--- พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา ---

วันศุกร์ที่ 5 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เสื้อแดงกับเพื่อไทย

กลายเป็นแม่น้ำสองสาย..ที่ไหลไปในทิศทางเดียวกัน แต่แยกกันเป็นสองเส้นทาง..มุ่งสู่ความเป็นประชาธิปไตยของไทย

แม่น้ำสายแรก คือ พรรคเพื่อไทย ในวันที่ได้ชัยชนะจากการเลือกตั้ง..เกินกว่าครึ่งหนึ่งของผู้มีสิทธิ์ออกเสียง..

แม่น้ำสายที่สองคือ "คนเสื้อแดง"..มหาประชาชนที่หล่อหลอมรวมกันทำการต่อสู้กับอำนาจแปลกปลอมที่มาชุบย้อมประชาธิปไตยของประเทศ..

การต่อสู้ที่ประชาชนมือเปล่าๆ ก้าวเท้าดาหน้าเข้าหาอาวุธสงครามใต้คำสั่งของพรรคประชาธิปัตย์..ศพหนึ่งล้มลงไปต่อหน้า..คนเป็นก็อาสาเข้าเป็นศพต่อไป

มือเปล่าเอาชนะอาวุธสงครามได้..ก็เพราะจิตใจประชาธิปไตย..ที่หลั่งไหลไร้วันจบสิ้น..แถมยังมีแต่เพิ่มเติมเสริมจำนวน

กว่าประชาธิปไตยจะได้มา..ไม่ใช่ของง่าย..ซ้ำซากจำเจกันมาแล้ว หลายครั้งหลายหน..แต่มันก็ยังหมุนวนไปมาไม่รู้จาก

พรรคเพื่อไทย..อำนาจที่ท่านได้ไปเป็นอำนาจของประชาชน..ท่านจึงต้องใช้มันเพื่อประโยชน์ของมหาชน..พรรคเพื่อไทยถึงจะเติบใหญ่ต่อไปได้

พรรคเพื่อไทย..ชัยชนะจากการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม..หากเป็นประเทศอื่นมันก็เป็นชัยชนะยาวนานจนกว่าจะครบวาระ แต่สำหรับประเทศไทยแล้ว..มันยังเป็นแค่ประกายฟ้าแลบ

ยังมีเรื่องราวอีกมากมายรออยู่ข้างหน้า..ถ้านับเป็นวันของปี..มันก็แค่เศษหนึ่งส่วนสามร้อยหกสิบห้า..อาวุธที่ท่านมี..ก็มีเพียงคะแนนในคูหาเลือกตั้ง..

สำหรับคนเสื้อแดง..ชัยชนะของพรรคเพื่อไทย..ไม่ใช่ชัยชนะของคนเสื้อแดง..ชัยชนะของคนเสื้อแดง..คือการสร้างประชาธิปไตยที่ถาวรขึ้นมาให้ได้ในประเทศนี้

มีแต่คนบ้าเท่านั้นที่คิดว่ามันง่าย ภารกิจนี้ยิ่งใหญ่กว่าการเป็นรัฐมนตรี หรือเป็นรัฐบาล..เพราะมันเป็นงานสร้างชาติปูรากฐานเพื่อนำไปสู่การเมืองแห่งอนาคต

เป็นอนาคตที่ให้การต่อสู้โดยที่ยังไม่รู้ว่าศัตรูคนต่อไปจะเป็นใคร

คนเสื้อแดงจึงจะต้อง..หล่อหลอมรวมกันเข้าให้เป็นน้ำหนึ่งเนื้อเดียวกัน..ตั้งแต่แกนนำแถวแรกไปจนถึงผู้มาที่หลังรั้งท้าย

ปฏิเสธมันทั้งสิ้นที่เป็นเผด็จการ..ถึงแม้ว่ามันจะเป็นลูกในไส้ที่เราให้กำเนิดมันมา

โดย:พญาไม้ทูเดย์,บางกอกทูเดย์
------------------------------------

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น