ดิ้นขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย ปรับลดจีดีพี ลุ้นกลุ่ม CLMV กู้ส่งออก !!??

 สป.ถกเอกชน-กูรู หาทางออกเศรษฐกิจไทย หลังทุกสำนักพยากรณ์ปรับจีดีพีลงยกแผง "สศช." ร่ายยาวหลากปัจจัยทุบศก.ชาติ "สศค." ระบุกลุ่ม CLMV พระเอกขี่ม้าขาวกู้ส่งออกไทย "ธนิต" เตรียมชงแนวทางฟื้นศก.เสนอ จี้รัฐเร่งรัดยาโด๊ปเป็นรูปธรรมเดือนก.ค.นี้ ย้ำต้องไม่สร้างภาระหนี้เพิ่ม "บันลือศักดิ์" ปูดผู้ประกอบการส่งออกอ่วมคู่ค้ายื้อจ่าย/โยนผู้ผลิตอุ้มสต๊อกแทน

ธนิต โสรัตน์ธนิต โสรัตน์    นายธนิต โสรัตน์ รองประธานคณะทำงานเศรษฐกิจมหภาค การเงิน การคลัง สภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สป.) เปิดเผยในงานสัมมนาโฟกัส กรุ๊ป เรื่องทิศทางเศรษฐกิจไทยครึ่งปีหลัง 2556 ว่า เศรษฐกิจไทยน่าจะขยายตัวในระดับติดลบในครึ่งปีหลัง หากเทียบกับช่วงเดียวกันกับปีก่อน เนื่องจากขาดกลไกในการขับเคลื่อนส่วนเพิ่มที่มาจากโครงการภาครัฐ ซึ่งเคยมีในปีที่ผ่านมา อีกทั้งการส่งออกและนำเข้ายังขยายตัวได้ต่ำจากภาวะเศรษฐกิจโลกชะลอตัว ซึ่งสิ่งที่ภาครัฐต้องเร่งทำคือหามาตรการและโครงการต่างๆ ที่ชัดเจน เข้ามากระตุ้นเศรษฐกิจอย่างเป็นรูปธรรมภายในสิ้นเดือนกรกฎาคมนี้ เพื่อไม่ให้เศรษฐกิจทั้งปีขยายตัวในระดับต่ำเกินไปโดยมาตรการไม่จำเป็นต้องใช้เงินจำนวนมาก
   
การส่งออกของไทยช่วง 5 เดือนแรกขยายตัว 1.8% จากที่ประเมินว่าจะขยายตัว 7% โดยเฉพาะสินค้าเกษตรส่งออกติดลบสูงถึง 16.4% ขณะเดียวกันการบริโภคภาคประชาชนยังชะลอตัวลงค่อนข้างมาก ผลจากหนี้สินครัวเรือนที่เพิ่มขึ้น 16% นอกจากนี้ ยังมีความเสี่ยงด้านการเมืองภายใน เสถียรภาพรัฐบาล และความไม่นิ่งของนโยบายต่างๆ ที่อาจเปลี่ยนแปลงและกระทบเศรษฐกิจได้ ดังนั้น ผู้นำกระทรวงเศรษฐกิจต้องเป็นมืออาชีพ รู้ปัญหาจริง บริหารงานโปร่งใส มีธรรมาภิบาลและใช้หลักนิติรัฐอย่างจริงจัง อย่างไรก็ดี เชื่อว่าเศรษฐกิจไทยปีนี้จะขยายตัวได้เพียง 4-4.5% จากปีก่อนที่ขยายตัว 6.5%"
   
สอดคล้องกับนายอุทัย สอนหลักทรัพย์ ประธานคณะทำงานเศรษฐกิจมหภาคการเงิน การคลัง สป. กล่าวว่า สป.เตรียมเสนอแนวทางการกระตุ้นเศรษฐกิจแก่รัฐบาล โดยเฉพาะแนวทางการกระตุ้นในระดับรากหญ้า เพื่อเพิ่มอำนาจซื้อให้กับประชาชนหวังพยุงการบริโภคภายในประเทศไม่ให้ชะลอตัว รวมถึงแนวทางในการดูแลราคาสินค้าอุปโภค บริโภคให้มีราคาที่เหมาะสมไม่เป็นภาระกับประชาชน นอกจากนี้ ยังเสนอแนะให้รัฐบาลเร่งเบิกจ่ายงบประมาณและงบลงทุน เร่งรัดการส่งออกและเพิ่มอัตราเงินชดเชยมุมน้ำเงินให้ผู้ส่งออกชั่วคราว ช่วยเหลือสภาพคล่องให้ผู้ส่งออกที่ประสบปัญหา เช่น ตั้งกองทุนช่วยเหลือสภาพคล่องแก่ผู้ส่งออก ให้รัฐบาลและธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) ดูแลและออกมาตรการต่างๆ เพื่อรักษาเสถียรภาพอัตราแลกเปลี่ยนให้สอดคล้องกับประเทศต่างๆ ในภูมิภาค
   
ด้านนายวิชญายุทธ บุญชิต ผู้อำนวยการสำนักยุทธศาสตร์และวางแผนเศรษฐกิจมหภาค สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.)หรือสภาพัฒน์ กล่าวว่า ความเสี่ยงทางเศรษฐกิจในช่วงที่เหลือของปีนี้มีหลายปัจจัย คือ

1.เศรษฐกิจโลกยังคงฟื้นตัวช้า

2. เศรษฐกิจโลกยังไม่เอื้อต่อการส่งออกและราคาสินค้าในตลาดโลกยังอยู่ในภาวะอ่อนตัว

3.อัตราแลกเปลี่ยนผันผวน

4. การขยายตัวของเศรษฐกิจในไตรมาส 4/55 มีอัตราการเติบโตในลักษณะฐานสูง จากการกระตุ้นเศรษฐกิจผ่านนโยบายภาครัฐ เช่น ค่าแรงขั้นต่ำ 300บาทต่อวัน รถคันแรก บ้านหลังแรก การบริโภคและการใช้จ่ายหลังน้ำท่วม ดังนั้นภาครัฐจำเป็นต้องดูแลกำลังการใช้จ่ายของภาคประชาชน ที่อาจลดลงซึ่งอาจซ้ำเติมเศรษฐกิจหลังการส่งออกหดตัวต่อเนื่อง และ

5. งบดุลและหนี้ภาคครัวเรือนที่ต้องจับตาอย่างใกล้ชิด โดยปัจจัยเสี่ยงดังกล่าวทำให้ สศช. ปรับลดประมาณการจีดีพีลงจาก 4.5-5.5% เป็น 4.2-5.2%
   
ขณะที่นางวิภารัตน์ ปั้นเปี่ยมรัษฎ์ ผู้อำนวยการส่วนแบบจำลองและประมาณการเศรษฐกิจ สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง (สศค.) กล่าวว่า ไทยไม่สามารถพึ่งพาการส่งออกในกลุ่มประเทศเศรษฐกิจหลักได้ ขณะนี้จึงมีเพียงตลาดเดียวที่การส่งออกของไทยยังพึ่งพาได้ คือ ตลาดอาเซียน 4 (ตลาดของกลุ่มประเทศติดลุ่มแม่น้ำโขง หรือกลุ่ม CLMV ประกอบด้วยกัมพูชา ลาว เมียนมาร์ และเวียดนาม) โดยการส่งออกในกลุ่มประเทศดังกล่าวในช่วง 2 ดือนแรกของไตรมาสที่ 2/56 ยังขยายตัวในระดับที่เป็นบวก 2.7% ขณะที่อาเซียน 5 (สิงคโปร์ มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย บรูไน) ยังคงติดลบ 2.8% เชื่อว่าครึ่งปีหลัง ตลาด CLMV จะเป็นเพียงตลาดเดียวที่ยังมีอัตราการเติบโตแบบไม่ติดลบ
   
ส่วนการกระตุ้นเศรษฐกิจในช่วงที่เหลือของปีนี้นั้น ไทยยังมีงบประมาณค้างท่อรอการอนุมัติในโครงการต่างๆ อีกมาก ซึ่งเร็วๆ นี้ทาง รมว.คลังจะหารือพร้อมหาแนวทางการกระจายงบประมาณไปสู่กลุ่มเป้าหมาย ซึ่งปัจจุบันยังมีงบประมาณติดค้างในหลายส่วน คาดจะมีความชัดเจนในเร็วๆ นี้
   
ส่วนนายบันลือศักดิ์ ปุสสะรังสี ช่วยกรรมการผู้จัดการใหญ่ สำนักวิจัย สายบริหารความเสี่ยง ธนาคาร ซีไอเอ็มบี (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน) กล่าวว่า การส่งออกครึ่งปีหลังเจอผลกระทบทั้งจากปัจจัยภายในและภายนอกประเทศ เช่น แนวโน้มวัตถุดิบภาคการเกษตรเริ่มขาดแคลน มีการแบ่งพื้นที่เพาะปลูกในพืชหลายกลุ่ม การซื้อเพื่อเก็บสต๊อกเริ่มลดลงโดยเริ่มเห็นผู้ซื้อเริ่มโยนภาระให้กับผู้ผลิตเป็นฝ่ายเก็บสต๊อกแทน บางรายให้เก็บนานไม่ต่ำกว่า 3-4 เดือน และเมื่อใดต้องการสินค้าจึงค่อยสั่งเพิ่ม ขณะเดียวกันยังเริ่มมีหลายธุรกิจที่เข้าสู่กระบวนการปรับโครงสร้างหนี้ โดยเฉพาะในอุตสาหกรรมอาหาร หลังจากมีการส่งมอบแล้วถูกประวิงเวลาการจ่ายค่าสินค้าให้นานขึ้น

ที่มา.นสพ.ฐานเศรษฐกิจ
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

เตือนประชานิยมก่อหนี้เกินตัว !!??

ผ่ามุมมองนักเศรษฐศาสตร์ในงานเสวนา"สุมหัวคิด...Fiscal cliff หนี้รัฐบาลไทย!" เตือนประชานิยมก่อหนี้เกินตัว เศรษฐกิจตกเหว "ไม่รู้ตัว

เสวนา"สุมหัวคิด...Fiscal cliff หนี้รัฐบาลไทย!"จัดโดย ThaiPublica Forum โดยนักเศรษฐศาสตร์ภาคเอกชน แสดงความเป็นห่วงแนวโน้มหนี้สาธารณะของไทยที่ปรับสูงขึ้นจากนโยบายประชานิยม อีกทั้งแสดงความสงสัยตัวเลขภาระหนี้ที่แท้จริง ขณะนักเศรษฐศาสตร์จากกระทรวงการคลังไม่เป็นห่วง มั่นใจดูแลในกรอบความมีเสถียรภาพด้านการคลังในอีก 7 ปีข้างหน้า มีประเด็นดังนี้]

นายวิรไท สันติประภพ ที่ปรึกษาสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ) กล่าวในหัวข้อเสวนา”สุมหัวคิด...Fiscal cliff หนี้รัฐบาลไทย!”ซึ่งจัดโดย ThaiPublica Forum ครั้งที่ 6 ว่า ภาพรวมของภาวะเศรษฐกิจไทยในปัจจุบันนั้น ถือว่า เรายังไม่ได้เผชิญกับ Fiscal cliff หรือ หน้าผาทางการคลังจนถึงขั้นต้องปรับนโยบายการคลังอย่างรุนแรง แต่ในอนาคตนั้น เราอาจจะเผชิญกับปัญหานี้ หากการดำเนินนโยบายของรัฐบาลยังเป็นไปในลักษณะที่จะพาเราเดินลงเหวไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว

ทั้งนี้ มีข้อสังเกตต่อปัจจัยที่จะพาเราเข้าสู่หน้าผาการคลังอยู่ 5 ประการ คือ ประการแรก เรากำลังติดกับดักกับนโยบายประชานิยม ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เพราะมีการแข่งขันในการดำเนินนโยบายดังกล่าว แม้แต่การเลือกตั้งของท้องถิ่น ซึ่งเป็นการให้สวัสดิการที่เกินพื้นฐานที่ประชาชนควรได้ เช่น โครงการรถยนต์คันแรก พักหนี้ รวมถึง จำนำข้าว ซึ่งการแข่งขันในลักษณะนี้รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ และยกเลิกยาก สุดท้ายงบประมาณส่วนนี้จะเข้าไปกินงบประมาณประจำ ทำให้งบลงทุนของประเทศลดลง

