เลือกตั้ง ก.ค.57 แน่หรือ !!?

โดย : ธวัชชัย อินทรประดิษฐ์

ผลการหารือร่วมระหว่างคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) กับ หน่วยงานด้านความมั่นคง 12 หน่วยงาน เมื่อวันที่ 8 เม.ย.ที่ผ่านมา เพื่อประเมินสถานการณ์ก่อนที่จะจัดการเลือกตั้ง ส.ส.ครั้งใหม่ ได้ข้อสรุปที่เห็นตรงกันว่า สถานการณ์ใน 45-60 วันนี้ ยังไม่สามารถจัดการเลือกตั้งที่สงบขึ้นได้ ต้องมีการประเมินสถานการณ์กันแบบวันต่อวัน

อีกทั้งที่ประชุมยังได้ข้อสรุปร่วมกัน 5 ข้อประกอบด้วย 1.ที่ประชุมเห็นตรงกันว่าการเลือกตั้งเป็นทางออกของประเทศ เพราะการที่รัฐบาลรักษาการเป็นเวลานานจะกระทบกับเศรษฐกิจและสังคม

2.กกต.และหน่วยงานความมั่นคงยืนยันว่ามีความพร้อมที่จะจัดการเลือกตั้งในสถานการณ์ปกติ ซึ่งหมายถึงสถานการณ์ที่คลี่คลายความขัดแย้งลงไปแล้ว

3.สถานการณ์ในปัจจุบันยังเป็นอุปสรรคที่จะจัดเลือกตั้งให้สำเร็จ หากจะจัดเลือกตั้งใหม่เป็นหน้าที่ของทุกภาคส่วนที่ต้องร่วมกันแก้ไขปัญหา

4.ที่ประชุมยังไม่มีการกำหนดวันเลือกตั้ง เพราะต้องรอฟังความเห็นจาก 73 พรรคการเมืองในวันที่ 22 เม.ย.นี้ก่อน อีกทั้ง กกต.ขอเชิญชวนให้ ทุกภาคส่วน ทั้ง 7 องค์กรธุรกิจ สภาหอการค้าแห่งประเทศไทย และสภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย มาร่วมหารือเพื่อนำแนวทางประกอบการตัดสินใจกำหนดวันเลือกตั้ง

และ 5.ระหว่างการประเมินสถานการณ์ทางกกต.จะแก้ไขกฎหมายและระเบียบต่างๆ เพื่อแก้ไขปัญหาและอุปสรรคการเลือกตั้ง

"สถานการณ์ขณะนี้ยังไม่เบาลงจึงยังไม่เหมาะสมที่จะจัดการเลือกตั้งใหม่ เพราะกลัวว่าเหตุการณ์จะซ้ำรอยเหมือนวันที่ 2 ก.พ.จนทำให้เสียงบประมาณ 3.8 พันล้านบาท" ภุชงค์ นุตราวงศ์ เลขาธิการ กกต.ระบุ

ขณะที่ในการประชุมร่วมกับพรรคการเมือง วันที่ 22 เม.ย.นี้ กกต.เตรียมนำข้อสรุปจากการประชุมร่วมกับตัวแทนเหล่าทัพและฝ่ายความมั่นคง เสนอต่อที่ประชุมพรรคการเมือง โดยเมื่อหารือกับพรรคการเมืองแล้ว จะนำข้อสรุปจากทั้งสองฝ่ายไปพูดคุยหารือกับรัฐบาล เพื่อวางกรอบการจัดการเลือกตั้งส.ส.ในเวลาที่เหมาะสม

ก่อนหน้านี้ กกต.ได้วิเคราะห์คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญแล้วเห็นว่า ศาลรัฐธรรมนูญได้ระบุถึงสาเหตุที่ทำให้การเลือกตั้ง 2 ก.พ. ไม่เสร็จเรียบร้อยมาจากปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง จนกกต.ไม่สามารถที่จะให้มีการสมัครรับเลือกตั้ง ส.ส. ใน 28 เขตได้

ดังนั้น กกต.ต้องพิจารณาว่าหากจะมีการจัดการเลือกตั้งใหม่ และให้เกิดความสำเร็จ กกต.ต้องคำนึงเรื่องสถานการณ์ความสงบเป็นสำคัญ ถ้ากกต.จัดการเลือกตั้งแล้วเกิดปัญหาซ้ำเดิม กกต.จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว

นอกจากนี้ที่ประชุมได้พิจารณากรณีที่ 53 พรรคการเมืองยื่นข้อเสนอให้กกต.จัดเลือกตั้งภายใน 45-60 นับแต่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัย แม้ตามคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญจะไม่ได้กำหนดแนวปฏิบัติ แต่ก็มีคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญที่ให้การเลือกตั้ง 2 เม.ย.2549 เป็นโมฆะ เป็นแนวทางที่ให้กกต.สามารถนำมาปฏิบัติได้

โดยทางสำนักงานกกต.ได้เสนอว่า ตอนปี 2549 หลังศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัยจนถึงวันเลือกตั้งใหม่ที่มีการกำหนดให้เป็นวันที่ 15 ต.ค.2549 ใช้เวลาทั้งสิ้น 160 วัน โดยในห้วงเวลา 160 วันดังกล่าว มีการกำหนดให้มีการเลือกตั้งภายใน 60 วันนับแต่ พ.ร.ฎ.แก้ไขเพิ่มเติมกำหนดวันเลือกตั้งใหม่ ประกาศใช้ในราชกิจจานุเบกษา

ดังนั้นกกต.น่าจะใช้กรอบระยะเวลาดังกล่าวเป็นหลักในการกำหนดวันเลือกตั้งใหม่ในครั้งนี้ ซึ่งได้มีการเสนอเป็น 3 รูปแบบ โดยแต่ละรูปแบบจะยึดกรอบกำหนดจัดการเลือกตั้งใหม่ภายในเวลา 60 วัน นับแต่พ.ร.ฎ.มีผลบังคับใช้ โดยให้นับย้อนจากเวลาดังกล่าวขึ้นไป 30 วัน หรือ 60 วัน หรือ 90 วัน สำหรับให้กกต.และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องได้เตรียมความพร้อมเพื่อให้การเลือกตั้งใหม่เป็นไปด้วยความเรียบร้อย

รวมทั้งจะต้องแก้ไขระเบียบกกต.ที่เป็นอุปสรรคต่อการเลือกตั้ง เช่น ระเบียบการรับสมัคร ส.ส. ที่อาจจะนำระบบการรับสมัครทางไปรษณีย์ด่วนพิเศษมาใช้ปฏิบัติเป็นการทั่วไป

ดังนั้นการกำหนดวันเลือกตั้งจะมี 3 รูปแบบ คือในกรอบระยะเวลา 90 วัน 120 วัน และ 150 วัน

ล่าสุด สมชัย ศรีสุทธิยากร กกต.ด้านกิจการบริหารงานเลือกตั้ง ได้โพสต์เฟซบุ๊กส่วนตัว ระบุถึงไทม์ไลน์การเลือกตั้งไทย (ที่ไม่เกี่ยวกับป.ป.ช. หรือศาลรัฐธรรมนูญ ) มีเนื้อหาระบุถึงแนวทางการเลือกตั้ง ว่า ในวันที่ 22 เม.ย.นี้ กกต.เชิญ 70 พรรคการเมืองหารือกำหนดวันเลือกตั้ง ส.ส.ที่เหมาะสม

นอกจากนั้น น่าจะมีการประชุมร่วมกันระหว่างรัฐบาลและ กกต. เพื่อกำหนดวันออกพ.ร.ฎ.เลือกตั้งใหม่ ในวันที่ 29-30 เม.ย. โดยรัฐบาลน่าจะเลือกสูตรที่เร็วที่สุดคือ 90 วัน จึงคาดว่าจะกำหนดวันเลือกตั้งใหม่ในวันอาทิตย์ที่ 20 หรือ 27 ก.ค.2557

"การเลือกตั้งครั้งใหม่ ไม่น่าจะมีเหตุโมฆะ เนื่องจาก กกต.ได้กำหนดวิธีการรับสมัครด้วยวิธีการที่หลากหลาย ทำให้น่าจะมีผู้สมัครครบทุกเขต แต่การได้ ส.ส.ครบร้อยละ 95 ภายใน 30 วันหลังจากการเลือกตั้งยังเป็นปัญหา เนื่องจากต้องเลือกตั้งครบทุกหน่วยจึงจะสามารถประกาศ ส.ส.บัญชีรายชื่อได้ และหากสถานการณ์ไม่เลวร้ายมาก สภาน่าจะเปิดได้ในเดือนก.ย.และมีรัฐบาลใหม่ได้ในเดือนต.ค."

สมชัย ยังกล่าวติดตลกทิ้งด้วยว่า "แนวทางคร่าวๆ นี้ เป็นการมองโลกในแง่ดี"

"การเลือกตั้ง" ถือเป็น "ไพ่" ของฝ่ายรัฐบาล ที่จะทำให้ตัวเองได้หวนกลับมายึดครอง "อำนาจ" ไว้ในมืออย่างเต็มรูปแบบอีกครั้งหนึ่ง แต่ตราบใดที่การเลือกตั้งยังไม่เกิดขึ้น และยิ่งทอดยาวออกไป ก็ย่อมทำให้รัฐบาล โดยเฉพาะพรรคเพื่อไทย เกิดอาการหวั่นไหวว่า "อำนาจรัฐ" ยังจะอยู่ในมือตัวเองอีกต่อไปหรือไม่

ดังนั้นการที่กกต.คาดหมายว่า การเลือกตั้งน่าจะเกิดขึ้นได้ในช่วงวันที่ 20 หรือ 27 ก.ค.นี้ น่าจะไม่เป็นที่ "สบอารมณ์" ของพรรคเพื่อไทยแน่นอน จึงเป็นไปได้มากที่ กกต.จะถูก "กดดัน" จากรัฐบาลและพรรคเพื่อไทย ให้ร่นเวลาจัดเลือกตั้งใหม่ให้เร็วขึ้น

ขณะที่ "กลุ่มกปปส." ก็คงจะทำทุกวิถีทาง เพื่อขัดขวางไม่ให้เกิดการเลือกตั้งได้สำเร็จ แต่ต้องการให้เกิดการ "ปฏิรูป" เสียก่อนแล้วค่อยไป เลือกตั้ง

ดูแล้ว"การเลือกตั้ง"จะเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ และเมื่อไหร่ จึงยังเป็นอะไรที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ในขณะนี้ แต่ก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ทางการเมืองเป็นสำคัญด้วย

ที่มา.กรุงเทพธุรกิจ
////////////////////////////////////////////////////////////////

พรีอุส... รัฐเสียหาย หมื่นล้าน...!!?

ในขณะที่นายประมนต์สุธีวงศ์ประธานคณะกรรมการบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยก็ยังเลือกที่จะหลีกเลี่ยงในการพูดถึงเรื่องนี้

เช่นเดียวกับนายประมนต์สุธีวงศ์ที่เป็นประธานองค์กรต่อต้านคอร์รัปชั่น (ประเทศไทย)ก็นิ่งสนิทจนทำให้องค์กรต่อต้านคอร์รัปชั่น (ประเทศไทย) ที่ประกาศการต้านโกงทุกรูปแบบเลือกที่จะเอามือซุกหีบไม่ขอเข้ามายุ่งเกี่ยวกับคดีนี้

ยังดีที่วันนี้ประเด็นนายกรัฐมนตรีคนดีนายกรัฐมนตรีคนกลางได้กลายเป็นเผือกร้อนทางการเมืองที่โยนทิ้งกันอุตลุดรวมทั้งนายประมนต์สุธีวงศ์ซึ่งก็มีข่าวว่าอยู่ในข่ายที่เหมาะสมในการที่จะขึ้นมาเป็นนายกรัฐมนตรีคนกลางด้วยเช่นกันนั้นก็ปัดตอบในเรื่องนี้ไปแล้ว

ไม่เช่นนั้นมีหวังโดนวิพากษ์วิจารณ์อ่วมอย่างแน่นอนเพราะเรื่องนี้แม้จะเป็นเรื่องของผลประโยชน์ทางธุรกิจของภาคธุรกิจเอกชนก็จริงแต่ส่วนต่างของมูลค่าภาษีระดับหมื่นล้านบาทนั้นถือเป็นผลประโยชน์รายได้ของประเทศไทยผ่านระบบการจัดเก็บภาษีศุลกากรของกรมศุลกากร

ซึ่งหากเก็บได้ก็จะเป็นเงินภาษีเพื่อการพัฒนาประเทศจึงกลายเป็นมุมที่นายประมนต์จะต้องคำนึงให้มากว่าระหว่างผลประโยชน์ของบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยที่นายประมนต์นั่งเป็นประธานกับผลประโยชน์ของประเทศชาติ

จะเลือกยึดถือประโยชน์ใดเป็นหลักให้สมกับเป็นคนดีคนที่มีผู้คนเชื่อว่าน่าจะเป็นนายกรัฐมนตรีได้เพราะต้องไม่ลืมว่าคนที่จะเป็นนายกรัฐมนตรีควรต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของประเทศชาติเป็นหลัก
ซึ่งวันนี้จากการตรวจสอบความคืบหน้าของบางกอก ทูเดย์กรณีโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยนำเข้าชิ้นส่วนอะไหล่รถยนต์โตโยต้ารุ่นพรีอุสจำนวนมากหลายล็อตหลายครั้งแบบแยกสำแดงชนิดสินค้าและประเภทพิกัดรวมทั้งใช้สิทธิยกเว้นอากรและลดอัตราอากรตามมาตรา 12 ยกเว้นอากรและลดอัตราอากรสำหรับของที่มีถิ่นกำเนิดจากญี่ปุ่นด้วย

โดยตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2555 แล้วที่ฝ่ายปฏิบัติการตรวจสอบสำนักงานศุลกากรท่าเรือแหลมฉบังได้ตรวจสอบพบความผิดปกติและได้จัดทำ“ใบทักท้วงการตรวจสอบอากร” ระบุว่าการนำเข้าชิ้นส่วนรถยนต์ในลักษณะCKD (COMPLETE KNOCK DOWN) แล้วนำไปประกอบเป็นรถยนต์สำเร็จรูปขายนั้นจริงๆแล้วไม่ควรสามารถแยกชำระอากรตามรายชนิดสินค้าได้

ที่สำคัญด้วยวิธีการดังกล่าวนั้นทางบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยใช้การแจ้งว่านำเข้าชิ้นส่วนจนทำให้จ่ายอัตราภาษีศุลกากรอยู่ที่ 1-5% เท่านั้นในขณะที่หากเป็นการนำเข้ารถยนต์ทั้งคันจะต้องเสียภาษีนำเข้า 80%

สำหรับบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยนั่นคือการวางแผนภาษีเพื่อให้บริษัทได้รับประโยชน์สูงสุดตามที่กล่าวอ้างก็จริงแต่สำหรับในมุมของประเทศไทยแล้วไม่ใช่เลยเพราะนั่นคือการขาดไปของรายได้ที่พึงได้ของประเทศชาติ

อะไรไม่สำคัญเท่ากับว่าแหล่งข่าวระดับสูงในกรมศุลกากรยืนยันกับบางกอกทูเดย์ว่ากรณีการแจ้งนำเข้าในลักษณะนี้มีเพียงแค่บริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยเพียงแห่งเดียวเท่านั้นที่ทำในลักษณะดังกล่าว

บริษัทหรือค่ายรถยนต์อื่นๆในเมืองไทยซึ่งหลายแห่งก็เป็นค่ายรถยนต์สายพันธุ์ญี่ปุ่นเหมือนกันกับโตโยต้าก็ยังไม่ได้ใช้วิธีการแจ้งการนำเข้าแบบโตโยต้าเลยแม้แต่รายเดียว

