บทวิเคราะห์: คิดวิปริต ปิดประเทศ

บทความนี้เป็นผลงานของสมยศ พฤกษาเกษมสุข ที่เตรียมจะตีพิมพ์ใน Voice of Taksin ฉบับที่ 21 ก่อนที่จะถูกคำสั่งเผด็จการของศอฉ.สั่งปิดไม่ให้ตีพิมพ์จำหน่าย

การปราบปรามเข่นฆ่าประชาชนอย่างโหดเหี้ยมตามคำสั่งของผู้อยู่เบื้องหลังรัฐบาลอภิสิทธิ์-สุเทพ อย่างต่อเนื่องและยาวนานที่สุดที่เริ่มจากวิกฤตเมษาเลือด 10 เมษายน 2553 มาจนถึง 19 พฤษภาคมนั้นเป็นเหตุการณ์ที่ทุกคนไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร? และจะจบลงอย่างไร? ซึ่งเป็นคำถามที่ไม่เฉพาะอยู่ในหัวใจอันงุนงงของคนไทยแต่เป็นคำถามที่อยู่ในหัวใจอันงุนงงของคนทั้งโลกเพราะเป็นภาวะวิปริตทางการเมืองของประเทศในศตวรรษที่ 21 ที่กำลังจะก้าวข้ามเส้นแบ่งระหว่างประเทศด้อยพัฒนากับประเทศที่พัฒนาแล้วหรือเส้นแบ่งระหว่างประเทศที่มีฐานการผลิตเพื่อพออยู่พอกินกับประเทศที่มีฐานการผลิตเพื่อการตลาด แต่แล้วประเทศไทยกลับถูกฉุดกระชากให้ถอยหลังเข้าสู่ภาวะวิกฤตสงครามกลางเมืองในรูปแบบของประเทศด้อยพัฒนาที่ทำการผลิตเพียงเพื่อพอกิน ปัญหาทั้งหมดมีคำตอบจากระบอบการปกครองประชาธิปไตยแบบพอเพียง ที่มีกระบวนทัศน์ (Paradigm) แปลกประหลาดจากโลกแห่งยุคไซเบอร์ที่ผู้อยู่เบื้องหลังรัฐบาลวางแผนมาแต่ต้นแล้วคือ “ปราบและปิดประเทศ”

โลกแห่งอำนาจต้องคงที่ : วิถีคิดแนวจารีตนิยม

กระบวนทัศน์แห่งอำนาจของระบอบอำมาตย์ที่มีแนวคิดการเมืองแนวจารีตนิยมคือไม่ยอมรับพัฒนาการของการเมืองในระบบโลกแห่งยุคแข่งขันทางเศรษฐกิจที่ถนนทุกสายมุ่งสู่การรวมศูนย์อำนาจที่มหาชนในฐานะผู้บริโภคและแนวคิดจารีตนิยมทางการเมืองนี้ได้กลายเป็นรากเหง้าปัญหาของประเทศไทยในวันนี้ โดยลักษณะแนวคิดจะเห็นได้จากชนชั้นนำจะดูถูกสามัญชนคนรากหญ้าว่า “โง่ และไม่มีความเข้าใจประชาธิปไตย” และมองระบอบประชาธิปไตยว่า “เป็นระบอบที่เลวร้ายไร้คุณธรรม” แต่พวกเขาไม่อาจจะฝ่าฝืนกระแสโลกได้จึงวางแนวพัฒนาประเทศตลอดระยะเวลาครึ่งศตวรรษ ให้อยู่ในแนวทางที่นักวิชาการแอนดรู วอล์คเกอร์ (Andrew Walker) จากออสเตรเลียให้นิยามว่าเป็น “ประชาธิปไตยพอเพียง” แต่นักวิชาการไทยใช้คำว่า “ประชาธิปไตยแบบไทยๆ ” คือประชาธิปไตยสลับการรัฐประหารโดยเฉพาะเมื่อระบอบประชาธิปไตยส่งสัญญาณว่าเริ่มมั่นคงขึ้นทุกครั้งก็จะเกิดการรัฐประหารตามมาเป็นสูตรที่คอการเมืองไทยสามารถทำนายได้โดยไม่ต้องพึ่งพิงนักวิชาการเพราะเป็นเสมือนชีวิตประจำวันของการเมืองไทยจนชาชิน และนั่นคือวิถีคิดการเมืองแนวจารีตนิยมที่เชื่อมั่น การปกครองแบบจารีตประเพณีที่ถือปฏิบัติต่อๆกันมาโดยเน้นคุณธรรมทางจิตใจมากกว่าปากท้องและการกินดีอยู่ดีของประชาชน

ลงทุนชีวิตมนุษย์เพื่อรักษาอำนาจ

วิถีคิดแนวจารีตนิยมของระบอบอำมาตย์คิดว่าโลกนี้ปั้นได้ดังใจนึกด้วยดินน้ำมัน ด้วยเพราะไม่เชื่อในทฤษฎีวิวัฒนาการสังคม

ความพยายามที่จะสร้างอำนาจด้วยระบอบประชาธิปไตยแห่งคุณธรรมตามโมเดลแนวคิดจารีตนิยมนี้ จึงก่อกำเนิดขึ้นจากแนวคิดข้างต้น แม้จำเป็นจะต้องลงทุนด้วยชีวิตของมนุษย์ก็ยอม ดังนั้นในอดีตจึงเกิดการสังหารหมู่นักศึกษาประชาชนอย่างโหดร้ายที่สุด ดังเช่นในเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ภายใต้การบริหารจัดการของนายธานินทร์ กรัยวิเชียร นายกรัฐมนตรี(ปัจจุบันดำรงตำแหน่งองคมนตรี) โดยประกาศปิดประเทศ 12 ปี เพื่อจะใช้เวลา 12 ปีนั้น ปั้นเยาวชนให้มีอุดมการณ์รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ดังใจนึก และในขณะเดียวกันก็ประกาศกวาดล้าง นักเรียน นักศึกษา ที่เรียกร้องประชาธิปไตย ทั้งที่อยู่ในเมืองและหนีไปอยู่ในป่า ติดอาวุธร่วมกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยอย่างถึงที่สุด จึงทำให้สถานการณ์สงครามประชาชนที่มีเชื้อไฟอยู่ในขณะนั้นปะทุรุนแรงขึ้นทั่วประเทศ แต่แล้วแนวคิดปิดประเทศก็พังทลายลงด้วยการนำของพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ ทำการยึดอำนาจล้มรัฐบาลนายธานินทร์ กรัยวิเชียร จึงเป็นที่ไม่พอใจของอำมาตย์แต่เป็นผลดีต่อประเทศชาติ แล้วสถานการณ์สงครามประชาชนก็คลี่คลายลงเป็นลำดับด้วยนโยบายสมานฉันท์โดยพลเอกเกรียงศักดิ์ได้ออกกฎหมายนิรโทษกรรมให้แก่นักเรียนนักศึกษาทั้งหมดและให้กลับคืนสู่ห้องเรียนได้ แล้วสังคมก็กลับสู่ความปรองดองเกิดพัฒนาการทางสังคมก้าวหน้าขึ้นต่อไป แต่เมื่อพัฒนาไปได้อีกระยะหนึ่งแนวคิดจารีตนิยมของระบอบอำมาตย์ก็หวาดวิตกต่อวิวัฒนาการที่ทำให้สังคมขยายใหญ่โตขึ้นอีก จึงตัดสินใจเข้าขัดขวางพัฒนาการของระบอบประชาธิปไตยอีกครั้ง ปรากฏหลักฐานชัดคือการรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 แต่ครั้งนี้ไม่ง่ายเหมือนอย่างใจคิด ด้วยเพราะโลกได้พัฒนาก้าวหน้าทางเทคโนโลยีเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ที่ประชาชนหูตาสว่างยากที่จะครอบงำความคิดโดยง่าย จึงนำมาซึ่งวิกฤตประเทศ แล้วแนวคิดปิดประเทศเพื่อรักษาระบอบอำมาตย์ก็ยิ่งมีเหตุผลรองรับมากขึ้น

การล้อมปราบสังหารประชาชนตั้งแต่ 10 เมษายน จนถึง 19 พฤษภาคม ที่ผ่านมาจึงมิใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นส่วนหนึ่งของแผนการปฏิรูปประเทศในภาวการณ์พิเศษที่คนทั่วโลกรู้ดีว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น (แต่คนไทยถูกปิดตา ไม่ให้รู้เห็น) ดังนั้นเป้าหมายการกวาดล้างระบอบทักษิณหรือแนวคิดใหม่ในการพัฒนาประเทศจึงถูกกำหนดขึ้นอย่างเป็นระบบมิใช่อุบัติเหตุ ด้วยเพราะแนวคิดของระบอบทักษิณได้แสดงออกชัดเจนนับแต่การถูกรัฐประหารว่าไม่สยบยอม, ด้วยเหตุนี้ข้อสรุปว่าต้อง “กำจัดทักษิณและพวกอย่างถอนรากถอนโคน” จึงเกิดขึ้น

เสื้อแดงยิ่งเติบใหญ่ยิ่งต้องกำจัด

“แม้ผมตายผมก็ยังจะตามหาความยุติธรรม” คำกล่าวของ พ.ต.ท.ทักษิณ ข้างต้น ยังก้องดังในโสตประสาทของระบอบอำมาตย์ให้เคียดแค้นและอาฆาต พ.ต.ท.ทักษิณ จนเกิดข้อสรุปที่จะต้องกำจัดทักษิณอย่างถอนรากถอนโคน เพราะในอดีตไม่เคยมีผู้นำรัฐบาลคนไหนที่ถูกรัฐประหารแล้วจะกล้าโงหัวขึ้นมากล่าวเช่นนี้

การยุบพรรคไทยรักไทย ยุบพรรคพลังประชาชน การก่อจลาจลยึดทำเนียบรัฐบาล ยึดสนามบินสุวรรณภูมิประสานกับการใช้องค์กรศาลภายใต้นโยบาย “ตุลาการภิวัฒน์” ล้มรัฐบาล นายสมัคร สุนทรเวช รัฐบาลนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ คือรูปธรรมยืนยันถึงข้อสรุปของระบอบอำมาตย์ที่จะต้อง “กำจัดทักษิณอย่างถอนรากถอนโคน” ข้างต้น

การเติบใหญ่ของขบวนการคนเสื้อแดงที่เห็นความไม่เป็นธรรมทางสังคมการเมืองของระบอบอำมาตย์ที่ใช้กฎหมายอย่าง 2 มาตรฐาน จึงเกิดการขยายตัวทั่วประเทศ แต่แทนที่ระบอบอำมาตย์จะรู้สำนึกตัวเองถึงความชำรุดบกพร่องของระบอบของตนก็กลับตีความว่าเป็นผลมาจากเงินทักษิณที่อัดฉีดยุยง และการล้อมปราบฆ่าคนเสื้อแดงในเหตุการณ์สงกรานต์เลือดเมื่อ 12-13 เมษายน 2552 ซึ่งแทนที่คนเสื้อแดงจะหวาดกลัวและหยุดเคลื่อนไหวแต่เหตุการณ์กลับตาลปัตรกลายเป็นคนเสื้อแดงยิ่งขยายตัวทั้งประเทศ จนถึงขั้นเกิดการชุมนุมใหญ่อย่างยืดเยื้อเรียกร้องให้รัฐบาลอภิสิทธิ์ยุบสภายิ่งเป็นผลให้ข้อสรุปของอำมาตย์ที่พร้อมจะฆ่าประชาชนคนเสื้อแดงอย่างโหดร้ายในฐานะ “เสี้ยนหนามแผ่นดิน” และพร้อมจะปิดประเทศ จึงเกิดขึ้นอย่างสิ้นสงสัยในเหตุการณ์ล้อมปราบจาก 10 เมษายน – 19 พฤษภาคม 2553 และการไล่ปราบปรามตามจับในขณะนี้

แผนเผด็จศึกเสื้อแดงเกิดก่อนการชุมนุม
หากใครได้ติดตามข่าวสารในหน้าหนังสือพิมพ์และบทวิเคราะห์ต่างๆ ในช่วงตั้งแต่การรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 โดยเฉพาะในช่วงต้นปี 2553 นี้ ข่าวจะกระชั้นถี่ขึ้นถึงแนวคิดของมหาอำมาตย์ว่า จะมีการจัดการประเทศใหม่ แม้จะมีคนบาดเจ็บล้มตายเป็นแสนก็ยอม แม้จะปิดประเทศก็อยู่ได้ไม่เดือดร้อนอะไร โดยเปรียบเทียบกับการดำรงอยู่ของรัฐบาลเผด็จการทหารพม่า

รูปธรรมที่เป็นเชื้อมูลของความคิดนี้ที่เล็ดรอดออกมายืนยันได้จากคนใกล้ชิดของมหาอำมาตย์ เช่น การนำเสนอแนวคิดการเมืองใหม่ของนายสนธิ ลิ้มทองกุล แกนนำกลุ่มพันธมิตรในเดือนมิถุนายน 2551 ที่เสนอโครงสร้างอำนาจหลักที่ไม่ต้องมาจากการเลือกตั้งคือระบบ 70:30 และคำให้สัมภาษณ์ของ ดร.อาทิตย์ อุไรรัตน์ คนใกล้ชิดพลเอกเปรมตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์รายวัน “โลกวันนี้” วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2553 ว่า
“ขณะนี้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องมีการสังคายนาและปฏิรูปประเทศไทยใหม่ โดยต้องหยุดปัญหาที่วุ่นวายไว้สักระยะหนึ่งเพราะกลไกของเราใช้ไม่ได้ อย่ามาพูดว่าสภาเป็นสัญลักษณ์ของประชาธิปไตยเพราะที่มาของ ส.ส.ก็ไม่ใช่ประชาธิปไตย ขอย้ำว่าต้องมีการปฏิวัติจริงๆ ไม่ใช่จอมปลอม ต้องไม่ให้เหมือนกับการปฏิวัติเมื่อวันที่ 19 ก.ย.2549 ที่เป็นการปฏิวัติที่ใช้ไม่ได้”

รูปธรรมที่ยืนยันความคิดนี้เกิดจากปฏิบัติการจริงแล้วคือการล้อมปราบฆ่าประชาชนที่มาเรียกร้องการยุบสภาเมื่อ 10 เมษายน 2553 ด้วยการประดิษฐ์คำสั่งฆ่าที่ไพเราะว่า “ขอคืนพื้นที่” และการล้อมยิงประชาชนเหมือนล่าสัตว์ที่เริ่มต้นเมื่อ 13 พฤษภาคม 2553 ประเดิมด้วยพลแม่นผืนสังหาร “เสธแดง” พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล และติดตามมาด้วยการ “เล็งเป้าฆ่า” ตลอดสัปดาห์อย่างเมามัน ด้วยการประดิษฐ์คำสั่งฆ่าใหม่ที่ไพเราะกว่าเก่าว่า “กระชับพื้นที่”

หากเรานำข้อมูลทั้งหมดมาเชื่อมต่อก็จะพบความจริงว่าการล้อมปราบประชาชนอย่างโหดร้ายมิใช่ความจงใจของรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ที่ต้องการจะยุติการชุมนุมตามคำกล่าวอ้าง แต่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ “กำจัดทักษิณและพวกอย่างถอนรากถอนโคน” และสิ่งที่จะต้องติดตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้คือการปิดประเทศ