"ในอดีตงบประมาณประจำอยู่ที่ประมาณ 70% ของงบประมาณทั้งหมด แต่ตอนนี้ อยู่ที่ประมาณ 80% เราจึงได้เห็นว่า ขณะนี้ รัฐบาลต้องออกกฎหมายพิเศษเพื่อกู้เงินมาลงทุน จึงถือเป็นหนึ่งในปัจจัยที่ทำให้เรากำลังเดินลงเหว"

ประการที่สอง คือ ความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจไทยโดยรวมเมื่อเทียบกับประเทศในภูมิภาคอาเซียน ซึ่งลดลงมากในระยะ 3-4 ปีที่ผ่านมา จึงไม่ประหลาดใจที่เห็นเอกชนไทยไปลงทุนต่างประเทศมากขึ้น ซึ่งที่ตั้งของการลงทุนนั้น จะเป็นฐานรายได้หรือภาษีหลักๆให้แก่ประเทศเหล่านั้น ฉะนั้น ความสามารถในการแข่งขันของประเทศจึงเป็นเรื่องที่สำคัญและเป็นวาระสำคัญที่เราไม่ค่อยคิด

ขณะเดียวกัน ความสามารถในการแข่งขันของประเทศยังขึ้นอยู่กับนโยบายรัฐที่ส่งเสริมด้วย ปัจจุบันจะเห็นได้ว่า รัฐเองได้มีบทบาทมากขึ้นในธุรกิจของภาคเอกชน ยกตัวอย่าง อุตสาหกรรมการเงิน ซึ่งปัจจุบันแบงก์รัฐเองได้เข้ามาเป็นผู้เล่นรายใหญ่ที่ได้สิทธิประโยชน์มากกว่าแบงก์เอกชน นอกจากนี้ ยังมีอุตสาหกรรมข้าวที่รัฐเข้ามาเป็นผู้เล่นในตลาด หรือ แม้แต่นโยบายค่าแรง 300 บาทที่กระทบต่อการทำธุรกิจในพื้นที่ห่างไกล

ประการที่สาม การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประชากรไทย ถือเป็นระเบิดเวลาที่รออยู่ข้างหน้า เพราะรายจ่ายภาครัฐจะเพิ่มแน่นอน การที่รัฐบาลมีนโยบายดูแลกลุ่มคนดังกล่าวแบบปลายเปิด ขณะที่ รายจ่ายภาคครัวเรือนเพิ่มขึ้นเนื่องจากคนวัยทำงานจะต้องดูแลคนแก่มากขึ้น สิ่งเหล่านี้จะกระทบฐานะการออมของประเทศ ฉะนั้น ความคาดหวังที่ให้การใช้จ่ายครัวเรือนเพื่อเป็นกลไกในการกระตุ้นเศรษฐกิจในภาวะดังกล่าวก็น้อยลง

ประการที่สี่ ความสามารถและประสิทธิภาพของผู้นำทางของเรา กรณีนี้ หมายถึง รัฐ ซึ่งรวมถึง นักการเมืองและข้าราชการ ที่ต้องมองไกลและกล้าบอกในการเปลี่ยนเส้นทาง สำหรับนักการเมืองเองเราทราบดีว่า จะไม่ได้มองไกลมากนัก ขณะที่ การมองไกลของข้าราชการก็น้อยลง โดยให้ความสำคัญกับมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจมากกว่านโยบายเศรษฐกิจ

ประการที่ห้า เรามักจะไม่ค่อยพูดถึงการสร้างภูมิคุ้มกัน หรือ การบริหารความเสี่ยงภาครัฐ โดยในท่ามกลางความผันผวนของเศรษฐกิจโลกจำเป็นจะต้องมีการวิเคราะห์สถานการณ์ไว้หลายแนวทางเลือก ซึ่งเป็นการเผื่อไว้หากเกิดปรากฎการณ์ลูกโซ่ที่อาจจะมีผลกระทบจาก senario หนึ่งไปยังอีก senario หนึ่ง แต่ขณะนี้ พบว่า ยังไม่ค่อยมีการดำเนินการในลักษณะนี้มากนัก

"ถ้าดูจากหนี้สาธารณะตอนนี้ไม่น่ากลัว เรายังไม่มีปัญหาหน้าผาการคลัง แต่ยังมีปัจจัยที่ต้องคำนึงถึง เพราะปัจจัยเหล่านี้จะเป็นตัวที่ทำให้อนาคตเราอาจเดินลงจากเขาไปเรื่อยๆ และลงไปสู่เหวโดยไม่รู้ตัว"

แนะคุมหนี้ไม่ให้โตเร็วกว่าจีดีพี

นายพิพัฒน์ เหลืองนฤมิตชัย ผู้ช่วยกรรมการผู้จัดการ บริษัทหลักทรัพย์ภัทร จำกัด(มหาชน)กล่าวในทิศทางเดียวกันว่า ระดับหนี้สาธารณะของไทยในปัจจุบันนั้น ถือว่า อยู่ในระดับที่บริหารจัดการได้ และ หากสามารถคุมหนี้ไม่ให้โตเกินกว่าจีดีพี ก็จะทำให้ระดับหนี้สาธารณะอยู่ในกรอบ แต่ประเด็นที่ต้องดู คือ ตัวเลขหนี้สาธารณะที่นับนั้น ครบถ้วนหรือไม่ โดยมีข้อสังเกตเกี่ยวกับการนับหนี้สาธารณะอยู่หลายประการ

ประการแรก คือ การใช้เงินนอกงบประมาณในจำนวนที่มากขึ้น ถือเป็นการผ่อนคลายข้อจำกัดของกรอบความยั่งยืนการคลัง เช่น การใช้เงินของแบงก์รัฐเพื่อนโยบายจำนำข้าว ซึ่งภาระสุดท้ายจะตกอยู่กับงบประมาณ และ เงินก้อนนี้ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งปัจจุบันแบงก์รัฐหลายแห่งมีการเติบโตจนมีสัดส่วนถึง 30% จาก 10% ของธุรกิจ สะท้อนว่ารัฐบาลมีบทบาทในการระดมเงิน เป็นข้อสังเกตที่น่าระวัง เพราะหากเกิดปัญหาก็จะกระทบต่อแบงก์เอกชน

ประการที่สอง การลงทุนของรัฐวิสาหกิจ ซึ่งรัฐเข้าไปใช้เงินลงทุนด้วย แม้จะปรากฏเป็นหนี้สาธารณะ แต่ก็ไม่ได้นับรวมภาระการอุดหนุนที่จะเกิดขึ้นในอนาคต ประการที่สาม หนี้ของรัฐบาลท้องถิ่น ซึ่งปัจจุบันมีความสามารถในการกู้ยืมเพิ่มขึ้น ถือเป็นความท้าทายทางการคลังในการพิสูจน์ และประการที่สี่ ภาระที่เกิดขึ้นจากกองทุนนอกงบประมาณต่างๆ เช่น กองทุนน้ำมัน กองทุนประกันสังคม ซึ่งสุดท้ายเมื่อเกิดความเสียหายก็จะตกเป็นภาระที่รัฐต้องรับผิดชอบ

ทั้งนี้ สำหรับความเสี่ยงต่อภาระหนี้มีอยู่ 3 ประการ คือ 1.ภาระที่ยังไม่เกิดแต่เกิดแน่ คือ ภาระที่รัฐต้องดูแลสวัสดิการของประชาชน ยกตัวอย่าง กองทุนประกันสังคมที่ถือเป็นระเบิดเวลาสำหรับภาระที่จะเกิดจากการขาดทุน ประการที่สอง คือ ภาระที่ยังไม่เกิด และ ไม่รู้ว่าจะเกิดหรือไม่ ซึ่งก็คือความมีเสถียรภาพของสถาบันการเงิน และ ประการที่สาม คือ ความเสี่ยงทางด้านการขยายตัวของเศรษฐกิจ จุดนี้ เรามีทุนรองรับกรณีเศรษฐกิจชะลอหรือไม่ เพราะเชิงโครงสร้างเศรษฐกิจไทยในปัจจุบัน คือ ลดรายได้และเพิ่มรายจ่ายตลอดเวลา

แนวทางที่ควรจะต้องดำเนินการเพื่อให้เศรษฐกิจไทยไม่เดินไปสู่ภาวะหน้าผาการคลัง คือ การรักษากรอบและวินัยในการกู้เงินอย่างเคร่งครัด ระมัดระวังการออกโครงการต่างๆ โดยที่ไม่รู้ว่าผลชัดเจนที่จะเกิดในอนาคตเป็นอย่างไร เช่น โครงการรับจำนำข้าว

"โครงการจำนำข้าว ถือเป็นภาระปลายเปิดที่ต้องระมัดระวัง ถ้าทำไปอีก 2-3 ฤดูกาลเราไม่รู้ผลที่จะเกิดขึ้นเลย มันต้องมีโครงการมาเปรียบเทียบ ดังนั้น จึงถือเป็นความเสี่ยงทางการคลัง เพราะไม่รู้ต้นทุนจริง และไม่ถูกต้องในแง่วินัยการคลัง" นายพิพัฒน์กล่าว

หนี้สาธารณะสูงสุดไม่เกิน 50% ต่อจีดีพี

ด้านนายพิสิทธิ์ พัวพันธ์ ผู้อำนวยการส่วนการวิเคราะห์เศรษฐกิจมหภาค สำนักนโยบายเศรษฐกิจมหภาค สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง(สศค.) กล่าวว่าปัจจุบันหนี้สาธารณะคงค้าง ณ สิ้นเดือนมี.ค. 2556 อยู่ที่ 5,121 พันล้านบาท คิดเป็น 44.2% ต่อจีดีพี ซึ่งถือว่ายังมีความมั่นคง

นอกจากนี้ โครงสร้างเงินกู้ของหนี้สาธารณะไทยส่วนใหญ่ 97% เป็นหนี้ระยะยาว และเป็นหนี้สกุลเงินบาท ดังนั้น จึงไม่มีความเสี่ยงต่อภาระอัตราแลกเปลี่ยน

ทั้งนี้ สศค.คาดว่า ภายในช่วง 7 ปีจากนี้ (2557-63) สัดส่วนหนี้สาธารณะต่อจีดีพีของไทยจะเพิ่มขึ้นสูงสุดในปี 2559 โดยอยู่ที่ 50%ต่อจีดีพี และจากนั้นจะเริ่มลดลง โดยในปี 2560 อยู่ที่ 49.8% ต่อจีดีพี ปี 2561 อยู่ที่ 49.2% ต่อจีดีพี, ปี 2562 อยู่ที่ 47.6% ต่อจีดีพี และปี 2563 อยู่ที่ 45.7% ต่อจีดีพี

"ในช่วงเวลานี้ ได้คิดรวมการลงทุนในโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่ของภาครัฐไว้แล้ว ทั้งโครงการบริหารจัดการน้ำ และการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคมขนส่งของประเทศ"

ที่มา.กรุงเทพธุรกิจ
/////////////////////////////////////////////////////////////////

ปฏิบัติการ ถอนขนห่าน !!??