สำหรับความคืบหน้าล่าสุดของคดีนี้ปรากฏว่าทางบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยได้อุทธรณ์เพื่อสู้คดีตามสิทธิ์โดยได้มีการนำเงินหมื่นกว่าล้านบาทไปวางศาลไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ซึ่งประเด็นในการสู้คดีของทางโตโยต้าก็คือการอ้างว่าเป็นการนำเข้ามาเพื่อการผลิตต่อเนื่องจากชิ้นส่วนที่นำเข้ามาทั้งหมดนั้นยังไม่สามารถที่จะประกอบเป็นรถยนต์เพื่อออกขายได้ในทันทีแต่ยังต้องมีการนำชิ้นส่วนอื่นๆมาประกอบเพิ่มด้วย

แต่ในขณะที่ทางกรมศุลกากรก็สู้ในประเด็นที่ว่าจริงๆแล้วชิ้นส่วนที่นำเข้ามานั้นถือว่าเป็นองค์ประกอบที่ครบในการที่จะประกอบเป็นรถยนต์แล้วเพราะมีชิ้นส่วนประกอบเกินกว่า 80% ของรถยนต์ที่จะประกอบเพื่อจำหน่าย

การที่อ้างว่ายังมีชิ้นส่วนประดับยนต์อีก 10 กว่าเปอร์เซ็นต์ที่ต้องนำมาประกอบเพิ่มเติมก่อนจึงจะออกขายได้นั้นไม่ได้เป็นองค์ประกอบสาระสำคัญในการเป็นรถยนต์เป็นแค่เพียงส่วนที่เพิ่มเข้ามาเพื่อใช้เป็นข้ออ้างว่าเป็นการนำชิ้นส่วนCKDเข้ามานั่นเอง

คือทางโตโยต้าจะอ้างว่าไม่ได้นำเข้าชิ้นส่วนมาครบทั้งคันยังมีส่วนอื่นที่ใช้ชิ้นส่วนในไทยเข้าไปประกอบเช่นมียางซีลมีผ้าบุอะไรพวกนี้แต่ทางกรมศุลกากรเรามองว่าการที่มีตัวถังมีประตูมีเครื่องยนต์มีล้อมีอุปกรณืหลุกๆเข้ามาเกิน 80% มันก็คือรถยนต์ทั้งคันแล้วตรงนี้จึงเป็นประเด็นที่สู้กันอยู่โดยเรื่องไม่ได้เงียบไปแต่อย่างใด”

แต่สิ่งที่ทางกรมศุลกากรมองด้วยความเป็นห่วงก็คือกรณีของโตโยต้าพรีอุสกำลังถูกจับตามองจากบรรดาผู้นำเข้ารถยนต์จดประกอบว่าสุดท้ายแล้วหากการอ้างว่าโตโยต้าพรีอุสต่างจากรถยนต์จดประกอบที่เอาเข้ามาขันน๊อตประกอบเข้าด้วยกันก็เป็นรถสำเร็จได้เลยแต่มีชิ้นส่วนเล็กๆน้อยๆเข้ามาประกอบเพิ่มเติมด้วยซึ่งหากว่าโตโยต้าชนะและสามารถทำได้เชื่อว่าบรรดาผู้นำเข้ารถยนต์จดประกอบก็จะเอาบ้างคือเอาชิ้นส่วนเข้ามา 80% แล้วมาหาชิ้นส่วนในประเทศเพิ่มเติมภายหลังอีกแค่ 10 กว่าเปอร์เซ็นก็สามารถทำได้แล้ว

ถึงตอนนั้นไม่เพียงแต่รถจดประกอบจะเต็มไปหมดแต่รายได้รัฐที่พึงได้ก็จะได้รับผลกระทบอย่างมากด้วยดังนั้นจึงอยากให้บริษัทโตโยต้ามอเตอร์ประเทศไทยซึ่งเป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่หากินในเมืองไทยมานานกว่า 51 ปีมีกำไรไปแล้วมากมายมหาศาลน่าจะคำนึงถึงจุดละเอียดอ่อนตรงนี้บ้างไม่ใช่คำนึงถึงแต่ผลประโยชน์ของบริษัทเป็นหลักแล้วพยายามหาช่องเลี่ยงกฏเลี่ยงบาลีอย่างที่มีการต่อสู้คดีกันอยู่ในขณะนี้

งานนี้ก็คงต้องดูฝีมือของนายราฆพศรีศุภอรรถอธิบดีกรมศุลกากรว่าจะรักษาผลประโยชน์ของชาติได้เพียงใดซึ่งทางบางกอกทูเดย์อยู่ระหว่างนัดหมายเพื่อขอสัมภาษณ์พิเศษอยู่

ส่วนนายประมนต์ สุธีวงศ์ เองก็คงต้องปล่อยให้เป็นจุดวัดใจว่าในเมื่อรู้อยู่แล้วว่าวิธีการนี้กำลังถูกจ้องมองตาเป็นมันจากกลุ่มธุรกิจรถยนต์จดประกอบสีเทาๆ ทั้งหลายว่าหากโตโยต้าทำได้ก็จะทำบ้างนั้นนายประมนต์คิดเช่นไร

ในเมื่อไม่ต้องการให้คนโกงมีที่ยืนแต่คนที่อยู่ในขบวนการต้านโกงกลับกำลังสร้างตัวอย่างหรือชี้ช่องให้คนอื่นซิกแซกบ้าง


อย่างนี้จะเรียกว่าต้านโกงอย่างจริงจังได้หรือ

ที่มา.บางกอกทูเดย์
////////////////////////////////////////////

เพื่อไทย ดึงองค์กรระหว่างประเทศแทรกแทรง องค์กร์อิสระ สำเร็จ..

ที่พรรคเพื่อไทย คณะทำงานฝ่ายต่างประเทศ พรรคเพื่อไทย โดยน.ส.จารุพรรณ กุลดิลก อดีต ส.ส.ระบบบัญชีรายชื่อ พรรคเพื่อไทย และน.ส.ภูวนิดา คุณผลิน อดีตส.ส.กรุงเทพฯ ร่วมกันแถลงข่าวกรณีการเดินทางไปยื่นหนังสือถึงเลขาธิการสหภาพรัฐสภาสากล (ไอพียู) เพื่อขอให้ไอพียูย้ำเตือนประเทศไทยกรณีการบังคับใช้กฎหมายภายในให้สอดคล้องกับอนุสัญญาระหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมือง และสิทธิทางการเมือง (ไอซีซีพีอาร์) ภายหลัง ส.ส.และส.ว. 308 คน ถูกกล่าวหาว่า ล้มล้างระบอบประชาธิปไตย และถูกยื่นถอดถอนสิทธิทางการเมือง โดยคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.)

โดยน.ส.จารุพรรณ แถลงว่า ภายหลังการยื่นหนังสือในเดือน มี.ค. ขอให้ไอพียูตรวสอบองค์กรที่กำลังตรวจสอบกรณี 308 ส.ส.และส.ว. รวมถึงขอให้ตรวจสอบการถอนประกันนายจตุพร พรหมพันธุ์ ประธานแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) และนายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รมช.พาณิชย์ และเลขาธิการนปช.ในคดีการก่อการร้าย และกรณีการสอบสวนโครงการรับจำนำข้าว ล่าสุดไอพียูได้แจ้งมายังคณะทำงานฯว่า ได้ตั้งคณะกรรมการสอบสวนกรณีดังกล่าว และส่งหมายเตือนไปยังสำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

"องค์กรระหว่างประเทศทั้งไอพียู สหประชาชาติ และนานาประเทศกำลังติดตามว่า องค์กรอิสระที่มีอำนาจเทียบเท่าศาล ป.ป.ช. ที่มีการตรวจสอบเรื่องต่าง ๆ โดยไม่เปิดโอกาสให้ประชาชนได้เข้าไปสังเกตการณ์ได้ จะอธิบายความเป็นนิติรัฐ นิติธรรมได้ยากลำบาก ดังนั้นองค์กรระหว่างประเทศที่ดูแลและคุ้มครองหลักประชาธิปไตย และหลักสิทธิมนุษยชน จึงต้องตรวจสอบการพิจารณาคดีอย่างใก้ลชิด โดยจะต้องให้ความเป็นธรรมกับผู้ถูกกล่าวหา รวมทั้งต้องพิทักษ์รักษาไว้ซึ่งหลักประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชน หากเจ้าพนักงานงานยุติธรรมคนใดละเมิดอนุสัญญาระหว่างประเทศจะถูกขึ้นบัญชีดำในระดับนานาชาติได้ " น.ส.จารุพรรณ กล่าว

เมื่อถามว่าหากป.ป.ช.ยืนยันว่า การตรวจสอบดังกล่วเป็นกระบวนการภายในประเทศองค์กรต่างชาติไม่สามารถเข้ามาก้าวก่ายได้ น.ส.จารุพรรณ กล่าวว่า ป.ป.ช.จะไม่สามารถอ้างว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตรวจสอบเฉพาะภายในประเทศ เพราะประเทศไทยซึ่งเป็นภาคีอนุสัญญาต้องยึดตามกรอบอนุสัญญาระหว่างประเทศ โดยต้องให้ความสำคัญในเรื่องสิทธิในการพิจารณาอย่างเป็นธรรม เรื่องการตรวจสอบ 308 ส.ส.และส.ว.ว่า มีความผิดล้มล้างประชาธิไตย เพราะการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นเรื่องที่มีผู้คนให้ความสนใจ รวมถึงเรื่องการถอนประกันนายณัฐวุฒิและนายจตุพร ซึ่งจะมีผลในวันที่ 18 เม.ย. ทำให้สงสัยว่า เป็นการกลั่นแกล้งทางการเมืองหรือไม่ นานาอารยะประเทศจึงให้ความสำคัญ

ขณะที่น.ส.ภูวนิดา กล่าวว่า การไปยื่นหนังสือของคณะทำงานฯ ดำเนินการไปตามหน้าที่ของสมาชิกรัฐสภาไทย โดยอยากให้ไอพียูพิจารณาตรวจสอบ และติดตามกระบวนการยุติธรรม และการอำนวยความยุติธรรมของไทยเพื่อให้มีพัฒนาการที่เป็นมาตรฐานสากล.

ที่มา.นสพ.เดลินิวส์
-------------------------------------------

เปิดประชุมวุฒิฯ เพื่ออะไร ...!!?

สัมภาษณ์

หมายเหตุ - นายคณิน บุญสุวรรณ คณะทำงานฝ่ายกฎหมายพรรคเพื่อไทย (พท.) และนายพนัส ทัศนียานนท์ อดีตคณบดีคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ให้ความเห็นกรณี นายสุรชัย เลี้ยงบุญเลิศชัย รองประธานวุฒิสภาในฐานะรักษาการประธานวุฒิสภา เสนอให้รัฐบาลเสนอร่าง พ.ร.ฎ.เปิดประชุมวุฒิสภาสมัยวิสามัญ เพื่อพิจารณาถอดถอนนายนิคม ไวยรัชพานิช ออกจากตำแหน่งประธานวุฒิสภา ภายหลังถูกคณะกรรมการ ป.ป.ช.ชี้มูลความผิด โดยรัฐบาลยืนยันว่าไม่สามารถทำได้เนื่องจากขัดกับบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ

คณิน บุญสุวรรณ

ประเด็นการเปิดประชุมวุฒิสภา หากเปิดประชุมวุฒิสภาไม่ได้ก็ไม่ได้ส่งผลอะไร เพียงแค่ถ้าคณะกรรมการ ป.ป.ช.ชี้มูลความผิดใคร วุฒิสภาก็ประชุมไม่ได้ และก็กรณีที่ค้างอยู่เรื่องถอดถอน นายนิคม ไวยรัชพานิช ก็ทำไม่ได้ แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบในกระบวนการทางการเมือง เพราะจริงๆ แล้วเมื่อมีการยุบสภา กระบวนการทางการเมืองมันหยุดพักชั่วคราว เพราะไม่มีสภาผู้แทนราษฎร ไม่มีคณะรัฐมนตรี ก็ไม่มีกระบวนการทางการเมือง วุฒิสภาจะเล่นการเมืองโดยลำพังคงไม่ได้ เมื่อก่อนนี้ เมื่อมีการยุบสภา วุฒิสภาก็จะประชุมไม่ได้ เว้นแต่เรื่องที่ไม่เกี่ยวกับกระบวนการทางการเมือง เช่น ให้วุฒิสภาทำหน้าที่รัฐสภาในการให้ความเห็นชอบ รับทราบ เรื่องการสืบราชสันตติวงศ์ หรือให้ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ปฏิญาณตน หรือประกาศสงคราม ซึ่งเป็นเรื่องที่กระทบต่อความมั่นคงของประเทศ แต่ตั้งแต่มีรัฐธรรมนูญปี 2540 เขาบัญญัติในเรื่องของการแต่งตั้งผู้ดำรงตำแหน่งในองค์กรอิสระ และเรื่องของการถอดถอนทั้งที่ไม่ควรจะมี เพราะเมื่อมีการยุบสภานายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี และ ส.ส.ก็พ้นจากตำแหน่งไปหมดแล้ว ฉะนั้นจะให้วุฒิสภาไปถอดถอนอะไรเขาอีกก็เป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม แต่ที่สำคัญคือ ถึงแม้ในมาตรา 132 บัญญัติให้มีการประชุมวุฒิสภาได้ในเรื่องของการแต่งตั้ง-ถอดถอน แต่เขาก็ไม่ได้ระบุวิธีไว้ เพราะจะบอกว่าเปิดสมัยวิสามัญ ก็ต้องมีรัฐสภาก่อน ซึ่งจะไปตอนที่เปิดประชุมรัฐสภาเป็นครั้งแรก ตามมาตรา 127 แต่บังเอิญคราวนี้ การเปิดประชุมรัฐสภาตามมาตรา 127 ทำไม่ได้ เพราะมีการขัดขวางการเลือกตั้ง พรรคประชาธิปัตย์ (ปชป.) บอยคอตการเลือกตั้ง และ กกต.ก็หน่วงเหนี่ยวการเลือกตั้ง

เพราะฉะนั้นเมื่อเปิดรัฐสภาไม่ได้ กระบวนการทางการเมืองก็ยังไม่ได้เริ่มต้น นายกฯก็ไม่มี รัฐมนตรีก็ไม่มี สภาผู้แทนราษฎรก็ยังไม่มี เมื่อไม่มีจะให้ ส.ว.เล่นการเมืองกันไปโดยลำพังก็คงไม่ถูก ดังนั้น การเรียกเปิดประชุมรัฐสภาไม่ได้ จะไปหาว่ารัฐบาลไม่ออก พ.ร.ฎ.หน่วงเหนี่ยวเอาไว้ ก็ไม่ใช่ เพราะไม่มีบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญรองรับเอาไว้ว่า นายกฯต้องเป็นผู้นำความกราบบังคมทูลเพื่อตรา พ.ร.ฎ.จะมีประชุมสมัยวิสามัญได้อย่างไร ในเมื่อยังไม่มีสมัยสามัญที่เริ่มต้นตามมาตรา 127 ต่อมาจึงจะเปิดสมัยวิสามัญ โดยการตราเป็น พ.ร.ฎ.หรือเป็นพระบรมราชโองการที่ประธานวุฒิสภาเป็นผู้ลงนามสนองพระบรมราชโองการ แต่นี่ไม่มีอะไรสักอย่าง ประเทศนี้ไม่ได้มีแค่วุฒิสภา จะเล่นกันตามลำพังไม่ได้ แต่ประเทศนี้ต้องมีรัฐสภา แล้วเล่นไม่เล่นเปล่า จะไปเอาตัวคนที่เขาพ้นจากตำแหน่งไปแล้วมาเล่นด้วย