ลำดับเหตุการณ์ก่อนเกิดเมษา-พฤษภาเลือด
1. 26 กุมภาพันธ์ 2553 ลั่นระฆัง “กำจัดทักษิณและพวกอย่างถอนรากถอนโคน” ด้วยคำพิพากษายึดทรัพย์ทักษิณและตามมาด้วยการเตรียมปราบการชุมนุมของคนเสื้อแดงที่จะเริ่มต้น 12 มีนาคม 2553
2. เริ่มต้นประกาศใช้กฎหมายความมั่นคงนำทหารในสายอำนาจของพลเอกประยุทธ จันทร์โอชา รองผู้บัญชาการทหารบกที่ถูกกำหนดตัวให้ขึ้นเป็น ผบ.ทบ.ออกมาทำหน้าที่แทนตำรวจ ตั้งแต่ก่อนวันที่ 12 มีนาคม 2553 ที่แกนนำ นปช.ประกาศเริ่มต้นการชุมนุม ทั้งๆที่ในต่างประเทศการควบคุมฝูงชนจะเริ่มต้นจากการใช้ตำรวจ
3. พฤติกรรมผิดสังเกตของทหาร ทหารที่ออกมามีอาวุธสงครามครบมือเตรียมปราบปรามโดยปิดบังหน่วยต้นสังกัดทั้งหมดทั้งที่เครื่องแบบประจำตัวและยานพาหนะพร้อมทั้งปิดทะเบียนรถที่ขนส่งทหารออกมาประจำตามถนนและด่านตรวจต่างๆ ทั้งหมด
4. สร้างข่าวเตรียมสังหารคนเสื้อแดงอย่างชอบธรรมด้วยการตั้งข้อหา “ขบวนการล้มเจ้า” โดยเริ่มต้นจากการเปิดวาทะกรรมปลุกระดมจากกลุ่มพันธมิตรก่อนเมื่อปลายปี 2552 ในหนังสือพิมพ์ผู้จัดการ ASTV ว่า “ล้มเจ้า” ซึ่งสอดรับกับการปลุกระดมของรัฐบาลอภิสิทธิ์ในโทรทัศน์ช่อง 11 และการประกาศอย่างเป็นทางการของนายอภิสิทธิ์และนายสุเทพ เทือกสุบรรณ ในข่าวโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจในนาม ศอฉ. นับจาก 7 เมษายน 2553
5. ประกาศเขตรอบโรงพยาบาลศิริราชเป็นพื้นที่ปลอดแดงเด็ดขาด และห้ามการเดินทางไปถวายพระพรของพสกนิกรโดยเด็ดขาดก่อนจะเริ่มต้นการชุมนุมด้วยเช่นกัน โดยมีนัยยะสำคัญทางการข่าวจิตวิทยาว่าคนเสื้อแดงเป็นผู้ไม่จงรักภักดีเพื่อโน้มน้าวให้สารธารณชนสนับสนุนแผนการฆ่าคนเสื้อแดงอย่างชอบธรรม
6. อภิสิทธิ์-สุเทพ เล่นละครตอบรับยุบสภาอย่างเสียไม่ได้ ตลอดระยะเวลาเริ่มต้นการชุมนุมของคนเสื้อแดงตั้งแต่ 12 มีนาคม เรียกร้องให้มีการยุบสภานายอภิสิทธิ์และนายสุเทพ(ผู้บัญชาการรบที่รับคำสั่งจากมหาอำมาตย์)ไม่เคยแสดงท่าทีตอบรับหรือเพียงแค่รับพิจารณาว่าจะยุบสภาเลย การเจรจาของรัฐบาลเรื่องการยุบสภา 2 ครั้ง กับแกนนำ นปช.จึงเป็นเพียงฉากละครมีนายสุเทพผู้อยู่เบื้องหลังเชิดนายอภิสิทธิ์ในฐานะนายกฯ และนายกอร์ปศักดิ์ สภาวะสุ ในฐานะเลขานายกฯ และนายชำนิ ศักดิ์เศรษฐ อดีตคอมมิวนิสต์เก่าผู้มีประสบการณ์งานมวลชนขึ้นเล่นละครอย่างเสียไม่ได้เท่านั้น และเมื่อการเจรจาล้มเหลวนายสุเทพ ก็แสดงความดีอกดีใจและยั่วยุด้วยถ้อยคำว่า “เมื่อไม่มีการเจรจารัฐบาลก็จะอยู่จนครบอายุ 1 ปี กับอีก 9 เดือน”
7. สร้างเงื่อนไขประกาศภาวะฉุกเฉิน อภิสิทธิ์-สุเทพ ได้วางแผน “ใช้ขนมหวานล่อมด” โดยรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ประกาศจะมาประชุม ค.ร.ม.ที่สภาในวันพุธที่ 7 เมษายน 2553 ซึ่งตรงกับการประชุมสภาผู้แทนราษฎรเพื่อยั่วยุให้คนเสื้อแดงปิดล้อมสภาเช่นเดียวกับที่กลุ่มพันธมิตรเสื้อเหลืองเคยทำเมื่อ 7 ตุลาคม 2551 ทั้งๆที่รู้ว่ากลุ่มคนเสื้อแดงจะต้องตามมาประท้วงนายอภิสิทธิ์อย่างแน่นอนเพราะสภาอยู่ใกล้กับการชุมนุมคนเสื้อแดง(ขณะนั้นอยู่ที่สะพานผ่านฟ้า) และเป็นที่น่าสังเกตว่านับตั้งแต่มีการชุมนุมของคนเสื้อแดงรัฐบาลนายอภิสิทธิ์ก็ใช้กรมทหารราบที่ 11 และกระทรวงสาธารณสุข ซึ่งอยู่ห่างไกลการชุมนุมเป็นที่ประชุม ค.ร.ม.มาโดยตลอดแต่อยู่ๆก็อยากจะมาประชุม ค.ร.ม.ที่สภา แล้วทุกอย่างก็เข้าแผนการร้ายนี้
เป็นที่น่าสังเกตว่านายอภิสิทธิ์แถลงข่าวถึงความจำเป็นที่ต้องใช้ พรก..ฉุกเฉิน จากเหตุการณ์บุกสภา แต่ในประกาศกลับไม่กล่าวอ้างเหตุการณ์การบุกสภาอย่างเป็นลายลักษณ์อักษร คงจะเป็นเพราะนายอภิสิทธิ์รู้อยู่แก่ใจดีว่าเรื่องการบุกสภาของคนเสื้อแดงนั้นยังขาดเหตุขาดผลอยู่

รูปธรรมการถอนรากถอนโคนทักษิณ
เหตุการณ์ใช้หน่วยสแนปเปอร์ลอบยิง พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล หรือเสธ.แดงในหัวค่ำของคืนวันที่ 13 พฤษภาคม 2553 เป็นการจุดพลุส่องสว่างให้เห็นถึงความแค้นของระบอบอำมาตย์อันไม่อาจจะปกปิดได้อีกแล้ว นับแต่นั้นทหารหน่วยพลแม่นปืนที่เป็นกองกำลังหน่วยสำคัญของพลเอก สุรยุทธ จุลานนท์ อดีตนายกรัฐมนตรีที่เป็นคู่อาฆาตกับ พ.ต.ท.ทักษิณ มาก่อนก็เปิดฉากไล่ยิงประชาชนที่พวกเขาเชื่อว่าเป็นแกนนำผู้ก่อการร้ายและพวกล้มเจ้าเป็นผลให้ประชาชนผู้สุจริตบาดเจ็บล้มตายเป็นใบไม้ล่วงแล้วตามมาด้วยการล้อมฆ่าปิดท้ายวันที่ 19 พฤษภาคม 2553 โดยยิงเข้าไปในวัดปทุมวนาราม เขตอภัยทาน ด้วยเข้าใจว่าผู้ก่อการร้ายหนีเข้าไปในวัด จนสตรีที่เป็นอาสาสมัครพยาบาล นางกมนเกด อัคฮาด เสียชีวิต และการติดตามจับบุคคลที่รัฐบาลอภิสิทธิ์หมายหัวทำบัญชีไว้ว่า “ฮาร์ดคอร์” ของทักษิณก็ตามมา รวมทั้งการประกาศควบคุมบัญชีเงินธนาคารของประชาชนอีกจำนวนมากรวมทั้งควบคุมเงินของนักหนังสือพิมพ์อย่างนายสมยศ พฤกษาเกษมสุข บก. VOICE OF TAKSIN รวมทั้งการออกไล่ล่าปิดหนังสือพิมพ์ของฝ่ายเสื้อแดง และจับนายสมยศและ ดร.สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ อาจารย์ภาคประวัติศาสตร์คณะอักษรศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย รวมทั้ง ส.ส.ฝ่ายค้านในสภาที่กำลังทำอย่างต่อเนื่อง

ความรุนแรงเกินคาดแต่ไม่เกินแผน
สิ่งที่ระบอบอำมาตย์คาดไม่ถึงว่าประชาชนคนรากหญ้าจะมีจิตสำนึกทางประชาธิปไตย และเข้าใจกลไกธุรกิจของอำมาตย์มากขึ้น จนถึงขั้นกล้าต่อสู้กับพวกเขาอย่างถึงที่สุด นั่นคือรูปธรรมที่เป็นจริง เมื่อแกนนำ นปช. ประกาศยอมแพ้เพื่อรักษาชีวิตของประชาชนที่มีทั้งเด็กผู้หญิง และคนแก่บริเวณหน้าเวทีที่ราชประสงค์ แต่ประชาชนกลับประกาศสู้ตายและเสียใจร้องไห้ที่แกนนำยอมจำนนแล้วนับจากนั้นพวกเขาที่ไร้จัดตั้งก็กระจายกันโจมตีเผาสถานที่ทางการค้าต่างๆ ที่เขาเชื่อว่าเป็นของพวกอำมาตย์หรือที่เหล่าอำมาตย์ใช้อภิสิทธิ์ทางการเมืองคุ้มครองธุรกิจให้ รวมทั้งฝ่ายอำมาตย์ก็สวมรอยหนุนการเผาด้วยเพื่อจะได้เกิดความชอบธรรมในการไล่ฆ่าพวกเสื้อแดง เช่น ศูนย์การค้าสยาม ศูนย์การค้าเวิร์ลเทรด ธนาคารไทยพาณิชย์ ธนาคารกรุงเทพ และไม่เว้นแม้แต่ตึกโทรทัศน์ช่อง 3 ที่เป็นตัวแทนของสื่อที่สนับสนุนระบบอยุติธรรม 2 มาตรฐาน ก็ไหม้เป็นจุล และการก่อจลาจลได้กระจายตัวไปทั่วกรุงเทพ และทั่วประเทศ ศาลากลางซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจรัฐอำมาตย์จึงเป็นเป้าหมายของการบุกโจมตีซึ่งสภาพความรุนแรงและมีเนื้อหาทางเศรษฐกิจเช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในเมืองไทย

เหตุการณ์ความรุนแรงเช่นนี้เกินความคาดหมายแต่ไม่เกินแผนของอำมาตย์ที่ประเมินไว้

ปิดประเทศเป็นความชอบธรรม
ทางออกของสถานการณ์การเมืองไทยวันนี้ไม่ช้าก็เร็ว คือการประกาศปิดประเทศอย่างเป็นทางการ เพราะโดยเนื้อแท้ของสถานการณ์วันนี้คือการปิดประเทศแล้ว

การประกาศภาวะฉุกเฉินในกรุงเทพมหานครและจังหวัดสำคัญทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมอย่างเชียงใหม่ และอุดรธานี เป็นต้นรวมเกือบครึ่งประเทศรวมทั้งการปิดเว็บไซด์ และการควบคุมสื่อสิ่งพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ โดยเฉพาะการปิดวิทยุชุมชนเหล่านี้คือส่วนหนึ่งของรูปธรรมการปิดประเทศ และเป็นรูปธรรมที่บ่งบอกว่าจะต้องเดินหน้าต่อไป เพราะเวลาสำคัญที่สุดของการผลัดเปลี่ยนอำนาจของรัฐไทยใกล้เข้ามาเต็มทีแล้ว การปิดประเทศเพื่อควบคุมความเป็นเอกภาพแบบโบราณ คือ เอกภาพแห่งอำนาจ เอกภาพแห่งความเงียบสงบ จะต้องเกิดขึ้นเพื่อรองรับเหตุการณ์สำคัญ

เอกภาพแห่งอำนาจ และเอกภาพแห่งความเงียบสงบจะมาในรูปแบบการรัฐประหารแนวใหม่ แต่เนื้อหาแนวเดิม

ถ้อยคำที่เรียกขานอำนาจใหม่ก็จะไพเราะไม่แพ้คำว่า “กระชับพื้นที่ หรือขอคืนพื้นที่” เช่น สภาสมานฉันท์แห่งชาติ เป็นต้น

ภาพการปิดประเทศจะยิ่งเด่นชัดขึ้นเมื่อใกล้เดือนกันยายน และยิ่งๆเด่นชัดเมื่อเห็นภาพผู้บัญชาการทหารบกคนใหม่ที่มีนามว่า “ป” ปลาตาขวาง ขึ้นแทน “ป” ป๊อกไม่ปฏิวัติ

สื่อเล็กๆ อย่าง VOT ขอพยากรณ์ฟันธงตามคำขวัญของเราที่ว่า “อ่านคุณภาพใหม่ที่สื่อใหญ่ไม่กล้าตีพิมพ์”
ปิดประเทศเป็นความจำเป็นและความชอบธรรมที่ระบอบอำมาตย์ประเมินไว้เป็นจริงแล้ว
โดย สมยศ พฤกษาเกษมสุข
ที่มา Voice of Taksin ฉบับที่ 21
***********************************************

มองจากมุม "อ.ยิ้ม-สุธาชัย" แดงเพลี่ยงพล้ำ-พ่ายแพ้-ฟื้นตัวยาก และไม่มีอำมาตย์ ใดอยู่ค้ำฟ้า

สัมภาษณ์พิเศษ

หลังเหตุการณ์พฤษภา 53 ยังมี ผู้สูญหาย-สูญเสีย ทั้งชีวิต-อิสรภาพ

พื้นที่แนวรบในเมือง สงบไปชั่วคราว

แต่การต่อสู้ทางความคิด ยังคงดำรงอยู่จนกว่าจะถึงเวลาที่ "แดง" จะฟื้นตัวได้และอำมาตย์ผุพังไปตามกาลเวลา

ตามแนววิเคราะห์ของ "อ.สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ" นักวิชาการที่สร้างประวัติศาสตร์ อดข้าวประท้วง 8 ชั่วโมง เพื่อแลกกับหนังสือ 6 เล่ม

หนึ่งในเหยื่ออธรรม เปิดเผยปากคำผ่าน "ประชาชาติธุรกิจ" ทุกห้วงนาทีที่ถูกควบคุมตัว 8 วันในค่ายทหาร

- ก่อนหน้านี้อาจารย์ได้เข้าไปสังเกตการณ์การชุมนุมของคนเสื้อแดง

ผมเป็นคนเสื้อแดง...ผมเป็นหนึ่งในคนเสื้อแดง เพราะผมคิดว่าเป้าหมายในการต่อสู้ของคนเสื้อแดงคือเรื่องประชาธิปไตย เรื่องความเสมอภาค สองมาตรฐาน ผมเห็นด้วยทั้งนั้น และผมก็ไม่ไมนด์ที่ผมจะเป็นคนเสื้อแดง และเป็นความภูมิใจที่ผมเป็นคนเสื้อแดง

- ไม่สนข้อวิจารณ์ว่าจะเข้าทาง "ทักษิณ" หรือเข้าทางกลุ่มผลประโยชน์ฝ่ายนั้น

จะเข้าทางใครก็ตาม ถ้าบ้านเมืองเป็นประชาธิปไตยก็ช่างมึง (หัวเราะ) คือหมายความว่า ไม่มีการต่อสู้ใดบริสุทธิ์ ถ้าไม่เข้าทางใคร ก็ต้องเข้าทางใครคนใดคนหนึ่ง ใช่ไหม สมมติว่าเราอยู่อเมริกา เราไม่ชอบบุชก็ต้องเข้าทางเดโมแครต ถ้าเราไม่ชอบ โอบามา อย่างน้อยเราก็ต้องเป็นแนวร่วมกับรีพับลิกัน ถ้าเราจะไม่ชอบทั้งคู่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไรนะ

ฉะนั้น ถ้าผมเป็นเสื้อแดงแล้วเข้าทางทักษิณ ถ้าผมเกลียดเสื้อแดงก็เข้าทางอภิสิทธิ์ และพรรคประชาธิปัตย์อยู่ดี ผมขอเข้าทางทักษิณดีกว่า

- เป็นครั้งแรกที่ถูกดำเนินคดีการเมือง

ในชีวิตผม นี่เป็นครั้งแรกที่เข้าไปเกี่ยวข้องกับตำรวจ เจ้าหน้าที่ต่าง ๆ ผมไม่เคยเลย ไม่เคยมีมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นการเมืองการบ้านหรืออะไร

- แนวคิดอาจารย์ค่อนข้างวิพากษ์วิจารณ์รัฐ

รัฐประชาธิปไตยเขาไม่กลัวการวิจารณ์ อย่างรัฐบาลคุณชาติชาย (พล.อ.ชาติชาย ชุณหะวัณ) คงไม่มีใครสนใจเท่าไรหรอก แม้แต่รัฐบาลคุณทักษิณยังมีการด่ากันโขมงโฉงเฉงกลางถนน ไม่เห็นจับเข้าคุกกันสักคน...ก็มีรัฐบาลชุดนี้ที่กลัวคนวิจารณ์ จับคนวิจารณ์เข้าคุก

- ถูกสอบสวนเรื่องอะไรบ้าง

ไม่มีการสอบเลยจนกระทั่งสัก 2 วันมั้ง ตำรวจจึงเรียกมาสอบ แต่ตำรวจไม่อ้างว่า "สอบสวน" นะ ตำรวจอ้างว่า มา "พูดคุยแลกเปลี่ยน" เขาสอบไม่ได้ เพราะไม่ได้เป็นผู้ต้องหาและไม่มีความผิด เพราะฉะนั้นจึงเรียกว่า "พูดคุยแลกเปลี่ยน" มีตำรวจ มาถึง 4 ท่าน มีหัวหน้าชุดพูดคุยแลกเปลี่ยนเป็นพลตำรวจตรี นอกนั้นก็เป็นพันเอก พันโท