เบญจา. เครื่องร้อนไล่บี้สรรพากรรีดภาษีปีงบ 56 ให้ได้ตามเป้า 1.77 ล้านล้านบาท แม้ช่วง 3 เดือนที่เหลือของปีจะส่อแววไม่ค่อยดี พร้อมสั่งติดตามการเสียภาษีของบริษัทใหญ่ หวังหนุนรายได้ที่เสียจากนโยบายหั่นภาษีนิติบุคคลเหลือ 20% ของรัฐบาล
   
นางเบญจา หลุยเจริญ รมช.การคลัง ในฐานะกำกับดูแลกรมสรรพากรและกรมศุลกากร เปิดเผยว่า ตนได้หารือกับนายสาธิต รังคสิริ อธิบดีกรมสรรพากร ถึงนโยบายการทำงานแล้ว ยอมรับว่าการจัดเก็บภาษีในช่วง 3 เดือนที่เหลือของปีงบ 2556 มีแนวโน้มลดลงต่ำกว่าเป้าหมาย และคงต้องติดตามในเดือน ส.ค. ที่เป็นช่วงของการเสียภาษีเงินได้นิติบุคคลช่วงครึ่งปีแรกของ 2556 ที่มีการปรับลดภาษีนิติบุคคลเหลือ 20% โดยในการปรับลดภาษีนิติบุคคลในช่วงที่ผ่านมากระทบต่อการจัดเก็บภาษีของกรมสรรพากรค่อนข้างมาก แม้ว่ากรมฯ จะนำผลกระทบตรงนี้ไปประเมินในประมาณการการจัดเก็บภาษีแล้วแต่การจัดเก็บจริงในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมายังลดต่ำกว่าเป้าหมายที่วางไว้
   
ทั้งนี้ ยังสั่งการให้ทีมที่ดูแลการจัดเก็บภาษีรายใหญ่ (แอลทีโอ) ไปสอบถามแต่ละบริษัทว่าจะมียอดเสียภาษีเท่าใด เนื่องจากแต่ละบริษัทนั้นได้ทำบัญชีเป็นรายเดือนต้องทราบข้อมูลของบริษัทตัวอย่างดีแล้วว่าจะเสียภาษีในรอบครึ่งปีเท่าใด เพื่อนำมาประเมินแนวโน้มการจัดเก็บในปีงบ 2556 ว่าเป็นไปตามหมายของกรมฯ ที่วางไว้ 1.77 ล้านล้านบาท หรือไม่
   
ส่วนการลดภาษีเงินได้บุคคลธรรมดานั้น ยืนยันว่าจะเร่งผลักดันให้ทันกับที่รัฐบาลรับปากไว้ว่าจะให้มีผลบังคับใช้ในปีภาษี 2556 ที่ต้องยื่นแบบแสดงภาษีในเดือน ม.ค.-มี.ค.2557 หากแก้กฎหมายไม่ทัน ก็สามารถออกเป็นกฎกระทรวง หรือใช้เป็นพระราชกฤษฎีกา แล้วค่อยมาแก้เป็น พ.ร.บ.เพื่อให้เป็นกฎหมายที่ถาวร ในลักษณะเดียวกับการลดภาษีนิติบุคคล
   
สำหรับการลงทุนระบบไอทีกรมสรรพากรมูลค่า 2 พันล้านบาทที่กรมฯ มีแผนไว้ ได้ให้ข้อสังเกตไปว่าการลงทุนดังกล่าวต้องไม่กระทบต่อเอสเอ็มอี หากออกมาแล้วมีผลกระทบอาจต้องชะลอการใช้กฎหมาย ซึ่งที่ผ่านมาเคยมีการออกระเบียบแล้วกระทบผู้ประกอบการต้องชะลอการประกาศใช้ และจนถึงขณะนี้ยังไม่สามารถนำมาบังคับใช้ได้ โดยได้ให้ข้อสังเกตไปว่าถ้าใช้ประสิทธิภาพ และคนของกรมฯ ในการดำเนินการแทนจะได้หรือไม่
   
นางเบญจา กล่าวอีกว่า ในส่วนการโกงภาษีมูลค่าเพิ่ม (แวต) ส่งออกนั้น ขณะนี้ยังอยู่ในกระบวนการตรวจสอบทั้งของกระทรวงการคลังและของกรมสรรพากร หากมีข้อสรุปว่ามีข้าราชการเข้าไปเกี่ยวข้อง ต้องตั้งคณะกรรมการสอบวินัยอีกรอบหนึ่ง โดยเรื่องนี้ถือเป็นภารกิจเร่งด่วนที่ต้องดำเนินการ
   
ทั้งนี้ ในฐานะที่ตนดูแลกรมภาษี 2 แห่ง จะพยายามดูว่ามีจุดไหนที่เกิดช่องโหว่ทำให้เกิดการทุจริตหรือไม่
   
อย่างไรก็ดี ก่อนหน้านี้ นายกิตติรัตน์ ณ ระนอง รองนายกรัฐมนตรี และ รมว.การคลัง ยืนยันว่า ขณะนี้กรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) กำลังสอบสวนพยาน และหลักฐาน ซึ่งใกล้ได้ข้อสรุปแล้ว และเชื่อว่าต้องมีเจ้าหน้าที่รัฐรู้เห็นเป็นใจกับเรื่องดังกล่าวด้วย.

ที่มา.ไทยโพสต์
/////////////////////////////////////////////

อย่าปิดปาก รัฐต้องเปิดเผยความจริง !!??

ขณะนี้ คนไทยกำลังถูกหลอนด้วย “ข้าวสารปนเปื้อนสารพิษ” – “ข้าวสารอันตราย” – “ข้าวเน่า” ฯลฯ

1. นายยรรยง พวงราช รมช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ พยายามยืนยันว่า กระบวนการผลิตข้าวถุงของไทยมีคุณภาพ ต้องผ่านกระบวนการตรวจสอบหลายขั้นตอน เป็นไปได้ยากที่จะมีสัตว์ แมลง และสิ่งแปลกปลอมปน

“อยากให้คนไทยมั่นใจในคุณภาพและความปลอดภัยของข้าวถุงไทย และอยากให้ชาวนา รวมถึงโรงสี และผู้ผลิตรายต่างๆ พลิกวิกฤตินี้ให้เป็นโอกาส ในการสร้างความเชื่อมั่นให้แก่ข้าวไทย และเพิ่มความเข้มงวดในการดูแลไม่ให้ข้าวไทยมีสารปนเปื้อน ซึ่งการลดการใช้สารเคมีลงตั้งแต่การปลูกจะช่วยลดต้นทุนการผลิตได้ด้วย”

นายอนุสรณ์ เอี่ยมสะอาด รองโฆษกพรรคเพื่อไทย อ้างว่า การโพสต์ข้อความในโซเชียลมีเดีย เกี่ยวกับปัญหาคุณภาพข้าวไทยนั้น เป็นความต้องการดิสเครดิตรัฐบาล

อย่าเผาป่าล่าหนูอีกเลย เพราะความเสียหายในเรื่องนี้ประเมินมูลค่าไม่ได้  และขอให้ยุติการทำลายอุตสาหกรรมข้าวไทยทั้งระบบ”

แถมรัฐบาลยิ่งลักษณ์ยังออกหน้า ข่มขู่ประชาชน ไล่ดำเนินคดี หวังปิดปากประชาชนไม่ให้นำเสนอข้อมูลข่าวสารที่อาจเป็นลบต่อความเชื่อมั่นในความปลอดภัยของข้าวสารที่จำหน่ายในท้องตลาด

ถ้าแน่จริง... คนของรัฐบาล ตั้งแต่นายกฯ จนถึงโฆษกพรรค น่าจะตั้งโต๊ะ รับประทานข้าวโชว์ โดยเอาข้าวถุงที่นำไปแจกชาวบ้านน้ำท่วม และข้าวถุงที่มีสภาพปนเปื้อน แต่อ้างว่าปลอดภัยนั่นแหละ โดยให้เครือข่ายผู้บริโภคเป็นคนเลือกถุงให้ นำมาหุงให้เห็นๆ แล้วกินโชว์ทุกมื้อ ตลอดเวลาหนึ่งเดือน

 2. ลำพังการโพสต์ข้อความบนโซเชียลเน็ตเวิร์ก ระบุว่า ข้าวสารบางยี่ห้อมีสารปนเปื้อน ไม่ละลายน้ำ ทำให้หนูตายใน 5 นาที ฯลฯ คนไทยก็คงไม่ให้น้ำหนัก หรือเก็บมาวิตกเป็นสาระ

แต่เพราะโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์นั่นเอง ที่ตอกย้ำความน่าสะพรึงกลัว

โครงการดังกล่าวได้ทำให้มีการกักเก็บข้าวสารไว้ในสต็อกของรัฐจำนวนกว่า 18 ล้านตัน ซึ่งไม่เคยมีภาระเช่นนี้มาก่อน เมื่อซื้อข้าวมาแพงมาก ส่งออกไม่ได้ ระบายไม่ออก ต้องเก็บข้าวสารเอาไว้นานๆ ก็ต้องหาวิธีเก็บรักษาสภาพเอาไว้ เช่น รมยา รมสารเคมี เป็นต้น

ยังไม่นับปัญหาข้าวเสื่อมสภาพตามธรรมชาติ ถูกมอดกิน แมลงกินบ้าง เพราะเก็บในรูปข้าวสารไว้นาน

3. ดร.นพ.ปัตพงษ์ เกษสมบูรณ์ ภาควิชาเวชศาสตร์ชุมชน คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผู้ประสานงานเครือข่ายเตือนภัยสารเคมีเกษตร ระบุว่า สารเคมีที่นิยมใช้รมข้าวเพื่อป้องกันแมลงศัตรูพืชในประเทศไทย อยู่มี 3 ชนิด คือ "อลูมิเนียมฟอสไฟด์" (Aluminium Phosphide), "เมทิลโบรไมด์" (Methyl bromide) และ "คลอโรพิคริน"  (Chloropicrin)

สารอลูมิเนียมฟอสไฟด์ หรือ "ฟอสฟีน" เป็นสารเคมีที่ใช้ผสมกับอาหารเพื่อฆ่าหนู นำมาใช้รมควันพืชผลทางการเกษตรเพื่อฆ่าแมลง ฆ่าเชื้อรา และใช้อบรมควันในเรือพาณิชย์ที่ใช้ขนส่งอาหารต่างๆ มีพิษสูงมาก ทำลายระบบหลอดเลือดและหัวใจและอวัยวะภายใน ทำให้หมดสติหรือเสียชีวิตอย่างรวดเร็ว เคยให้สัตว์ทดลองสูดดมแล้วตายทันทีถึงร้อยละ 50

ส่วน "เมทิลโบรไมด์" มีพิษทำลายอวัยวะภายใน ปอด หากได้รับปริมาณมาก อาจทำให้เสียชีวิตอย่างรวดเร็ว หรือส่งผลให้ระบบประสาทเสียหายแบบถาวร เสี่ยงต่อการเป็นมะเร็ง

สุดท้าย คือ "คลอโรพิคริน" เป็นสารที่มีฤทธิ์ร้ายแรง นิยมใช้ร่วมกับเมทิลโบรไมด์ ถูกดูดซึมเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ทางการหายใจ กิน และดูดซึมเข้าทางผิวหนัง อาจทำให้กระจกตาลอก ปวดท้อง อาเจียน ท้องร่วง ฯลฯ หากสูดดมเข้าไปแค่เพียง 119 ส่วนในล้านส่วนในเวลา 30 นาที อาจทำให้เสียชีวิตได้จากภาวะปอดบวมน้ำ  ถ้าไม่เสียชีวิตจะมีอาการทางระบบประสาทและกล้ามเนื้อนานต่อเนื่องหลายสิบวัน

จากข้อมูลของผู้เชี่ยวชาญข้างต้น จึงไม่น่าแปลกใจเลย เมื่อโครงการรับจำนำข้าวของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ยังผลให้มีการเก็บสต็อกข้าวสารจำนวนมหาศาล จะต้องมีการใช้สารเคมีเพื่อรักษาสภาพข้าวสารไว้เป็นเวลานาน เพราะระบายข้าวไม่ออก ประชาชนผู้บริโภคข้าวย่อมหวาดระแวง วิตกกังวล และไม่สบายใจที่จะบริโภคข้าว หากข้าวนั้นระบายออกมาโกดังข้าวสารโครงการรับจำนำ

 4. ท่าทีของรัฐบาลยิ่งลักษณ์ที่พยายามจะปิดปากประชาชน จึงไม่ใช่หนทางที่จะช่วยสร้างความเชื่อมั่นต่อความปลอดภัยของข้าวสาร

แทนที่จะข่มขู่หรือไล่ฟ้องชาวบ้าน ซึ่งมีแต่จะนำปัญหาเข้าไปสู่ที่มืด จะแปรสภาพข่าวสารเป็น “ข่าวลือ”

รัฐบาลควรจะสนับสนุนให้มีการสอดส่อง ให้รางวัลกับการตรวจจับข้าวเน่า ข้าวปนเปื้อนสารพิษ เพื่อให้บริษัทผู้ผลิตข้าวต้องระมัดระวังและรับผิดชอบต่อคุณภาพข้าวให้มากขึ้น

ยิ่งกว่านั้น รัฐบาลควรจะเปิดเผยข้อมูลข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการระบายข้าวสารในโครงการรับจำนำ ว่าได้มีการระบายล็อตไหน จำนวนเท่าใด ราคาเท่าใด ระบายให้ใคร และถูกนำไปจัดทำข้าวสารบรรจุถุงที่โรงงานยี่ห้อใด

นี่คือข้อมูลสำคัญที่ผู้บริโภคมีสิทธิจะรู้

จากนั้น เอกชนผู้ผลิตข้าวถุงก็จะต้องสร้างความเชื่อมั่นแก่ผู้บริโภค เปิดเผยกระบวนการผลิต ที่มาของข้าว การดูแลควบคุมมาตรฐานความปลอดภัย ฯลฯ ซึ่งเอกชนแต่ละรายต้องการโฆษณาข้าวของตนเองอยู่แล้ว

รัฐบาลมีหน้าที่ปกป้องความปลอดภัยของผู้บริโภค มิใช่ปกปิดเพื่อผลกำไรของนายทุน

ที่มา.นสพ.แนวหน้า
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////

จะแก้ปัญหาการเมือง ทุกฝ่ายต้องเริ่มจากปรับปรุงตัวเองให้ดีก่อน !!?

