิใช่ต้นแบบเช่น “เทพไท เสนพงศ์” สุดยอดโฆษกแห่งยุคนี้...ซึ่งสามารถใช้ปากกับสมอง “คล้องจอง” ประสานกันอย่างน่าเชื่อ
คิดเร็ว...พูดเร็ว...ตอบโต้เร็ว...ถึงขนาดบางที “ต่อมน้ำลาย” ยังผลิตไม่ทัน ยิ่งฟังมันพูด..กูยิ่งบ้า!
โดย.ภูผาหิน
********************************************************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น