- สรุปแล้วอำนาจที่ควบคุมอาจารย์ไป คืออำนาจอะไร

อำนาจ ศอฉ. และไม่มีข้อหา เพราะมีมาตราอะไรของเขาก็ไม่รู้ที่ให้สามารถควบคุมได้ครั้งละ 7 วัน แต่ไม่เกิน 30 วัน อำนาจก็คลุมจักรวาล เพราะ "ต้องสงสัย" ก็ควบคุมได้แล้ว สมมติเขาสงสัยว่าคุณเป็นแกนนำ นปช.รุ่น 2 ที่แฝงตัวอยู่ เขาไม่มีหลักฐานเลยว่าจริงหรือไม่จริง เขาสามารถสั่งตำรวจให้เอาไปคุมตัวอยู่คอกม้าได้เลย เขาก็ทำตามอำนาจนั้น

- โดนข้อหาล้มสถาบัน หรือชุมนุมเกิน 5 คนด้วยหรือเปล่า

ไม่เกี่ยว ไม่มีเลย ผมก็อยู่โดยไม่รู้ข้อหา แต่มารู้ข้อหาเมื่อวันดีคืนดี ตำรวจดีเอสไอ โทร.มาบอกว่า ทางตำรวจได้ทำเรื่องขอยื่นอายุขังต่ออีก 7 วัน จาก 7 วันแรก จะขอขังต่อ มาถามว่าผมคัดค้านไหม ผมตอบว่า ผมถูกจับมาก็ยังไม่รู้ข้อหาอะไร แล้วผมจะไปค้านได้ยังไง เขาก็เลยแจ้งข้อหาให้ทราบว่า "ต้องสงสัยว่าจะเป็นแกนนำ นปช. รุ่น 2" จะไปจัดชุมนุม อะไรทำนองนี้นะ ซึ่งเป็นการผิดกฎหมายในภาวะฉุกเฉิน ฉะนั้นมีความจำเป็นต้องควบคุมตัวผมเอา ไว้ก่อน

ผมก็เลยบอกเขาว่า เข้าใจผิดหมดเลยคุณ ไอ้ที่จับมานี่คือปัญหาของการจับโดยไม่สอบสวน เพราะผมไม่ใช่ นปช.รุ่น 2 และรุ่น 1 ผมก็ไม่ได้เป็น ผมเป็นอาจารย์สอนหนังสือมหาวิทยาลัยก็จะเปิดแล้ว ผมต้องเตรียมการสอน ผมจะเอาเวลาที่ไหนไปนั่งประชุมกับผู้คน ศักยภาพก็ไม่มี ความสามารถผมก็ไม่มี ทำก็ไม่เป็น เพราะฉะนั้นข้อกล่าวหาแบบนี้เป็นไปไม่ได้ จับผิดตัวแล้ว ฉะนั้นขอให้ปล่อยตัว

- อาจารย์เป็นเสื้อแดง ขณะที่สอนหนังสืออยู่ในมหาวิทยาลัย "อำมาตย์"

ผมมองว่า จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยไม่ได้อะไรขนาดนั้นนะ และมีข้อดีคือเป็นลิเบอรัล เสรีนิยม แม้ว่าดูโครงสร้างอาจจะอนุรักษนิยม ผมคิดว่าอาจารย์จุฬาฯหรือ ผู้บริหาร ฟังความเห็นที่แตกต่างได้ เขาไม่ได้ปิดกั้นความคิดที่แตกต่างนะ หรืออาจจะมีกติกาที่กลั่นกรองว่า ความคิดที่ต่างจะอย่างไรก็ตาม สักวันหนึ่งมึงเข้าไปบริหาร มึงก็คิดเหมือนกู (หัวเราะ)

- แม้ประวัติศาสตร์ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีความเกี่ยวข้องกับเจ้าขุนมูลนาย

เอาเข้าจริงผมว่านั่นค่อนข้างเป็น "มายาคติมากกว่า" มหาวิทยาลัยแห่งนี้สร้างในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ สมัยรัชกาล ที่ 6 ก็จริง แต่คนที่มีบทบาทสำคัญตั้งแต่ต้น คือ เจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี ก็เป็นขุนนางคนสำคัญ แต่หลังยุค 2475 จอมพล ป. หรือไม่ก็ประยูร ภมรมนตรี ด้วยซ้ำไปมาเป็นอธิการบดี อาจารย์ส่วนใหญ่ก็นักเรียนนอกเยอะ พวกนี้ก็ไม่ถือว่าคอนเซอร์เวทีฟ

- มองการเมืองไทยหลังจากนี้อย่างไร

ผมคิดว่า "อำมาตย์" คงอยู่อีกพัก ใหญ่ ๆ เพราะฝ่ายเสื้อแดงเพลี่ยงพล้ำ เสียหาย และฟื้นตัวยาก ด้วยความพ่ายแพ้ครั้งนี้จะทำให้อำมาตย์แข็งตัวและก็อยู่ได้อีกระยะหนึ่งใหญ่ ๆ ทีเดียว แต่ท้ายที่สุดอำมาตย์ก็พังอยู่ดี

- พังตามเวลาหรือสาเหตุอื่น

ตามเวลา ตามสังขาร ไม่มีอำมาตย์ใดอยู่ค้ำฟ้า

- ทิศทางเสื้อแดงจะเติบโตหรือเล็กลง

ระยะเฉพาะหน้านี้ โตก็ไม่มาก ผมคิดว่าขบวนการเสียหายฟื้นยาก ต้องใช้เวลาในการฟื้นและตอนนี้ก็ฟื้นยากจริง ๆ พี่วีระคาดว่าจะวางมือ ผมคาดเดาเองนะ ตู่ จตุพร คงฟื้นลำบาก ณัฐวุฒิ อาจจะพอได้ แต่ว่าคงต้องใช้เวลา มีอีกคนหนึ่งที่ผมชอบก็คือจักรภพ เพ็ญแข เพราะเขาเป็นคนมีความคิด มีความสามารถ แต่ว่าคงลำบากที่จะเข้ามาจัดตั้ง แต่พี่วีระก็โอเคนะ แต่ผมคาดเดาว่าแกคงวางมือ ผมคิดว่าตอนนี้ แกนนำควรจะลาออกแล้วให้มวลชนเลือกขึ้นมาใหม่

- สาเหตุให้เสื้อแดงเพลี่ยงพล้ำเป็นเพราะขบวนการติดอาวุธไม่ทราบฝ่ายหรือไม่

ไม่มี ไม่มี เหลวไหลทั้งนั้น ขบวนการติดอาวุธบ้าบอคอแตกอะไรโผล่มาวันเดียวแล้วก็หายไป ถ้าสมมติมีขบวนการติดอาวุธก็ต้องยิงจนถึงวันนี้ หรือถ้ามีพวกซุ่มยิงในวันนั้นก็ไม่ต้องยิงใครมาก ก็ยิงอภิสิทธิ์ สักนัด ยิงสุเทพสักนัด ก็จบ ไปซุ่มยิงชาวบ้านชาวเมืองเขาทำไม เขาไม่ได้เกี่ยวข้อง

ขบวนการติดอาวุธเนี่ยนะ ฝ่ายไหน หรือใครยิง เสธ.แดง ? ใครได้ประโยชน์จากการตายของ เสธ.แดง ? ฝ่ายรัฐทั้งนั้น หลังจาก เสธ.แดงตายก็กระชับพื้นที่ เพราะฉะนั้นไม่มีหรอกฝ่ายที่ 3 มีวันเดียวได้ไง

ถ้าเราเชื่อโครงเรื่องทั้งหมดที่รัฐบาล เป็นคนเล่า เราก็ต้องเชื่อโครงเรื่องที่ว่า การ์ดเสื้อแดงหรือผู้ก่อการร้ายเสื้อแดงมีปืนแต่ไม่ยิงทหาร และยิงกันเอง พอยิงกันเองเสร็จก็เอาไปซ่อนไว้ในวัดปทุมฯ ถ้าเราเชื่อ สุเทพกับอภิสิทธิ์ก็ต้องเชื่อว่าข้อความที่ผมพูดทั้งหมดนั้นเป็นจริง คุณเชื่อไหม ?

เออ ทำไมถ้ามีอาวุธมากขนาดนั้น มึงไม่ยิงทหาร แต่ไปยิงกันเอง พอยิงกันเองเสร็จ เอาไปซ่อนไว้วัดปทุมฯ มึงจะบ้าหรือเปล่า ถ้าเราไม่เชื่อในโครงเรื่องนี้ สิ่งที่สุเทพกับอภิสิทธิ์ทำก็เหลวไหลหมด ที่น่าวิตกคือคนส่วนมากเชื่อในโครงเรื่องแบบนี้เป็นการฟังความข้างเดียว ทั้งที่หากเป็นไปตามที่รัฐบาลกล่าวอ้างว่าเสื้อแดงใช้อาวุธมากขนาดนี้ ทหารก็ต้องตายไม่น้อยกว่าร้อย

- ช่วยเล่าย้อนนาทีที่ถูกตำรวจควบคุมตัวจนถึงถูกยึดหนังสือ อดข้าวประท้วง

วันอาทิตย์ (23 พ.ค.) ตำรวจไปค้นที่บ้านผมตอนบ่าย ผมก็เลยโทร.ไปคุยกับตำรวจ เขาบอกว่า ที่มาค้นเพราะมีหมายค้น มาตามคำสั่งของ ศอฉ. ผมก็เลยนัด ผู้กำกับให้มารับที่จุฬานิเวศน์ และคนที่มารับอีกคนก็เป็นคนระดับ พล.ต.ต.จักรทิพย์ ชัยจินดา รองผู้บัญชาการตำรวจนครบาล (รอง ผบช.น.) จากนั้นท่านก็พาผมไปส่งที่กองปราบฯ พอมาถึงที่กองปราบฯท่านผู้บัญชาการไถง (พล.ต.ท.ไถง ปราศจากศัตรู) ผู้บัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง (ผบช.ก.) ก็มารับด้วยตัวเอง

จากนั้นท่านก็แจ้งว่ามีหมายจับของ ศอฉ.ส่งมาโดยได้ขออนุมัติศาลมาเรียบร้อยแล้วว่าให้ควบคุมตัวผมไปไว้ที่ค่ายอดิศร (จ.สระบุรี) ทันที ผมก็ไปอยู่ค่ายอดิศรเป็นเวลา 8 วัน

- ระหว่างเดินทางไปที่ค่ายอดิศร อาจารย์ถูกควบคุมด้วยรถอะไร

ไปรถตำรวจ มีตำรวจถือปืนขนาบซ้าย-ขวานั่งคู่ไปด้วย ในรถมี 5 คน มีตำรวจ 4 คน นั่งหน้า 2 คน นั่งหลัง 2 คน ผมนั่งตรงกลางเบาะหลัง มีรถหวอนำขบวน ตลอดทาง

ผมรู้สึกตื่นเต้นมาก ผมเข้าใจว่านี่คงจะเป็นครั้งเดียวในชีวิตของผมที่ได้นั่งรถโดยมีรถนำขบวน ได้รับเกียรติอย่างสูงมากที่ ผู้บัญชาการไถง ได้มอบให้ผม (หัวเราะ)

- เหตุการณ์ที่อาจารย์ตัดสินใจอดข้าว หลังถูกยึดหนังสือ

ทหารก็มาแจ้งว่า จะต้องขอหนังสือที่ ผมอ่านทั้งหมดไปตรวจก่อนว่ามีหนังสืออะไรบ้าง ผมก็ให้เขาไปหมด อยากตรวจ ก็ตรวจ ผมถามหลายรอบนะว่าหนังสือผมจะได้คืนเมื่อไร ผมคิดว่า โอ้โฮ...ข้ามวันแล้วคงไม่ได้หนังสือคืนแน่ ถ้าไม่ทำอะไร สักอย่าง

ผมจึงได้เรียนนายทหารที่ควบคุมตัว ทราบว่าผมจะขออนุญาตไม่รับประทานอาหาร จนกว่าจะได้รับหนังสือคืน ผมไม่ได้อดอาหารประท้วงนะครับ ผมประท้วงไม่เป็น แต่ผมขออนุญาตไม่ทานข้าว

- ไม่ได้เรียกว่าประท้วง

อ้าว...ก็ท่านอภิสิทธิ์ก็ไม่เคย "สลาย การชุมนุม" ท่านเพียงแต่ "ขอพื้นที่คืน" ไม่เคยสลายการชุมนุมมาก่อน ผมก็ไม่ได้ "ประท้วง" เพียงแต่ "ขออนุญาตไม่ทานข้าว" และที่เอาตัวผมไป ผมก็ไม่เคยถูกขัง ผมแค่ถูก "ควบคุมตัวชั่วคราว" โดยมีลวดหนามล้อมรอบ (หัวเราะ)

ผมไม่ทานข้าวอยู่ 8 ชั่วโมง ผมมีโรคประจำตัว แต่ในที่สุดผมก็ได้หนังสือคืน ผมก็เริ่มทานข้าวปกติ ผมคิดว่าถ้าไม่ทำอย่างงั้นก็คงตรวจหนังสือผมอีกหลายวัน อยู่อย่างงั้นถ้าไม่มีหนังสืออ่านก็เป็นชีวิตที่แย่มาก

- หนังสือของอาจารย์ในระหว่างถูกควบคุมตัว

มีหนังสือปรัชญาประวัติศาสตร์ เป็นหนังสือภาษาอังกฤษ Philosophy of History หนังสือประวัติศาสตร์เมืองมาลายา Red star over Malaya หนังสือประวัติมิเชล ฟูโก คนเขียนชื่อธีรยุทธ บุญมี และทฤษฎีโพสต์โมเดิร์น ฉบับการ์ตูน เป็นงานแปล อีกเล่มชื่อ คนไทยในกองทัพนาซี คนเขียนชื่อ พ.อ.วิชา ฐิตวัฒน์ และอีกเล่มหนึ่ง เป็นหนังสือของผมเอง ผมเอาไปตรวจพิสูจน์อักษร ชื่อ "แผนชิงชาติไทย"
ที่มา.ประชาชาติธุรกิจ
**********************************************

“ปฏิรูปประเทศไทย”: การต่อสู้ทางการเมืองของรัฐบาลอภิสิทธิ์และพลพรรคเสื้อแดง

ความจริงที่โหดร้ายก็คือ ประเทศไทยไม่เคยดำรงอยู่จริง ประวัติศาสตร์ไทยที่ผ่านมาคือ การแผ่ขยายอำนาจของอาณาจักรอยุธยาในลุ่มน้ำเจ้าพระยาเพื่อเข้าครอบครองเมืองเล็กเมืองน้อยรอบตัว โดยใช้กลไกทางการเมืองตั้งแต่การแต่งงานถึงระบบราชการอย่างค่อยเป็นค่อยไปตลอดระยะเวลา 400 ปี จึงประสบความสำเร็จในการเชื่อมร้อยผู้คนเข้าด้วยกัน

กรุงเทพ คือ ศูนย์กลางอำนาจที่สืบทอดกลไกการสร้างอาณาจักรมาจากอยุธยา และพัฒนาให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 จนกระทั่งสามารถหลอมรวมเป็น “ชาติไทย” ที่เป็นปึกแผ่นมั่นคง

ภายใต้กระบวนการหลอมรวมเพื่อสร้างชาติไทยที่พัฒนาปรับปรุงมาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่อาณาจักรอยุธยาในสมัยพระบรมไตรโลกนาถและพระนเรศวรมหาราชจนกระทั่งสมัยรัชกาลที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ได้ทำให้ “ความเป็นไทย” ที่ถูกกำหนดโดยศูนย์กลางอำนาจคือ กรุงเทพมหานคร ได้เป็นที่ยอมรับโดย 75 จังหวัดที่เหลือทั่วประเทศไทย

ท่ามกลางกระบวนการหลอมรวมของศูนย์กลางอำนาจที่พัฒนาขึ้นมาตลอด 700 ปีได้ทำให้แผ่นดินไทยเป็นปึกแผ่นเพิ่มขึ้นตลอดเวลา แต่กระนั้น ความขัดแย้งระหว่างศูนย์กลางอำนาจกับดินแดนรอบนอกก็เกิดขึ้นมาตลอด 700 ปีเช่นกัน โดยปัญหาที่เกิดขึ้นแต่ละครั้งไม่ว่าจะเป็นการกบฎหรือการทรยศทั้งหลายนั้น ก็ล้วนแต่ทำให้ “ศูนย์กลาง” ต้องขบคิดสร้างสรรค์นวัตกรรมใหม่เพื่อทำให้กระบวนการหลอมรวมยังคงรุดหน้าและมีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นตามวันเวลาที่ผ่านไป


“สงครามคอมมิวนิสต์” ที่ปะทุอย่างรุนแรงภายหลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 แท้จริงแล้วก็เป็นปัญหาความขัดแย้งระหว่างศูนย์กลางอำนาจในกรุงเทพมหานครกับชนบทรอบนอกที่ต้องการจัดสรรอำนาจและทรัพยากรที่ดีและมีประสิทธิภาพยิ่งกว่าเดิม