การเมืองเป็นเรื่องการจัดสรรแบ่งปันผลประโยชน์ในสังคม การเมืองระดับชาติก็จัดสรรผลประโยชน์ระดับประเทศ การเมืองระดับ อบต.ก็จัดสรรผลประโยชน์ในตำบล ฯลฯ ถ้าการเมืองดี การจัดสรรนั้นก็เป็นไปอย่างเป็นธรรม สร้างความสันติสุขให้ชุมชน แต่ถ้าเป็นการเมืองไม่ดี การจัดสรรแบ่งปันผลประโยชน์ ก็จะกลายเป็นการแย่งชิงผลประโยชน์ถึงขั้นต่อสู้ทำลายล้างกัน
   
นักการเมืองเป็นปุถุชน ทำผิดบ้างถูกบ้าง เป็นธรรมดา เราทำใจยอมรับได้ แต่ก็ควรที่จะยอมรับด้วยว่า อะไรถูก อะไรผิด แล้วปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเสียบ้าง
   
แต่ภาวการณ์เมืองไทยขณะนี้ ทุกฝ่ายต่างนอนยันยืนยันว่าตนเองถูกต้อง ไม่มีที่ผิดพลาด
   
ตนและพวกพ้องเป็นคนดี เป็นนักการเมืองน้ำดีกันทั้งนั้น
   
เมื่อเต็มไปด้วยทิฐิกันอย่างนี้แล้ว "การเมืองดี" จะเกิดขึ้นได้อย่างไร ?
   
รากฐานที่จะทำให้การเมืองดี คือ "คนไทยคิดทำอะไรต้องเมตตากัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันตลอด ประสานประโยชน์กัน สามัคคีอยู่ในความสุจริต เท่าเทียมกันทางกฎหมาย"
   
เมื่อมองสังคมไทยในอดีต ราษฎรไทยมีความเมตตาเกื้อกูลกันมากกว่าสมัยนี้ เราคงยอมรับว่ามาตรฐานคุณธรรมมีความเปลี่ยนแปลงไปตามการเปลี่ยนแปลงของระบบเศรษฐกิจ สังคมปัจจุบันนี้มาตรฐานวัดความ ผิด-ถูก , ชั่ว-ดี , สุจริต - ทุจริต เปลี่ยนไปในทางตกต่ำลง
   
ใครจะทำให้ดีขึ้นได้ ? คนทั่วไปมักจะเรียกร้องหาวีรบุรุษมาช่วยทำให้มันดีขึ้น โดยลืมไปว่า ไม่มีใครเป็นพระเอกขี่ม้าขาวได้ ตัวเราเอง-คือคนไทยทุกคนจะต้องลงมือทำจึงจะสำเร็จ
   
แล้วจะลงมือทำอย่างไร ? ก่อนอื่นก็ต้องปรับปรุงตัวเอง รักษาคุณธรรมของตนให้ดี จากนั้นจึงจะสามารถส่งผลสะเทือนถึงคนอื่น จึงจะสามารถเคลื่อนไหวสร้างการเมืองดีได้
   
ขณะนี้ผู้คนที่ห่วงบ้านเมือง หวังพึ่งพิงการปฏิรูปการเมืองบ้าง หวังพึ่งกองทัพมาเป็นวีรบุรุษขี่ม้าขาวบ้าง โดยลืมไปว่า ถ้าระดับคุณธรรมของสังคมไทยยังคงอยู่ในระดับอย่างนี้ การเมืองจะดีขึ้นไม่ได้
   
ตอนนี้สังคมไทยมีความเสี่ยงมาก ตั้งอยู่หมิ่นเหม่ปากเหว กระทั่งบางคนคิดว่าเราตกเหวไปแล้ว เพราะขณะนี้ไม่มีฐานอะไรรองรับ เพื่อจะดิ้นรนให้รอดจากจุดเสี่ยงอันตรายสูงสุดนี้ เกิดความเรียกร้องเรื่องต่าง ๆ มากมาย นั่นเป็นเรื่องดี แต่ต้องไม่ลืมว่าจุดเริ่มต้นคือเรียกร้องตนเองก่อน
   
ทำการเมืองต้องมีธรรมะกำกับ ทุกคนเรียกร้องหาเสรีภาพ แต่เสรีภาพที่ถูกต้องนั้นต้องมีธรรมะกำกับ เสรีอย่างไม่มีธรรมะกำกับก็จะเป็นไปตามกิเลส ให้กิเลสมีเสรี  มันก็ทำลายสังคม ทำลายมนุษย์
   
ม.ร.ว คึกฤทธิ์ ปราโมช เตือนสติผู้คนไว้เรื่อง "ธรรมที่พึงปฏิบัติในทางการเมือง"
   
หัวข้อแรกคือเรื่อง "สติ" ท่านบอกว่า
   
"สติเป็นเรื่องสำคัญที่สุด เป็นธรรมที่ควรจะรักษาที่สุดในทางการเมือง
   
นักการเมืองทุกคนจะต้องมีสติ
   
ขณะนี้เองกระผมมีความรู้สึกว่าสติของเราจะหลวม ๆ มีโกรธกัน เคียดแค้นกัน ด่ากันรุนแรง มีพฤติกรรมต่าง ๆ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าขาดสติ
   
เมืองเรามีทั้งพลเรือนมีทั้งทหาร ถ้าขาดสติข้างเดียวไม่เป็นไร ถ้าเกิดจาดสติมาพร้อมกันทั้งสองข้าง ประชาธิปไตยมันก็อยู่ไม่ได้ คืองอนกันไม่จบ ในที่สุดก็เกิดโมโหขึ้นมา ตึงตังขึ้นมา เราก็ไม่มีประชาธิปไตย
   
กระผมจึงอยากจะขอวิงวอนให้นักการเมืองทุกฝ่ายทุกวันนี้โปรดได้ใช้สติ จะทำอะไรพิจารณาให้รอบคอบ
   
ปัญหาการเมืองทุกอย่างมันเป็นปัญหาที่แก้ไขได้
   
หรือถึงจะแก้ไขไม่ได้ก็ควรใช้สติพิจารณา ไม่ใช่โวยวายไปตามอารมณ์ ไม่ใช่จะประณามกัน ด่าว่ากันจนเกินไปโดยขาดสติ มันจะทำให้เกดความเคียดแค้นเกิดพยาบาทอาฆาต ซึ่งจะไม่เป็นผลดีแก่ใครเลย และในที่สุดประชาธิปไตยก็อยู่ไม่ได้......"

ที่มา.สยามรัฐ
////////////////////////////////////////////////////////

เศรษฐกิจไทย ครึ่งปีหลัง 56 !!??

 ดร.พิสิฏฐ ภัคเกษม อดีตเลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ที่ปรึกษาเครือเจริญโภคภัณฑ์

ปัจจุบันเศรษฐกิจโลกตกอยู่ในภาวะลำบาก ไม่ว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกา ยุโรป หรือญี่ปุ่น ซึ่งปัจจัยสำคัญที่ทำให้เศรษฐกิจในประเทศต่างๆ เหล่านี้เกิดปัญหานั้นก็เพราะการใช้จ่ายทางการคลังที่เกินตัว หรือรัฐบาลใช้จ่ายเงินเกินตัว มีหนี้สาธารณะมากไป ทำให้ฟื้นตัวได้ช้า ซึ่งความล่าช้าในการฟื้นตัวของ “เศรษฐกิจโลก” ในครึ่งหลังของปี2556 ถือเป็นปัจจัยเสี่ยงและข้อจำกัดต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจของไทย

ในขณะเดียวกัน ปรากฏว่าเศรษฐกิจในภูมิภาคเอเชีย โดยเฉพาะในจีน และอาเซียนกำลังเติบโตอย่างแข็งแกร่ง อีกทั้งโครงสร้างของเศรษฐกิจไทยซึ่งมีลักษณะค่อนข้างกระจาย (Diversify) มีทั้งอุตสาหกรรมและการบริการ ไม่ได้พึ่งพิงไปที่อุตสาหกรรมหนึ่ง อุตสาหกรรมใดโดยเฉพาะถือเป็นพื้นฐานที่ดี รวมถึงการที่ไทยเป็นประเทศมีสินค้าเกษตรเหลือส่งออก (Food surplus country) มากที่สุดในกลุ่มอาเซียน จึงเป็นปัจจัยด้านบวกที่เอื้ออำนวยต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจของไทย

อย่างไรก็ตาม “การเคลื่อนไหวของค่าเงินบาท” ยังคงเป็นปัญหาที่นักลงทุนวิตกกังวล ด้วยเกรงว่าอาจจะมี “มาตรการควบคุมเงินไหลเข้า” อย่างไรก็ตาม การที่เงินบาทแข็งค่าขึ้นนั้นไม่ได้เกิดขึ้นจากโครงสร้างทางเศรษฐกิจของไทย แต่เกิดขึ้นจากการไหลเข้าของเงินตราต่างประเทศ ซึ่งควรปล่อยให้เป็นไปตามกลไกของตลาด เพราะไม่สามารถควบคุมได้

การแข็งค่าของเงินบาทจะส่งผลกระทบกับรายรับ “ในรูปเงินบาท” ของผู้ประกอบการไทย ซึ่งในช่วงที่เหลือของปี 2556 ก็ยังคงมี “แรงกดดันต่อการแข็งค่า” ต่อเนื่อง จะทำให้การขยายตัวของอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของไทย “ชะลอตัวลง”

ข้อเสนอแนะต่อการบริหารนโยบายเศรษฐกิจไทยปี 2556 นั้น ประการแรกเห็นว่าควรดูแลอัตราแลกเปลี่ยนให้มีการเคลื่อนไหวอย่างมีเสถียรภาพ

ประการต่อมา รัฐควรดูแลราคาสินค้าสำคัญๆ เช่น น้ำมันเชื้อเพลิง วัสดุก่อสร้าง วัตถุดิบทางการเกษตร ให้มีการเปลี่ยนแปลงสอดคล้องกับราคาสินค้า “ในตลาดโลก” เพื่อลดแรงกดดัน “เงินเฟ้อ” และสนับสนุนการขยายตัวทางเศรษฐกิจของไทย

ประการที่สาม ต้องมีการแก้ไขปัญหาและบรรเทาผลกระทบให้กับ SMEs จากการแข็งค่าของเงินบาท การเพิ่มต้นทุนค่าแรง และความยืดเยื้อในการหดตัวของเศรษฐกิจยุโรป

ประการที่สี่ ควรเร่งโครงการลงทุนขนาดใหญ่ ได้แก่ โครงการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ การก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐาน (Infrastructure) เร่งแผนพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่เศรษฐกิจใหม่(ชายแดน)และเศรษฐกิจโดยภาพรวม

