ตัวกูเป็นไพร่ชั้น กรรมกร
โดดเดี่ยวเทียวพเนจร ก่อสร้าง
ทุกข์ยากอยู่กินนอน เพิงเก่า
เงินค่าแรงเขาค้าง รุ่มร้อนหมางหมอง
ตัวเราเป็นไพร่ชั้น ขายของ
ทุนต่ำเงินสำรอง เสื่อมสิ้น
กำไรค่าควรมอง ยากยิ่ง
เงินบ่สะพัดดิ้น แข่งค้าฉาวฉาน
คิงฮาเป็นไพร่ชั้น ตกงาน
คอยแต่เบียดเบียนผลาญ พี่น้อง
งานดีบ่เคยพาน พบแผ่
กินอยู่ยากเย็นต้อง จ่อมกู้เสาะหา
ตัวฉันเป็นไพร่ชั้น ชาวนา
กินอยู่ตามประสา หม่นไร้
พืชผลนั่นราคา ตกต่ำ
รัฐบ่เคยยกได้ นั่นแล้จึงจน
ฉันอมาตย์ใหญ่เพี้ยง จอมคน
เดินทั่วทิศผองชน ถ่อมไหว้
มองเห็นไพร่เดนคน จนจ่อม
ควรค่าดำรงไว้ คู่ด้าวแดนสยาม
by ปติตันขุนทด
**********************************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น