ท่ามกลางปัญหาขัดแย้งที่คุกคามรุมเร้า ในที่สุดศูนย์กลางอำนาจก็สามารถคิดค้น “นวัตกรรม” ในการหลอมกลืนระหว่างกรุงเทพมหานครและชนบทได้อีกครั้งในปี 2523 นั่นคือ ยุทธศาสตร์ “การเมืองนำการทหาร” อันลือลั่น ที่เปิดโอกาสให้ทุกคนบนผืนแผ่นดินไทยสามารถมีส่วนร่วมในอำนาจและทรัพยากรได้ดียิ่งขึ้นโดยผ่านวิถีประชาธิปไตยครึ่งใบ ที่จะพัฒนาต่อมาเป็นประชาธิปไตยเต็มใบภายหลังเหตุการณ์พฤษภา 2535

วิกฤตราชประสงค์ในปี 2553 ที่ชาวชนบทในนามของกลุ่มคนเสื้อแดงได้เข้ามาเรียกร้องความเป็นธรรมที่หัวใจของศูนย์กลางอำนาจ ก็ได้สะท้อนถึงกลไกจัดสรรผลประโยชน์และการหลอมรวมความเป็นไทยได้กำลังเผชิญวิกฤตใหญ่อีกครั้งหนึ่ง ที่ลำพังเพียง “ประชาธิปไตย” ซึ่งได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่องภายหลังนวัตกรรมการเมืองนำการทหารในปี 2523 ย่อมไม่เพียงพอสำหรับประเทศไทยที่ถูกคุกคามโดยโลกาภิวัตน์อีกต่อไป

“ปรองดอง” ย่อมนับว่าเป็นนวัตกรรมล่าสุดในการหลอมรวมความเป็นไทยระหว่างกรุงเทพและชนบท ที่ต้องผ่านบทพิสูจน์ของกาลเวลาเช่นเดียวกับ “การเมืองนำการทหาร” ในปี 2523 โดยแก่นแท้ของการปรองดองในปี 2553 คือ การปฏิรูปประเทศไทยเพื่อลดปัญหาความเหลื่อมล้ำด้านรายได้และชีวิตความเป็นอยู่ของคนชนบทและกรุงเทพมหานคร ที่ลำพังเพียงระบบประชาธิปไตยแบบตัวแทนเพียงอย่างเดียวย่อมไม่สามารถให้คำตอบได้อีกต่อไป

ในยกแรกนี้ “รัฐบาลอภิสิทธิ์” ได้ชิงเป็นฝ่ายได้เปรียบ “คนเสื้อแดง” เพราะเป็นคนเริ่มต้นประกาศนโยบายปฏิรูปประเทศที่ตอบโจทย์ความต้องการของทุกคนในประเทศไทย จึงทำให้การชุมนุมของคนเสื้อแดงที่เรียกร้องความเท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจ การเมือง และสังคม ได้หมดความชอบธรรมในการเคลื่อนไหวอีกต่อไป

แกนนำเสื้อแดงสายเหยี่ยว ที่ยังเชื่อมั่นในการใช้กำลังอาวุธเพื่อต่อสู้กับรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็จะเริ่มหมดอำนาจลง เพราะวิธีนี้ไม่ตรงกับความต้องการของคนส่วนใหญ่ที่ต้องการ “ปฏิรูปประเทศไทย” อย่างสันติมากกว่าการนองเลือดที่อาจไม่ได้ช่วยพัฒนาสังคมไทยให้ดีขึ้นเลย

อย่างไรก็ตาม แกนนำเสื้อแดงสายพิราบก็จะได้โอกาสในการขึ้นมาต่อสู้กับรัฐบาลอภิสิทธิ์โดยการตรวจสอบประสิทธิภาพของนโยบายปฏิรูปประเทศไทยว่าจะสามารถช่วยพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ของคนในชนบทได้มากน้อยเพียงใด และหากรัฐบาลอภิสิทธิ์ยังคงใช้นโยบายพัฒนาที่ไม่สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริงของชนบทไทยในยุคโลกาภิวัตน์เหมือนที่เคยเป็นมาตลอด 50 ปี ก็ย่อมเป็นที่แน่นอนว่า แกนนำเสื้อแดงสายพิราบที่เข้าใจในลักษณะเฉพาะของชนบทไทยและลักษณะทั่วไปของโลกาภิวัตน์ได้ดีกว่า จะนำเสนอนวัตกรรม “ปฏิรูปประเทศไทย” ที่เหนือล้ำกว่ารัฐบาลอภิสิทธิ์ กระทั่งสามารถแย่งชิงการนำและเข้ามาบริหารประเทศได้ในท้ายที่สุด

โชคร้ายของรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็คือ การชิงชัยในยกที่ 2 ของนโยบาย “ปฏิรูปประเทศไทย” ไม่ได้อยู่ที่กลยุทธ์การเมืองและการสื่อสารมวลชนที่เป็นจุดแข็งของรัฐบาลอภิสิทธิ์ แต่กลับเป็นการค้นคว้าวิจัยที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับเอกลักษณ์ของชนบทไทยที่สามารถนำมาประยุกต์พลิกแพลงให้มี “มูลค่าเพิ่ม” ที่สอดคล้องกับความต้องการของกระแสทุนนิยมโลกาภิวัตน์ที่พัดกระหน่ำอย่างไม่เคยปราณีใคร ซึ่งในประเด็นนี้แกนนำเสื้อแดงสายพิราบดูเหมือนจะมีความได้เปรียบรัฐบาลอภิสิทธิ์เป็นอย่างยิ่ง

ข่าวดีของรัฐบาลอภิสิทธิ์ก็คือ ชัยชนะทางการเมืองในวิกฤตราชประสงค์ที่พึ่งผ่านพ้นมา ได้สร้างอำนาจและคะแนนเสียงอย่างล้นหลามให้รัฐบาลมีอำนาจเต็มที่ในการวางยุทธศาสตร์สำหรับการปฏิรูปประเทศไทย ดังนั้น จึงเป็นโอกาสสำคัญของรัฐบาลในการระดม “มันสมอง” ทั้งจากภายในและภายนอกประเทศ แม้กระทั่งการยืมตัวนักคิดจากพรรคเพื่อไทยหรือแกนนำเสื้อแดงสายพิราบที่ยังมีภาพลักษณ์เป็นที่ยอมรับในสังคม เพื่อมาร่วมกันวิจัยลึกซึ้งในการค้นหาคำตอบสำหรับ “ชนบทไทย” ที่เต็มไปด้วยศักยภาพทั้งในเชิงเกษตรกรรมและวัฒนธรรมที่งดงามอ่อนช้อย ซึ่งเป็นวัตถุดิบชั้นเลิศในการปรุงกลั่นให้สอดคล้องกับรสนิยมทางเศรษฐกิจของทุนนิยมโลกาภิวัตน์ ที่จะช่วยพลิกโฉมหน้าประวัติศาสตร์ไทยไปตลอดกาล
---------------------------------------------------------------------
“ประวัติศาสตร์ย่อมไม่ให้อภัยรัฐบาลอภิสิทธิ์ หากว่าพวกเขาไม่ลงมือปฏิรูปประเทศไทยให้เติบโตก้าวหน้าในท่ามกลางวิกฤตการเมืองที่เชี่ยวกรากนี้”
---------------------------------------------------------------------

ขบวนรถแห่หนัง

ประชาธิปัตย์ ช่วงนี้ แฮปปี้สุดๆ.. ถือโอกาสจากการ อภิปรายของ “ฝ่ายค้าน” จัดกระบวนทัพ..เพื่อเป็น “เปลี่ยนโฉมใหม่”อย่างฉับพลัน!! เพราะเมื่อช่วงที่ ตั้งรัฐบาล ครั้งแรกนั้นทั้ง สุเทพ เทือกสุบรรณ และ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ต้องไปคารวะ“พรรคร่วม”.. ซึ่งใครขอตำแหน่งอะไรก็ต้องให้เขาหมด แค่ตั้งธงไว้ว่า ขอเป็น“รัฐบาล”

กับได้เก้าอี้ “นายกรัฐมนตรี”มาก่อนเฮ๊อะ ตรงนี้แหละที่สร้างความสับสนให้กับสมาชิก “ประชาธิปัตย์”พรรค แทบระเบิด..เพราะหลายคนที่จ่อว่าจะได้เป็น “รัฐมนตรี” กลับไม่ได้เป็น ช่วงนั้นพรรค “ประชาธิปัตย์” เหมือน“คนท้องมาร”มีอาการ อืด เฟ้อ เรอเปรี้ยว เรอหวาน จุก เสียด แน่นท้องไปหมด เมื่อได้มาการขยายตูด

“ตด”บ้าง..ท้องที่แน่นแข็งปั๋งจึงได้มีการระบายออก กลายเป็น เฮฮา ปาร์ตี้ แฮปปี้ กิโยติน กันทั่วหน้า!! ส่วนพวกที่ “อกหัก” และโดน “ตัดตอน”ไปนั่นก็แค่ สิว สิว..ร้องไปสักพักเดี๋ยวก็เมื่อยปากหยุดบ่นกันไปเอง ภาษาจีนว่า จิง เจียว หจิ่ว โล่ ฟั่น แปลว่า “หมูผัดพริกราดข้าว” คำนี้ไม่ได้เป็น สุภาษิตอันใดดอก

เขียนหนังสือแล้วดันหิว ก็เข้าไปซิวในครัวปากมันออกมาใหม่.. เป็นอันว่า ณ.ขณะนี้ พรรค ประชาธิปัตย์ ภายใต้การนำของ “อภิสิทธิ์-สุเทพ”กำลังกระเตงรถ “รัฐบาล”แล่นฉิวปลิวลม.. เหมือนรถ “แห่หนัง”ตามจังหวัดเพื่อให้ประชาชนได้เห็นกันทั่วอันเป็นการบ่งบอกว่า ได้เวลาทำงานบริหารราชการแผ่นดิน

ของ ครม .ชุดใหม่แล้ว โดยเฉพาะด้านสื่อ ที่เคย “มืดตื๋อ” ทำเอา ประชาชน ไม่ดู ไม่ฟัง ทั้ง “ทีวี.”และ “วิทยุ” อันเป็นสื่อที่อยู่ในกำมือของรัฐบาล.. มีการเปลี่ยนจาก “หมากระเป๋า” มาเป็น “เสาโทรเลข”เรียบร้อยทันที!! ที่ผู้คนวาดหวังว่า “คนนี้แหละ”ใช่! และจะทำให้ “ภาพลบ”ของรัฐบาล

เปลี่ยนมาเป็น“บวก”ได้อีกกระทอก ทีนี้ก็เหลือแค่ดูว่า ขบวน“รถแห่หนัง” ของ“อภิสิทธิ์” จะติดตลาดหรือไม่ แต่..เอ๊ะ! นี่รถแห่หนัง หรือ “รถแห่ศพ” กันแน่วะ..เพราะยังมี “สองซากศพ”จาก “ภูมิใจไทย” ติดประจานแลบลิ้นปลิ้นตาโบ๋ห้อยท้ายขบวนมาด้วย!!
คอลัมน์.ก็โลกมันเบี้ยวหนุ่ม ชิงชัย
......................................................

คนกลาง

มติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันอังคารที่ 8 มิถุนายนที่ผ่านมา แต่งตั้ง “ศ.ดร.คณิต ณ นคร” เป็นประธานคณะกรรมการอิสระเพื่อตรวจสอบเหตุการณ์ความไม่สงบฯ หรือคนกลาง ตามข้อเสนอของ “นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” นายกรัฐมนตรี โดยให้รายงานเบื้องต้นในเวลา 2-3 สัปดาห์ ทันทีที่มติครม.ออกมา ญาติคนตาย

จากเหตุการณ์ได้ออกมาคัดค้านทันที โดยให้เหตุผลว่า นายคณิต ไม่มีความเป็นกลาง ใกล้ชิดกับแกนนำรัฐบาลบางคน และที่สำคัญเป็นความพยายามใช้กรรมการชุดนี้ “ฟอกตัวนายกฯ” จากความผิดฐานสั่งฆ่าประชาชนมากกว่าหาความจริง ถามว่า...นายคณิตเป็นใคร มาจากไหน มีผลงานอะไร เชื่อได้หรือไม่ว่ามี

ความเป็นกลาง คำตอบ นายคณิต เป็นคนใต้ ฐานเสียงใหญ่ของพรรคประชาธิปัตย์ นามสกุลก็บอกอยู่แล้วว่าเป็นคนนครศรีธรรมราช เคยรับราชการในสำนักงานอัยการสูงสุด...จนเกษียณราชการในตำแหน่งสูงสุดของหน่วยงาน คือ “อัยการสูงสุด” ผลงานในฐานะข้าราชการไม่เป็นที่ประจักษ์นัก นอกจากเขียนบทความ

ทางกฎหมายให้ความรู้ประชาชน หลังเกษียณเข้าร่วมเป็นผู้ก่อตั้งพรรคไทยรักไทยกับ “ดร.ทักษิณ ชินวัตร” แต่ออกไปก่อนจะมีการเลือกตั้ง ด้วยเหตุผลใดไม่ปรากฏชัดนัก ปัจจุบันเป็นกรรมการอยู่หลายหน่วยงาน ทั้งที่แต่งตั้งโดยรัฐบาลนี้ และแต่งตั้งโดยสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ต่อคำถามที่ว่า...เชื่อได้หรือไม่ว่ามี

ความเป็นกลาง คำตอบก็คือ “เชื่อไม่ได้” ด้วยเหตุผลเพราะถูกแต่งตั้งโดยรัฐบาล ไม่ได้ถูกแต่งตั้งจากหน่วยงานอิสระอย่างวุฒิสภาฯ ซึ่งย่อมต้องมีความเกรงอกเกรงใจผู้ที่แต่งตั้งตนขึ้นมาแน่นอน ผลการทำงานที่จะออกมาจึงย่อมไม่ทำให้นายกฯและผู้เกี่ยวข้องกับการปราบประชาชนเดือดร้อน และจะถูกเผยแพร่

โดยสื่อของรัฐอย่างใหญ่โตเหมือนข้ออ้างต่าง ๆ ที่ ศอฉ.ทำที่ผ่านมา ประชาชนส่วนหนึ่งที่เสพแต่ข่าวซีกรัฐบาลด้านเดียวก็จะเชื่อ เป็นการฟอกรัฐบาลให้ขาวขึ้น และจะเป็นข้ออ้างให้รัฐบาลทำงานต่อไปโดยไม่ฟังใครอีก เหมือนการอภิปรายไม่ไว้วางใจที่ผ่านมาที่นายกฯตอบไม่ได้ว่า ทำไม “นายโสภณ ซารัมย์”

รัฐมนตรีคมนาคมที่เอาเงินที่ไม่ต้องเสียภาษีไปเพิ่มให้ บริษัท ชิโนทัย ของ “นายชวรัตน์ ชาญวีรกูล” ในการก่อสร้างรถไฟฟ้าสายสีม่วง แล้วประชาชนก็เชื่อนายกฯ รับประทานกันให้สบาย...ไม่ต้องแคร์ใครทั้งนั้น เอวัง ประเทศไทย!
คอลัมน์.ปัญหาโลกแตกคนเมือง
.......................................

กรุงเทพฯของประชาธิปัตย์ ??

กรุงเทพฯของประชาธิปัตย์ ??
เลือกตั้งสมาชิกสภาเขตหรือ สข. 14 เขตในกทม.ผลการเลือกตั้งก็อย่างที่รู้ๆ ประชาธิปัตย์กวาดยกเขตไป 10 เขต ในขณะที่เพื่อไทยได้ไป 3 เขต ส่วนเขตมีนบุรีแบ่งกันไปประชาธิปัตย์ได้ 4 เพื่อไทยได้ 3 นี่ก็ชี้ให้เห็นว่า คนกรุงเทพฯนั้นยังเหนียวแน่นอยู่กับพรรคประชาธิปัตย์ เพราะเห็นด้วยกับการขอคืนพื้นที่หรือการกระชับวงล้อมการชุมนุมของรัฐบาล หรือ เพราะผู้ว่าราชการ กทม. ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ท่านเดินเป็นเล่นถูกก็ไม่รู้ อีกเดือนกว่าๆก็จะมีการเลือกตั้งครั้งใหญ่ของ กทม.แล้ว เลือกตั้งสมาชิกสภากรุงเทพมหานคร 57 คนจาก 50 เขตทั่วกรุงเทพฯ ครั้งนี้แหละที่จะยืนยันชัดแจ้งแดงแจ๋ว่าคนกรุงเทพฯนั้นเลือกข้างไหน ?? ว่าแต่ว่า การจับจ่ายใช้สอยเงินหลวงช่วยเหลือผู้ได้รับผลกระทบจากจากการชุมนุมทางการเมืองคงต้องรัดกุมหน่อย ไม่เช่นนั้น คนเขาจะว่าได้ว่า ที่ชนะเพราะซื้อเสียงเชิงนโยบาย ??
........................................................