แนวโน้มเศรษฐกิจปี 2556 นั้น คาดว่าอัตราเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจในปีนี้จะอยู่ที่ 4–5 % ในขณะที่ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) เชื่อมั่นว่าเศรษฐกิจไทยจะเติบโตที่ 5% และสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) คาดว่าอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจจะอยู่ประมาณ 4.2–5.2% “ราคาส่งออก” มีความเสื่อมในครึ่งหลังของปี2556 ในเกณฑ์สูง เงินเฟ้อเท่ากับ 2.2–3.3% บัญชีเดินสะพัด “เกินดุล ”เท่ากับ 0.9% การลงทุนภาคเอกชนคงจะขยายตัว “ต่อเนื่อง” อัตราดอกเบี้ยยังคงอยู่ในเกณฑ์ “ต่ำ” ความเชื่อมั่นในการลงทุนอยู่ในเกณฑ์ดี ซึ่งเป็นผลมาจากการส่งเสริมการลงทุน (BOI) และการเบิกจ่ายงบประมาณบริหารจัดการทรัพยากร “น้ำ” ซึ่งคาดว่าจะคืบหน้าและสามารถเบิกจ่ายให้มีเม็ดเงินเข้าสู่ระบบเศรษฐกิจได้ในครึ่งหลังของปี 2556

การบริโภคของภาคเอกชน (Private Consumption) ขยายตัว 4.2% การลงทุน(Investment) ขยายตัว 6.0% ส่งออกขยายตัว 4.5% เทียบกับหดตัวในปี 2555 ยานยนต์ขยายตัวสูงถึง 16.8% ส่งออกข้าวขยายตัว 8.6% โดยพบว่าการส่งออกข้าวไปยังตลาดหลักคือสหรัฐอเมริกา ญี่ปุ่น ยุโรป ขยายตัวในเกณฑ์ต่ำ ส่วนการส่งออกข้าวไปยังตลาดจีน ฮ่องกง ออสเตรเลียอยู่ในเกณฑ์ดี ส่วนภาคอุตสาหกรรมนั้นในปี 2556 ขยายตัว “ต่ำ”

ที่มา.สยามธุรกิจ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ข้าวไทย ปลอดภัยตลอดมาหรือเปล่า !!??

กรณีที่กระทรวงพาณิชย์จะใช้มาตรการทางกฎหมายเพื่อเอาผิดคนที่ปล่อยข่าวเรื่องข้าวไทยไม่ปลอดภัยและกรณีที่บริษัท ซี.พี. อินเตอร์เทรด จำกัด จะดำเนินมาตรการทางกฎหมายกับนายสุทธิพงษ์ ธรรมวุฒิ พิธีกรรายการทีวี “คนค้นคน” จากการโพสต์ข้อความที่ทำให้ข้าวถุงตราฉัตรเกิดความเสียหายนั้น ไม่น่าจะเป็นวิธีการหยุดกระแสข่าวลือในเรื่องคุณภาพของข้าวไทยที่ถูกต้อง

ความสงสัยและข้องใจในเรื่องที่ว่าข้าวที่คนไทยบริโภคกันอยู่นี้มีสารพิษตกค้างหรือไม่ เป็นอาหารที่ปลอดภัยสำหรับการบริโภคหรือไม่นั้น เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมาระยะหนึ่งแล้ว มีการพูดกันออกอากาศในวิทยุและมีการวิพากษ์วิจารณ์กันในเรื่องนี้ในหลายวงการมานานพอสมควร เพียงแต่ไม่มีการชี้เจาะจงไปที่ข้าวยี่ห้อใด หรือข้าวจากที่ใด แต่หน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องก็ไม่เคยออกมาปฏิบัติการใดเพื่อสร้างความมั่นใจว่าข้าวที่บริโภคกันอยู่ทุกวันนี้ปลอดภัย
   
ความไม่ใส่ใจดูแลผู้บริโภคของทางการรวมทั้งนักการเมืองที่ควรจะเป็นปากเป็นเสียงให้กับประชาชน เห็นได้จากไม่มีคนที่รับผิดชอบเรื่องนี้ ออกมาปฏิเสธข่าวเพื่อหยุดยั้งกระแสข่าวลือ หรือมีปฏิบัติการที่ชัดเจนของทางการในเรื่องนี้ น่าจะเป็นสาเหตุที่แท้จริง ทำให้ข่าวที่ว่าข้าวเต็มไปด้วยสารตกค้างแพร่กระจายและซึมลึกไปในสมองของผู้บริโภคส่วนหนึ่ง
   
จนกระทั่งเป็นข่าวใหญ่โตขึ้นมาจึงได้มีการนำตัวอย่างข้าวไปให้กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ตรวจสอบ โดยมีการแถลงข่าวว่า ไม่พบสารพิษหรือสิ่งที่เป็นพิษเกินกว่ามาตรฐานขององค์การอนามัยโลกจากการนำข้าว 33 ตัวอย่างไปตรวจสอบ
   
การตรวจสอบโดยกรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ดังกล่าวนี้ ไม่ได้หมายความว่าข้าวทั้งตลาดที่ขายให้ประชาชนบริโภคนั้นปลอดภัย และ ไม่ได้หมายความว่าข้าวที่มีการซื้อขายก่อนหน้าที่จะมีการนำข่าวเรื่องนี้ออกมาประจาน จะปลอดภัย
   
ประเด็นสำคัญในเรื่องคุณภาพข้าว คือขณะนี้ประชาชนไม่มีความมั่นใจในเรื่องความปลอดภัยของข้าวที่บริโภคกันอยู่ทุกวัน เป็นเรื่องที่หน่วยราชการที่เกี่ยวข้องจะต้องสร้างระบบการตรวจสอบที่เป็นมาตรฐาน ทั่วถึง และสม่ำเสมอ เพื่อเป็นหลักประกันให้กับประชาชนว่าข้าวที่ขายอยู่ในท้องตลาดนั้นปลอดภัยจริง
   
เราเห็นว่ารัฐบาลควรแก้ปัญหาที่ต้นทางคือการสร้างความเชื่อมั่นให้แก่ผู้บริโภคด้วยระบบตรวจสอบที่เป็นมาตรฐานเชื่อถือได้ มากกว่าจะไปค้าความกับคนที่ช่วยบอกรัฐ ว่าคนไทยกำลังไม่มั่นใจในความปลอดภัยของข้าวไทย

ที่มา.นสพ.ฐานเศรษฐกิจ
////////////////////////////////////////////////////////////////

การรวมกลุ่มทางการเมือง !!??

โดย.ศ.ดร.ลิขิต ธีรเวคิน, ราชบัณฑิต ผู้อำนวยการโครงการปริญญาเอก วิทยาลัยสื่อสารการเมือง มหาวิทยาลัยเกริก

การรวมกลุ่มทางการเมือง (political grouping) และขบวนการทางการเมือง (political movement) เป็นสิ่งที่สัมพันธ์ต่อกันอย่างแน่นแฟ้น จุดประสงค์ของการรวมกลุ่มทางการเมืองก็เพื่อจะมีอำนาจต่อรอง โดยกระบวนการต่อรองนั้นกระทำเป็นขบวนการทางการเมือง มิฉะนั้นจะเป็นการจับกลุ่มเพียงชั่วครั้งชั่วคราว (ad hoc) แต่การจัดกลุ่มที่เป็นขบวนการทางการเมืองนั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นระยะเวลานาน เพื่อจะได้ผลทางการเมืองโดยการมีอำนาจต่อรองและบรรลุเป้าหมายที่ต้องการอันเกี่ยวพันกับการใช้ทรัพยากรเพื่อจะมีนโยบายใดนโยบายหนึ่ง อันนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงในสถานการณ์ที่มีการต่อสู้เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงตามที่ได้ตั้งเป้าหมายไว้
   
ขบวนการทางการเมืองด้วยการรวมกลุ่มนั้น เช่นเดียวกับขบวนการทางการเมืองอื่นๆ จะสัมฤทธิ์ผลจะต้องมีตัวแปรต่างๆ 10 ตัว ซึ่งอาจจะไม่ครบทุกตัวดังต่อไปนี้
   
1. อุดมการณ์ทางการเมือง (political ideology) เป็นตัวแปรที่สำคัญที่ผู้จัดกลุ่มต้องร่วมอุดมการณ์เดียวกันจึงจะเป็นพลังที่จะนำไปสู่การเป็นกลุ่มอย่างแน่นแฟ้น (cohesiveness)
   
2. เป้าหมาย (goal) กระบวนการทางการเมืองต้องมีเป้าหมายที่ชัดแจ้ง และที่สำคัญที่มีเงื่อนเวลา ในการต่อสู้ในขบวนการทางการเมืองด้วยการรวมกลุ่ม
   
3. ผู้นำหรือแกนนำ (leadership) ขบวนการทางการเมืองใดก็ตามแม้จะมีคนรวมกลุ่มจำนวนมาก แต่ถ้าหากขาดผู้นำหรือแกนนำที่เป็นที่ยอมรับของกลุ่มเพื่อจะเป็นผู้นำขบวนการนั้น ก็จะกลายเป็นการจัดกลุ่มแบบหลวมๆ ชั่วคราว
   
4. การจัดตั้ง (organization) ขบวนการทางการเมืองต้องมีการจัดตั้งโดยมีการจัดโครงสร้างฝ่ายต่างๆ เพื่อให้มีความรับผิดชอบแต่ละส่วนของขบวนการ แบ่งอำนาจและหน้าที่ในการทำงาน มิฉะนั้นจะดำเนินไปอย่างสะเปะสะปะ ไร้ความสัมฤทธิ์ผล ไร้ทิศทาง แม้จะมีทิศทางตามข้อ 2. แต่ก็ไม่สามารถจะดำเนินไปได้ถ้าไม่มีการจัดตั้ง จะอาศัยบุคคลเพียงไม่กี่คนย่อมกระทำการใหญ่ได้ยาก
   
5. ผู้ปฏิบัติการ (cadres) ขบวนการทางการเมืองที่มีผู้นำเป็นความจำเป็นเบื้องต้น แต่จำเป็นต้องมีกลุ่มบุคคลที่มีความเชี่ยวชาญในการนำขบวนการดังกล่าวในทางปฏิบัติ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ผู้ขับเคลื่อนให้ขบวนการนั้นดำเนินไปได้ตามกฎเกณฑ์ของการจัดตั้งและเป้าหมาย ซึ่งสอดคล้องกับอุดมการณ์ บุคคลเหล่านี้ต้องเข้าใจการทำงานและฟังคำสั่งของผู้นำหรือแกนนำอย่างเคร่งครัด
   
6. ทรัพยากร (resources) กิจกรรมอันใดก็ตามที่ต้องใช้คนจำนวนมาก ต้องใช้เครื่องไม้เครื่องมือในการขับเคลื่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการสื่อสาร และตามที่นโปเลียน โบนาปาร์ต ได้กล่าวว่า กองทัพเดินด้วยท้องŽ จึงจำเป็นต้องมีทรัพยากรที่จะทำให้ขบวนการทางการเมืองนั้นตั้งแต่ผู้นำ ผู้ปฏิบัติการ จนถึงผู้ร่วมขบวนการ สามารถทำงานต่อไปได้โดยมีเครื่องไม้เครื่องมือและความจำเป็นของชีวิต เช่น อาหาร น้ำดื่ม เครื่องมือที่กันความร้อน ฝน และที่ขาดไม่ได้คือ ที่ถ่ายทุกข์ ในกรณีของกลุ่มเรดการ์ดมีการจัดถังเคลื่อนที่ไปตามผู้มีส่วนร่วมเพื่อไปแก้ปัญหาความจำเป็นทางธรรมชาติ
   
7. การสนับสนุนจากมวลชน (mass support) ขบวนการทางการเมืองใดก็ตามจะต้องได้ใจมวลชนจำนวนหนึ่งที่เห็นคล้อยตามกับขบวนการทางการเมืองดังกล่าว ดังนั้น เป้าหมายที่ตั้งไว้และเหตุผลของการเสนอเป้าหมายจะต้องมีความเป็นไปได้ และมีเหตุมีผล เพื่อมวลชนเห็นคล้อยตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่จะได้รับอานิสงส์จากเป้าหมายดังกล่าว
   