การแต่งตั้งกรรมการ ป.ป.ช.คนใหม่ 1 คน ถ้าบอกว่าเป็นเรื่องรีบร้อน เร่งด่วน ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติ มีรัฐสภาอยู่ การที่คณะกรรมการสรรหาจะต้องเลือกกรรมการ ป.ป.ช.เข้ามา แล้วให้วุฒิสภาลงมติให้ความเห็นชอบ ตามกำหนดเวลาที่กำหนดเอาไว้ก็เป็นเรื่องของภาวะปกติ แต่ในขณะนี้ไม่มีรัฐสภา จะไปเอาระยะเวลาที่ว่านี้มาดำเนินการให้เกิดประชุมวิสามัญก็คงจะไม่ได้ เพราะถึงแม้กรรมการ ป.ป.ช.อีก 1 คนนี้จะยังไม่เข้ามา อีก 8 คนที่เหลือก็ทำหน้าที่ได้อยู่แล้ว สำหรับกรณีปี 2549 นั้น เป็นเหตุบังเอิญที่ตอนนั้นต้องมีการขอเปิดประชุมเพื่อเลือก กกต. และตอนนั้น ส.ว.ครบวาระไปหมดพร้อมกัน 200 คน ถ้าไม่มี กกต.ก็จะเลือก ส.ว.ใหม่ไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นจะว่าไปก็ไม่ถูก ไม่รู้นักกฎหมายในขณะนั้นเขาวินิจฉัยเรื่องนี้อย่างไร เพราะอย่างที่บอกง่ายๆ ไม่มีสมัยสามัญ จะมีสมัยวิสามัญได้อย่างไร ข้อสำคัญคือ รัฐสภาที่ยุบไป เป็นการสิ้นสุดรัฐสภาชุดที่ 33 ดังนั้น วุฒิสภาที่มีอยู่ตอนที่ยุบสภาก็เป็นชุดที่ 33 เพราะฉะนั้นเมื่อยุบสภาไปแล้ว วุฒิสภาก็ยังทำอะไรไม่ได้ ต้องรอจนกว่ารัฐสภาชุดที่ 34 จะเกิดขึ้น ซึ่งวุฒิสภาชุดที่ 34 จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อมีการเรียกประชุมรัฐสภาครั้งแรกตามมาตรา 127 ดังนั้น วุฒิสภาถึงมีอยู่ก็ตาม แต่ไม่ใช่ชุดที่ 33 แล้ว เพราะชุดที่ 33 ได้ยุติไปแล้ว ในขณะที่ชุดที่ 34 ยังไม่เกิด วุฒิสภาปัจจุบันจะบอกว่าคุณต้องออก พ.ร.ฎ.วิสามัญให้ฉัน แล้วฉันจะเล่นกันลำพังมันก็ไม่ได้ จึงตอบคำถามที่ว่า เปิดประชุมวุฒิสภาไม่ได้จะเกิดความเสียหายอะไรหรือไม่ ก็บอกได้ว่าไม่เกิดอะไรเลย ป.ป.ช.อีก 8 คน ก็ยังทำงานได้ จะถอดถอนใครก็รอไปอีกนิดหนึ่งจนกว่าจะมีรัฐสภาแล้ว ต่อจากนั้นคุณจะทำอะไรก็ได้ เพราะถ้าไม่เป็นไปอย่างนี้ต่อไปไม่พอใจอะไรก็ขัดขวางการเลือกตั้งเพื่อให้เปิดรัฐสภาไม่ได้ แล้วฉวยโอกาสให้วุฒิสภาเล่นงานคนอื่นกันตามลำพัง ความเสียหายจะเกิดขึ้นหากเปิดโอกาสให้วุฒิสภาเล่นงานคนอื่นตามลำพังโดยที่เขาไม่มีโอกาสมาโต้ตอบมากกว่า

ถ้าคุณต้องการดำเนินการตามอำนาจหน้าที่ของคุณ ก็มีทางเดียว คือ ให้ กกต.ดำเนินการจัดการเลือกตั้งให้เสร็จเร็วที่สุด แล้วเปิดรัฐสภาตามมาตรา 127 จากนั้นไปคุณจะทำอะไรก็ได้สารพัด แต่เวลานี้จะให้เปิดเพื่อให้คุณเล่นกันตามลำพังฝ่ายเดียวมันไม่ได้ เหมือนการพูดเอาแต่ได้ ข้อกฎหมายก็ไม่ชัดเจน รองประธานวุฒิสภาที่มีหนังสือมาตอนแรกก็บอกให้นายกฯเป็นผู้กราบบังคมทูล แต่ก็ไม่มีช่องทางไหนทำได้ จะเปิดวิสามัญก็ไม่ได้เพราะยังไม่มีรัฐสภา ไม่มีประธานรัฐสภานำความกราบบังคมทูลและลงนามสนองพระบรมราชโองการ สรุปคุณก็รู้ว่าทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ตอนหลังก็ให้เลขาธิการวุฒิสภาส่งหนังสือมา ซึ่งเลขาธิการวุฒิสภาก็ไม่ใช่เลขาธิการสภา ถ้าจะทำเรื่องที่เกี่ยวกับธุรการของรัฐสภาก็ต้องให้เลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรทำ ยิ่งบอกให้เปิดประชุมรัฐสภา นอกจากนี้นายนิคมก็ยังอยู่ แม้จะหยุดปฏิบัติหน้าที่แต่เขาก็ยังเป็นรองประธานรัฐสภาอยู่แม้ในขณะที่ไม่มีรัฐสภา เขาก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนกัน ทางเดียวคือ กกต.ต้องเร่งจัดการเลือกตั้ง เพราะหากศาลรัฐธรรมนูญมีคำวินิจฉัยอะไรขึ้นมาที่ส่งผลกระทบต่อคณะรัฐมนตรีก็จะยุ่งกันไปใหญ่

สำหรับเรื่อง ส.ว.ชุดใหม่ แม้จะรับรองครบ 95% ก็เปิดประชุมไม่ได้อยู่ดี เพราะจะปฏิบัติหน้าที่ได้ก็ต่อเมื่อได้ปฏิญาณตน แล้วนี่สภายังไม่เปิดคุณจะไปปฏิญาณตนกับใคร เมื่อปฏิญาณตนไม่ได้ก็เข้าทำหน้าที่ไม่ได้ ก็ไม่สามารถลงมติถอดถอนใครได้ แล้วก็จะวนกันไปอยู่ทางเดิม ขอย้ำอีกครั้งว่าทางออกมีทางเดียวคือการจัดการเลือกตั้งให้ลุล่วง หรือไม่ก็ฉีกรัฐธรรมนูญ ปฏิวัติ ทำรัฐประหารไปเลย แต่จะปฏิวัติก็ทำไม่ได้อีกเพราะไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น

จึงมีทางเดียวจะชอบหรือไม่ชอบก็ต้องจัดการเลือกตั้ง และถ้ายังยื้อกันอยู่แบบนี้งบประมาณปี 2558 ใครจะเป็นคนทำ จะให้สภาประชาชนมาทำเหรอ เพราะงบประมาณอย่างช้าเดือนมิถุนายนก็ต้องเข้าสภาแล้ว แต่วันนี้ดูแล้วแค่เรื่องงบประมาณปี 2558 อย่างเดียวก็มืดมนแล้ว

 พนัส ทัศนียานนท์

ต้องแยกการพิจารณาเป็น 2 ประเด็น เปิดเพื่ออะไร หากเป็นการเปิดเพื่อถอดถอนนายนิคม ไวยรัชพานิช ประธานวุฒิสภา ไม่สามารถเปิดได้ ผิดรัฐธรรมนูญมาตรา 273 วรรค 2 เนื่องจากไม่มีประธานสภา นำความกราบบังคมทูล ส่วนที่จะมีการเปิดเพื่อพิจารณาเพื่อการเห็นชอบนางสุภา ปิยะจิตติ เป็นกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) มองว่าการเปิดเพื่อพิจารณานางสุภาทำไมต้องเปิด ภายในวันที่ 24 เมษายน แสดงว่าผู้ที่ทำหน้าที่ในช่วงนั้นเป็นสมาชิกวุฒิสภาชุดเก่าและจะปฏิบัติหน้าทีได้เพียง 5 วันเท่านั้น เมื่อพ้นไปก็ต้องมีการตั้งคณะกรรมาธิการพิจารณาใหม่จากสมาชิกวุฒิสภาชุดใหม่ ที่จะมีการประกาศรับรอง ในวันที่ 28 เมษายน ดังนั้นควรเปิดประชุมในช่วงที่มีการรับรองสมาชิกวุฒิสภาชุดใหม่ ครบ 95% ซึ่งการพิจารณาเรื่องนางสุภานั้น สามารถทำได้ถึงวันที่ 8 พฤษภาคม

ส่วนที่มีการยกการออก พ.ร.ฎ.เปิดประชุมวุฒิสภาสมัยวิสามัญ เมื่อปี 2549 นั้น เนื่องจากครั้งนั้นมีความจำเป็นต้องพิจารณา คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ชุดใหม่ เพราะ กกต.ชุดเก่าถูกลงโทษให้พ้นจากตำแหน่งหากไม่มี กกต.ชุดใหม่ก็ไม่สามารถจัดการเลือกตั้งได้ จึงต้องมีการเปิดประชุม โดยอย่างไรการพิจารณาถอดถอนนายนิคมนั้น แม้จะยังไม่สามารถเปิดประชุมพิจาณาเรื่องนี้ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเรื่องนี้จะตกไปหรือเป็นโมฆะ

ส่วนเงื่อนเวลาที่บอกต้องทำภายใน 20 วัน เมื่อได้รับเรื่องจาก ป.ป.ช.เป็นเพียงข้อบังคบเพื่อให้ขั้นตอนการทำงานเร็วขึ้น เพราะเรื่องการพิจารณานางสุภาก็เช่นกันตามข้อบังคับให้ทำภายใน 20 วัน ซึ่งขัดกับรัฐธรรมนูญที่กำหนดไว้ 30 วัน ดังนั้นเรื่องนี้จึงไม่มีผลต่อการพิจารณา

ที่มา.มติชนออนไลน์

///////////////////////////////////////////////////////

โค้งสุดท้าย เกมชิงอำนาจ !!?

โดย : สมฤทัย ทรัพย์สมบูรณ์

พักรบ... ในช่วงเทศกาลสงกรานต์ นับจากนี้ไปสถานการณ์การเมืองจะกลับเข้าสู่ช่วง โค้งสุดท้าย ของเกมชิงอำนาจ

เนื่องจากทุกจังหวะย่างก้าวของภาคส่วนต่างๆ ล้วนมีความหมายต่อสถานการณ์ในภาพรวม

เรื่องที่เป็น ไฮไลท์ ที่สุด คือ คดีที่ศาลรัฐธรรมนูญรับคำร้องเพื่อวินิจฉัย "สถานะ" ของ "นายกฯยิ่งลักษณ์ ชินวัตร" จากกรณีโยกย้าย "ถวิล เปลี่ยนศรี" ซึ่งเป็นคดีที่ศาลปกครองสูงสุดมีคำสั่งแล้วว่าการโยกย้ายไม่ชอบ และสั่งคืนตำแหน่งให้นายถวิล

18 เม.ย.เป็นวันครบกำหนด 15 วันที่นายกฯยิ่งลักษณ์ ต้องทำเอกสารชี้แจงต่อศาล นายกฯจะสามารถชี้แจงได้ครบถ้วน หรือศาลจะขอให้ชี้แจงเพิ่มเติม หรือนายกฯจะขอเลื่อนการชี้แจงออกไปอีก ทั้งหมดนี้จะส่งผลต่อกำหนดเวลาในการวินิจฉัยคดี

โดยทางศาลบอกว่า หลังยิ่งลักษณ์ ยื่นคำชี้แจงแก้ข้อกล่าวหามาแล้ว ศาลก็ต้องพิจารณาว่ามีข้อเท็จจริงเพียงพอที่จะวินิจฉัยได้หรือไม่ หากเห็นว่าเพียงพอแล้วก็จะนัดฟังคำวินิจฉัยทันที

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีนี้ได้ผ่านกระบวนการพิจารณาและตัดสินของศาลปกครองมาแล้ว จึงคาดกันว่าศาลรัฐธรรมนูญไม่น่าจะใช้เวลาพิจารณานาน อาจจะเป็นภายในเดือนนี้หรืออย่างช้าต้นเดือนหน้า น่าจะมีคำวินิจฉัยออกมาได้

คำวินิจฉัยของศาลในคดีนี้ จะเป็นตัวชี้ขาดว่าการเมืองหลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร จะยังคงอยู่ในโหมด "ยื้อ" เหมือนเดิม หรือ เข้าสู่สถานการณ์ "แตกหัก"

แนวคำวินิจฉัยของศาลที่จะออกมา ประเด็นหนึ่งที่แทบทุกฝ่ายมองตรงกัน คือ นายกฯยิ่งลักษณ์ "ไม่รอด" แน่ๆ นั่นคือ ศาลคงจะวินิจฉัยให้นายกฯพ้นจากตำแหน่งนายกฯ

วันที่ศาลนัดตัดสินคดี คือวันที่ทั้งฝ่าย กปปส. และ นปช. ประกาศจะนำมวลชนมาโชว์พลัง อย่างไรก็ตาม วันนั้นน่าจะยังไม่มีการเผชิญหน้า เพราะต่างฝ่ายต่างต้องรอฟังคำวินิจฉัยศาล ก่อนจะประกาศยุทธศาสตร์การเคลื่อนไหวที่ชัดเจนต่อไป

สำหรับแนวคำวินิจฉัยศาล มีความเป็นไปได้ในหลายทาง ดังนี้

1.วินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์พ้นจากนายกฯ เท่านั้น ไม่วินิจฉัยประเด็นอื่น

2.วินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์พ้นจากนายกฯ แต่คณะรัฐมนตรีรักษาการต่อไปได้

3.วินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์ และ คณะรัฐมนตรีที่ร่วมประชุมเห็นชอบในการโยกย้ายนายถวิล พ้นจากตำแหน่ง รัฐมนตรีที่ไม่ได้ร่วมประชุมรักษาการต่อไปได้

4.วินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์ และคณะรัฐมนตรีทั้งคณะต้องพ้นจากตำแหน่ง

5.วินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์ และคณะรัฐมนตรีทั้งคณะต้องพ้นจากตำแหน่ง และวินิจฉัยให้วุฒิสภาทำหน้าที่สภาผู้แทนฯในการเลือกนายกฯคนใหม่

หากเป็นตามแนวทางที่ 1-3 ฝ่ายรัฐบาลยังพอรับได้ เพราะถึงอย่างไรรัฐบาลก็ยังสามารถรักษาการต่อไปได้ สถานการณ์การเมืองก็ "ยื้อ" กันต่อไป แต่หากศาลวินิจฉัยในแนวทาง 4-5 ซึ่งจะทำให้เกิดภาวะ "สุญญากาศ" ฝ่ายรัฐบาลประกาศไว้แล้วว่ายอมไม่ได้

เมื่อไม่ยอมแล้วจะทำอย่างไร? มีหลายแนวทาง 1.แนวทางที่ฝ่ายสนับสนุนรัฐบาลประกาศมาตลอด คือ ระดมมวลชนเพื่อต่อต้านคำวินิจฉัยของศาล

หรือ 2.การไม่ยอมรับคำวินิจฉัยของศาลส่วนที่ให้ ครม.พ้นตำแหน่ง แล้วหาทางยื้อต่อไป เช่น ข้อเสนอของ "ชัยเกษม นิติสิริ" รมว.ยุติธรรม เสนอให้รัฐบาลอาศัยรัฐธรรมนูญมาตรา 7 ทูลกล้าฯให้ในหลวงทรงมีพระราชวินิจฉัยว่าคณะรัฐมนตรีพ้นจากตำแหน่งหรือไม่

ทั้งนี้เมื่อครั้งที่อดีตนายกฯสมัคร สุนทรเวช ถูกศาลรัฐธรรมนูญชี้ให้พ้นจากตำแหน่งจากกรณีทำรายการโทรทัศน์ ครม.ก็ยังปฏิบัติหน้าที่ต่อไป จนกระทั่งสภาผู้แทนฯ โหวตเลือกนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ มาเป็นนายกฯคนใหม่ และได้ครม.ชุดใหม่ แต่เนื่องจากปัจจุบันไม่มีสภาผู้แทนฯ จึงเป็นปัญหา

ในมุมของฝ่ายตรงข้ามรัฐบาล สุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาฯกปปส. ประกาศไว้แล้วว่า หากศาลวินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์ พ้นตำแหน่ง เขาจะประกาศตัวเป็น "รัฏฐาธิปัตย์" ออกคำสั่งแต่งตั้งนายกฯ นำชื่อนายกฯ และครม.ทูลเกล้าฯ และรับสนองพระบรมราชโองการเอง