ขุมทรัพย์ราชดำเนิน ??
อิ่มหมีพีมัน อ้วนท้วนสมบูรณ์...ห้าเสือและผู้เกี่ยวข้อง อดอยากปากแห้ง...คนพิการจึงต้องมาร้องหาความเป็นธรรมจากการจัดสรรโควต้าล๊อตเตอรี่ของสำนักงานสลากกินแบ่งรัฐบาลที่หน้าทำเนียบรัฐบาล ล๊อตเตอรี่ราคาฉบับละ 72-73 บาทจากสำนักงานสลากกินแบ่ง ถึงมือผู้ขายปลีกก็ปาเข้าไปร่วมเก้าสิบกว่าบาทแล้ว ที่ท้องตลาดจึงขายราคาต่ำกว่าฉบับละ 100 บาทไม่ได้ ส่วนต่างของราคาเหล่านั้นไปเพิ่มความอ้วนหมีพีมันให้ใคร ?? อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี อยากรู้บ้างไหม ?? หากอยากรู้จริงๆลองเรียก คุณเปิ้ลฯ คุณกรณ์ฯ คุณประสิทธิ์ฯ คุณวันชัยฯ และคุณสถิตย์ฯ มาถามดูก็ได้ เผื่อจะได้รู้ว่าบ้างไผเป็นไผ อะไรเป็นอะไร และจะแก้กันอย่างไร ?? ที่สำคัญมันอยู่ที่ว่า จะกล้าทุบขุมทรัพย์มหาศาลที่ราชดำเนิน หรือไม่เท่านั้นเอง ??
........................................................

คำสั่งนโยบายที่ 66/23 !!
เห็นด้วยกับแนวคิดของ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ที่จะทำให้เกิดความปรองดองของคนในชาติให้ได้ ลองใจกว้างหยิบคำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ 66/23 มาปรับใช้ก็น่าจะได้ผล อย่าได้ถือเขาถือเราว่านั่นมันมาจากสมองของ “บิ๊กจิ๊ว” พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ ผู้ที่เกือบจะกลายเป็นผู้ก่อการร้ายอยู่มะลอมมะล่อ ขจัดเงื่อนไขสงครามได้ก็ไร้สงคราม ขจัดเงื่อนไขความแตกแยกได้ก็เกิดความปรองดอง อุดมการณ์คอมมิวนิสต์ หรือ แนวคิดฝังลึกกินใจเรื่องความอยุติธรรม การแก้ไขไม่น่าต่าง ไม่ถือเขาถือเรา นั่นแหละบันใดขั้นแรกแห่งความปรองดอง !!
.........................................................

สุวิทย์ คุณกิตติ คุณแน่มาก ??
ทนเห็นการปู้ยี่ปู้ยำตัดต้นไม้ขยายถนนธนะรัชต์ทางขึ้นเขาใหญ่มรดกโลกทางธรรมชาติไม่ไหว สุวิทย์ คุณกิตติ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม โดดออกมาขวางทางปืนทันที ที่ลมออกหูกู่ไม่กลับก็ห็นจะเป็น โสภณ ซารัมภ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม คนที่มอบงาช้างคู่งามให้อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นั่นแหละ ลมหอบงบไทยเข้มแข็งมาวางตรงหน้าหาได้ง่ายๆที่ไหน นี่ถ้าสุวิทย์ คุณกิตติ ไม่โดดมาขวาง คงได้เห็นถนนสี่เลนจากเขาใหญ่ต่อไปถึงปักธงชัยอิ่มเอมเปรมปรีเป็นแน่แท้ ?? มีที่ไหนหมูเขาจะหามดันเอาคานเข้ามาสอด ขนาดพรรคร่วมรัฐบาลออกมาโหวตสวนไม่ไว้วางใจ รัฐมนตรีสามหน่อของพรรคเพื่อแผ่นดินยังกลิ้งตกเก้าอี้ไม่เป็นท่ามาแล้ว สุวิทย์ คุณกิตติ คุณเป็นใครมาจากไหนถึงไม่กลัวหล่นจากเก้าอี้ คุณแน่มากขอบอก ??
.........................................................

จริยธรรมการเมือง ??
เมื่อไม่สามารถทำตามสัญญาประชาคมที่เคยให้ไว้กับประชาชนช่วงหาเสียงว่า จะสามารถย้ายฐานทัพสหรัฐอเมริกาออกจากโอกินาวาได้ นายยูกิโอะ ฮาโตยามา นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่นก็หน้าบางลาออกเอาเสียดื้อๆ คงเพราะสำนึกจริยธรรมการเมืองของเขามันสูง...สูงจนน่าชื่นชม ดูหนังดูละครแล้วก็อดที่จะย้อนมาดูตัวเองไม่ได้ อภิปรายไม่ไว้วางใจนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีครั้งที่แล้ว แทนที่สองรัฐมนตรีแห่งพรรคภูมิใจไทย ทั้ง”ปู่จิ้น” ชวรัตน์ ชาญวีรกูล รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และโสภณ ซารัมภ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ที่ได้รับคะแนนโหวตไว้วางใจน้อยสุด แถมพรรคร่วมรัฐบาลด้วยกันบางส่วนยังลงมติไม่ไว้วางใจเพราะชี้แจงหักล้างฝ่ายค้านได้ไม่เคลียร์จะถูกปรับเปลี่ยน กลับกลายเป็นว่ากลุ่มที่ให้ฟรีโหวตเพราะ ไม่สนับสนุนคอรัปชั่น ไม่ยอมพายเรือให้โจรนั่ง โดนดีดตกเก้าอี้เสียเอง คิดแล้วกลุ้ม!! คุณธรรมและจริธรรมการเมืองไทยคงยังไกลเกินเอื้อม ??
.........................................................
คอลัมน์.ตอดนิดตอดหน่อยใต้ฟ้า
ที่มา.บางกอกทูเดย์

กฎหมา(ย)นิติรัฐยัดข้อหา?นิติธรรมอำมหิต?

“ผมมองทุกอย่างด้วยความเป็นธรรม หลายวันที่ผ่านมาผมมองทหารอย่างมีสติ มองทหารอย่างเข้าใจ มองคนตายอย่างมีสติ ทุกคืนผมจุดธูปว่าอย่าให้ใครเสียชีวิตกันเลยในแต่ละวันที่มีคนปลุกระดมว่าผมพาคนไปตาย แล้วใครฆ่าตายล่ะ พวกผมพามาแล้วให้พวกท่านฆ่าอย่างนั้นหรือ การออกเฉพาะข่าวรัฐบาลด้านเดียวระวังจะเป็นเหมือนรวันดา วันนี้เช้ามาก็บอกว่าคนเสื้อแดงก่อการร้าย ล้มสถาบัน มีอาวุธร้ายแรง กลางวันก็ก่อการร้าย ล้มสถาบัน มีอาวุธร้ายแรง เย็นก็บอกก่อการร้าย ล้มสถาบัน มีอาวุธร้ายแรง ในสมองของทหารถูกยัดเยียด ทั้งที่คนที่มาชุมนุมเรียกร้องเขาเพียงแค่มาชุมนุมเพื่อยุบสภา ขอหีบเลือกตั้ง แต่เขาก็ให้หีบศพ”

นายจตุพร พรหมพันธุ์ ส.ส.สัดส่วน พรรคเพื่อไทย และแกนนำแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) แดงทั้งแผ่นดิน อภิปรายไม่ไว้วางใจนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี และนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี กรณีมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมากจากการสั่งให้ทหารล้อมปราบคนเสื้อแดง ทั้งยังกล่าวหาคนเสื้อแดงเป็น “ผู้ก่อการร้าย” และล้มสถาบันอีก ซึ่งเหตุการณ์วันที่ 10 เม.ย. นายอภิสิทธิ์ต้องแสดงความรับผิดชอบทางการเมืองแล้ว แต่กลับปรากฏภาพ “ไอ้โม่งชุดดำ” ขึ้นมาจึงกลายเป็นยาสามัญประจำบ้านของรัฐบาลและศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุก เฉิน (ศอฉ.) ใช้ปลุกระดมว่า “ไอ้โม่งชุดดำ” เป็นคนฆ่าทหารและประชาชน และถ้า “ไอ้โม่งชุดดำ” เป็นพวกคนเสื้อแดง แล้วใครฆ่าประชาชน

“ชายชุดดำจะเป็นใครก็ตาม มีถ่ายภาพให้เห็นประมาณ 4 คน แต่คนบาดเจ็บ 800 กว่าคน ตายอีก 28 ในวันที่ 10 เม.ย. ท่านเชื่อหรือมีคนชุดดำ 4 คนที่สังหารประชาชนและทหาร ชายชุดดำจะเป็นใครก็ตาม นายสุเทพ นายอภิสิทธิ์ ต้องจับกุม รวมถึงคนลั่นกระสุนปืนใส่ประชาชน ความจริงวันนั้นถ้านายอภิสิทธิ์และนายสุเทพหยุดการเข่นฆ่าประชาชน ชายชุดดำมันจะโผล่มาได้อย่างไร นายอภิสิทธิ์ไม่ใช่หรือที่ตำหนิรัฐบาลสมชายที่ทำให้มีคนเสียชีวิต และยังยกย่องสารวัตรจ๊าบว่าเป็นประชาชนอันอาจหาญ เหมือนนายสุเทพบอกว่าคนที่เสียชีวิตมีชาวพม่า แล้วไม่บอกมีชาวแคนาดา ญี่ปุ่น อิตาลี เขาก็เป็นมนุษย์เหมือนกัน”

ปรองดองด้วย “เลือด”?

ขณะที่นายสุเทพยืนยันเสียงแข็งเช่นเดียวกับนายอภิสิทธิ์ว่าไม่เคยสั่งฆ่าประชาชน แต่กลับอ้างว่า “ไอ้โม่งชุดดำ” มีความสัมพันธ์กับหัวหน้าใหญ่ที่ออกทุนและปฏิบัติการคู่ขนาน กับประชาชนที่บริสุทธิ์

“เจ้าหน้าที่ของรัฐ นายกฯ และผม ไม่ได้สร้างสถานการณ์เพื่อทำลายคู่แข่งทางการเมือง พวกผมไม่ใจบาปหยาบช้าลงทุนเผาบ้านเมืองให้บรรลุวัตถุประสงค์ทางการเมือง คนใจดำอำมหิตที่ทำได้คือผู้ก่อการร้ายที่อยู่กับพวกคุณ เป้าหมายมีอย่างเดียวคือนายกฯและผมสั่งทหารฆ่าประชาชน ผมจะทำไปทำไม ทหารที่มาปฏิบัติภารกิจ 30,000-40,000 คนเป็นลูกชาวบ้านเหมือนกับเรา เขามีหัวใจรักพ่อแม่ รักญาติ คิดหรือว่าถ้าพวกผมไปสั่ง ผบ.ทบ. แล้ว จะฟังคำสั่งพวกผม”

เช่นเดียวกับนายอภิสิทธิ์ที่วันนี้ยังเพิกเฉยต่อเสียงเรียกร้องให้แสดงความรับผิดชอบกับ ผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจากการใช้กำลังทหารปราบล้อมคนเสื้อแดงโดยยืนยันว่า “ไอ้โม่งชุดดำ” เป็น “ผู้ก่อการร้าย” ที่ฆ่าประชาชนและทหาร ทั้งที่รัฐบาลมีความจริงใจที่จะหาแนวทางแก้ปัญหา ให้คลี่คลายอย่างสันติตั้งแต่ต้น

“อุปสรรคคือการชุมนุมเมื่อเกินเลยขอบเขตรัฐธรรมนูญ สร้างความเสียหายให้แก่คนจำนวนไม่น้อย และมีกองกำลังติดอาวุธ วินาศกรรม การดำเนินการจึงยากเป็นพิเศษ แต่รัฐบาลก็พยายามทำให้เกิดความ เสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินน้อยที่สุด และเลือกชีวิตสำคัญกว่า เช่น วันที่ 19 พฤษภาคม”

คำพูดของนายอภิสิทธิ์จึงเห็นได้ชัดเจนว่าทำไมจึงไม่แสดงความรับผิดชอบกับผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ แต่กลับมองว่าคนเสื้อแดงทำผิดกฎหมายและมีกองกำลังติดอาวุธที่ใช้ความรุนแรง ซึ่งสวนทางกับแผนปรองดองที่นายอภิสิทธิ์ยืนยันว่ายังคงเดินหน้าต่อไป เช่นเดียวกันยังคงใช้อำนาจ พ.ร.ก.ฉุกเฉินไล่ล่า คนเสื้อแดง และฉวยโอกาสกวาดล้างนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม

มือถือสาก ปากถือศีล?

รัฐบาลจริงใจที่จะสร้างความปรองดองหรือไม่ก็ดูได้จาก ศอฉ. และกรมสอบสวนคดีพิเศษ (ดีเอสไอ) ซึ่งอธิบดีดีเอสไอเป็นกรรมการ ศอฉ. ด้วย และยังคงออกหมายจับบุคคลต่างๆในข้อหาผู้ก่อการร้ายและล้มสถาบันไปกว่า 100 คนแล้ว ไม่ใช่แค่คนเสื้อแดง นักการเมือง และนักธุรกิจเท่านั้น

แม้แต่นักวิชาการที่ออกมาแสดงความคิดเห็นสนับสนุนคนเสื้อแดงก็กลายเป็นผู้ต้องหาไปด้วย อย่างนายสุธาชัย ยิ้มประเสริฐ อาจารย์ประจำภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นายวรพล พรหมิกบุตร อาจารย์คณะสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และนายสมศักดิ์ เจียมธีรสกุล ประจำภาควิชาประวัติศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จนกลุ่มคณาจารย์มหา วิทยาลัยต่างๆต้องออกแถลงการณ์ประณามรัฐบาลว่าคุก คามเสรีภาพทางวิชาการ

โดยเฉพาะกรณีนายสุธาชัยที่ไปมอบตัวและถูกควบคุมตัวไว้ถึง 7 วัน ทั้งที่ภรรยาของนายสุธาชัยเพิ่งเสียชีวิต ซึ่งนายสุริชัย หวันแก้ว ผู้อำนวยการสถาบันวิจัยสังคม จุฬาฯ เตือนรัฐบาลที่อ้าง พ.ร.ก.ฉุก เฉินด้วยการใช้อำนาจลักษณะครอบจักรวาลนั้นเป็นการกระทำที่สวนทางกับการสร้างบรรยากาศปรองดอง ซึ่งเหมือนการตบหน้านายอภิสิทธิ์ที่กล่าวว่ารัฐบาลไม่มองคนที่มีความเห็นต่างกันเป็นศัตรูทางการเมือง ไม่ได้ไล่ล่าและกวาดล้าง ทั้งที่ในข้อเท็จจริงยังคงให้ ศอฉ. และดีเอสไอใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉินกล่าวหาและจับกุมบุคคลต่างๆที่อยู่ตรงข้ามรัฐบาล

แม้แต่ผู้เสียชีวิตก็ไม่มีการเปิดเผยการชันสูตรพลิกศพให้ประชาชนทราบ อย่างที่นายจตุพรระบุว่า รัฐบาลและ ศอฉ. ต้องการบิดเบือนคดีคนตายโดยโยนไปให้ดีเอสไอ โดยไม่มีการไต่สวนในศาลชั้นต้น แม้แต่กรณี พ.อ.ร่มเกล้า ธุวธรรม รอง เสธ.พล.ร.2 รอ. หรือทหารเกณฑ์ที่ถูกยิงตายที่สะพานวันชาติก็ไม่เปิดเผยการชันสูตรพลิกศพว่าเสียชีวิตเพราะอะไร หรือการเผาเซ็นทรัลเวิลด์ เซ็นเตอร์วัน และสถานที่ต่างๆก็ไม่สามารถจับกุมผู้กระทำผิดได้เลย

โดยเฉพาะผู้เสียชีวิตภาย ในวัดปทุมวนารามจำนวน 6 ศพเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ทั้งที่เป็นเขตอภัยทาน และมีพยานยืนยันว่าทหารเป็นคนยิง ยังเป็นปริศนาว่ากลุ่มคนติดอาวุธบนสถานีรถไฟฟ้าในช่วงเกิดเหตุจลาจลเป็นใคร ซึ่งการชันสูตรพลิกศพระบุชัดเจนว่าทุกคนถูกยิง โดยเฉพาะ น.ส. กมนเกด อัคฮาด อายุ 25 ปี ถูกยิงทะลุผิวหนังมากถึง 10 แห่ง

พ.ร.ก.ฉกฉวย?