8. พื้นที่สื่อ (mass media) กิจกรรมทางการเมืองจะต้องมีการจัดตั้ง การจัดตั้งจะกระทำมิได้ถ้าไม่มีการสื่อสาร การเรียกร้องให้มีการสนับสนุนจากมวลชนจะต้องมีการสื่อสารเช่นเดียวกัน ดังนั้น การสื่อสารจึงเป็นปัจจัยสำคัญไม่ว่าจะเป็นสิ่งตีพิมพ์ วิทยุ วิทยุโทรทัศน์ เว็บไซต์ หรือการสื่อสารโดยสัญลักษณ์ ฯลฯ การขาดพื้นที่การสื่อสารย่อมทำให้ขบวนการทางการเมืองนั้นบรรลุผลได้ยาก
   
9. เครือข่ายแห่งความสัมพันธ์ (network of connectivity) ขบวนการทางการเมืองจะทำโดดเดี่ยวไม่ได้ จะต้องมีความร่วมมือกับองค์กรอื่นเพื่อการสนับสนุนทั้งในแง่ขวัญกำลังใจและการสร้างอำนาจต่อรองด้วยการเป็นพันธมิตรหรือแนวร่วม ความสัมพันธ์ดังกล่าวนี้อาจมีทั้งภายในประเทศหรือนอกประเทศซึ่งมีอุดมการณ์และขบวนการทางการเมืองใกล้เคียงกัน อันจะทำให้อำนาจต่อรองแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
   
10. ข้อเสนอที่สอดคล้องกับความเป็นจริง (realistic proposal) ขบวนการทางการเมืองที่มีการต่อสู้ด้วยตัวแปรดังกล่าวนั้นเพื่อเพิ่มอำนาจต่อรอง และเพื่อบรรลุเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้ แต่ขบวนการต่อสู้นั้นจะต้องมีข้อเสนอที่มีเหตุมีผล อยู่ในกรอบของความเป็นไปได้ และมีโอกาสที่จะบรรลุผล ที่สำคัญที่สุดหลังจากบรรลุผลแล้วจะต้องมีข้อเสนอที่ดีกว่า ปรากฏการณ์ที่เป็นอยู่ในขณะที่ต่อสู้นั้น เป็นต้นว่า ถ้าต้องการจะแก้ปัญหาๆ หนึ่งหลังจากขจัดปัญหาดังกล่าวแล้วจะต้องมีข้อเสนอที่มาทดแทน โดยเป็นข้อเสนอที่มีเหตุมีผลและดีกว่าเดิม มิฉะนั้นจะกลายเป็นขบวนการทางการเมืองต่อสู้เพื่อล้มล้างบางสิ่งบางอย่าง แต่ไม่สามารถเสนอสิ่งที่สร้างสรรค์ได้ เป็นต้นว่า การเปลี่ยนแปลงในประเทศบางประเทศในตะวันออกกลางจนรัฐบาลเดิมลงจากอำนาจ แต่กลับไม่มีข้อเสนอที่ดีกว่าของรัฐบาลใหม่ ทำให้การต่อสู้ระหว่างกลุ่มต่างๆ ยังคงดำเนินไปเช่นเดิม
   
เมื่อเป็นเช่นนี้ประเด็นสำคัญที่สุดก็คือ ขบวนการทางการเมืองที่รวมกลุ่มต่อสู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงสังคมนั้นจะต้องมีข้อเสนอระบบสังคม การเมือง รวมทั้งเศรษฐกิจที่ดีกว่าเดิม แต่ถ้าหากมุ่งเน้นแต่การเปลี่ยนแปลงหรือล้มล้างสิ่งที่เป็นอยู่ แต่ไม่สามารถเสนอหาทางออกที่ฟังมีเหตุมีผลได้ก็ยากที่จะทำให้ขบวนการทางการเมืองนั้นเป็นที่ยอมรับ ประเด็นนี้เป็นประเด็นสำคัญที่สุด ดังนั้น การประกาศว่าจะมีการทำการปฏิวัติโดยมวลชน (people's revolution) คำถามที่ตามมาก็คือ เมื่อปฏิวัติสำเร็จแล้วอะไรคือข้อเสนอที่จะทดแทนของเดิมที่ถูกทำลายไป ถ้าตอบอย่างกว้างๆ เป็นนามธรรมโดยไม่สามารถจะให้รายละเอียดเป็นขั้นเป็นตอนเฉพาะเจาะจง ย่อมยากที่จะทำให้ขบวนการทางการเมืองนั้นอ้างเหตุผล (justify) การกระทำได้
   
ขบวนการทางการเมืองหลายขบวนการที่ออกมาในรูปของสัญลักษณ์ สีต่างๆ บางส่วนจึงสูญสลายไปเนื่องจากไม่สอดคล้องกับการดำเนินขบวนการทางการเมือง ความไม่สอดคล้องของกลุ่มการเมืองที่จัดเป็นขบวนการทางการเมืองนั้นมีตัวแปรต่างๆ อันเป็นเหตุผลสำคัญของการเสื่อมของขบวนการทางการเมืองดังต่อไปนี้
   
ก) การอิ่มตัวของความอดทนอดกลั้น (Saturation of Tolerance)
     ขบวนการทางการเมืองที่มีการต่อสู้ด้วยการประท้วง เดินขบวน ยึดพื้นที่ อดอาหาร ฯลฯ เมื่อทำซ้ำซากจนก่อให้เกิดปัญหาการดำเนินกิจกรรมต่างๆ ตามปกติ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการทำมาหากินและการดำรงชีวิตของคนในสังคม จะทำให้เกิดความอิ่มตัว (saturation) ของการอดทนอดกลั้น ซึ่งย่อมจะทำให้เกิดความแปลกแยก (alienation) แม้จากบุคคลที่เคยให้การสนับสนุน
   
ข) การไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ (Irrelevancy)
     ขบวนการทางการเมืองกลายเป็นไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ใหม่ (irrelevant) เช่น ขบวนการทางการเมืองที่พยายามกล่าวหาคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ว่ามีการกระทำการเป็นคอมมิวนิสต์ แต่เนื่องจากสังคมโลกได้เปลี่ยนไปทำให้ความเป็นคอมมิวนิสต์กลายเป็นสิ่งที่ไม่คุกคามสังคมอีกต่อไป แต่ถ้ายังใช้วิธีการดังกล่าวย่อมจะกลายเป็นขบวนการที่ไม่สอดคล้องกับสถานการณ์ ตัวอย่างเช่น ประเทศเกาหลีเหนือ
   
ค) ขาดผลที่เป็นรูปธรรม (No concrete result)
     ขบวนการทางการเมืองที่มีการกระทำอย่างต่อเนื่อง ประกาศจุดยืนอย่างมั่นคง แต่ถ้าไม่มีผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม (concrete result) ก็จะกลายเป็นขบวนการที่มีแต่คำพูด การโฆษณาชวนเชื่อ แต่ไม่ออกมาเป็นรูปธรรม เป็นตัวเป็นตน ย่อมขาดน้ำหนัก ผลสุดท้ายขบวนการทางการเมืองนั้นก็จะคลายความนิยมเพราะหมดความน่าเชื่อถือ
   
ง) การเกิดระเบียบวาระใหม่ (New Agenda)
     ขบวนการบางขบวนการต่อสู้เพื่อความถูกต้องของสังคม แต่ขณะเดียวกันเมื่อเหตุการณ์ดังกล่าวผ่านไปเรียบร้อยและได้เป้าประสงค์แล้ว ขบวนการทางการเมืองดังกล่าวจำเป็นต้องขยับให้เกิดระเบียบวาระใหม่ในการต่อสู้ มิฉะนั้นขบวนการทางการเมืองดังกล่าวจะหมดความจำเป็นและไม่มีเหตุผลที่จะดำรงอยู่ต่อไป เช่น กอ.รมน. เคยเป็นขบวนการทางการเมืองหรือเป็นองค์กรทางการเมืองที่ต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ แต่ปัจจุบันนี้จะต้องเปลี่ยนระเบียบวาระใหม่ นั่นคือ ต่อสู้กับขบวนการแบ่งแยกดินแดนหรือการก่อการร้ายในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ถ้าขบวนการทางการเมืองใดไม่สามารถจะจัดระเบียบวาระใหม่ได้ก็จะขาดเหตุผลของการดำรงอยู่ (raison dž etre) จะเห็นได้ว่า องค์กรทหารจะมุ่งเน้นในเรื่องการป้องกันและปราบปรามผู้ก่อการร้าย การป้องกันและปราบปรามการขนส่งยาเสพติด และมีกิจกรรมในการพัฒนาประเทศซึ่งบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ ทำให้กรมกิจการพลเรือนมีบทบาทมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทหารช่างและทหารพัฒนา
   
จ) ขบวนการทางการเมืองที่เป็นฝ่ายต่อต้าน (Counter-veiling Force)
     เมื่อมีขบวนการทางการเมืองเกิดขึ้นมิใช่หมายความว่าจะสามารถดำเนินไปอย่างอิสระแต่ขบวนการเดียว อาจจะมีขบวนการอื่นขึ้นมาซึ่งเป็นขบวนการที่มีการกระทำต่อต้านหรือมีระเบียบวาระในทางตรงกันข้าม ดังนั้น ทำให้การดำเนินการเกิดขึ้นได้ไม่คล่องตัวเหมือนเดิม ตัวอย่างเช่น ในสมัยหลัง 14 ตุลาคม 2516 ศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทยเป็นขบวนการทางการเมืองที่มีส่วนล้มล้างรัฐบาลเผด็จการทหารในสมัยนั้น ต่อมาก็มีกลุ่มของนักเรียนอาชีวะที่ถูกจัดตั้งขึ้นที่เรียกว่า กลุ่มกระทิงแดง ขึ้นมาคานกลุ่มศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย ในขณะเดียวกันกลุ่มศูนย์ฯก็เกิดความแตกแยกกลายเป็นกลุ่มสหพันธ์นักศึกษาเสรี ทำให้ขบวนการทางการเมืองมิได้เป็นหนึ่งเดียวเหมือนเดิม มาในปัจจุบันขบวนการเสื้อสีต่างๆ ขบวนการหน้ากากคนละสี และแม้ในสีเดียวกันก็แตกเป็นกลุ่มย่อย ทำให้ความแข็งแกร่งและความเป็นหนึ่งเดียวของขบวนการทางการเมืองเกิดความอ่อนแอลงได้
   
ที่กล่าวมาทั้งหมดคือความพยายามที่จะชี้ให้เห็นถึงการรวมกลุ่มเป็นขบวนการทางการเมือง หรือการมีขบวนการทางการเมืองด้วยการจับกลุ่มเพื่อให้มีอำนาจต่อรองและบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ แต่ขณะเดียวกันก็ชี้ให้เห็นถึงความเสี่ยงของขบวนการทางการเมืองที่ไม่อาจสามารถดำเนินต่อไปได้อย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ยกเว้นแต่จะมีการแปรเปลี่ยนและจัดตั้งให้เป็นสถาบันใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งขบวนการทางการเมืองที่ได้ชัยชนะ ตัวอย่างเช่น ขบวนการทางการเมืองพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีนที่มีการต่อสู้กับพรรคก๊กมินตั๋ง และต่อมาเป็นแนวร่วมกับพรรคก๊กมินตั๋งเพื่อต่อสู้กับญี่ปุ่น และหลังจากญี่ปุ่นพ่ายแพ้สงครามแล้วก็ต่อสู้กับพรรคก๊กมินตั๋งต่อไปจนได้ชัยชนะ จึงได้แปรเปลี่ยนขบวนการจากการ "ปลดแอก" ดังกล่าว มากลายเป็นพรรคหลักของการสถาปนาระบบคอมมิวนิสต์ในรูปของรัฐบาลที่นำโดยพรรคคอมมิวนิสต์บนผืนแผ่นดินใหญ่จีน จนดำรงอยู่มาตราบทุกวันนี้

ที่มา.สยามรัฐ
/////////////////////////////////////////////////////////////

โพลล์ชี้ 79.8% โยกย้ายข้าราชการไม่เป็นธรรม !!???