ขณะที่ "วุฒิสภา" ก็เป็นอีกกลไกที่ถูกมองว่า อาจจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับการเสนอชื่อนายกฯคนใหม่ หากยิ่งลักษณ์พ้นเก้าอี้นายกฯ

การ "ประชุมวุฒิสภา" เป็นอีกเรื่องที่เข้ามาผสมโรงรบกวนจิตใจของฝ่ายรัฐบาล โดยทางวุฒิสภาส่งเรื่องมาที่รัฐบาล เพื่อให้นายกฯนำความกราบบังคมทูลเพื่อเรียกประชุมรัฐสภาสมัยวิสามัญ เพื่อให้วุฒิสภาประชุมทำหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญมาตรา 132 คือ แต่งตั้งนางสาวสุภา ปิยะจิตติ เป็น ป.ป.ช., แต่งตั้งผู้ทรงคุณวุฒิศาลปกครอง และถอดถอนนายนิคม ไวยรัชพานิช ประธานวุฒิสภา

รัฐบาลแสดงท่าทีชัดเจนว่าไม่ต้องการให้มีการเปิดประชุมวุฒิสภาเพื่อดำเนินการดังกล่าว ซึ่งประเด็นสำคัญ นอกจากจะอยู่ที่กรณีถอดถอนนายนิคม แล้ว ยังน่าจะหมายถึงการพยายาม "ตัด" ไม่ให้วุฒิสภาเข้ามาเกี่ยวข้องกับเกมการเมืองในขณะนี้

รัฐบาลได้ส่งหนังสือไปขอความเห็นจากสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา และกฤษฎีกาตอบกลับมาทำนองว่า ไม่สามารถเปิดประชุมวุฒิสภาได้ ซึ่งรัฐบาลได้ทำหนังสือแจ้งกลับไปยังวุฒิสภา

ต่อมาหลังจากฝ่ายกฎหมายของวุฒิสภาประชุมกันแล้วเห็นว่า น่าจะทำได้ จึงส่งเรื่องกลับมาที่รัฐบาลอีกครั้ง โดย "สุรชัย เลี้ยงบุญเลิศชัย" รองประธานวุฒิสภา รักษาการประธานวุฒิสภา บอกไว้ว่าหากเห็นไม่ตรงกันอาจต้องส่งเรื่องไปให้ศาลรัฐธรรมนูญตัดสิน

คดีจำนำข้าว ที่นายกฯยิ่งลักษณ์ เป็นจำเลยโดนยื่นถอดถอน ที่คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ปปช.) ยังไม่ชัดเจนว่า ป.ป.ช.จะชี้มูลเมื่อใด แต่คงไม่เร็วนัก ล่าสุด ป.ป.ช.มีมติให้เพิ่มพยานอีก 1 ปาก จากเดิมให้ 3 ปาก

ในทางการเมือง คดีจำนำข้าวของนายกฯยิ่งลักษณ์ ไม่น่ากลัวนัก เพราะหาก ป.ป.ช.ชี้ว่าผิด ก็เพียงแค่หยุดปฏิบัติหน้าที่ ในขั้นตอนถอดถอน สุดท้ายก็ไม่น่าจะโดน แต่จะน่ากลัวที่คดีอาญาที่ ป.ป.ช.คงจะส่งต่อไปที่ศาลฎีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง และมีการมองกันว่ายิ่งลักษณ์มีโอกาสน้อยที่จะรอด

การเลือกตั้ง คือ เกมที่ฝ่ายรัฐบาลพยายามกดดันให้เกิดขึ้นโดยเร็วที่สุด เป็นอีกเรื่องที่ต้องจับตาหลังสงกรานต์นี้ โดย กกต.กำหนดนัดพรรคการเมืองทั้งหมดมาหารือในวันที่ 22 เม.ย.นี้ หลังจากที่ก่อนหน้าที่ กกต.ได้หารือกับกองทัพและหน่วยงานด้านความมั่นคง และมีความเห็นว่าไม่สามารถจัดการเลือกตั้งได้ภายใน 60 วัน ตามที่ฝ่ายรัฐบาลต้องการ

สุดท้าย ฉากจบ ของเกมชิงอำนาจครั้งนี้ จะเป็นอย่างไร... ยื้อ แตกหัก หรือ เจรจา กันได้ ต้องจับตา

ที่มา.กรุงเทพธุรกิจ
//////////////////////////////////////////////////////

ปฏิวัติประชาชน !!?

โดย. นิธิ เอียวศรีวงศ์

เรื่องรัฏฐาธิปัตย์ของคุณสุเทพ เทือกสุบรรณ เป็นข้อสรุปที่ถูกต้องตามตรรกะของการเคลื่อนไหวทางการเมือง เพราะคุณสุเทพประกาศมานานแล้วว่า ความเคลื่อนไหวของเขาเป็น การปฏิวัติประชาชน และการ "ปฏิวัติประชาชน" ที่ไหนๆ ในโลก ย่อมช่วงชิงเอาอำนาจอธิปไตยของผู้ถืออำนาจเดิม (ไม่ว่าจะเป็นกษัตริย์หรือประชาชน) มาเป็นของตนเสมอ

แต่ที่ผ่านมานับเป็นการ ปฏิวัติประชาชน ที่ประหลาดสักหน่อย เพราะคุณสุเทพเรียกร้องให้กองทัพเข้ามายึดอำนาจ หากกองทัพทำตาม รัฏฐาธิปัตย์ย่อมไม่ตกอยู่ในมือของขบวนการของคุณสุเทพ แต่ตกอยู่ในมือของผู้นำคณะรัฐประหาร การปฏิวัติประชาชนย่อมสิ้นสุดลง โดย "ประชาชน" ฝ่ายคุณสุเทพอาจไม่บรรลุจุดประสงค์ทางการเมืองใดๆ มากไปกว่าไล่รัฐบาลรักษาการออกไป

แต่กองทัพก็ไม่ได้ออกมา (หรือยังไม่ได้ออกมา) ยึดอำนาจตามคำเรียกร้อง เวลาก็ล่วงเลยไปจนถึงต้องพึ่งองค์กรอิสระเพียงอย่างเดียวในการขจัดรัฐบาลรักษาการชินวัตรออกไปให้ได้ แม้แต่วุฒิสภารักษาการก็อาจพึ่งพาไม่ได้เต็มที่ เพราะไม่ช้าก็เร็ว จะมีวุฒิสมาชิกที่เพิ่งได้รับเลือกตั้งเข้าไปสมทบ และทำให้การได้มาซึ่งคะแนนเสียง 2 ใน 3 ไม่อาจเป็นไปได้ ทางเลือกของคุณสุเทพจึงเหลืออยู่ทางเดียว คือหันกลับมา "ปฏิวัติประชาชน" กันจริงๆ เสียที

แม้กระนั้น การปฏิวัติประชาชน ของคุณสุเทพก็ยังไม่คิดจะถือรัฏฐาธิปัตย์เต็มร้อย เพราะนายกรัฐมนตรีที่คุณสุเทพจะแต่งตั้งขึ้นนั้น ยังต้องนำขึ้นทูลเกล้าฯ ซึ่งหมายความว่า จะทรงลงพระปรมาภิไธยหรือไม่ ก็ไม่มีใครทราบได้ และอยู่พ้นไปจากการกำหนดของรัฏฐาธิปัตย์ ซึ่ง "การปฏิวัติประชาชน" ของคุณสุเทพช่วงชิงมาได้

 ปฏิวัติประชาชน ครึ่งๆ กลางๆ เช่นนี้ คณสุเทพคงหวังว่า จะเป็นที่ยอมรับได้ของอำนาจในระบบทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นตุลาการ, กองทัพ, เจ้าสัว ฯลฯ หรือที่พวกเสื้อแดงชอบเรียกว่า "อำมาตย์"

 คุณสุเทพจะรู้จัก "การปฏิวัติประชาชน" แค่ไหนผมไม่ทราบ แต่จากประวัติศาสตร์ของ "การปฏิวัติประชาชน" ในโลกที่ผ่านมา ไม่มีใครคุมมันอยู่หรอกครับ ผู้นำบอลเชวิคอ้างว่า พวกเขาไม่ได้มีเจตนาจะสังหารหมู่พระเจ้าซาร์และเชื้อพระวงศ์ใกล้ชิดจนสิ้นซากอย่างนั้น อย่างเดียวกับผู้นำพรรคคอมมิวนิสต์ลาว ก็อ้างอย่างเดียวกันว่า ไม่ได้มีเจตนาขจัดราชวงศ์หลวงพระบางจนแทบไม่เหลือหลอเช่นกัน การแย่งชิงอำนาจภายในพรรคคอมมิวนิสต์จีน เป็นผลให้มีผู้เสียชีวิตเป็นร้อยล้าน โดยผู้นำแต่ละคนล้วนกล่าวว่าไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้นทั้งสิ้น แม้แต่ในการปฏิวัติฝรั่งเศส ผู้นำรุ่นแรกๆ ที่ต่อต้านอำนาจของชนชั้นนำเดิม ก็ไม่คิดว่าจะนำไปสู่ "รัชสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว" (Reign of Terror) และด้วยเหตุดังนั้น ขึ้นชื่อว่า "การปฏิวัติประชาชน" แล้ว ชนชั้นนำหรืออำมาตย์ในทุกสังคมย่อมหวาดผวาทั้งนั้น ไม่ว่าจะมีสัญญาจากผู้นำการปฏิวัติอย่างมั่นเหมาะเพียงไรว่าจะรักษาโครงสร้างอำนาจและผลประโยชน์ของอำมาตย์ไว้ดังเดิม เพราะแม้แต่ตัวผู้นำเองก็มักจะเอาตัวไม่รอดไปได้นานนักใน "การปฏิวัติประชาชน"

 ด้วยเหตุดังนั้น ผมจึงเข้าใจว่า คำประกาศของคุณสุเทพยังความประหวั่นพรั่นพรึงแก่ "อำมาตย์" อย่างใหญ่หลวง แม้แต่เป็นเพียงยุทธวิธี "อำมาตย์" ฟังแล้ว ก็ยังเสียวจุงเบย

 การปฏิวัติประชาชน ในครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ทำให้เรานึกถึง การนำภายใต้องค์กรจัดตั้ง เช่นพรรคหรือกลุ่มบุคคล เช่นการปฏิวัติรัสเซีย, จีน, เวียดนาม, คิวบา, ยุโรปตะวันออกบางประเทศ, ฯลฯ แต่การ "ปฏิวัติประชาชน" ในคริสต์ศตวรรษที่ 18-19 ไม่ได้เป็นอย่างนั้น แต่เป็นเรื่องของคนหลากหลายประเภท (ซึ่งเกิดขึ้นตามความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ-สังคมของยุโรปตะวันตกเอง) เข้ามาช่วงชิงอำนาจกับชนชั้นนำเดิม แล้วปลุกระดมประชาชนระดับล่าง (ซึ่งก็เปลี่ยนไปไม่น้อยในเขตเมือง) เข้ามามีส่วนร่วม อีนุงตุงนังจนกระทั่งระบบการเมืองของรัฐเปลี่ยนไป โดยไม่มีองค์กรจัดตั้งใดๆ เป็นผู้นำ

 แม้แต่ "การปฏิวัติอันรุ่งโรจน์" ของอังกฤษ (ซึ่งไม่ใช่การปฏิวัติประชาชน ไม่มีอะไรรุ่งโรจน์นัก และเกิดในศตวรรษที่ 17) ผู้นำทั้งฝ่าย Tory และ Whig ในสภา ร่วมมือกันขจัดพระเจ้าแผ่นดินซึ่งนับถือศาสนาคาทอลิกออกไป เพื่อนำกษัตริย์ชาวดัตช์และราชินีของพระองค์ขึ้นครองราชย์ พร้อมทั้งออกกฎหมายจำกัดพระราชอำนาจไปพร้อมกัน สองพรรคการเมืองนี้คือตัวแทนของเหล่า "ผู้ดี" ที่หลากหลายประเภทในอังกฤษเวลานั้น รวมทั้งคนในเขตเมืองซึ่งขยายตัวขึ้นอย่างมากด้วย... ก็เข้าลักษณะอีนุงตุงนังอยู่พอสมควรแหละ

 หลังการปฏิวัติฝรั่งเศส แนวคิดเรื่องรัฐประชาชาติและหลักการประชาธิปไตยขยายไปตามกองทัพนโปเลียนทั่วยุโรปตะวันตก นำมาซึ่ง "การปฏิวัติประชาชน" ในอีกหลายประเทศ โดยไม่มีองค์กรจัดตั้งใดเป็นผู้นำเพียงฝ่ายเดียว หลายรัฐต้องปรับระบบการเมืองของตนให้สอดรับกับความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ฉะนั้น แม้ไม่เกิด "ปฏิวัติประชาชน" ในประเทศของตน ก็ได้รับผลสะเทือนจาก "ปฏิวัติประชาชน" ในประเทศเพื่อนบ้าน

ความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ-สังคมที่เกิดในประเทศไทยก็ทำให้เกิด "การปฏิวัติประชาชน" จริงเสียด้วย และอาจเกิดมาโดยไม่มีใครต้องประกาศว่าเป็น "การปฏิวัติประชาชน" ด้วย จนกระทั่งถึง กปปส.ของคุณสุเทพนี่เอง การปฏิวัติก็มีลักษณะอีนุงตุงนังเหมือนการปฏิวัติในช่วงก่อนศตวรรษที่ 20 คือเอาเข้าจริงแล้วไม่มีองค์กรจัดตั้งใดๆ เป็นผู้นำ ผมหมายความว่าขบวนการเสื้อแดงก็ตาม กปปส.ก็ตาม สลิ่มก็ตาม ฯลฯ เป็นเพียงปรากฏการณ์ยอดคลื่นของ "การปฏิวัติประชาชน" ทั้งนั้น และด้วยเหตุดังนั้นผมจึงคิดว่าควรรวมการเคลื่อนไหวของประชาชนรากหญ้าอื่นๆ ที่มีมาก่อน เช่นการสไตรก์ของแรงงาน จนถึงตั้งวิสาหกิจของแรงงานขึ้นเอง (ชุดชั้นในไทรอัมพ์เป็นต้น), สมัชชาคนจน, การต่อต้านโรงไฟฟ้าบ้านกรูด-บ่อนอก, การต่อต้านธุรกิจเหมืองทอง, การอนุรักษ์ป่า, การต่อสู้กับอุทยานที่ทับที่ทำกินของชาวบ้าน ฯลฯ

 เพราะความอีนุงตุงนัง "การปฏิวัติประชาชน"ลักษณะนี้ จึงไม่มีแผนหรือ scheme สำเร็จรูปว่าจะเปลี่ยนประเทศไทยไปอย่างไร ก็ปฏิวัติฝรั่งเศสยังนำมาซึ่งจักรวรรดิได้เลย (แตกต่างโดยสิ้นเชิงจาก "ปฏิวัติประชาชน" ของพรรคคอมมิวนิสต์ในศตวรรษที่ 20) แต่จะบอกว่าไม่มีวิสัยทัศน์เอาเสียเลย เพียงแต่เคลื่อนไหวต่อรองกับโครงการที่ตนไม่ชอบ ก็ไม่เชิงนะครับ ผมคิดว่าความคิดเรื่องการปฏิรูปพลังงานเกิดกับคนรากหญ้าที่ต่อต้านโรงไฟฟ้ามานานแล้ว ก่อนที่จะถูกคนชั้นกลางฉกฉวยไปเป็นของตนเอง ความคิดเรื่องกระจายอำนาจเพื่อให้ท้องถิ่นสามารถจัดการทรัพยากรของตนเองได้ ก็เกิดกับขบวนการเคลื่อนไหวของคนรากหญ้ามานานแล้วเหมือนกัน