แม้วันนี้นายอภิสิทธิ์จะยังเป็นนายกรัฐมนตรี แต่ในความรู้สึกของคนไทยหลายสิบล้านคน และหลายประเทศในประชาคมโลกเห็นว่านายอภิสิทธิ์ไม่อาจปฏิเสธความรับผิดชอบได้ หรือไม่อาจปฏิเสธว่าเป็น “รัฐบาลมือเปื้อนเลือด” ที่หมดความชอบธรรมแล้ว แม้จะดื้อดึงอยู่ในอำนาจต่อไปก็ไม่ต่างอะไรกับรัฐบาลเป็ดง่อย ซึ่งอยู่ได้เพราะ พ.ร.ก.ฉุกเฉินที่นายอภิสิทธิ์และพวกพ้องพยายามนำมาใช้เพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับตนเอง รวมถึงฉกฉวยโอกาสไล่ล่าและกวาด ล้างฝ่ายตรงข้ามและประชาชนที่มีความเห็นแตกต่าง

หากนายอภิสิทธิ์มีความจริงใจจะสร้างความปรองดองจริง ไม่เพียงต้องแสดงความรับผิดชอบทางการเมืองเท่านั้น แต่ต้องยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉินโดย เร็วที่สุดเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามกระบวนการยุติธรรมตามรัฐธรรมนูญ ไม่ใช่อำนาจจากกฎหมายเผด็จการ ซึ่งก่อนหน้านี้นายอภิสิทธิ์ก็คัดค้าน พ.ร.ก. ฉบับนี้ว่าเป็นกฎหมายเผด็จการ

เพราะไม่เช่นนั้นนายอภิสิทธิ์ก็ไม่ต่างอะไรกับผู้นำเผด็จการที่ใช้กฎหมายอ้างความชอบธรรมเพื่อฆ่าและทำลายศัตรูฝ่ายตรงข้ามโดยไม่สะทกสะท้านกับเสียงประณามและต่อต้าน เหมือนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นขณะนี้ ซึ่งรัฐบาลปลุกระดมและโฆษณาชวนเชื่อจนทำให้คนไทยสามารถฆ่าคนไทยด้วยกันได้ ทั้งที่นายอภิสิทธิ์เคยพูดไว้ว่ารัฐบาลของประชาชนต้องแสดงความรับผิดชอบ แม้คนตาย 1 คนก็ไม่ได้

นิติรัฐยัดข้อหา

นิติรัฐและนิติธรรมยุคนายอภิสิทธิ์จึงเหมือน “นิติรัฐยัดข้อหา” หรือ “นิติธรรมอำมหิต” ที่ยิ่งกว่า 2 มาตรฐาน และยังฉวยโอกาสกวาดล้างและกำจัดศัตรูฝ่ายตรงข้ามหรือทุกคนที่สงสัย ด้วยการกล่าวหาเป็นผู้ก่อการร้ายและเครือข่ายขบวนการล้มสถาบัน

แม้แต่การค้นพบอาวุธสงครามจำนวนมากที่นำมาแถลงข่าวว่าซุกซ่อนอยู่ในบริเวณการชุมนุม ก็เป็นการนำมาแสดงหลัง จากคนเสื้อแดงยุติการชุมนุมแล้วถึง 2 วัน ซึ่งเป็นช่วงเวลาปลอดผู้คนจากการประกาศเคอร์ฟิว ห้ามใครมายุ่มย่าม นอกจากเจ้าหน้าที่ของรัฐบาลเท่านั้น ไม่มีนักข่าวหรือผู้รู้เห็นเป็นพยานเลย ทั้งที่นักข่าวของไทยและนักข่าวต่างประเทศอยู่ในพื้นที่ตลอดการชุมนุมกว่า 2 เดือนยังไม่เคยพบเห็น หรือถ้ามีจริงก็ต้องมีพิรุธ ซึ่งยากที่จะหลุดรอดสายตาของนักข่าวที่ไม่ใช่อยู่แค่บริเวณเวทีปราศรัย แต่เดินทางเข้าออกและทำข่าวไปทั่วทุกพื้นที่การชุมนุม

การแถลงข่าวของ ศอฉ. และการนำอาวุธมากมายหรือหลักฐานรูปภาพและคลิปต่างๆมากล่าวหาใส่ร้ายคนเสื้อแดงจึงกลับส่งผลทางลบต่อ ศอฉ. เอง โดยเฉพาะข่าวที่เผยแพร่ออกไปทั่วโลกยิ่งสร้างความสงสัยในรัฐบาลและ ศอฉ. เหมือนบรรดาทูตที่เข้าพบนายกฯต่างซักถามเรื่องข้อกล่าวหา “ผู้ก่อการร้าย” ว่ามีหลักฐานอะไร และอาวุธมาจากที่ไหน

อย่างที่ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง ตั้งคำถามนายสุเทพในการอภิปรายไม่วางใจว่า ศอฉ. มีการตั้งด่านตรวจและสกัดทุกพื้นที่ของการชุมนุมอย่างแน่นหนารายรอบทั้งกรุงเทพฯชั้นนอก ชั้นใน ทั้งชานเมืองและต่างจังหวัด ชนิดแม้แต่แมลง วันยังไม่ยอมให้รอดเข้าไปได้ แต่ทำไมจึงปล่อยให้อาวุธร้ายแรงเข้าไปได้ ทำไมหลังการชุมนุมจึงค้นพบมากมาย และมีการตรวจสอบอาวุธและหลักฐานต่างๆตามหลักนิติวิทยาศาสตร์อย่างละเอียดหรือไม่

ที่สำคัญการแถลงข่าวของรัฐบาลและ ศอฉ. เป็นการให้ข้อมูลด้านเดียว เหมือนการอภิปรายของฝ่ายค้านที่นำภาพและคลิปวิดีโอทหารที่อยู่บนรางรถไฟฟ้ามาแสดง โดยนายสุเทพตอบว่าเป็นคนละสถานที่ ไม่ใช่หน้าวัดปทุมฯ แต่พอเห็นด้านหลังของภาพเป็นฉากวัดปทุมฯ ก็เลี่ยงไปตอบว่าเป็นคนละวัน ไม่ใช่วันที่ 19 พฤษภาคม แต่พอทราบว่าเป็นภาพจากคลิปที่ถ่ายต่อเนื่อง เห็นชัดว่าเป็นวันเดียวกับที่สยามสแควร์ไฟไหม้ คือวันที่ 19 พฤษภาคมอย่างแน่นอน นายสุเทพก็โยนไปให้ “ไอ้โม่ง” เป็นผู้ยิงประชาชนในวัด โดยไม่มีคำตอบว่า ถ้าเช่นนั้น “ไอ้โม่ง” เป็นพวกใครกันแน่
โกหกซ้ำซาก?

รัฐบาลและ ศอฉ. ใช้สื่อของรัฐและสื่อกระแสหลักกล่าวหาว่า แกนนำ นปช. ปลุกระดมและบิดเบือนข้อมูลข่าวสารจนประชาชนหลงผิด หลงเชื่อมาร่วมชุมนุม แต่รัฐบาลและ ศอฉ. กลับไม่รู้สึกละอายกับการปิดสื่อ ปิดเว็บไซต์ ปิดกั้นการเสนอข้อมูลข่าวสารทุกด้านของคนเสื้อแดงและผู้ที่มีความเห็นขัดแย้ง ไม่ละอายในการใช้สื่อปลุกระดมโฆษณาชวน เชื่อ หรือ ศอฉ. ที่แถลงข่าวกล่าว หาและข่มขู่ซ้ำๆซากๆทางโทรทัศน์รวมการเฉพาะกิจแห่งประเทศไทย แม้แต่ความเห็นของนักวิชาการก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ก่อการร้ายและขบวนการล้มเจ้า

รัฐบาลยุคนายอภิสิทธิ์ไม่ได้แค่ครองแชมป์ “รัฐบาลมือเปื้อนเลือด” เท่านั้น ยังถือว่าเป็นรัฐบาลที่ใช้อำนาจปิดกั้นสิทธิเสรีภาพสื่อมากกว่ายุคใดๆ แม้แต่รัฐบาลเผด็จการทหารหรือการรัฐประหารที่ผ่านมายังไม่ปิดกั้นและแทรกแซงสื่อเท่า กับรัฐบาลนายอภิสิทธิ์

ทุกครั้งที่นายอภิสิทธิ์และนายสุเทพกล่าวหาคนเสื้อแดงปลุกระดมและบิดเบือนข้อมูลข่าวสาร ผู้สื่อข่าวจึงได้แต่พยักหน้าและอมยิ้ม เพราะทั้งผู้แถลง และผู้ฟังต่างรู้ดีว่าฝ่ายใดที่ปลุกระดมและโฆษณาชวนเชื่อ ยัดเยียดข้อมูลด้านเดียวให้กับประชาชนกว่า 2 เดือนที่ผ่านมา

การอภิปรายไม่ไว้วางใจแค่ 2 วันของฝ่ายค้านเมื่อเทียบกับการกรอกหูผ่านทีวีพูลของ ศอฉ. กว่า 2 เดือน แม้ไม่สามารถทำให้ประชาชนรับรู้ความจริงทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ได้รู้ข้อ มูลและความจริงอีกด้านหนึ่งที่ยังไม่ถูกเปิดเผยออกมาก่อนหน้านี้ อย่างกรณีไอ้โม่งชุดดำ เรื่องสไนเปอร์ การสังหารโหด 6 ศพในวัดปทุมฯ ฯลฯ

โดยเฉพาะ “ไอ้โม่งชุดดำ” ที่กลายเป็นตัวละครสำคัญของนายอภิสิทธิ์และ ศอฉ. ที่นำมาใช้ฟอกตัวจากเหตุการณ์ 10 เมษายน ซึ่งมีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก โดยนายอภิสิทธิ์และ ศอฉ. นำมาแถลงตอกย้ำทุกครั้ง เพื่อกล่าวหาและใส่ร้ายป้ายสีว่าเป็น “ผู้ก่อการร้าย” ที่แฝงตัวอยู่กับคนเสื้อแดง แต่ไม่เคยจับตัวได้แม้ แต่คนเดียว ซึ่งโดยนัยก็คือการกล่าวหาและใส่ร้ายว่าคนเสื้อแดงเป็นผู้ก่อการร้าย หรือเป็นเครือข่ายกลุ่มก่อการร้าย เหมือน การกล่าวหากรณี “เครือข่ายขบวนการล้มเจ้า”

“ไอ้โม่งชุดดำ” จึงไม่รู้ว่าเป็นพระเอกหรือผู้ร้าย แต่ที่ได้ผลประโยชน์ไปเต็มๆก็คือฝ่ายรัฐบาล เพราะรัฐบาลใช้กล่าวหา เป็นพวกเดียวกับคนเสื้อแดง เพื่อสร้างความชอบธรรมในการใช้กำลังทหารล้อมปราบคนเสื้อแดง

หรือแม้การอ้างว่า “ไอ้โม่งชุดดำ” เป็นมือที่ 3 ซึ่งไม่รู้ว่าเป็นฝ่ายใด แต่รัฐบาลก็ยัดเยียดให้เป็นคนเสื้อแดงไปโดยปริยาย แม้บางครั้ง “ไอ้โม่ง” แต่งชุดลายพรางเหมือนทหารก็จะถูกระบุว่าเป็นผู้ก่อการร้ายที่แต่งเลียนแบบทหาร ทั้งที่อาจเป็นคนของรัฐบาลก็ได้ ซึ่งสะ-ท้อนให้เห็นชัดเจนถึงความไม่ยุติธรรมที่ยิ่งกว่า 2 มาตรฐาน

วาทกรรมนายกฯ 100 ศพ

เช่นเดียวกับวาทกรรมของนายอภิสิทธิ์ที่ประกาศจะเดินหน้าตามแผนความปรองดองจึงยังถูกมองว่าเป็นแค่ลมปาก เพื่อพยายามสร้างความชอบธรรมให้กับตัวเองอยู่ในอำนาจต่อไปมากกว่า เพราะในทางปฏิบัตินายอภิสิทธิ์ก็ยังใช้อำนาจจาก พ.ร.ก.ฉุกเฉินให้ ศอฉ. ออกมากล่าวหา ไล่ล่า กวาด ล้างคนเสื้อแดงและฝ่ายตรงข้ามอย่างต่อเนื่อง

แผนปรองดองของนายอภิสิทธิ์จึงเหมือนน้ำมันกับไฟมากกว่า ตราบใดที่ยังใช้ พ.ร.ก. ฉุกเฉินเป็นเครื่องมือทางการเมืองเพื่อฉวยโอกาสไล่ล่า กวาด ล้างฝ่ายตรงข้าม ไม่ต่างกับเพลง “โรดแม็พความปรองดอง” หรือ เพลง “รักกันไว้เถิด” ที่นำไปเปิดขณะที่รถถังและกำลังทหาร นับหมื่นนายกำลังเข้าสลายการชุมนุมกลุ่มคนเสื้อแดงจนตายและบาดเจ็บมากมาย

นายอภิสิทธิ์ที่วันนี้ได้ฉายา “นายกฯ 100 ศพ” (หรืออาจจะเถียงว่าไม่ถึง 100 แค่ 89 ศพ เท่านั้น) ในความรู้สึกของคนเสื้อแดงและประชาคมโลกจึงหมดความชอบธรรมล้านเปอร์เซ็นต์ เหมือนที่นายอภิสิทธิ์ให้สัมภาษณ์เมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2551 ในรายการ “ข่าวยามเช้า” ทางวิทยุ FM 101 ถึงเหตุการณ์ วันที่ 7 ตุลาคม 2551 ซึ่งมีการสลายการชุมนุมกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยที่ปิดล้อมรัฐสภาไม่ให้นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ แถลงนโยบาย และพรรคประชาธิปัตย์ไม่ยอมเข้าประชุม ทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย และบาดเจ็บ 443 รายว่าไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีรัฐที่ได้ทำร้ายประชาชนจนถึงขั้นเสียชีวิต บาดเจ็บสาหัส แล้วยังพยายามยัดเยียดความผิดกลับไปให้ประชาชนอีก ซึ่งการเมืองในวิถีทางประชาธิปไตยไม่มีที่ไหนในโลกที่ประชาชนถูกทำร้ายจากภาครัฐโดยรัฐบาลที่มาจากประชาชนไม่แสดงความรับผิดชอบ

“สังคมไทยต้องอยู่กับความถูกต้อง แล้วผมจะเตือนคุณสมชายในฐานะนายกรัฐมนตรีว่า ถ้าไม่มีการแสดงความรับผิดชอบแบบอารยประเทศแล้ว วัฒนธรรมทาง การเมืองในประเทศไทยจะได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงครับ จากนี้ไปจะมีแต่ความขัดแย้งรุนแรงขึ้นไปอีก ถึงท่านอยู่ ท่านก็ปกครองไม่ได้ บริหารไม่ได้แล้ว อยู่ไปเพื่ออะไร เพราะฉะนั้นกลับตัวกลับใจเสียเถอะครับ”

กฎหมา(ย) นิติธรรมอำมหิต

คำพูดของนายอภิสิทธิ์ที่เคยเรียกร้องให้นายสมชายแสดงความรับผิดชอบทางการเมืองจากการสลายกลุ่มพันธมิตรฯในวันที่ 7 ตุลาคม 2551 จนทำให้มีผู้เสียชีวิต 2 ราย และบาดเจ็บกว่า 400 ราย หรือการเรียกร้องให้นายสมัคร สุนทรเวช ยุบสภา เพื่อแสดงความรับผิดชอบทางการเมืองครั้งที่กลุ่มพันธมิตรฯชุมนุมขับไล่และยึดทำเนียบรัฐบาล (อ่านได้ที่ปกหลังฉบับนี้)

วันนี้ย้อนกลับมาที่ตัวนาย อภิสิทธิ์เช่นกันว่า ทำไมนายอภิสิทธิ์จึงดื้อดึงและดื้อด้านไม่แสดงความรับผิดชอบทางการเมืองกับการทำให้มีผู้เสียชีวิตเกือบ 100 ราย และบาดเจ็บเกือบ 2,000 ราย ทั้งยังกล่าวหา ใส่ร้ายป้ายสีประชาชนและฝ่ายตรงข้ามว่าเป็นผู้ก่อการร้าย เผาบ้านเผาเมืองอีก

โดยเฉพาะการใช้อำนาจจาก พ.ร.ก.ฉุกเฉินที่นายอภิสิทธิ์เคยประกาศต่อต้านว่าเป็นกฎหมายเผด็จการ แต่วันนี้นายอภิสิทธิ์กลับนำมาใช้เหมือนเป็น ดาบอาญาสิทธิ์ที่คิดจะกล่าวหา ไล่ล่า กวาดล้าง หรือสั่งฆ่าใครก็ได้ พลอยให้แม้แต่ศาลยุติธรรม เองที่จะต้องพิพากษาคดีความด้วยหลักฐานและข้อเท็จจริง ก็ยังถูกมองว่าไร้ความยุติธรรม เพราะต้องตัดสินไปตามหลักฐานและข้อเท็จจริงที่สร้างขึ้นโดยฝ่ายรัฐบาลแต่ฝ่ายเดียว

สังคมไทยทุกวันนี้จึงวิปริต และหายนะ เพราะการโกหกตอแหลของคนในสังคมนั่นเอง รวมถึงการเชิดชูยกย่องและ ยอมรับว่าใครโกหกตอแหลเก่งคือผู้นำศรีธนญชัยที่เก่งกล้า ไม่ว่าจะเป็นนักการเมือง นักธุรกิจ ข้าราชการ สื่อ หรือองค์กรภาค ประชาชน ก็ยังเต็มไปด้วยความ อคติและเกลียดชัง แม้แต่ผู้นำบ้านเมืองที่ต้องยึดมั่นในหลักนิติรัฐ นิติธรรม เพื่อเป็นหลักประกันความยุติธรรมให้กับประชาชนทุกคนอย่างเสมอภาคยังถูกประณามว่า 2 มาตรฐาน

กฎหมายประเทศไทยวันนี้จึงเหมือนไม่มี “ย.ยักษ์” “นิติรัฐและนิติธรรม” กลายเป็น “นิติรัฐยัดข้อหา” หรือ “นิติ ธรรมอำมหิต”!