เอแบคโพลล์ 79.8% คิดว่าการโยกย้ายของข้าราชการในปัจจุบันนี้ไม่มีความเป็นธรรม และไม่อยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง เหมาะสม

นางสาวปุณฑรีก์ อิศรางกูร ณ อยุธยา ผู้ช่วยผู้อำนวยการสำนักวิจัยเอแบคโพลล์ มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ เปิดเผยผลวิจัยเชิงสำรวจ เรื่อง ความจริงที่ไร้น้ำหนัก และการโยกย้ายของข้าราชการไทย กรณีศึกษาตัวอย่างประชาชนอายุ 18 ปีขึ้นไป ใน 17 จังหวัดของประเทศ ได้แก่ กรุงเทพมหานคร สมุทสาคร ลพบุรี นครปฐม สมุทรปราการ กำแพงเพชร เพชรบูรณ์ เชียงใหม่ ยโสธร สกลนคร สุรินทร์ บุรีรัมย์ อุบลราชธานี นครราชสีมา พัทลุง สุราษฎร์ธานี และนครศรีธรรมราช จำนวนทั้งสิ้น 2,237 ตัวอย่าง ดำเนินโครงการระหว่างวันที่ 8 -12 กรกฎาคม 2556 ที่ผ่านมา โดยใช้การเลือกตัวอย่างแบบแบ่งกลุ่มเชิงชั้นภูมิหลายชั้น ที่สุ่มเลือกจังหวัด อำเภอ ตำบล ชุมชน ครัวเรือน และประชาชนที่ตอบแบบสอบถามระดับครัวเรือน พบว่ากลุ่มตัวอย่างเกินกว่าครึ่งหรือร้อยละ 58.1 รับทราบข่าวการโยกย้ายข้าราชการที่ออกมาเปิดโปงการทุจริตคอรัปชั่นของรัฐบาลอย่างไม่เป็นธรรม ในช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา

ที่น่ากังวลคือกลุ่มตัวอย่างส่วนมากหรือร้อยละ 79.8 คิดว่าการโยกย้ายของข้าราชการในปัจจุบันนี้ไม่มีความเป็นธรรม และไม่อยู่บนพื้นฐานของความถูกต้อง เหมาะสม ในขณะที่ร้อยละ 20.2 คิดว่าเป็นธรรม

ส่วนใหญ่หรือร้อยละ 97.9 คิดว่าข้าราชการที่ดีที่กล้าออกมาเปิดโปงการทุจริตคอรัปชั่นแล้วถูกผู้ที่มีอำนาจโยกย้ายกลั่นแกล้ง ยังมีอยู่ในสังคมไทย มีเพียงร้อยละ 2.1 ที่คิดว่าไม่มีเหลืออยู่เลย

ที่น่าเป็นห่วงคือส่วนใหญหรือร้อยละ 77.2 คิดว่าเหตุการณ์ที่ข้าราชการที่ดีที่กล้าออกมาเปิดโปงการทุจริตคอรัปชั่นแล้วถูกผู้ที่มีอำนาจโยกย้ายกลั่นแกล้งนั้น เป็นปลูกฝังให้คนไม่กล้าพูดความจริง ยิ่งไปกว่านั้นร้อยละ 80.7 ยังระบุอีกว่าจะทำให้ข้าราชการที่ดีเสียขวัญกำลังใจที่เห็นหัวหน้าของตนเองถูกโยกย้ายกระทันหันเพราะการที่กล้าออกมาเปิดโปงการทุจริตคอรัปชั่น

ที่น่าสนใจคือกลุ่มตัวอย่างเกือบร้อยละร้อยหรือร้อยละ 93.9 เห็นด้วยว่าควรมีกลไกในการคุ้มครองเจ้าหน้าที่รัฐและประชาชนที่ออกมาให้ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับกรณีการทุจริตคอรัปชั่น

ประเด็นที่น่าพิจารณาคือส่วนมากหรือร้อยละ 93.5 คิดว่าควรเปิดโอกาสให้ประชาชนได้แสดงความคิดเห็นหรือมีการประเมินการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อประกอบการพิจารณาแต่งตั้งโยกย้าย และร้อยละ 94.0 คิดว่าควรเปิดโอกาสให้ประชาชนได้แสดงความคิดเห็นหรือมีการประเมินการปฏิบัติหน้าที่ของเจ้าหน้าที่รัฐเพื่อประกอบการพิจารณาจัดสรรงบประมาณ

ที่มา.กรุงเทพธุรกิจ
//////////////////////////////////////////////////

SMEsอ่วมส่งออกทรุด 5 เดือน ขาดดุลกว่า 3 แสนล้าน !!?

สสว.เผย 5 เดือนแรกเอสเอ็มอีขาดดุลการค้ากว่า 3 แสนล้านบาท ขณะยอดส่งออกหดตัวลง 9.61% ด้านคณะกรรมการกลั่นกรองฯ อนุญาตตั้งโรงงานใหญ่ 8 แห่ง มูลค่ากว่า 8 พันล้านบาท
   
นายชาวันย์ สวัสดิ์-ชูโต รักษาการแทนผู้อำนวยการสำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.) เปิดเผยในช่วง 5 เดือนที่ผ่านมา (ม.ค.-พ.ค.56) การค้าระหว่างประเทศของภาคอุตสาหกรรมขนาดกลางและย่อม (เอสเอ็มอี) ขาดดุลการค้า 312,517.99 ล้านบาท และมีมูลค่าการส่งออก 747,735.73 ล้านบาท หดตัวจากช่วงเดียวกันของปีก่อน 9.61% ซึ่งเป็นผลมาจากต้นทุนค่าแรงที่เพิ่มขึ้น, ค่าเงินบาทในช่วงดังกล่าวแข็งค่า และภาวะเศรษฐกิจในตลาดโลกยังชะลอตัว
   
สำหรับการส่งออกเอสเอ็มอีคิดเป็นสัดส่วน 26.98% ของการส่งออกรวมของประเทศ สินค้าที่มีการส่งออกมากที่สุด ได้แก่ พลาสติกและของที่ทำด้วยพลาสติก อัญมณีและเครื่องประดับ ยางและของที่ทำด้วยยาง เครื่องจักร คอมพิวเตอร์และอุปกรณ์ น้ำตาลและขนมที่ทำจากน้ำตาล ส่วนตลาดที่มีการส่งออกสูงสุด 5 อันดับแรก ได้แก่ จีน ญี่ปุ่น และสหรัฐอเมริกา อินโดนีเซียและมาเลเซีย ตามลำดับ ส่วนการนำเข้าในช่วง 5 เดือนมีมูลค่า 1,060,253.71 ล้านบาท หดตัวลงเล็กน้อยจากช่วงเดียวกันของปี 2555 คิดเป็นสัดส่วน 0.57%
   
นายวิฑูรย์ สิมะโชคดี ปลัดกระทรวงอุตสาหกรรม ในฐานะประธานคณะกรรมการกลั่นกรองการพิจารณาการอนุญาตโรงงานบางประเภทที่มีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตและสิ่งแวดล้อม กล่าวว่า ที่ประชุมคณะกรรมการกลั่นกรองฯ ได้พิจารณาอนุญาตให้มีการจัดตั้งโรงงานใหญ่ได้ทั้งสิ้น 8 ราย รวมมูลค่าการลงทุน 7,988 ล้านบาท และคืนเรื่องให้กรมโรงงานอุตสาหกรรม (กรอ.) พิจารณาทบทวนจำนวน 2 ราย จึงทำให้ปัจจุบันไม่มีเรื่องค้างการพิจารณาที่คณะกรรมการกลั่นกรองฯ แต่อย่างใด.

ที่มา.ไทยโพสต์
///////////////////////////////////////////////

สงครามชิงมวลชน !!??

เห็นอาการ นายฮัสซัน ตอยิบ หัวหน้า BRN เปิดข้อเสนอนอกโต๊ะการพูดจาที่มาเลเซีย ผ่านยูทูบแล้ว ก็ยิ่งเห็น "ลิ้นไก่" ของกลุ่ม BRN เหิมเกริมและหวังรุกไล่รัฐบาลไทยให้จนตรอกคาจอให้ได้

ผมไม่จำเป็นต้องรู้จักนายทหารระดับสูงของไทยแม้แต่คนเดียว และก็เดาใจทุกคนถูกว่า ข้อเสนอให้ถอนทหารที่มาจากภาคอื่นกลับ พร้อมทหารพรานและตำรวจ ตระเวนชายแดนเอย หรือให้นายกฯ ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ลงนามเป็นลายลักษณ์อักษรในวันที่ 3 กรกฎาคมที่ผ่านมาเอย แถมบังอาจเสนอให้นำเรื่องเข้ารับรองในสภาผู้แทนตามกระบวนการรัฐสภาไทย โดยพ่วงข้อเสนออื่นอีก 3-4 ข้อ

ไปถามรัฐบาลไหนทั่วโลกที่เปิดเกมเจรจาแบบนี้ มีแต่เขาหัวร่อให้ขำกลิ้งเท่านั้น

เป็นมุกตื้นๆ เพื่อหวังจะให้ BRN เป็นกลุ่มที่น่าเชื่อถือในสายตากลุ่มก่อ การร้ายอื่นๆ ที่ "กล้าหักหน้า" รัฐบาลไทยได้ แล้วกลายเป็นศรัทธาที่กลุ่มอื่นๆ ต้องไป "ขึ้นตรง" ต่อกลุ่ม BRN

นายฮัสซัน อาจลืมไปสนิทว่า การเริ่มต้นพบปะครั้งแรกนั้น ฝ่าย สมช.และ ศอ.บต.บอกมาตั้งแต่ต้นว่าขอให้พุดคุยกันภายใต้กรอบรัฐธรรมนูญไทย และยกที่ 2 ก็จะ "ปรับทุกข์ ผูกมิตร" มีปัญหาอะไรที่จะร้องทุกข์ก็คุยกันฉันมิตรได้

แต่นายฮัสซัน เล่นรุกไล่ด้วยเงื่อนไข "สุดโต่ง" นอกโต๊ะ โดยผ่านยูทูบอย่างผิดกาลเทศะมาตลอด

มาเลเซียเป็นพี่เลี้ยงประสานงานให้แท้ๆ ก็ทำทีเป็น "ตีลูกเซ่อ" แทนที่จะสั่งสอนฝ่าย BRN ควรต้องมีมารยาทของคู่เจรจาอย่างไรบ้าง กลับเมินเฉย

ตอนคนฟิลิปปินส์บุกไปขอคืนดินแดนซึ่งเป็นแผ่นดินมาเลย์ในปัจจุบันเมื่อไม่นานมานี้ ไม่เห็นมาเลย์เปิดโอกาสให้พูดคุย แต่ตั้งหน้าส่งกองกำลังเผด็จศึกแบบบู๊ล้างผลาญจนเจ้าถิ่นเดิมไม่ทันได้ชักประวัติศาสตร์เก่ามาทวงคืนซักคำ ต้องล้มตายแบบไม่ไว้หน้า

การเดินเกมของนายฮัสซัน จึงต้องเหล่ไปที่มาเลเซียด้วยว่า เขาเป็นผู้ใหญ่พอ หรือเป็นผู้ใหญ่แบบ "ให้ท้ายเด็ก" กันแน่ ?

การเปิดเกม "รุกแล้วจะขี่คอให้ได้" ของนายฮัสซัน คงคิดว่ารัฐบาลไทยจนแต้มง่ายๆหรืออย่างไร

ผมมองว่า นายฮัสซันทำตัวเป็น "เด็กงอแง ขอขนมกินไม่ได้ ก็ทำเป็นล้มกลิ้งดีดดิ้นเรียกความสนใจไปยังงั้น" ดีไม่ดียัง "เปิดไต๋" ให้เห็นว่า แท้จริงแล้วเป็นแค่ "เบี้ยมาเลย์" ตัวเล็กๆ ที่ทำท่าหมดราคาลงไปเรื่อยๆ

เพราะหากถึงเดือนบวช "รอมฎอน" แล้ว เสียงปืนและระเบิดยังระงม นายฮัสซันก็หน้าแตก

ถ้าข้อเสนอของนายฮัสซัน รัฐบาลไทยไม่สนใจ (ยังไงก็เป็นไปไม่ได้) นายฮัสซันก็เสียคนอยู่ดี...แถมที่ผ่านมา เกิดเหตุร้ายรายวันใน 3 จังหวัดภาคใต้ ก็ทำลายความน่าเชื่อถือของกลุ่ม BRN ทุกวัน

แม้หากไม่มีการนัดพบพูดคุยใดๆ ที่กัวลาลัมเปอร์เลย การไล่ฆ่าคนที่ 3 จังหวัดนั่นก็เป็น "Killing Zone" ปกติอยู่แล้ว

มีฮัสซัน หรือไม่มีฮัสซัน มันมีค่าต่างกันตรงไหน?