 นี่เป็นลักษณะธรรมดาที่เกิดกับ "การปฏิวัติประชาชน" ก่อนศตวรรษที่ 20 ทั่วไป กล่าวคือเป็นผลผลิตของความเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ-สังคม มีคนหลากหลายกลุ่มเข้ามาเคลื่อนไหวต่อรองทางการเมือง โดยสงบบ้าง รุนแรงบ้าง เพราะไม่อาจยอมรับโครงสร้างทางการเมืองที่ดำรงอยู่ได้ ไม่มีอุดมการณ์อะไรที่แน่นอน ไม่มีฝักฝ่ายที่ชัดเจนนัก เพราะทุกคนย่อมเปลี่ยนขั้วได้เสมอ เช่นคนชั้นกลางในเมืองเคยต่อต้านเผด็จการทหารใน 2535 ก็อาจกลายเป็นผู้เรียกร้องให้ทหารกลับมายึดอำนาจใน 2556-7 ได้ คนที่เคยเรียกร้องอำนาจการตัดสินใจใช้ทรัพยากรของท้องถิ่น ก็อาจกลับมาสนับสนุนโครงการจัดการน้ำของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ได้เหมือนกัน

 ลักษณะของอีนุงตุงนังที่ผมพูดถึง ก็เป็นอย่างนี้แหละครับ

 แต่ที่แน่นอนก็คือ อย่างไรเสีย "ระบอบเก่า" ก็ไม่อาจดำรงต่อไปเหมือนเดิมได้อีกแล้ว ส่วนจะต้องเปลี่ยนไปมากหรือน้อยแค่ไหนไม่มีใครคาดเดาได้ แต่จะให้เหมือนเดิมเป๊ะนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ แม้แต่ต้องนองเลือดเพื่อหยุดยั้ง "การปฏิวัติประชาชน" ในความหมายนี้มากสักเพียงใดก็ตาม

 อย่างไรก็ตาม ผมอยากปลอบใจพวก "อำมาตย์" ไว้ด้วยว่า ในปลายศตวรรษที่ 20 "การปฏิวัติประชาชน" ก็เปลี่ยนไป แม้ว่าอาจมีองค์กรจัดตั้งของกลุ่มบุคคลเป็นผู้นำอยู่เหมือนในตอนครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 20 ผมกำลังนึกถึงเวเนซุเอลา, เอกวาดอร์, อาหรับสปริงส์, และแอฟริกาใต้ เป็นต้น "การปฏิวัติประชาชน" เกิดภายใต้กรอบกติกาบางอย่าง (หากเกิดโดยสงบหน่อย ก็จะเป็นกรอบกติกาของประชาธิปไตยเต็มรูปหรือครึ่งรูป หากเป็นเผด็จการก็อาจรุนแรงหน่อย) ผลก็คือฝ่าย "ปฏิวัติประชาชน" ไม่สามารถกุมอำนาจได้เด็ดขาด ยังจำเป็นต้องเปิดพื้นที่ต่อรองให้แก่ฝ่ายปรปักษ์มากพอสมควร เช่นอาหรับสปริงส์ไม่ได้ทำให้ "ประชาชน" ได้ชัยชนะเด็ดขาด เพียงแต่ขจัดจอมเผด็จการที่เป็นบุคคลออกไป กองทัพก็ยังมีอำนาจต่อรองเหมือนเดิมหรือมากกว่าเดิม ในกลุ่ม "ประชาชน" เองก็มีคนหลายจำพวก รวมทั้งนายทุนที่ให้การสนับสนุนอยู่เบื้องหลังด้วย ผมไม่แน่ใจว่าทายาทของประธานาธิบดีชาเวซแห่งเวเนซุเอลาจะยืนยงต่อไปได้นานแค่ไหน

 สรุปก็คือ "การปฏิวัติประชาชน" ในปลายศตวรรษที่ 20 ไม่ทำให้ "อำมาตย์" หมดตัว ยังมีอะไรเหลือไว้มากพอที่จะ "เอาคืน" ได้ในภายหลัง เพียงแต่ว่าองค์ประกอบของ "อำมาตย์" อาจเปลี่ยนไป เช่นไม่มีกษัตริย์ในเนปาลอีกแล้ว แต่กลุ่ม "อำมาตย์" ในเนปาลก็ยังมีพื้นที่ต่อรองไม่น้อยเหมือนกันภายใต้กองทัพ เป็นต้น

 ทำไม "การปฏิวัติประชาชน" ในต้นและปลายศตวรรษที่ 20 จึงแตกต่างกัน ผมมีคำอธิบายง่ายๆ (ซึ่งอาจง่ายเกินไป) ดังนี้

 "การปฏิวัติประชาชน" ในต้นศตวรรษ เกิดในสังคมที่ยังไม่มีการเมืองมวลชน นักปฏิวัติจึงต้องดึงเอามวลชนเข้ามาเป็นฐานกำลังของตนเอง และประสบชัยชนะในที่สุด แต่ในปลายศตวรรษ สังคมที่เกิด "การปฏิวัติประชาชน" ได้เข้ามาสู่สังคมที่มีการเมืองมวลชนแล้ว แม้บางครั้งบทบาททางการเมืองที่มวลชนมีอยู่ ถูกกำกับควบคุมจากผู้เผด็จการอย่างรัดกุม (เช่นอียิปต์ในสมัยมูบารัก) แต่มีการเมืองมวลชนแล้วจนกระทั่งผู้เผด็จการต้องจัดให้มีการเลือกตั้งปลอมๆ ขึ้น

"การปฏิวัติประชาชน" ในสังคมที่มีการเมืองมวลชนแล้ว ไม่อาจทำได้ด้วยองค์กรจัดตั้งเพียงองค์กรเดียว ต้องอาศัยสร้างเครือข่ายพันธมิตรของคนหลากหลายกลุ่ม "ปฏิวัติประชาชน" จึงต้องมีลักษณะอีนุงตุงนังอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ดังนั้น ปัญหาจริงๆ ที่พวก "อำมาตย์" ไทยควรคิดก็คือ การเมืองมวลชนมากกว่า "ปฏิวัติประชาชน" ซึ่งผมเชื่อว่าหลีกเลี่ยงไม่พ้นสำหรับประเทศไทยเสียแล้ว "อำมาตย์"ควรจะยอมรับกรอบกติกาประชาธิปไตยอย่างแน่นแฟ้น เพราะภายใต้กรอบกติกานี้ "การปฏิวัติประชาชน"จะทำความเสียหายแก่อำนาจและผลประโยชน์ของ "อำมาตย์" น้อยที่สุด ยังเหลือพลังและพื้นที่อีกมากที่"อำมาตย์"สามารถใช้ในการต่อรองทางการเมืองได้ และได้อย่างได้เปรียบกว่าเสียด้วย

ที่มา.มติชน
////////////////////////////////////////////////

ไขคำตอบ เนติบริกรเผด็จการรัฐประหาร..!!?

อดีตประธานสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (สนช.) ยุค “รัฐบาล คมช. (คณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ ) กลายเป็นบุคคลที่สังคมจับตามากที่สุดคนหนึ่ง ภายหลังมีกระแสข่าวหลุดออกมาว่าคือ “ผู้อยู่เบื้องหลัง วางหมาก-วางเกม ให้กับม็อบกบฎ กปปส.

แต่แม้วันนี้ยังไม่มีคำตอบที่ชัดเจนจากผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด แต่กลับตรวจสอบพบว่า ในเหตุการณ์รัฐประหาร 19 กันยายน 2549 และเหตุการณ์รัฐประหาร 23 กุมภาพันธ์ 2534 ปรากฏชื่อ  เข้าไป มีบทบาท กับเหตุการณ์เกี่ยวเนื่องกับการรัฐประหารทั้ง 2 อย่างชัดเจน

และเมื่อตรวจสอบยังพบว่า การรัฐประหารทั้ง 2 ครั้ง ยังมีความคล้ายคลึงกันเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะการออกประกาศ-คำสั่ง ไปจนถึง ความเคลื่อนไหวต่างๆ

ที่สำคัญ ก็คือ “ประกาศ-คำสั่งและความเคลื่อนไหว” ของทั้ง 2 เหตุการณ์ดังกล่าวนั้น กลับมีความใกล้เคียงอย่างยิ่งกับ “ประกาศ-คำสั่งและความเคลื่อนไหว” ของ “รัฎฐาธิปัตย์ กปปส.” อย่าง “สุเทพ เทือกสุบรรณ” และปฏิบัติการต่างๆของม็อบกบฎอย่างชัดเจนอย่างน้อย 8 เหตุการณ์ด้วยกัน

1.กรณีการประกาศยึดอำนาจ และการฉีกรัฐธรรมนูญ

รสช.2534 – ปฏิบัติการยึดอำนาจ 23 กุมภาพันธ์ 2534 และได้มีการแถลงการณ์ยึดอำนาจในวันเดียวกัน
คมช..2549 – ปฏิบัติการยึดอำนาจวันที่ 19 กันยายน 2549 เมื่อกระทำการจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ได้มีการแถลงในวันที่ 20 กันยายน 2549 

กปปส.2557 – สุเทพ เทือกสุบรรณ แม้จะปฏิบัติการยังไม่แล้วเสร็จ แต่ก็ได้ดำเนินการ แถลงการณ์ยึดอำนาจ เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2556 โดยอ้างว่า “คณะรัฐมนตรี”ถือว่าเป็นโมฆะแล้ว และประเทศตกอยู่ในภาวะสุญญากาศ ขอประชาชนมั่นใจประชาภิวัฒน์ โดยจะมีการเร่งจัดหา “นายกรัฐมนตรี” ของประชาชน

2.การสั่งจำกัดสิทธิประชาชน –ห้ามชุมนุมการเมือง-ห้ามกิจกรรมพรรคการเมือง
รสช.2534 – ออกประกาศ รสช.ฉบับที่ 7 ห้ามชุมนุมทางการเมือง และประกาศ รสช.ฉบับที่ 20 ห้ามพรรคการเมืองประชุมหรือจัดกิจกรรมทางการ

คมช.2549 – ออกประกาศ คปค.ฉบับที่ 7 ห้ามชุมนุมทางการเมือง และประกาศ คปค.ฉบับที่ 15 ห้ามพรรคการเมืองประชุมหรือจัดกิจกรรมทางการเมือง

กปปส.2557 – ปฏิบัติการยังไม่สำเร็จ แต่ก็พยายามขัดขวางการเลือกตั้ง ไม่ให้พรรคการเมืองดำเนินกิจกรรมทางการเมือง โดย “สุเทพ เทือกสุบรรณ” รัฎฐาธิปัตย์ กปปส. ปราศรัยเมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 2556 ระบุว่า “จะตั้งสภาประชาชน เลือกคนที่ประชาชนเชื่อถือไว้วางใจมาเป็นนายกรัฐมนตรี โดยไม่ใช่คนของพรรคไหนทั้งนั้น”

3.การสั่งข้าราชการมารายงานตัว โดยเฉพาะข้าราชการถูกมองว่าอยู่ฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองก็ถูกโยกย้ายออกจากตำแหน่ง

รสช.2534 – ประกาศ รสช.ฉบับที่ 12 มีคำสั่งให้ข้าราชการมารายงานตัว ลงวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2534

คมช.2549- คำสั่ง คปค. ที่ 11/2549 ลงวันที่ 21 กันยายน พ.ศ.2549 เรื่องให้ข้าราชการมาปฏิบัติราชการสำนักนายกรัฐมนตรีเพื่อความเหมาะสมและประโยชน์แก่ราชการ โยกย้าย 4 นายตำรวจ มาปฏิบัติราชการสำนักนายกรัฐมนตรี โดยให้ได้รับเงินเดือนตามสังกัดเดิมไปพลางก่อน ได้แก่
พล.ต.อ.จุมพล มั่นหมาย ผอ.สำนักข่าวกรองแห่งชาติ นักบริหาร 11
พล.ต.ต.พีรพันธุ์ เปรมภูติ ปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี นักบริหาร 11
พล.ต.อ.เพรียวพันธ์ ดามาพงศ์ รอง ผบ.ตร.
พล.ต.ท.ชลอ ชูวงษ์ ผู้ช่วย ผบ.ตร.

กปปส.2557 – 27 ธันวาคม 2556 “สุเทพ เทือกสุบรรณ” รัฎฐาธิปัตย์ กปปส.ปราศรัยขู่อาฆาตข้าราชการจำนวนมาก ในทุกๆทิศทาง โดยจะมีการเอาผิดตามกฎหมายไปจนถึงการจะใช้อำนาจในการตรวจสอบบัญชีทรัพย์สินและขู่ว่าจะมีการอายัดทรัพย์สินด้วย อาทิ พล.ต.อ.อดุลย์ แสงสิงแก้ว ผบ.ตร. , พล.ต.ท.วรพงษ์ ชิวปรีชา รอง ผบ.ตร., นายธาริต เพ็งดิษฐ์ อธิบดีดีเอสไอ

4.การออกคำสั่งควบคุมสิทธิเสรีภาพสื่อสารมวลชน
รสช.2534- ประกาศ รสช.ฉบับที่ 9 ลงวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2534 ให้สื่อวิทยุและโทรทัศน์งดเผยแพร่ราชการปกติของสถานี และให้สถานีวิทยุถ่ายทอดกระจายเสียงจากสถานีวิทยุกองพลที่ 1 รักษาพระองค์เท่านั้น ส่วนสถานีโทรทัศน์ให้ถ่ายทอดออกรายการจากสถานีโทรทัศน์ช่อง 5 เท่านั้น
คมช.2549- ประกาศ คปค.ฉบับที่ 10 ขอความร่วมมือสื่อมวลชนในการนำเสนอข่าวสาร โดยอ้างเรื่องการเกิดความแตกแยกความสามัคคี

กปปส.2557 – สุเทพ เทือกสุบรรณ แถลง เมื่อ 1 ธันวาคม 2557 ให้ข้าราชการหยุดงานตั้งแต่วันที่ 2 ธันวาคม และสั่งไม่ให้ “สื่อมวลชน” เสนอข่าวรัฐบาล โดยให้ทุกสำนักนำเสนอข่าวของ กปปส.



5.การกำจัดนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม ด้วยการออกคำสั่งให้มีรายงานตัวและมีการควบคุมตัว

รสช.2534 – มีความพยายามจับกุมบุคคล 3 คนในวันที่ก่อการรัฐประหาร คือ พล.ต.มนูญ รูปขจร นายไกรศักด์ ชุณหะวัณ และร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง แต่ทั้ง 3 คนได้ ลี้ภัยไปต่างประเทศ

คมช.2549 – ควบคุมตัว นายยงยุทธ ติยะไพรัช อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, นายเนวิน ชิดชอบ อดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี จาก คำสั่งคณะปฏิรูปฉบับที่ 9/2549 ลงวันที่ 20 กันยายน พ.ศ.2549

กปปส.2557- สุเทพ เทือกสุบรรณ ได้ปราศรัยอย่างชัดเจนว่าจะมีการระดมมวลชนไล่ล่า “นายกรัฐมนตรี” โดยจะมีการติดตามเพื่อควบคุมตัว “นายกรัฐมนตรี” และ “รัฐมนตรี” ทุกคน และในวันที่ 14 มกราคม 2557 “สุเทพ เทือกสุบรรณ” ยัง

ปราศรัยเปิด รายชื่อบัญชีดำ ที่จะดำเนินการบุกจับตัว ประกอบด้วย 1.นายสุรพงษ์ โตวิจักขณ์ชัยกุล รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ 2.ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน 3.พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก รองนายกรัฐมนตรี 4.นายจาตุรนต์ ฉายแสง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ 5.นายภูมิธรรม เวชชยชัย เลขาธิการพรรคเพื่อไทย และ 6.นายปลอดประสพ สุรัสสวี รองนายกรัฐมนตรี



6.การดำเนินการเพื่ออายัดทรัพย์สินของฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง อย่างไม่เป็นธรรม
รสช.2534 – ประกาศ รสช.ฉบับที่ 26 ลงวันที่ 25 กุมภาพันธ์ 2534 ให้อายัดและห้ามจำหน่ายจ่ายโอนทรัพย์สิน พร้อมตั้ง “คณะกรรมการตรวจสอบทรัพย์สิน” ขึ้นมา มีจำนวน 7 คนโดยมี “พล.อ.สิทธิ์ จิรโรจน์” เป็นประธาน เพื่อตรวจสอบทรัพย์สินและเตรียมการไปสู่การ “ยึดทรัพย์” นักการเมืองและบุคคลที่อยู่ในฝ่ายตรงข้ามกับคณะยึดอำนาจ