ผู้ก่อการร้ายตัวจริงจึงอาจ ไม่ใช่ “ไอ้โม่งชุดดำ”...แต่มันคือคนใส่สูท แต่งเครื่องแบบเต็มยศ ให้พรรคร่วมงูเห่าปลาไหลที่กลัวอดอยากปากแห้งยกมือให้ครองเมืองกันต่อไป...

อนิจจาประชาชนไทย!

ที่มา : นิตยสารโลกวันนี้วันสุข ปีที่ 5 ฉบับที่ 262 วันที่ 5-11 มิถุนายน พ.ศ. 2553 หน้า 8 คอลัมน์ เรื่องจากปก โดย ทีมข่าวรายวัน
************************************************

ชาญชัย "แพะบูชายัญ"

เมื่อเกมการเมืองย้อนยุคสู่สังคมโบราณ

การใช้กำลังและจำนวนมือในสภา ผู้แทนราษฎร กลายเป็นเสียงแห่งสวรรค์

เทพเจ้าแห่งชัยชนะจึงยืนอยู่ข้างฝ่ายที่มีอำนาจต่อรองสูงกว่า และมีเขี้ยวเล็บทางการเมืองคมคายกว่า

นักการเมืองที่ครอบครองจำนวนทุน-จำนวนมือและกำลังน้อยกว่า ต้องเป็นผู้ที่ต้องสังเวยความพ่ายแพ้

เกมแย่งชิงภาษีประชาชนในตารางงบประมาณรายจ่าย และมารยาททางการเมืองถูกนำมาแบ่งสัดส่วน ให้น้ำหนักในการตัดสินวันพิพากษาญัตติอภิปรายไม่ไว้วางใจ

ผนวกกับความซับซ้อน-ซ่อนปมของ ร่มเงานักการเมืองใหญ่ อย่าง พินิจ จารุสมบัติ-ปรีชา เลาหพงศ์ชนะ และไพโรจน์ สุวรรณฉวี ยิ่งทำให้กลเกมของ ส.ส.ในสังกัด "เพื่อแผ่นดิน" ยิ่งเพิ่มดีกรีความเสี่ยงในการร่วมรัฐบาล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องลงสนามขับเคี่ยวกับคู่ขัดแย้งอย่าง "เนวิน ชิดชอบ" ร่มไม้ใหญ่แห่งพรรคภูมิใจไทย

ทั้งปมพื้นที่เลือกตั้ง-โยกย้ายนักปกครอง-เม็ดเงินในพื้นที่หาเสียง และการถอนทุน ถูกหยิบยกขึ้นมากองต่อรองด้วยการ "แลกโหวต" ระหว่างพรรคเพื่อแผ่นดินกับพรรคภูมิใจไทย

เมื่อช้างสารชนกัน "ลูกน้อง" ก็แหลกลาญ

เมื่อเกมพลิก ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง ในนามหัวหน้าพรรค-เพื่อแผ่นดิน ผู้ครอบครองมือของ "พินิจ" ในพรรค 5 มือ จากจำนวนมือตามกฎหมาย 32 มือจึงต้องปฏิบัติการพลีชีพเพื่อสังเวยการต่อรองที่ เพลี่ยงพล้ำ

เก้าอี้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรมในความครอบครองของ "ชาญชัย" จึงอาจล้มครืน

แม้ว่าความพยายาม-ตั้งใจปฏิบัติตามวัฒนธรรมพรรคของ "ชาญชัย" จะเห็นรูป-เห็นร่าง มีร่องรอย ตลอดการร่วมรัฐบาลนานกว่า 1 ปี

แทบทุกครั้งที่มี "โอกาส-สบช่อง" ทั้งในวงประชุมคณะรัฐมนตรี-วงแกนนำพรรคร่วม-วงถกตารางงบประมาณ "ชาญชัย" ไม่เคยพลาด ออกปาก-เสนอวาระสร้างประโยชน์ให้พรรคและพวก

อย่างน้อยในวาระครบรอบ 59 ปีของ ตัวเอง "ชาญชัย" ก็ตั้งใจเปิดประเด็นเสนอ "วรรคทอง" เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ

ท่ามกลางวาระที่มีการอภิปราย พ.ร.บ.งบประมาณรายจ่ายประจำปี 2554

"ชาญชัย" ตั้งใจพูดบนเวทีวันคล้าย วันเกิดตัวเอง ด้วยเสียงดังว่า "ทุกกระทรวงได้รับการจัดสรรงบฯเพิ่ม 15% เหมือนกันหมด แต่ไม่ได้คำนึงถึงการแข่งขันของประเทศในตลาดโลก กระทรวงอุตสาหกรรมของประเทศเวียดนามมีงบฯถึง 3 หมื่นล้านบาทต่อปี ของสิงคโปร์มีงบฯกว่า 2 หมื่นล้านบาทต่อปี แต่กระทรวงอุตสาหกรรมของไทยได้งบฯ 6.4 พันล้านบาทในปี 2554 จึงไม่สามารถไปแข่งขันอะไรกับใครได้"

"วันนี้มีอย่างเดียว คือ ไม่พอใจในการจัดงบประมาณ จะทำอะไรไม่เคยชวนพรรคร่วมไปคุยเลยว่าจะกำหนดยุทธศาสตร์ในการบริหารการเงินเพื่อการแข่งขันในตลาดโลกอย่างไร คิดเอง เออเอง" ชาญชัยส่งสัญญาณถึงกระทรวงการคลัง

เมื่อผ่านวาระงบประมาณไปไม่ถึง 7 วัน "ชาญชัย" ลงมือใหม่อีกครั้งในวาระอภิปรายไม่ไว้วางใจ

ระหว่างที่ฝ่ายค้านอภิปราย นายกรัฐมนตรี 2 รัฐมนตรีพรรคประชาธิปัตย์ 2 รัฐมนตรีจากพรรคภูมิใจไทย ยังไม่ทันจบความ "ชาญชัย" ก็ส่งสัญญาณว่า

"หากรัฐมนตรีที่ถูกพาดพิงไม่สามารถชี้แจงข้อกล่าวหาได้ชัดเจน และทำให้ประชาชนเกิดข้อครหา ทาง ส.ส.ของพรรคก็จะไม่โหวตให้ เพราะทางพรรคเพื่อแผ่นดินมีจุดยืนในเรื่องของความบริสุทธิ์ ยุติธรรม ถูกต้อง"

จากนั้นไม่กี่ชั่วโมง แกนนำพรรคภูมิใจไทยก็เช็กเสียงได้ว่าจะมีคนของ "เพื่อแผ่นดิน" โหวตไม่ไว้วางใจประมาณ 10 เสียง กลุ่มหนึ่งมาจากสาย "พินิจ" กลุ่มหนึ่งมาจากสาย "ไพโรจน์"

และการคาดการณ์ก็ไม่เหนือความ คาดหมาย เมื่อ "โสภณ ซารัมย์" รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ถูกโหวตจากพรรคร่วมรัฐบาล "ไม่ไว้วางใจ" 10 เสียง นายชวรัตน์ ได้เสียงไว้วางใจ 236 เสียง ไม่ไว้วางใจ 194 เสียง และนายโสภณ ไว้วางใจ 234 เสียง ไม่ไว้วางใจ 196 เสียง

2 รัฐมนตรี จาก "พรรคภูมิใจไทย" ได้รับคะแนนเสียงไว้วางใจน้อยที่สุด

และมีเสียงอันดังส่งสัญญาณมาจาก "ชาญชัย" ก่อนโหวตไม่ถึงชั่วโมงด้วยว่า "ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ควรปรับไปเป็นโควตาของพรรคประชาธิปัตย์"

สิ้นเสียงการขานคะแนน จากประธานสภาผู้แทนราษฎร "ชัย ชิดชอบ" คนการเมืองในเครือข่าย "ชิดชอบ" รวมตัวกันทันทีที่อาคารศิริภิญโญ ที่ทำการ "ผู้มีบารมี" ของพรรคภูมิใจไทย จากนั้นปรากฏข้อเสนอใต้ดิน-บนดิน เป็นมติพรรคให้ "ผู้จัดการรัฐบาล" เลือกข้าง ระหว่างพรรคภูมิใจไทยกับพรรคเพื่อแผ่นดิน

ข่าวการปรับคณะรัฐมนตรี-ขับพรรคเพื่อแผ่นดินออกจากการร่วมรัฐบาลกระหึ่มกัมปนาทถึงหู "พินิจ-ปรีชา-ไพโรจน์"

กระดานหกการเมือง พลิกส่ง "ชาญชัย" ร่วงหล่นบนกลเกมและความเลือดเย็นของนักการเมืองร่มเงาใหญ่ในพรรค

"ชายชัย" ในวัย 59 (เกิด 27 พฤษภาคม 2495) ผ่านตำแหน่งทางการเมืองมาแล้วไม่น้อยกว่า 10 ตำแหน่ง แต่ ไม่เคยได้ครอบครองตำแหน่งรัฐมนตรี

หากไม่มีร่มเงาของ "พินิจ" ชื่อชาญชัย ชัยรุ่งเรือง อาจไม่ปรากฏเป็น "คณะรัฐมนตรี"

โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี เป็นสัจวาจา

แต่เพื่อรักษาที่ยืนในพรรคร่วมรัฐบาล จึงต้องใช้ตำแหน่ง "ชาญชัย" แลกเปลี่ยน

บุรุษที่ชอบร้องเพลง ที่มีนัยทางการเมือง จำใจร้องเพลง "ลา" เมื่อวาระสุดท้ายมาถึง

แพะที่ใช้บูชายัญการอภิปรายไม่ไว้วางใจ วาระวิสามัญ 2553 กลายเป็น "ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง"
คอลัมน์ มนุษย์การเมือง
โดย อิศรินทร์ หนูเมือง isuans@yahoo.com
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

สวน”ไก่อู”แก้ตัวเรื่องทหารแต่งชุดพลเรือนถือเอ็ม16แค่ไปส่งข้าว ระบุไม่มีใครนั่งกินในแนวหน้า

คุณเชื่อหรือไม่ว่านี่คือเด็กส่งอาหาร????
เพื่อไทยเปิดคลิปจับเท็จ จี้ ศอฉ.อ้างทหารแต่งกายพรางตัวเป็นพลเรือนถือเอ็ม 16 วิ่งกลับมาจากการส่งข้าวโดยมีการยิงคุ้มกันชี้คงไม่มีใครไปกินข้าวในแนวหน้า จี้ยอมรับความจริงชายนอกเครื่องแบบอาจจะเป็นบุคคลนิรนาม

น.อ.อนุดิษฐ์ นาครทรรพ สส. กทม. ในฐานะเลขาธิการศูนย์ติดตามช่วยเหลือดูแลความปลอดภัยประชาชน (ศชปป.) แถลงพร้อมเปิดคลิปชี้แจงตอบโต้ ศอฉ.ว่า หลังจากพรรคเพื่อไทยเรียกร้องให้ ศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน(ศอฉ.) ดำเนินการตรวจสอบชายแต่งชุดพลเรือนถือปืน M 16 วิ่งเข้ามาในกลุ่มทหารในวันที่ 19 พฤษภาคม ที่บริเวณปากซอยงามดูพลี ถนนพระราม 4 โดยไม่มีการจับกุมนั้น ตกลงแล้วเป็นกลุ่มคนนิรนาม หรือไอ้โม่ง หรือทหาร และทาง ศอฉ.ได้ออกมาแถลงเกี่ยวกับกรณีนี้ว่า บุคคลดังกล่าวเป็นทหารจริง แต่เป็นทหารชุดส่งข้าวกล่องในพื้นทีส่วนปืน M 16 เป็นของทหารที่ถูกยิงและเก็บมาได้ ส่วนคลิปที่ทหารระดมยิงนั้น เป็นการยิงคุ้มครองการถอนกำลังและกล่าวย้ำว่า ทหารมีความจำเป็นต้องใส่ชุดพลเรือน เพราะต้องนำอาหารไปส่งยังจุดต่าง ๆ หน้าแนวทหารที่วางกำลังถือว่าอันตรายจึงต้องทำตัวให้กลมกลืนกับบุคคลทั่วไป”

น.อ.อนุดิษฐ์กล่าวว่า ในวันนี้ทางพรรคเพื่อไทยได้แสดงคลิปวีดีโออีก 1 คลิป ที่แสดงว่าพลเรือนคนนี้ คือทหารส่งข้าวกล่องจริงหรือไม่ โดยเป็นคลิปที่มีการนำออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 9 ทั้งนี้พรรคเพื่อไทย เชื่อว่า คำกล่าวอ้างของ ศอฉ.ไม่เป็นเรื่องจริง และปืนที่ทหารนอกเครื่องแบบถือนั้นก็พิสูจน์ไม่ได้ว่า เป็นปืนของตัวเองหรือของทหารที่ถูกยิง เพราะประเด็นนี้เป็นเรื่องที่ไม่น่าจะมีสาระในการหาความจริงแต่อย่างใด และก็เป็นเพียงการแก้ตัวเท่านั้น

น.อ.อนุดิษฐ์ กล่าวต่อว่า การที่ ศอฉ.บอกว่าจำเป็นที่จะต้องแต่งกายนอกเครื่องแบบนั้น ตนคิดว่าการแต่งกายพลเรือนไปส่งข้าวนั้น น่าจะอันตรายมากกว่า เพราะอาจจะทำให้ทหารในแนวเขตด้านในเข้าใจผิดได้ และเป็นการพูดแก้ตัวเท่านั้นเพราะยุทธวิธีทางการทหารนั้น คงไม่มีทหารคนไหนไปนั่งกินข้าวในแนวหน้าในเวลาปฏิบัติการตามที่ ศอฉ.กล่าวอ้าง พรรคเพื่อไทย จึงขอเรียกร้องให้ ศอฉ.ยอมรับความจริงในการปฏิบัติการวันที่ 19 พฤษภาคม ที่มีการใช้ชุดนอกเครื่องแบบในการขอคืนพื้นที่ซึ่งอาจเป็นบุคคลนิรนาม ตามที่รัฐบาลพยายามกล่าวอ้าง

ด้านนายจิรายุ ห่วงทรัพย์ รองโฆษกพรรคเพื่อไทย กล่าวเสริมว่า ขอเรียกร้องให้รัฐบาลเปิดเผยรายชื่อบุคคลที่ถูกจับกุมตัว เพื่อให้ญาติสามารถติดตามได้ เพราะประเทศไทยมีระบอบการปกครองด้วยประชาธิปไตย ไม่ใช่เผด็จการ อย่างที่รัฐบาลกำลังทำอยู่ และขอให้หยุดปลุกระดมให้ประชาชนแตกแยกกัน โดยใช้สื่อที่มีอยู่ในมือ ไม่ว่าจะเป็นวิทยุหรือโทรทัศน์
จากมติชนออนไลน์
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เปิดรายชื่อผู้ต้องหาถูกคุมตัว 29 ราย 50 คนถูกขึ้นบัญชีตามไล่ล่า 37รายเจอข้อหาหนักคดี"ก่อการร้าย"

รายชื่อผู้ต้องหาตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินซึ่งถูกจับกุมและมอบตัวแล้ว 29 ราย อยู่ระหว่างติดตามจับกุม 50 ราย รวมถึงรายชื่อผู้ต้องหาในคดีก่อการร้าย และกรมสอบสวนพิเศษออกหมายจับ 37 คน (หลายคนโดน 2 ข้อหา)

คุมตัวที่ บก.ตชด.ภาค 1 คลองห้า จ.ปทุมธานี

1.นางศิริวรรณ นิมิตศิลป์

2.นางวิกานดา ปักกาลัง(ปล่อยตัว)

3.น.ส.รัศมี มาลาม

4.นายธาดา บุญสุขศรี

5.นายชากิรีน บุญมาเลิศ

6.นายวายุภักดิ์ โนรี (ปล่อยตัว)

7.นายภาสกร หรือสมนึก ศิริรักษ์ (ปล่อยตัว)

8.พ.ต.ท.ศุภชัย ผุยแก้วคำ (ปล่อยตัว)

9.น.ส.ดวงมณี บุณรัตน์ (ปล่อยตัว)

10.นายไพโรจน์ แสงศรี

11.นายพิเชษฐ์ สุขจินดาทอง


คุมตัวที่ค่ายนเรศวร อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี


1.นายเมธี อมรวุฒิกุล

2.นายเขน แขนสันเทียะ

3.นายชยุต ใหลเจริญ

4.นายเรืองอำนาจ พุทธิวงศ์

5.นายมีชัย สินนาค (ปล่อยตัว)