ยิ่งถ้ารัฐบาลไทยเพียง "เปลี่ยนกลุ่มใหม่คุย" เท่านั้น ไพ่เกมนี้จะกลายเป็น "ฮัสซันเสียหมา มาเลย์เสียมวย" ทันที

ข้อเสนอของผมจึงอยากให้หน่วยที่รับผิดชอบพิจารณาดังนี้... 1.พูดคุยกับนายฮัสซันต่อไป ดีกว่าไม่พูดอะไรเลย แถมยังอ่านเกมบางเกมได้อีกด้วย 2.ถ้าจะคุยแบบ "ปรับทุกข์ ผูกมิตร" ด้วยความจริงใจ ก็ค่อยๆ แก้ทีละเรื่องไปตามข้อเท็จจริง 3.ข้อเสนอที่อยู่นอกโต๊ะเจรจาผ่านยูทูบ ถือว่าเป็นเกมยั่วยุเท่านั้น เพื่อจะได้อ่านเกมมาเลย์ง่ายขึ้นด้วย 4.รัฐบาลและหน่วยที่รับผิดชอบรีบคิด "เกมนอกกรอบ" ให้สำเร็จโดยเร็ว

เช่น คิดตั้ง "กองกำลังกันชน" ดังในอดีตที่ 3 จังหวัดภาคใต้เคยมี ขจก.ที่ มาเลย์สนับสนุน แล้วไทยก็หนุน "จคม." รุกเข้าไปในแดนมาเลย์ จนสุดท้ายต่างฝ่ายต่างกดดันจน "เจ๊า" กันไป

เช่น รัฐบาลตั้งหน่วย ฉก.ปลุกระดมมวลชน เพื่อดึงชาวไทยมุสลิมสายกลางที่ไม่ชอบการก่อเหตุร้าย เอามาเป็นพวก แล้วหนุนและปกป้องให้รุกเข้าไปถึงก้นครัวและจิตวิญญาณ เพื่อ "ชิงมวลชน" ให้ได้มากที่สุด

เช่น ทำทีเป็นยอมถอนทหารกลับ แต่แปรสภาพไปเป็นชาวบ้านแทรกซึมเข้า ไปในใจกลางของหัวใจชุมชนที่คลุกเคล้าระหว่างไทยพุทธและไทยมุสลิมเป็นเนื้อเดียวกัน กลายเป็นกองทัพประชาชนยุคใหม่

เช่น จัดอาสาสมัครย้ายถิ่นฐานเป็นชุมชนใหญ่ โดยฝ่ายรัฐจัดหาที่ทำกินใหม่ใน 3 จังหวัดอย่างถาวร เหมือนแผนย้ายถิ่นฐานของคนกลันตันในอดีตมาอยู่ ชานเมืองกรุงเทพฯ จนกลายเป็นชาวไทยมุสลิมคลองตันในปัจจุบัน

ไม่ว่าจะเป็น พล.อ.นิพัทธ์ ทองเล็ก หรือ พล.อ.สำเร็จ สาหร่าย 2 นายทหารใหญ่ หรือ เสธ.ทหารอีกหลายท่านที่รับผิดชอบสรุปสถานการณ์ 3 จังหวัดใต้ว่าจะหาทางออกอย่างไร ผมไม่เชื่อว่าท่านคิดไม่ออกที่ จะ "พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส" แห่งการแสวงหาความสงบสันติอย่างถาวรในรูปแบบใดแบบหนึ่งจึงจะเหมาะกับยุคสมัยและความต้องการอย่างแท้จริงของมวลชน ที่ไม่ใช่เขตปกครองพิเศษ หรือมหานครปัตตานีก็ได้

อิ๊กคิวซัง ยังคิดได้มากกว่านี้เยอะเลยครับ!

ที่มา.สยามธุรกิจ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

ฟันธง. ไทยเบอร์ 1 เออีซี !!??

หากฟังมุมมองของ บุญทักษ์ หวังเจริญ ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร ทีเอ็มบี ภายหลังเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน หรือ เออีซี ประเทศไทยยังน่าลงทุนที่สุด เรียกว่า เป็นศูนย์กลางการธุรกิจและการ ลงทุนของอาเซียน นั่นเอง

ซีอีโอทีเอ็มบีกล่าวในงานสัมมนาเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันธุรกิจไทย Borderless on Stage ตอน "ธุรกิจไทยจัดทัพ...สร้างฮับ AEC" ว่า ผู้ประกอบการไทยจะมีโอกาสจากการเป็นเออีซีมากขึ้น ได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงสมร-ภูมิเศรษฐกิจ แม้จะไม่ออกไปลงทุนในต่างประเทศ ก็จะได้รับอานิสงส์จากทุนต่างชาติที่ถาโถมเข้ามา ถ้าปรับตัว

"โดยพื้นฐาน ไทยมีความได้เปรียบกว่า ประเทศอื่นๆ ในฐานะที่เป็นฐานธุรกิจการ เกษตร อุตสาหกรรมการผลิตและบริการที่พร้อมในการตอบสนองความต้องการของตลาดในประเทศเพื่อนบ้านภูมิภาคนี้มากที่สุด"

ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร ทีเอ็มบี ชี้ให้เห็นถึงมุมมองใหม่สำหรับผู้ประกอบการในประเทศว่า หลังจากการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ในปี 2558 ประเทศไทยจะเป็นประเทศที่น่าลงทุนที่สุดในภูมิภาคนี้ ด้วยความได้เปรียบด้านที่ตั้งของประเทศ และ โครงสร้างพื้นฐานทางเศรษฐกิจ แม้หลายๆ องค์กรจะสนับสนุนให้ผู้ประกอบการไทยขยายธุรกิจไปลงทุนในประเทศเพื่อนบ้าน แต่ทีเอ็มบีมองว่า แทนที่จะส่งเสริมธุรกิจให้พยายามออกไปลงทุนในต่างประเทศ เพียงด้านเดียวเมื่อเปิดประชาคมอาเซียน ทุกภาค ส่วนควรเร่งมือในการเตรียมความพร้อม และ สนับสนุนผู้ประกอบการในประเทศให้สามารถ รองรับการเติบโตของการลงทุนและธุรกิจในประเทศไทยที่กำลังจะเกิดขึ้น

"ไทยเป็นประเทศที่มีศักยภาพที่ดีมาก และมีความพร้อมที่สุดที่จะเป็นศูนย์กลางของประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน ดึงดูดการ ลงทุนจากต่างประเทศเข้ามา เพราะเรามีความสามารถที่จะตอบสนองความต้องการ ด้านผลิตภัณฑ์และบริการของตลาดในภูมิภาคนี้ จึงนับเป็นการเปิดโอกาสทางธุรกิจ ครั้งใหญ่สำหรับผู้ประกอบการในประเทศไทยที่จะเติบโตไปข้างหน้า"

นายบุญทักษ์ กล่าวเพิ่มเติมด้วยว่า ประเทศไทยตั้งอยู่ในจุดที่ได้เปรียบทางภูมิ-ศาสตร์ที่เสมือนเป็นประตูสู่อาเซียน การคมนาคมไปยังประเทศอื่นในอาเซียนสะดวก และเหมาะสำหรับการติดต่อไปยังจีน อินเดียและญี่ปุ่นอีกด้วย นอกจากนี้ ไทยยังเป็นฐานการผลิตสินค้าเกษตร อุตสาหกรรมและบริการที่สำคัญ อาทิ อุตสาหกรรมประกอบ ชิ้นส่วน อิเล็กทรอนิกส์ อาหาร/เครื่องดื่ม บริการส่งออกสินค้า ศูนย์กลางการค้า จัดหา วัตถุดิบ การท่องเที่ยว

จากรายงานของ Global Competitiveness Report ระบบโครงสร้างพื้นฐานของไทยอยู่ในอันดับ 3 ของอาเซียน ซึ่งช่วยสนับสนุนด้านการขนส่ง กระจายสินค้าไปยังประชากรในกลุ่มอาเซียนที่มีมากกว่า 600 ล้านคน หรือ 10% ของประชากรโลก

นายบุญทักษ์ แนะนำว่า ผู้ประกอบการจะต้องมีการปรับกลยุทธ์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการรองรับธุรกิจใน 4 ยุทธศาสตร์ต่อการเป็นศูนย์กลางของประชาคม เศรษฐกิจอาเซียน ได้แก่

การสร้างนวัตกรรม ปัจจุบันการใช้จ่ายในด้านการวิจัยและพัฒนาของประเทศ ไทย อยู่ที่ 1,460 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือ 0.25% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ นับเป็นอันดับที่ 3 ในอาเซียน และอันดับที่ 41 ของโลก รองจากสิงคโปร์ (2.2% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ) และ มาเลเซีย (0.63% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ) ถือว่าไม่ขี้เหร่ แต่จะทำยังไงที่จะนำงานวิจัยมาสร้างนวัตกรรมเพื่อมูลค่าผลิตภัณฑ์ได้อย่างเป็นรูปธรรม

คำนึงถึงสิ่งแวดล้อมเป็นอีกหนึ่งส่วนที่ผู้ประกอบการไทยต้องให้ความสำคัญมากขึ้น เพราะเป็นการแสดงออกถึงความรับผิดชอบต่อสภาพแวดล้อมของโลก ปัจจุบันมีบริษัทได้รับอนุมัติให้ติดฉลากลดคาร์บอน (Carbon Footprint) บนผลิตภัณฑ์รวม 190 บริษัท โดยส่วนใหญ่เป็นอุตสาหกรรมอาหาร และเครื่องดื่ม สิ่งทอ วัสดุก่อสร้าง พลาสติก และผลิตภัณฑ์ ถือว่าน้อยมากเมื่อเทียบกับบริษัทในประเทศไทยที่มีมากถึง 3 ล้านบริษัท

การเชื่อมโยงระหว่างกัน การผลิตชิ้น ส่วนยานยนต์ในเมืองไทยสามารถส่งต่อให้กับอาเซียนได้ นอกจากนี้ยังมีอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ซึ่งไทยมีข้อได้เปรียบการเป็น ศูนย์กลางของภูมิภาคและศักยภาพด้านการ บิน ทำให้สามารถเชื่อมโยงการท่องเที่ยวกับ ประเทศอื่นในลักษณะส่งผ่านนักท่องเที่ยว เช่น มาเลเซีย ไทย ลาว พม่า

การเพิ่มประสิทธิภาพผู้ประกอบการไทยควรมีการเพิ่มประสิทธิภาพในการผลิตสร้างคุณค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์ เช่น อุตสาหกรรมสิ่งทอ ซึ่งส่วนใหญ่ใช้แรงงานในการผลิต ควรปรับตัวโดยการนำเครื่องจักรเข้ามาใช้เพื่อเพิ่มผลผลิต รวมถึงมีการพัฒนาศักยภาพแรงงานและการออกแบบสินค้า เพื่อยกระดับอุตสาหกรรมสิ่งทอของไทย

"หากผู้ประกอบการไทยสามารถเร่งพัฒนาใน 4 ยุทธศาสตร์ดังกล่าวได้ ทีเอ็มบีเชื่อมั่นว่าไทยจะเป็นศูนย์กลางธุรกิจอาเซียนที่แข็งแกร่งมีศักยภาพสูง และผู้ประกอบการก็จะได้รับประโยชน์อย่างมากจากโอกาสที่เปิดกว้างขึ้นในครั้งนี้ และทีเอ็มบีพร้อมที่จะสนับสนุนผู้ประกอบการในการเพิ่มขีดความสามารถทางการแข่งขัน เพื่อการเติบโตที่ยั่งยืนไปพร้อมๆ กับประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน"

ที่มา.สยามธุรกิจ
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////