เมื่อเรามีรัฐบาลพิการสมอง
ท่วงทำนองบริหารที่ผลาญเผา
กู้เงินเขาให้เราค้ำก็ชำเรา
สาวได้สาวเอาน่าเศร้าใจ
ประเทศไทยเราจึงจมต้องอมทุกข์
หมดสุขเพราะเขาเข่นให้เป็นไพร่
น้ำใต้ศอกของอำมาตย์ย่อมบาดใจ
ส่งรัฐบาลจัญไรมานั่งเมือง
ยกพวกปล้นปวงประชาเพราะหน้าด้าน
จริตต่ำกว่าขอทานสะพานเหลือง
เห็นประชาธิปไตยแผ่ในเมือง
ก็ปลุกเหลืองปลุกชมพูมาสู้แดง
ความวุ่นวายมิใช่แดงแสดงก่อน
ก็เหลืองสอนมิใช่หรือฮือเข้าแย่ง
เมื่อเลือกตั้งสู้ไม่ได้ก็ใช้แรง
ต้านสีแดงแรงเหลืองคือเรื่องโจร
รัฐบาลทำดีขยี้ทิ้ง
แล้วไปตั้งฝูงลิงมาห้อยโหน
เทวดาสูงนักแต่รักโจร
ให้เล่นโขนหรอกใครไปวันวัน
ไฉนเล่าเจ้าอำมาตย์พิฆาตรัฐ
ประชาธิปไตยขบกัดเอาหรือท่าน
นึกว่ารักประเทศไทยใจตรงกัน
กลับห้ำหั่นประเทศตนจนจนมุม
เพราะรักแต่ครอบครัวหัวจึงปั่น
บ้านเมืองดีฉับพลันก็ดันกลุ้ม
ก็เจ้ามือกินรวบเคยควบคุม
พอเกิดมุมประชาธิปไตยใจไม่ยอม
เลือกรัฐบาลย่ำเท้าเอาแต่ดูด
ตามหลักสูตรของคุณพ่อผู้หล่อหลอม
ให้เหมือนกันทั้งแผ่นดินจึงยินยอม
ความหลากหลายรายล้อมไม่ต้องการ
แล้วบ้านเมืองเดินไปอย่างไรเล่า
ชาวโลกเขาก้าวหน้ามหาศาล
มายึดเอาอวิชชาเป็นปราการ
รัฐบาลปัญญาอ่อนหลอกหลอนคน
เผด็จการนิยมใช้ไพร่โง่โง่
ที่วางก้ามยโสแต่ฉ้อฉล
เป็นลูกน้องสามานย์ของพาลชน
และยกตนข่มท่านตามสันดาน
สูตรนี้หรือคือไทยในวันนี้
หกสิบสี่ล้านคนไม่พ้นผ่าน
ความฉิบหายใกล้เข้ามาเห็นอาการ
จะวายปราณกันทั้งเมืองเหลืองทั้งตัว
อย่ามุ่งไล่รัฐบาลเป็นงานหลัก
เขามีคนปกปักต้องมองทั่ว
จะรุผึ้งต้องทั้งรังอย่านั่งกลัว
ตีแต่หัวหรือปลายตายอยู่ดี
รัฐบาลผลาญชาติอำมาตย์ชอบ
เพราะเสริมส่งซึ่งระบอบที่กดขี่
ประชาชนหมดสิ้นเขายินดี
ยิ่งไม่มีแต้มต่อยิ่งพอใจ
จะทนทานต่อไปทำไมหรือ
จงออกไปไว้ชื่อมิใช่ไพร่
พลเมืองเต็มอัตราประชาไทย
ต้องร่วมไล่ปวงอำมาตย์ชาตินรกานต์.
หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์วิวาทะ Thai Red News ปีที่ 1 ฉบับที่ 38
โดย จักรภพ เพ็ญแข
-------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น