คมช.2549- ประกาศ คปค.ฉบับที่ 23 ลงวันที่ 24 กันยายน 2549 ให้มี “คณะกรรมการตรวจสอบทรัพย์สิน” ให้ตรวจสอบโครงการตามนโยบายต่างๆของรัฐบาลที่ถูกยึดอำนาจอย่างละเอียด พร้อมตรวจสอบทรัพย์สินนักการเมืองฝ่ายตรงข้ามและผู้ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด จากนั้นก็มี ประกาศ คปค.ฉบับที่ 30 แต่งตั้งคณะกรรมการตรวจสอบการกระทำที่ก่อให้เกิดความเสียหายต่อรัฐ (คตส.) มาตรวจสอบข้อกล่าวหาต่างๆ ที่ คมช.กล่าวหารัฐบาลชุดก่อน เพื่อเป็นการปูทางไปสู่การ “ยึดทรัพย์” นักการเมืองฝ่ายตรงข้าม
กปปส.2557- สุเทพ เทือกสุบรรณ ประกาศบ่อยครั้งว่า หากได้เป็น “รัฎฐาธิปัตย์” เมื่อไรจะยึดทรัพย์นักการเมืองฝ่ายตรงข้ามและผู้เกี่ยวข้องทั้งหมดทันที

7.การแต่งตั้งนายกรัฐมนตรี และจัดตั้งคณะรัฐมนตรี เพื่อสืบทอดอำนาจ
รสช.2534 – พล.อ.สุนทร คงสมพงษ์ ประธานสภารักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) ได้มีการประกาศใช้ “ธรรมนูญการปกครองราชอาณาจักร พ.ศ.2534” เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2534 จากนั้นก็ได้เสนอชื่อ “นายอานันท์ ปันยารชุน” เป็นนายกรัฐมนตรี

คมช.2549 – พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน ประธานคณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข (คปค.) ได้ ประกาศใช้ “รัฐธรรมนูญ (ชั่วคราว) พ.ศ.2549” ในวันที่ 1 ตุลาคม 2549 จากนั้นก็มีการเสนอชื่อ พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ เป็นนายกรัฐมนตรี ในวันเดียวกัน

กปปส.2557 – สุเทพ เทือกสุบรรณ ประกาศจะเป็น “รัฎฐาธิปัตย์” ในการเสนอชื่อนายกรัฐมนตรี และรับสนองพระบรมราชโองการแต่งตั้ง นายกฯคนกลาง ด้วยตัวเอง

8.การกระทำในร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่-นิรโทษกรรมตัวเอง
รสช.2534 – ประกาศใช้ ธรรมนูญปกครองราชอาณาจักร พ.ศ.2534 ในวันที่ 1 มีนาคม 2534 โดยนิรโทษกรรมตัวเองเอาไว้ในมาตรา 32

คมช.2549- ประกาศใช้ “รัฐธรรมนูญแห่งราอาณาจักรไทย (ชั่วคราว) พ.ศ.2549” ในวันที่ 1 ตุลาคม 2549 โดยนิรโทษกรรมตัวเองเอาไว้ในมาตรา 37

กปปส.2557- สุเทพ เทือกสุบรรณ แม้จะประกาศปฏิบัติการ “ประชาภิวัฒน์” ยึดอำนาจโดยประชาชน” แต่ยังไม่กล้าที่จะพูดเรื่องนี้ให้มีความชัดเจนว่าท้ายที่สุดแล้วจะต้องมีการฉีกรัฐธรรมนูญ 2550 เนื่องจาก “รัฐธรรมนูญ” กำหนดให้ “นายกรัฐมนตรี” จะต้องเป็น “สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร” ซึ่งในทุกข้อเสนอ กปปส. นั้น “นายกรัฐมนตรี” ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง แม้แต่แนวทางเดียว ดังนั้นจึงค่อนข้างที่จะชัดเจนว่าหากปฏิบัติการของ กปปส.สำเร็จ ก็ต้องมีการฉีกรัฐธรรมนูญและเป็นไปได้สูงที่จะต้องมีการนิรโทษกรรมให้กับ “แกนนำ กปปส.” เนื่องจากโดนคดีร้ายแรงด้วยกันทั้งสิ้น

ดังนั้น จึงค่อนข้างจะชัดเจนว่า เหตุการณ์ รัฐประหาร 2534 และ รัฐประหาร 2549 มีปรากฎการณ์หลายอย่างที่เกิดขึ้นและคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาด

โดยทั้งสองครั้งมีความเชื่อมโยงกับเขา ในฐานะมือกฎหมายใหญ่
ที่น่าสนใจไปยิ่งกว่านั้นคือ เหตุการณ์ทั้งหมดสอดคล้องกับสิ่งที่ สุเทพ เทือกสุบรรณ แกนนำ กปปส. ปฏิบัติการและประกาศออกมาตลอดระยะเวลาที่มีการจัดการชุมนุม 

ซึ่งคนที่จะ ตอบ ได้ชัดเจนว่า ทั้ง 3 เหตุการณ์ เกี่ยวข้องกันหรือไม่ และเป็น ฝีมือ การวางหมาก-วางเกมของใคร ที่สำคัญคือ คนๆนั้น เป็น คนเดียวกัน หรือไม่  ก็คงหนีไม่พ้น คนชื่อ มีชัย ฤชุพันธุ์

ที่มา.พระนครสาส์น

--------------------------------------------------------

เติมสุขกับเทศกาล สงกรานต์ !!?

โดย วิไล อักขระสมชีพ

นับถอยหลังเข้าสู่เทศกาล "สงกรานต์"หรือ "ปีใหม่ไทย" ในไม่กี่วันข้างหน้า เป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งที่ทุกคนจะเล่นสาดน้ำเฮฮากันแบบสุขสุด ๆ กันไป

น่าจะเป็นวันหยุดยาวที่อุณหภูมิการเมืองคลายความร้อนแรงกันชั่วขณะหนึ่ง

แม้จะเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ดัชนีความสุขคนไทยจะกลับมาดีขึ้น และเป็นวันที่ได้กลับไปพบหน้าญาติมิตรสหายกัน

ก็ขอให้ทุกคนเก็บเกี่ยวสิ่งดี ๆ กันไว้เป็นพลังใจกลับมาดำเนินชีวิต

โดยเฉพาะคนกรุง ก่อนจะกลับมาใช้ชีวิตคนเมืองตามปกติ ท่ามกลางมรสุมการเมืองไทยแบ่งฝักแบ่งฝ่าย ซึ่งกดดันประเทศไทยเดินช้ากว่าประเทศเพื่อนบ้าน

โดย เฉพาะประเทศเวียดนามที่เวลานี้เป็นเดอะสตาร์ในเวทีประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) นักลงทุนต่างชาติดาหน้ากันเข้าไปลงทุนไม่น้อย ขณะที่รัฐบาลมีการพัฒนาสาธารณูปโภคค่อนข้างเยอะมาก

มีการสร้างทางด่วนเพิ่มอีกเพื่อเชื่อมเส้นทางเศรษฐกิจรองรับเออีซี

ยิ่งช่วงที่ผู้เขียนได้มีโอกาสไปดูงานของตลาดทุนในฮานอย ประเทศเวียดนาม เมื่อเร็ว ๆ นี้ ได้รับฟังข้อมูลการเติบโตทางเศรษฐกิจที่รวดเร็วของเวียดนาม อันเนื่องมาจากภาครัฐที่มีการขยายการลงทุนด้านสาธารณูปโภคไม่น้อย โดยได้เข้ามาระดมทุนผ่านตลาดพันธบัตร จนทำให้ปีที่แล้วตลาดพันธบัตรเติบโตอย่างรวดเร็ว และมีขนาดใหญ่กว่าตลาดหุ้นฮานอยด้วย

ขณะที่ตลาดหุ้นพบว่า บริษัทส่วนใหญ่ที่เข้ามาจดทะเบียนเป็นบริษัทลูกของรัฐบาลนั่นเอง ซึ่งในเวียดนามมี 2 ตลาดหุ้นหลัก คือ ตลาดหุ้นฮานอย และตลาดหุ้นโฮจิมินห์

แต่ว่าตลาดหุ้นโฮจิมินห์จะมีขนาดใหญ่กว่าตลาดหุ้นฮานอย โดยตลาดหุ้นโฮจิมินห์มีมูลค่าราคาตลาดรวม (มาร์เก็ตแคป)อยู่ที่ 1.5 ล้านล้านบาท ขณะที่ยอดซื้อขาย (วอลุ่ม เทรด) ประมาณ 2.6 พันล้านบาท ส่วนราคาหุ้นถูกหรือไม่วัดจากค่าพีอี (ราคาหุ้นต่อกำไรสุทธิต่อหุ้น) พบว่าอยู่ที่ 13 เท่า ส่วนตลาดหุ้นฮานอย มีขนาดมาร์เก็ตแคป 1.9 แสนล้านบาท มีวอลุ่มเทรดประมาณ 900 ล้านบาท มีค่าพีอีสูง 19 เท่า สะท้อนราคาหุ้นจะแพงกว่าโฮจิมินห์

นอกจากนี้ยังมีตลาดหุ้น OTC (Over the Counter) อีก ซึ่งจะเป็นตลาดรองรับบริษัทที่ต้องการเตรียมตัวเป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหุ้นหลัก ส่วนใหญ่จะเป็นบริษัทขนาดเล็กที่นำหุ้นเข้ามาซื้อขายกัน

แม้วันนี้ตลาดทุนของเวียดนามอยู่ในระหว่างการพัฒนากฎเกณฑ์ต่าง ๆ ให้ได้มาตรฐานสากล แต่นักลงทุนที่มาเปิดบัญชีเล่นหุ้นมีจำนวน 1.2 ล้านบัญชีทีเดียว ซึ่งเยอะกว่าประเทศไทยที่มีนักลงทุนเปิดบัญชีเพียง 9.7 แสนบัญชีเอง หากเทียบกับจำนวนคนแล้ว เวียดนามมีประชากรมากถึง 93 ล้านคน ขณะที่คนไทยมีจำนวนประชากรราว 66-67 ล้านคน

อีกสิ่งที่น่าสนใจของเวียดนาม คือ อาชีพที่ได้รับความนิยมมากสุดในเวียดนาม คือ ทหาร ตำรวจ ครู ซึ่งไกด์เล่าว่าเป็นอาชีพที่ได้รับเงินเดือนสูงสุด และถือเป็นอาชีพที่มีเกียรติได้รับการยกย่อง เป็นอาชีพที่เข้าทำงานยากจะเน้นคัดคุณภาพของคนอย่างมาก ขณะที่อาชีพหมอ วิศวะ ไม่ได้

ติดอยู่ในอันดับต้น อย่างไรก็ตาม ชาวเวียดนามจะมีอาชีพหลัก "ชาวนา" และเห็นว่าขณะนี้ รัฐบาลกำลังให้ความสำคัญกับการพัฒนาสายพันธุ์ข้าวอย่างเข้มข้น โดยเฉพาะข้าวหอมมะลิ เรียกว่ามุ่งมั่นปักธง "แข่งขัน" กับประเทศไทยกันทีเดียว

ขณะที่วันนี้ การเมืองของประเทศไทยยัง "จมปลักแห่งสี" ของความขัดแย้งกันมาหลายปี จนมาถึงวันนี้แตกแยกจนเกินจะเยียวยา ฉุดรั้งการพัฒนาประเทศล่าช้าลง ขณะที่เพื่อนบ้านรอบ ๆ เดินหน้าประเทศกันแบบไม่รั้งรอกันอีกแล้ว

ผู้เขียนมีหนังสือพ็อตเกตบุ๊กที่น่าอ่านมานำเสนอ "คิด-เขียน" เขียนโดย บรรยง พงษ์พานิช ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร กลุ่มธุรกิจการเงินเกียรตินาคิน-ภัทร ที่วันนี้ผันชีวิตมาเดินบนเส้นทางอินเวสต์เมนต์แบงเกอร์ จากอดีต คลุกคลีวงการตลาดทุนมายาวนาน ถือเป็นเทรดเดอร์รุ่นเก๋าสมัยเคาะกระดานตลาดหุ้นไทย เขาก้าวขึ้นมาสู่เก้าอี้ "ประธานกรรมการหลักทรัพย์ ภัทร"

หนังสือทั้งสองเล่มนี้ได้จั่วหัวไว้หน้าปกว่า "สารรักถึงนักเล่นหุ้น ทำไมผมถึงไม่กล้าเล่นหุ้น + สารรักถึงมวลมหาประชาชน ทางออกและก้าวต่อไปของสังคมไทย"

สงกรานต์นี้ ผู้เขียนวางแผนจะอ่านหนังสือ 2 เล่มนี้ หลังจากที่พลิก ๆ ดู หลายเรื่องน่าสนใจ อาทิ ตลาดหุ้นที่ดีเป็นอย่างไร, ภาวะวุ่น ภาวะหุ้น, ทำไมผมไม่ กล้าเล่นหุ้น, 6 เหตุผล ทำไมเราไม่ควรเล่นหุ้นด้วยตนเอง, ทางออกจากกับดักความขัดแย้ง, หลักมั่ว ๆ ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์, มหากาพย์ต้มยำกุ้ง,เราจะเจอวิกฤตเศรษฐกิจแบบเดียวกับปี 2540 กันอีกไหม ?, ชีวิต...คิดง่าย ๆ Simple Like That, จากพี่เตาถึงน้อง ๆเป็นต้น

และจะมาเล่าให้ฟังต่อ ๆ กันไป

ที่มา.ประชาชาติธุรกิจ
/////////////////////////////////////////////////////

เหตุผล : รัฐบาลขวางประชุมวุฒิสภา !!?

โดย : สมฤทัย ทรัพย์สมบูรณ์

เนื่องจาก "วุฒิสภา" คือ กลไกสำคัญหนึ่งใน "เกมชิงอำนาจ" การ "สกัด" ไม่ให้วุฒิสภาเข้ามาเกี่ยวข้องในเกม คือสิ่งที่รัฐบาลพยายามทำอยู่ในตอนนี้

ในหมากเกมที่ฝ่ายตรงข้ามรัฐบาลมองไว้ คือ หากศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้ "ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร" พ้นจากความเป็นนายกรัฐมนตรี จะใช้ช่องทาง "วุฒิสภา" ในการเสนอชื่อนายกฯ ตามมาตรา 7 ขณะที่ในคำร้องของ "ไพบูลย์ นิติตะวัน" ส.ว.สรรหา ได้ขอไปด้วยว่าหากศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยให้ยิ่งลักษณ์พ้นจากความเป็นนายกฯ ให้นำรัฐธรรมนูญมาตรา 172 และ 173 มาใช้โดยอนุโลม นั่นคือ ให้วุฒิสภาทำหน้าที่เป็นสภาผู้แทนฯ เพื่อเลือก "นายกรัฐมนตรี"

เมื่อต้นเดือนทางวุฒิสภาได้ทำหนังสือถึงนายกฯ เพื่อให้กราบบังคมทูลเสนอร่างพระราชกฤษฎีกาขอเปิดประชุมสมัยวิสามัญ ในวันที่ 18 เมษายน เพื่อดำเนินการใน 3 เรื่อง คือ ถอดถอนนายนิคม ไวยรัชพานิช ประธานวุฒิสภา จากกรณีแก้ไขรัฐธรรมนูญเรื่องที่มา ส.ว., ให้ความเห็นชอบบุคคลเข้าเป็น ป.ป.ช. แทนนายใจเด็ด พรไชยา ที่พ้นวาระเนื่องจากอายุครบ 70 ปี และพิจารณาบุคคลดำรงตำแหน่งผู้ทรงคุณวุฒิของศาลปกครอง ซึ่งเป็นไปตามรัฐธรรมนูญมาตรา 132 ที่กำหนดว่าในระหว่างที่ไม่มีสภาผู้แทนราษฎร วุฒิสภาจะประชุมไม่ได้ ยกเว้นเรื่องที่กำหนดไว้ ซึ่งรวมถึงเรื่องการแต่งตั้งและถอดถอนบุคคล

แทนที่นายกฯ จะดำเนินการตามที่วุฒิสภาส่งเรื่องมา กลับมีการสั่งการให้สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี ทำหนังสือไปถามความเห็นจาก "สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา" และเมื่อวันที่ 4 เมษายน นายชูเกียรติ รัตนชัยชาญ เลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา ได้ทำความเห็นกลับมายังเลขาธิการคณะรัฐมนตรี โดยสรุป คือ สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกามีความเห็นทำนองว่า ไม่สามารถเปิดประชุมรัฐสภาสมัยวิสามัญเพื่อให้วุฒิสภาดำเนินการดังกล่าวได้

ความเห็นของสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา โดยสรุป คือ

1.การจะเปิดประชุมวุฒิสภาเพื่อถอดถอนบุคคล ไม่สามารถใช้ช่องทางรัฐธรรมนูญมาตรา 128 วรรคสาม ที่กำหนดให้เรียกประชุมวิสามัญใน "กรณีที่เป็นไปเพื่อประโยชน์แห่งรัฐ"

2.ในส่วนกระบวนการถอดถอนบุคคล หาก ป.ป.ช.ส่งเรื่องมานอกสมัยประชุม ประธานวุฒิสภาต้องแจ้งให้ประธานรัฐสภาทราบเพื่อดำเนินการกราบบังคมทูล เพื่อมีพระบรมราชโองการเรียกประชุมสมัยวิสามัญ แต่ตอนนี้ไม่มีประธานรัฐสภา

3.สมาชิกภาพของ ส.ว.ที่มาจากการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 30 มีนาคม จะนับตั้งแต่วันดังกล่าว ดังนั้น หากหลังวันที่ 30 มีนาคมจนถึงก่อนวันที่ กกต.จะประกาศรับรองผลการเลือกตั้ง หากมีการดำเนินการของวุฒิสภา อาจจะเป็นประเด็นปัญหาเกี่ยวกับองค์ประกอบวุฒิสภาขึ้นมาได้ ว่าจะประกอบด้วย ส.ว.ใด และถูกต้องหรือไม่

4.ระยะเวลา 20 วันตามข้อบังคับวุฒิสภา ที่กำหนดให้ประชุมนัดแรกหลังจากได้รับเรื่องถอดถอนบุคคลจาก ป.ป.ช.เป็นระยะเวลาเร่งรัด ไม่ได้หมายความว่าหลังจากนั้นจะถอดถอนไม่ได้

พิชิต ชื่นบาน มือกฎหมายของพรรคเพื่อไทย ขยายความเห็นของคณะกรรมการกฤษฎีกา ว่า เนื่องจากในรัฐธรรมนูญมาตรา 132 เรื่องการประชุมวุฒิสภาในช่วงที่ไม่มีสภาผู้แทนฯ นั้น ไม่ได้บัญญัติไว้ว่าจะให้ทำโดยวิธีใด ต่างจากมาตรา 128 วรรคท้าย ที่กำหนดไว้ว่า การประชุมรัฐสภาสมัยวิสามัญให้ทำโดยพระราชกฤษฎีกา เมื่อรัฐธรรมนูญไม่ได้บัญญัติวิธีการไว้ชัดๆ เราก็ต้องตีความตามตัวบทกฎหมาย จะไปคิดเอาเองไม่ได้ว่าให้ทำโดยวิธีใด

"ผมก็เห็นเหมือนคณะกรรมการกฤษฎีกา เมื่อรัฐธรรมนูญไม่ได้เขียนไว้ จะมาแปลว่าต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่อยังเป็นประเด็นถกเถียงกันอยู่" นายพิชิต กล่าว

เมื่อถามว่า รัฐบาลคงทำตามความเห็นของคณะกรรมการกฤษฎีกาใช่หรือไม่ นายพิชิต กล่าวว่า "ก็คณะกรรมการกฤษฎีกาเป็นที่ปรึกษากฎหมายของรัฐบาล"

"ถ้าคุณสุรชัย (รองประธานวุฒิสภา ทำหน้าที่ประธานวุฒิสภา) เห็นว่าสามารถประชุมได้ ก็นัดประชุมไปเลย ถ้าเห็นว่าทำได้ก็ต้องกล้าหาญดำเนินการไปเอง แต่คุณสุรชัยก็ต้องคิดว่าตัวเองไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง จะดำเนินการถอดถอน หรือจะดำเนินการให้ใครเป็นนายกฯ ตามมาตรา 7 ก็ต้องคิดให้มาก" นายพิชิต กล่าว

อย่างไรก็ตาม "ไพบูลย์ นิติตะวัน" เปิดเผยว่า กรณีที่ไม่มีสภาผู้แทนราษฎร แล้วมีการประชุมวุฒิสภาเพื่อแต่งตั้งบุคคล เคยเกิดขึ้นแล้วเมื่อปี 2549 หลังจากรัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ยุบสภา โดยครั้งนั้นเป็นการประชุมวุฒิสภาเพื่อเลือก กกต. โดยนายกฯ รักษาการในขณะนั้น คือ พ.ต.ท.ทักษิณ เป็นผู้กราบบังคมทูล เพื่อมีพระบรมราชโองการเรียกประชุมสมัยวิสามัญ

ทั้งนี้ จากการตรวจสอบพบว่า การประชุมวุฒิสภานัดดังกล่าว เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 8 กันยายน 2549 โดยเป็นการประชุมเพื่อเลือกคณะกรรมการการเลือกตั้งแทนคณะกรรมการเลือกตั้งชุดเดิมที่ถูกศาลอาญาตัดสินให้จำคุก ในข้อหาการปฏิบัติหน้าที่ไม่ชอบโดยการเอื้อประโยชน์ให้แก่พรรคไทยรักไทย ในครั้งนั้นรัฐบาลเป็นผู้ดำเนินการให้มีการเปิดประชุม โดยคณะรัฐมนตรีได้รับทราบร่างพระราชกฤษฎีกาเรียกประชุมสมัยวิสามัญ และร่างพระราชกฤษฎีกาปิดประชุมสมัยวิสามัญดังกล่าว ในวันที่ 5 กันยายน 2549 ซึ่งเป็นไปตามมาตรา 168 ของรัฐธรรมนูญปี 2540 ซึ่งมีเนื้อหาเดียวกับมาตรา 132 ของรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันที่วุฒิสภากำลังขอให้ดำเนินการอยู่

ชัดเจนยิ่งกว่าชัดเจน ว่ารัฐบาลกำลังสกัดวุฒิสภาไม่ให้เข้ามาเกี่ยวข้องในเกมการเมืองที่กำลังจะเข้าสู่ "ฉากสุดท้าย" ซึ่งวิธีการที่จะสกัดวุฒิสภาได้ ก็คือตีความว่าวุฒิสภาไม่สามารถเปิดประชุมได้

การตีความดังกล่าวของคณะกรรมการกฤษฎีกาซึ่งฝ่ายรัฐบาลเห็นด้วยนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเรื่องการรับรอง ส.ว.เลือกตั้งของ กกต. ว่าจะถึงหรือไม่ถึง 95 เปอร์เซ็นต์ เพราะถึงแม้ กกต.จะรับรอง ส.ว.เลือกตั้งมาได้ถึง 95 เปอร์เซ็นต์ แต่หากตีความว่าเมื่อไม่มี "สภาผู้แทนราษฎร" ก็ไม่สามารถเปิดประชุมวุฒิสภาได้ ทุกอย่างก็จบ วุฒิสภาก็ประชุมไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร

ถ้ารัฐบาลยังไม่ยอม...เรื่องนี้ก็คงจะเป็นอีกเรื่องที่ต้องไปจบที่ศาลรัฐธรรมนูญ

ที่มา.กรุงเทพธุรกิจ
/////////////////////////////////////////////////////

บ้านเมืองไม่ได้เอาไว้เดิมพัน !!?

การชุมนุมเพื่อเรียกร้องให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองตามอุดมการณ์ที่แต่ละฝ่ายยึดถือ มีแนวโน้มละทิ้งกฎเกณฑ์เข้าไปทุกขณะ ล่าสุดนายสุเทพ เทือกสุบรรณ เลขาธิการคณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (กปปส.) ได้ออกมาแจงถึงเหตุผลที่ออกมาประกาศยึดอำนาจประเทศไทย ตั้งตัวเองเป็นองค์รัฏฐาธิปัตย์ หรือการมีอำนาจอธิปไตย เพื่อออกคำสั่งตั้งนายกฯโดยตนจะเป็นผู้สนองรับพระบรมราชโองการเอง เมื่อเร็วๆนี้ว่า ไม่ใช่ทำตัวเป็นเผด็จการดังที่ฝ่ายตรงข้ามประดิษฐ์วาทกรรมขึ้นมากล่าวหาตน แต่ทำในฐานะร่างทรงของประชาชนและยืนยันว่าทำอย่างถูกต้องเมื่ออำนาจอธิปไตยกลับมาเป็นของปวงชนและต้องการให้จัดการประเทศอย่างไร
   
พร้อมกันนั้นยังได้ส่งข้อความกลับไปยังกลุ่มแนวร่วมต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) ว่าถ้าแน่จริง ให้ระดมมวลชนมาเลย ถ้าน้อยกว่าก็เอาประเทศไป พวกเราจะยอมเป็นทาสแล้วชาติหน้าค่อยมาต่อสู้กันใหม่ ขณะเดียวกัน นายจตุพร พรหมพันธุ์ ประธาน นปช. ได้กล่าวว่านปช.จะนัดชุมนุมวันเดียวกับศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยสถานะความเป็นนายกรัฐมนตรีของนางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร และยังบอกด้วยว่า การที่นายสุเทพรับคำท้าเป็นเรื่องดีใครมีเพื่อนร่วมขบวนการมากกว่ากัน ก็มาวัดกันในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
   
การที่มวลชนทั้ง 2 ขั้วการเมืองต่างเห็นพ้องในการระดมมวลชนและใช้ปริมาณเป็นเครื่องชี้วัดว่า ฝ่ายใดจะได้เมืองไปครอง หรือได้อำนาจรัฐไป ถือเป็นเรื่องน่าเป็นห่วงอย่างยิ่ง เพราะการระดมมวลชนมาเผชิญหน้ากัน นอกจากสุ่มเสี่ยงต่อการนำไปสู่ความรุนแรงแล้ว ยังมีโอกาสที่จะเกิดผลอันไม่พึงปรารถนาต่อบ้านเมืองอีกด้วย นอกจากนี้ แม้สิทธิการชุมนุมทางการเมืองได้รับประกันตามรัฐธรรมนูญ แต่รัฐธรรมนูญไม่ได้ให้สิทธิ์บุคคล หรือกลุ่มบุคคลนำบ้านเมืองมาเป็นเดิมพัน ดังที่แกนนำ 2ขั้วการเมืองแสดงออกมา
   
ที่ผ่านมาแม้แกนนำไม่ว่าขั้วการเมืองไหน อ้างเสมอว่า อำนาจเป็นของปวงชน แต่ในหลักความจริง ปวงชนมิได้หมายถึงกลุ่มบุคคลที่มาร่วมชุมนุมเท่านั้น หากยังหมายรวมไปถึงบุคคลอื่นที่อาจมีความคิดและวิธีแสดงออกถึงความต้องการทางการเมืองที่แตกต่างออกไปอีกด้วยฉะนั้นการยกเอาจำนวนมวลชนที่ระดมมาชี้ผลแพ้ชนะเพื่อกำหนดอนาคตประเทศไทยไม่ต่างจากการหันหลังให้ระบอบประชาธิปไตย ที่ยึดมั่นในความมีส่วนร่วม และเท่าเทียม อย่างแน่นอน และวิธีการดังกล่าว ซึ่งไม่ได้อิงกับหลักกฎหมายใด หรือแนวปฏิบัติที่เคยมีมา อาจจะซํ้าเติมสถานการณ์บ้านเมืองให้สลับซับซ้อนมากยิ่งขึ้นไปอีก
   
ทั้งนี้การที่ประเทศไทยมีรัฐบาลรักษาการมากว่า 4 เดือน และมีการชุมนุมทางการเมืองยืดเยื้อมาเกือบครึ่งปี ได้ส่งผลกระทบในหลายด้านโดยเฉพาะภาคเศรษฐกิจ หลายสัปดาห์ที่ผ่านมา หน่วยงานทางเศรษฐกิจทั้งของรัฐและเอกชนได้ออกมาประกาศปรับลดประมาณการอัตราขยายตัวทางเศรษฐกิจกันโดยถ้วนหน้า เนื่องจากกิจกรรมทางเศรษฐกิจทั้งการบริโภคและลงทุนอยู่ในภาวะชะงักงันถึงชะลอตัว จากสภาวะความไม่แน่นอนทางการเมือง
   
กับวิกฤติการเมืองที่คงอยู่และมีแนวโน้มลุกลามไปยังภาคส่วนอื่น เรามองว่าถึงเวลาแล้วที่คู่กรณีต้องมองหาหนทาง ที่จะพาบ้านเมืองออกจากกับดักทางการเมืองที่กำลังทำร้ายคนไทยทุกคนไม่ใช่ออกมาประกาศท้าทายเอาบ้านเอาเมืองมาเป็นเดิมพัน ดังที่ปรากฏอยู่เวลานี้

ที่มา.นสพ.ฐานเศรษฐกิจ
///////////////////////////////////////////////

ใครคือ"รัฏฐาธิปัตย์"

หนึ่งคือการลงมติของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติกรณีทุจริตโครงการรับจำนำข้าวตามนโยบายของรัฐบาลว่านางสาวยิ่งลักษณ์ชินวัตรนายกรัฐมนตรีจะมีความผิดไปด้วยตามมาตรา 157 ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่หรือไม่

หนึ่งคือการวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญกรณีการโยกย้ายนายถวิลเปลี่ยนศรีอดีตเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.)ว่าจะมีผลให้สถานภาพรัฐมนตรีของนางสาวยิ่งลักษณ์สิ้นสุดลงเฉพาะตัวตามรัฐธรรมนูญมาตรา 182 (7) ประกอบมาตรา 268 หรือไม่

ทั้ง 2 กรณีไม่ว่าจะมติของป.ป.ช. หรือการวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญหากมีผลออกมาว่าผิดการทำหน้าที่ในการเป็นรักษาการนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมก็จะต้องสิ้นสุดลง
นั่นแปลว่าโอกาสที่จะเกิดสุญญากาศทางการเมืองจะมีขึ้นทันที

เพราะต่อให้พรรคเพื่อไทยไปร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่าเป็นเรื่องสถานภาพสิ้นสุดลงเฉพาะตัวไม่ใช่คณะรัฐมนตรีทั้งหมดแต่หากดูการวินิจฉัยขององค์กรอิสระที่เป็นขั้วตรงข้ามรัฐบาลจะเห็นว่าผลการวินิจฉัยแทบจะไม่เคยเป็นคุณกับพรรคเพื่อไทยเลยสักครั้ง

มีแต่พรรคประชาธิปัตย์เท่านั้นที่เป็นฝ่ายโชคดีมาโดยตลอดและได้เฮทุกครั้ง

ครั้งนี้แม้แต่อดีตส.ส.พรรคประชาธิปัตย์ที่ออกมาเล่นการเมืองข้างถนนคือนายสุเทพเทือกสุบรรณก็ยังมั่นใจว่ามติและคำวินิจฉัยของป.ป.ช. และศาลรัฐธรรมนูญจะต้องเป็นคุณกับฝ่ายตนเอง

ถึงขนาดที่กล้าประกาศเลยว่าวันที่มีผลวินิจฉัยออกมาวันนั้นนายสุเทพจะประกาศความเป็นรัฏฐาธิปัตย์ใช้อำนาจในการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีคนใหม่และแต่งตั้งสภาประชาชนแทนประชาชนคนไทยทั้งประเทศในทันที

น้ำหนักชัดเจนว่าขั้วตรงข้ามรัฐบาลใจจรดใจจ่อไปที่คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญกรณีของนายถวิลเป็นหลักมากเสียยิ่งกว่ากรณีการมีมติของป.ป.ช.เรื่องทุจริตรับจำนำข้าวเสียอีก

ถามว่าทำไมการโยกย้ายข้าราชการที่ชื่อนายถวิลเปลี่ยนศรีจากตำแหน่งเลขาฯสมช. ไปเป็นที่ปรึกษานายกฯระดับ 11 เมื่อวันที่ 6 กันยายน 2554 แล้วให้พล.ท.ภราดรพัฒนถาบุตรเข้ามาเป็นเลขาฯสมช. แทนจึงกลายเป็นเรื่องใหญ่คอขาดบาดตายถึงขนาดที่ศาลรัฐธรรมนูญรับเอามาเป็นประเด็นในการให้สถานภาพการเป็นรัฐมนตรีของนางสาวยิ่งลักษณ์สิ้นสุดลงหรือไม่เช่นนั้นเชียวหรือ?

หรือว่าในอดีตที่ผ่านมาไม่เคยมีรัฐบาลใดโยกย้ายข้าราชการโดยเฉพาะไม่เคยมีการย้ายเขาฯสมช. ไปเป็นที่ปรึกษานายกฯเลยหรืออย่างไรเพิ่งจะมีรัฐบาลพรรคเพื่อไทยเช่นนั้นใช่หรือไม่ที่ทำ

คำตอบคือไม่ใช่เลยมีการโยกย้ายในลักษณะนี้เกิดขึ้นมาโดยตลอดที่สำคัญไม่ต้องย้อนไปไกลแค่สมัยรัฐบาลนายอภิสิทธิ์เวชชาชีวะก็ได้มีมติคณะรัฐมนตรีเมื่อ 30 มิถุนายน 2552  ให้พล.ท.สุรพลเผื่อนอัยกาพ้นจากเลขาธิการสมช.ไปเป็นที่ปรึกษานายกฯแล้วก็ตั้งนายถวิลนั่นแหละขึ้นมาแทน...ทำไมทำได้
ซ้ำรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ยังย้ายนายพีรพลไตรทศาวิทย์จากปลัดกระทรวงมหาดไทยไปเป็นที่ปรึกษานายกฯก็ทำได้อีกเช่นกัน

เหตุผลที่รู้กันทั้งประเทศว่าเป็นที่มาของการสั่งย้ายพล.ท.สุรพลก็คือการเป็นเตรียมทหารรุ่น 10 รุ่นเดียวกับพ.ต.ท.ทักษิณชินวัตรอดีตนายกฯทำให้รัฐบาลไม่ไว้วางใจที่จะให้ทำหน้าที่สำคัญต่อไป
เช่นเดียวกับกรณีย้ายนายพีรพลก็เพราะแค่ลูกของนายพีรพลเป็นเพื่อนกับลูกพ.ต.ท.ทักษิณ
นี่คือความจริงที่เกิดขึ้นแล้วในสมัยรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ซึ่งในวันนั้นนายถวิลที่วันนี้พูดว่าที่ต่อสู้ไม่ใช่เพราะต้องการตำแหน่งคืนแต่เพราะต้องการความยุติธรรมเกียรติศักดิ์ศรีของข้าราชการนั้นไม่เคยพูดถึงศักดิ์ศรีข้าราชการของพล.ท.สุรพลที่ตัวเองขึ้นไปนั่งเก้าอี้แทนเลยสักนิดเดียว

นายถวิลไม่เคยพูดให้พล.ท.สุรพลลุกขึ้นต่อสู้เพื่อความยุติธรรมเกียรติศักดิ์ศรีของข้าราชการเลย
หรือความยุติธรรมเกียรติศักดิ์ศรีของข้าราชการของพล.ท.สุรพลกับนายถวิลนั้นแตกต่างกัน
หรือการที่รัฐบาลนางสาวยิ่งลักษณ์ไม่ไว้วางใจนายถวิลที่ใกล้ชิดกับประชาธิปัตย์และไปขึ้นเวทีขั้วตรงข้ามรัฐบาลพรรคเพื่อไทยมาโดยตลอดนั้นมีน้ำหนักน้อยกว่าแค่การที่พล.ท.สุรพลเป็นตท.10

เพราะเรื่องเหมือนกันแต่องค์กรอิสระทำให้กลายเป็นคนละเรื่องเดียวกันใช่หรือไม่จึงทำให้คำว่า 2 มาตรฐานไม่เคยจบไปเสียทีและทำให้วลี“ความยุติธรรมไม่มีความสามัคคีไม่เกิด”ยังดังก้องในประเทศนี้
วันนี้คำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญที่กำลังจะเกิดขึ้นหลังสงกรานต์กำลังถูกจับตามองจากทุกฝ่ายว่าจะนำอะไรมาสู่ประเทศไทยความแตกแยกความเสียหายหรือว่าจะทำให้ไฟที่กำลังจะลุกโชนดับลง

นายสุเทพรอคำตัดสินด้วยความมั่นใจและกระหยิ่มถึงขั้นประกาศจุดยืนจะเป็นรัฏฐาธิปัตย์โดยไม่กระมิดกระเมี้ยนอีกต่อไปซึ่งหากตุลาการรัฐธรรมนูญวินิจฉัยออกมาตรงกับธงของนายสุเทพจริงๆนั่นแปลว่ารัฏฐาธิปัตย์เกิดขึ้นแน่เพราะมีการประกาศล่วงหน้าเอาไว้แล้วศาลรัฐธรรมนูญก็รู้แล้ว
ก็เท่ากับตุลาการรัฐธรรมนูญวินิจฉัยเข้าทางเพื่อให้นายสุเทพเป็นรัฏฐาธิปัตย์

สิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาจากฝั่งของคนรักประชาธิปไตยไม่เอาการทำรัฐประหารทุกรูปแบบจะยอมรับการเป็นรัฏฐาธิปัตย์ของนายสุเทพแต่โดยดีหรือไม่คงไม่มีใครบอกได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะมีการนองเลือดตามมาหรือไม่

สิ่งที่บอกได้คือความไม่เข้าใจว่าทำไมนายสุเทพจึงกล้าย่ามใจจนประกาศตนเป็นรัฏฐาธิปัตย์
เพราะที่ผ่านมาแม้นายสุเทพจะเลือกเล่นการเมืองนอกเกมรัฐสภาออกมาเล่นการเมืองต่อสู้ข้างถนนนาน 4-5 เดือนสู้ไม่ถอยก็ยังต้องชมว่าเป็นนักต่อสู้ที่เข้มแข็งคนหนึ่งแต่พอมาประกาศตนเป็นรัฏฐาธิปัตย์นี่มันไม่ใช่แล้ว

เพราะการปฏิวัติประชาชนถ้าประชาชนทั้งประเทศเอาด้วยนั่นคือการปฏิวัติประชาชนที่แท้จริง
แต่นี่นายสุเทพรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ใช่... ผู้คนตั้งครึ่งค่อนประเทศไม่ได้เอาด้วยกับวิธีการของนายสุเทพ
มีเพียงมวลมหาประชาชนของนายสุเทพเท่านั้นที่นายสุเทพกล่าวอ้างว่าเป็นมติของคนเหล่านั้นที่จะให้นายสุเทพเป็นรัฏฐาธิปัตย์

ซึ่งหากมวลมหาประชาชนของนายสุเทพมีมากเกินครึ่งค่อนประเทศจริงๆมีมากกว่าคนที่ไม่เห็นด้วยกับนายสุเทพจริงๆทำไม่นายสุเทพไม่สนับสนุนให้มีการเลือกตั้งไปเลยเพราะถ้ามวลมหาประชาชนมีมากมายมหาศาลจริงจะต้องชนะเลือกตั้งแน่จะต้องกลัวพรรคเพื่อไทยชนะเลือกตั้งไปทำไม

การเลือกเป็นรัฏฐาธิปัตย์ด้วยวิธีพิสดารต่างหากที่นายสุเทพจะตอบคนทั้งประเทศจะตอบลูกหลานไทยจะตอบนิสิตนักศึกษาที่เรียนนิติศาสตร์รัฐศาสตร์อย่างไร

คำวินิจฉัยของตุลาการรัฐธรรมนูญจากประเด็นนายถวิลจะทำให้เกิดการ “เปลี่ยนสีเปลี่ยนขั้วอำนาจทางการเมือง”ตามมาหรือไม่

หรือจะเลวร้ายถึงขั้นเปลี่ยนประเทศไทยไปสู่โหมดของการแตกหักทางการเมืองอย่างรุนแรง


หากเกิดขึ้นจริงก็ต้องถือเป็นตราบาปของกลุ่มคนที่คิดจะ“เปลี่ยนสี”ทั้งหลายนั่นแหละ

ที่มา.บางกอกทูเดย์
///////////////////////////////////////////

เชื่อผู้นำชาติบรรลัย !!?

โดย : พระพยอม กัลยาโณ

ความเป็นห่วงของท่าน พล.ต.อ.วรพงษ์ ชิวปรีชา รองผู้อำนวยการศูนย์อำนวยการรักษาความสงบเรียบร้อย (ศอ.รส.) เรื่องการนัดชุมนุมใหญ่ของกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) และกลุ่มคณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข (กปปส.) ในวันตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญชี้ชะตาคุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร รักษาการนายกรัฐมนตรี และคณะรัฐมนตรี กรณีแต่งตั้งโยกย้ายนายถวิล เปลี่ยนศรี จากเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ (สมช.) ไปเป็นที่ปรึกษานายกฯ เพราะเชื่อว่าจำนวนมวลชนจะมีมากกว่าที่เคยชุมนุมมาและมีความเสี่ยงเกิดเหตุความรุนแรงขึ้นได้

การแสดงความเป็นห่วงของท่าน พล.ต.อ.วรพงษ์ไม่ผิดกับประชาชนทั่วไปหรือคนส่วนใหญ่ที่เป็นห่วงว่าจะต้องเกิดความรุนแรง ถ้าทุกคนประกาศตรงกันว่าวันตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ขึ้นมา แต่ไม่มีใครพูดเลยว่าจะเป็นไปในทางสงบ สันติ มีแต่ว่าจะต้องเจอกัน ต้องห้ำหั่นกัน ต้องสู้กัน จะเอาชนะกัน ซึ่งหากเป็นแบบนี้คงยากต่อการที่จะไม่ให้มีการบาดเจ็บล้มตาย

เวลานี้เราเห็นว่าหลายคนหลุดอะไรต่ออะไรออกมากันอย่างชนิดที่เมามัน เวลาพูดเรียกว่าเกิดอารมณ์ของคนที่โห่ฮา ส่งเสริมให้นึกถึงคำอะไรที่ไม่น่าจะหลุดจะพลาดก็ออกมา เมื่อหลุดออกมาแล้วก็ไปเร้าจิต เร้าอารมณ์ เร้าใจ ให้ฝ่ายหนึ่งเกลียดชัง อีกฝ่ายหนึ่งชื่นชม ฝ่ายที่ชื่นชอบก็เชียร์ ช่วย เชื่อ และพอเชียร์ ช่วย เชื่อ ก็จะไปช่วยกันทำอะไร ไปช่วยกันให้บ้านเมืองสงบก็ดีไป ช่วย เชื่อ และทำตามผู้นำอย่างที่โบราณเราเคยได้ยินกันมาว่า “เชื่อผู้นำชาติพ้นภัย” แต่คราวนี้อาตมาว่า “เชื่อผู้นำชาติจะบรรลัย”

เพราะแต่ละฝ่ายของการเป็นผู้นำมองดูท่าทีแล้วล้วนแต่หลุดอะไรออกมาแรงๆ แสลงต่ออีกฝ่ายหนึ่งทั้งคู่ จะเป็นม็อบไหนก็ตาม ไม่ได้หลุดออกมาให้อีกฝ่ายหนึ่งเย็นใจ สบายใจ แต่หลุดออกมาแล้วให้อีกฝ่ายหนึ่งคับแค้น หมองใจ สะเทือนใจ และไม่สบายใจ คนเราลองคับแค้น สะเทือนใจ ไม่สบายใจ ลองเดาทางดูซิว่าสิ่งที่เขาทำนั้นจะต้องทำกับอีกฝ่ายหนึ่งเพื่อให้อีกฝ่ายหนึ่งสุขกายสบายใจ หรือให้อีกฝ่ายหนึ่งต้องเดือดร้อนใจ และจะเดือดร้อนคนที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ไปด้วย เพราะเวลาพูดกันนั้นเขาเรียกว่าต่างคนต่างก็ “อารมณ์สยดสยอง”

อารมณ์สยดสยองในการหลุดคำต่างๆนานาออกมา หลายคนก็เอาไปยำต่อก็มี นักวิชาการ นักจัดรายการเอาไปวิพากษ์วิจารณ์ต่อ และมีบางคนเติมเสริมใส่ให้อีกฝ่ายหนึ่งรับรู้ รับทราบด้วยความขุ่นข้องหมองใจ ด้วยการอัดอั้นตันใจ แล้วก็ระบายอะไรต่ออะไรออกมา ซึ่งเป็นไปในทางที่ไม่สร้างสรรค์ เป็นไปในทางที่ห้ำหั่นกันมากกว่า ตรงนี้แหละที่อยากบอกว่าน่าหวาดเสียว น่าหวาดหวั่น น่าเป็นห่วงอย่างที่นายตำรวจใหญ่ๆออกมาเป็นห่วง และความห่วงนี้สะทกสะท้านสะเทือนให้คนอื่นเหมือนกัน ขนาดตำรวจยังเป็นห่วง แล้วประชาชนจะหายห่วงกันได้ยังไง

ต่อจากนี้คงต้องเกิดอาการหวาดหวั่นพรั่นพรึง อกสั่นขวัญเสีย การทำมาหากินจะสะดุด เศรษฐกิจความเจริญคงเดินต่อไปได้ยาก ฟัง อ.สุขุม นวลสกุล ท่านพูดไว้ว่า พวกที่ทะเลาะกันทุกวันนี้ลองเหลียวไปดูชาวบ้านที่ทำมาหากินกันบ้างเถอะว่าเขาลำบาก อดอยากข้นแค้นกันอย่างไร ตั้งแต่เราทะเลาะกัน ท่านทั้งหลายทะเลาะกันมาชาวบ้านชาวช่องได้ทำมาหากินได้อย่างคล่องตัว คล่องปาก คล่องใจกันหรือไม่ มีแต่ความติดขัด การจราจรก็ติดขัด แล้วจะไปค้าไปขายได้อย่างไร

ขอให้เหลียวดูบ้าง ถ้าเหลียวดูแล้วเกิดฉุกคิดอะไรดีๆขึ้นมา เกิดโยนิโสมนสิการ เกิดวิจารณญาณ จะทำอะไรกับบ้านเมืองนี้ต่อไปยังไง ขอให้เหลียวดูคนที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับการช่วงชิงแย่งอำนาจ ใครเป็นคนต้นเหตุก่อหวอดให้เกิดความเกลียดชัง แตกแยก จะเป็นคนใหม่ คนเก่า คนแก่ จะเป็นอำมาตย์ เป็นไพร่อะไรก็ตาม ขอให้เหลียวดูสภาพความเป็นอยู่ของชาวบ้านที่ตั้งหน้าตั้งตาทำมาหากินที่ไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาทะเลาะ หาเรื่องกัน เขาอยู่อย่างไร เขาไม่ได้ออกไปด่าไปทะเลาะกับใคร แต่ต้องถูกขัดขวางการทำมากินไม่ราบรื่น แถมยังทำให้ต้องเสียโอกาสในการทำมาหากินอีก

มนุษย์และสัตว์ทั้งหลายต้องกิน แล้วก็ต้องหากิน ใครที่ขัดขวางการทำมาหากิน จะให้เขาไปเป็นมิจฉาชีพประกอบอาชีพยังไง เขาทำมาหากินสุจริต แต่ท่านทั้งหลายมาทำให้เขาติดขัด ยังไงอาตมาต้องขอบิณฑบาตให้เหลียวดูความทุกข์ยากของคนอื่นบ้าง ดูผลกระทบที่คนอื่นได้รับจากที่ท่านเป็นต้นเหตุ ใครจะเป็นต้นเหตุก็ตาม ยังไงขอให้เหลียวดูแล้วก็สลดหดหู่ ถ้าจบกันได้ก็จบเถอะ เปิดโอกาสให้ชาวบ้านได้ทำมาหากินอย่างราบรื่นเป็นปรกติ

เจริญพร
------------------------------------------------------