6.นายอำนาจ อินทโชติ

7.นายยศวริศ ชูกล่อม หรือเจ๋ง ดอกจิก

8.นพ.เหวง โตจิราการ

9.นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ

10.นายนิสิต สินธุไพร
11.นายวีระ มุสิกพงศ์

12.นายก่อแก้ว พิกุลทอง

13.นายขวัญชัย สาราคำ หรือไพรพนา

14.นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท


คุมตัวที่ค่ายอดิศร ศูนย์การทหารม้า จ.สระบุรี


1.นายจรัญ หรือยักษ์ ลอยพูล

2.นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข

3.นายสุธาชัย ยิ้มประเสริฐ (ปล่อยตัว)

4.พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล (เสียชีวิต)


ติดตามจับกุมตัว


1.นายพายัพ ปั้นเกตุ

2.นายสุภรณ์ อัตถาวงศ์

3.นายอริสมันต์ พงศ์เรืองรอง

4.นายธนกฤต ชะเอมน้อย หรือนายวันชนะ เกิดดี

5.พ.ต.ต.เสงี่ยม สำราญรัตน์

6.นางดารุณี กฤตบุญญาลัย

7.นายจรัล ดิษฐาอภิชัย

8.นายชินวัฒน์ หาบุญพาด

9.นายอดิศร เพียงเกษ

10.นายวรพล พรหมิกบุตร
11.พ.ต.ท.ไวพจน์ อาภรณ์รัตน์

12.นายสำเริง ประจำเรือ

13.นายวิสา คัญทัพ

14.นางไพจิตร อักษรณรงค์

15.นายอารี ไกรนรา

16.นายอร่าม แสงอรุณ

17.นายมงคล สารพัน

18.นายธนเดช เอกอภิวัชร์

19.นายราตรี หรือชาตรี ชื่นชม

20.นายพันธุ์ศักดิ์ ชาบุ
21.นายธนกฤต นาคบรรจง

22.นายนิพนธ์ แสงสีนิล

23.น.อ.พิรัตน์ วัฒนพานิช

24.นายชุติพนธ์ ทองคำ

25.นางกัญญาภัค มณีจักร

26.นายเพชรวรรต วัฒนพงศ์ศิริกุล

27.นายภูมิใจ ไชยยา

28.นายนิยม เหลืองเจริญ

29.นายอภิชาต อินสอน

30.น.ส.มาระตี วงศ์ไทย
31.นายวินัย แสงสีนิล

32.น.ส.กัลยารัตน์ กาวีระ

33.นายประทีป ใจหาญ

34.นายสมเกียรติ สาระเนียม

35.นายธนานันท์ ศรีสุดดี

36.นายกิตติ์ดนัย พริ้งกุลเศรษฐ์

37.นายพีระ พริ้งกลาง

38.นายสมชาย ไพบูลย์

39.นายนาวิน บุญเสรฐ

40.นางประทีป อึ้งทรงธรรม
41.ชายไทยไม่ทราบชื่อ

42.ชายไทยไม่ทราบชื่อ

43.นายอัครพล ขันธกาญจน์

44.ว่าที่ ร.ต.สุรภัศ จันทิมา

45.นายอรรณพ แซ่ตัน

46.นายจักรชลัช คงสุวรรณ์

47.นายสมบัติ มากทอง

48.นายศักดา แก้วผูกนาค

49.นายยงยุทธ ท้วมมี

50.นายเยี่ยมยอด ศรีมันตะ


ผู้ต้องหาคดีก่อการร้าย


1.นายอริสมันต์ พงศ์เรืองรอง

2.นายพายัพ ปั้นเกตุ

3.นายสุภรณ์ อัตถาวงศ์

4.นายศิริวรรณ นิมิตศิลป์

5.นายยศวริศ ชูกล่อม

6.นายวีระ มุสิกพงศ์

7.นพ.เหวง โตจิราการ

8.นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ

9.นายขวัญชัย สาราคำ

10.นายจตุพร พรหมพันธุ์
11.นายนิสิต สินธุไพร

12.นายพิเชษฐ์ สุขจินดาทอง

13.พ.ต.ท.ไวพจน์ อาภรณ์รัตน์

14.พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล

15.นายอดิศร เพียงเกษ

16.นายชินวัตน์ หาบุญพาด

17.นายวิภูแถลง พัฒนภูมิไท

18.นายก่อแก้ว พิกุลทอง

19.พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร

20.นายสุรชัย เทวรัตน์
21.นายรชต วงค์ยอด

22.นายสุขเสก พลตือ

23.นายวิเชียร ขาวขำ

24.นายอารี ไกรนรา

25.นายชยุต ใหลเจริญ

26.นายการุณ โหสกุล

27.นายอำนาจ อินทโชติ

28.นายจรัญ ลอยพูล

29.นายมงคล สาระพัน

30.นายยงยุทธ ท้วมมี
31.นายสมบัติ มากทอง

32.นายอร่าม แสงอรุณ

33.ร.ต.สุรภัศ จันทิมา

34.นายจักชลัช คงสุวรรณ

35.นายอัครพล ขันทกาญจน์

36.นายศักดา แก้วผูกนาค

37.นายอรรณพ แซ่ตัน

ที่มา.มติชนออนไลน์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ยันกองทัพแก้วิกฤติตามหน้าที่ เตรียมรุกส่งชุดทหาร "กอ.รมน."ลงชุมชนแจงข้อมูลกับชาวบ้าน

"อนุพงษ์" เรียกประชุมกองทัพ แจกเหตุต้องเข้าไปแก้วิกฤติร่วม ศอฉ.ตามหน้าที่ ส่วนการสูญเสียเมื่อวันที่ 10 เม.ย.ประเมินผิด ไม่คิดถูกโจมตีด้วยอาวุธหนัก ผบ.พล.1 รอ.ยันต่อ ผบ.กองพัน ทั่วประเทศ “ 6 ศพวัดปทุมฯ” ทหารไม่ได้ทำ เผยเตรียมส่งชุดทหาร กอ.รมน.ลงพื้นที่แจงข้อมูล

เมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ผู้บัญชาการทหารบก ได้ใช้เวลาตลอดทั้งวันในการประชุมและ พูดคุยกับผู้ใต้บังคับบัญชาเกี่ยวกับสถานการณ์ที่กองทัพบกได้เข้าไปมีส่วนร่วมกับศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน หรือ ศอฉ. เพื่อแก้ไขสถานการณ์วิกฤติที่เกิดขึ้นจากชุมนุมของกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ หรือ นปช. โดยในช่วงเช้า ได้มีการประชุมผู้บังคับหน่วยขึ้นตรงกองทัพบก จากนั้นในช่วงบ่ายได้มีการประชุมนายทหารระดับผู้บังคับกองพัน ผู้บังคับการกรม ผู้บัญชาการกองพล ฝ่ายอำนวยการ จำนวนกว่า 600 นาย ที่หอประชุมกิตติขจร โดยมี 5 เสือทบ.เข้าร่วม ประกอบด้วยพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา รองผบ.ทบ. พล.อ.ธีระวัฒน์ บุญยะประดับ ผช.ผบ.ทบ. พล.อ.วิชญ์ เทพหัสดิน ณ อยุธยา ผช.ผบ.ทบ. พล.อ.พิรุณ แผ้วพลสง เสธ.ทบ. โดยใช้เวลากว่า 2 ชม. นอกจากนั้น ในช่วงเย็น ได้มีการประชุม ศอฉ. ที่มีนายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี เป็นประธานด้วย

พ.อ.หญิงศิริจันทร์ งาทอง รองโฆษกกองทัพบก กล่าวว่า ในการประชุมนายทหารระดับผู้บังคับกองพันขึ้นไป ที่มีขึ้นในช่วงบ่าย ผบ.ทบ.ได้ลำดับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น และอธิบายการจัดกำลังทหารในการเข้าไปปฏิบัติหน้าที่แต่ละจุด รวมถึงการปฏิบัติการต่างๆ พร้อมทั้งได้เล่าข้อเท็จจริงที่มีบางฝ่ายนำไปบิดเบือน ให้เข้าใจว่าการทำงานของทหารในความเป็นจริงมีความจำเป็นเช่นใด โดยข้อมูลเหล่านี้ในส่วนของกองทัพบกจะประมวลให้กับเจ้าหน้าที่หรือวิทยากร ที่จะลงไปทำความเข้าใจกับชาวบ้านได้รับทราบ ซึ่งวิทยากรเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของ กอ.รมน.ที่เคยลงไปในพบปะประชาชน โนโครงการกู้วิกฤตเศรษฐกิจตามแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง ไม่ใช่กำลังพลในพื้นที่ ดังนั้น ข้อมูลเหล่านี้จะมาจากส่วนกลางจากเจ้าหน้าที่ที่เข้าใจสภาพปัญหา และข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น เมื่อไปพบกับชาวบ้านก็ต้องตอบคำถาม และให้ข้อมูลที่ถูกต้องกลับไปว่าความจำเป็นที่เราเข้าไปปฏิบัติหน้าที่แก้ไขปัญหาของประเทศคืออะไร

พ.อ.หญิงศิริจันทร์ กล่าวด้วยว่า ที่ผ่านมามีความพยายามบิดเบือนว่าทหารต้องการทำร้ายประชาชน นอกจากนั้น ยังได้อธิบายข้อมูลเกี่ยวกับโครงการจัดหายุทโธปกรณ์ของกองทัพหลังจากที่มีการนำประเด็นดังกล่าวไปอภิปรายในสภาฯ เช่น โครงการจัดหาอุปกรณ์ตรวจการณ์ทางอากาศในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ (เรือเหาะ) โครงการจีที 200 และโครงการจัดหารถหุ้มเกราะล้อยางจากยูเครน ซึ่งโครงการเหล่านี้ท่านได้เล่าถึงความจำเป็นในการจัดหา และการดำเนินการต่างๆ ที่กองทัพบกได้ทำมา ซึ่งข้อกล่าวหาเรื่องงบประมาณต่างๆ เรามีหน่วยงานที่ตรวจสอบในการจัดหาอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น การจัดหายุทโธปกรณ์ของกองทัพยังมีความโปร่งใส

มีรายงานว่า ในที่ประชุม พล.อ.อนุพงษ์ ได้เล่าให้ฟังถึงการวางแผนยุทธการ ในการเข้าไปจัดวางกำลัง และการปฏิบัติการทางทหาร โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 10 เม.ย.ที่ผ่านมาบริเวณสี่แยกคอกวัว และหน้าโรงเรียนสตรีวิทยา ซึ่งในครั้งนั้นถือว่า มีกำลังพลที่สูญเสีย และได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก วันนั้นเราไม่ได้เตรียมชุดระวังป้องกัน เพราะไม่ได้ประเมินว่าฝ่ายนั้นจะใช้อาวุธหนัก คำสั่งคือเราไม่ให้ใช้อาวุธ ทำให้เราถูกกระทำฝ่ายเดียว นอกจากนั้น ในการปฏิบัติการทางทหารในวันที่ 19 พ.ค.ที่ผ่านมา ก็ถือเป็นหน้าที่ และการดำเนินการต่างๆ ได้ยึดหลักตามกฎหมายทุกประการ

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ที่วัดปทุมวนาราม ได้มีการสอบถามหน่วยที่ปฏิบัติแล้วทั้ง หน่วยบัญชาการสงครามพิเศษ และกองพลที่ 1 รักษาพระองค์ ซึ่งทั้งสองหน่วยยืนยันว่าไม่ได้มีการยิงเข้าไป โดยเวลาที่มีผู้เสียชีวิตนั้น ไม่มีกำลังพลของเราอยู่บริเวณนั้น ซึ่งขอให้ พล.อ.กัมปนาท รุดดิษฐ์ ผบ.พล.1 รอ.ได้ยืนยันด้วย ทำให้ พล.อ.กัมปนาท ได้ยืนยันกับที่ประชุมว่า “ทหารไมได้เป็นคนทำ”
ที่มา.ประชาไท
...................................................

โฆษกภท.ปัดไม่ใช่ศูนย์รวม"งูเห่า"โวได้ส.ส.เพิ่ม"ไชยยศ"หอบพผ. 4คนเข้าร่วม "ชวรัตน์"ปลื้มพรรคอบอุ่นขึ้น

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อเวลา 15.00 น. นายไชยยศ จิรเมธากร รมช.ศึกษาธิการ ส.ส.อุดรธานี พรรคเพื่อแผ่นดิน ได้เดินทางมาที่พรรคภูมิใจไทย เข้าพบนายชวรัตน์ ชาญวีรกูล หัวหน้าพรรคภูมิใจไทย ทั้งนี้นายชวรัตน์กล่าวว่า ได้ชวนนายไชยยศมาร่วมงานนานแล้ว และการมาครั้งนี้เป็นเรื่องดี เพราะทำให้พรรคภูมิใจไทยอบอุ่น และเข้มแข็งขึ้นเหมือนเวลาจะขึ้นชก เวลาชั่งน้ำหนักมันก็มากขึ้นแน่นอน

ต่อมาเมื่อเวลา 16.00 น. นายศุภชัย ใจสมุทร โฆษกพรรคภูมิใจไทย แถลงว่า วันนี้ได้มีส.ส.พรรคเพื่อแผ่นดินคือนายไชยยศ จิรเมธากร รมช.ศึกษาธิการ ส.ส.อุดรธานี นายมานพ ปัทนวงศ์ ส.ส.สัดส่วนภาคใต้ มาร่วมประชุมกับพรรคภูมิใจไทย นอกจากนี้ยังมีอีก 2 คนจะมาร่วมงานกับพรรคด้วย แต่วันนี้ติดงานเลยไม่เดินทางมา คือ นายนิมุคตาร์ วาบา ส.ส.ปัตตานี และนายนรพล ปฏิมนตรี ส.ส.เชียงใหม่ จะมาร่วมกิจกรรมกับพรรคด้วยโดยขณะนี้ที่ยืนยันได้มี 4 คน แต่อาจจะมีมามากกว่านี้ ยังไม่ทราบตัวเลขที่ชัดเจนว่าจะมาอีกเท่าใด เพราะส.ส.ในพรรคเพื่อแผ่นดินมีหลายกลุ่ม และการที่ส.ส.กลุ่มนี้มาร่วมกิจกรรมกับพรรคภูมิใจไทย เป็นการร่วมกิจกรรมในสภา ถือเป็นสัญยาใจ ที่ไม่ต้องมีการเซ็นสัญญา และที่มากกว่านั้นคือการประกาศให้ประชาชนรับทราบในการร่วมงานกัน ต่อจากนี้หากใครเสนอตัวมาร่วมกิจกรรมกับพรรคภูมิใจไทยก็ยินดี

ผู้สื่อข่าวถามว่าหากรับส.ส.เข้ามาร่วมงานเป็นจำนวนมาก จะเกิดการทับซ้อนพื้นที่กับผู้สมัครของพรรคที่วางตัวไว้แล้วหรือไม่ นายศุภชัยตอบว่า กรรมการบริหารพรรค มีการพิจารณา คำนึงถึงคุณสมบัติของตับุคคล และขณะนี้ยังไม่มีพื้นที่ใดทับซ้อน และไม่ใช่ใครมารับหมด ต้องผ่านการพิจารณาจากคณะกรรมการบริหารพรรคก่อน โดยขณะนี้ตัวเลขส.ส.ของพรรคภูมิใจไทย มีมากกว่า 50 คนแล้ว เมื่อถามว่าสาเหตุใดส.ส.พรรคเพื่อแผ่นดินกลุ่มนี้จึงย้ายมาอยู่พรรคภูมิใจไทย นายศุภชัยตอบว่า พรรคเพื่อแผ่นดินมีหลายกลุ่ม โดยกลุ่มส.ส.เหล่านี้เห็นว่าอนาคตอาจอยู่ร่วมกันไม่ได้ จึงต้องหาว่าจะมีพรรคใดที่มีอุดมการณ์ร่วมกันต่อไปได้ เมื่อถามว่าขณะนี้พรรคภูมิใจไทยจะเป็นศูนย์รวมงูเห่าหรือไม่ นายศุภชัยตอบว่า พรรคนี้ไม่มีงูเห่า ไม่ใช่ที่อยู่ของงูเห่า และทั้ง 2 คนที่มาร่วมกิจกรรมกับพรรคก็ไม่ใช่งูเห่า

เมื่อถามว่า การที่ส.ส.พรรคภูมิใจไทยเพิ่มมากขึ้น ทำให้อัตราต่อรองกับรัฐบาลเพิ่มมากขึ้นหรือไม่ โฆษกพรรคภูมิใจไทยตอบว่า ไม่ใช่อัตราต่อรอง พรรคภูมิใจไทยเป็นพรรคร่วม และสนับสนุนรัฐบาล ทำให้รัฐบาลมีเสถียรภาพ เป็นผู้สนับสนุน ไม่ได้หวังผลในการต่อรอง แต่เป็นการหวังผลในการเตรียมการเลือกตั้งครั้งหน้ามากกว่า เมื่อถามว่า ถือว่ารมช.ศึกษาฯถือว่าเป็นโควต้าพรรคภูมิใจไทยหรือไม่ นายศุภชัยตอบว่า คงไม่ใช่ แต่เป็นการร่วมงานกัน เพื่อทำให้การประสานงานมากขึ้น เมื่อถามว่า เมื่อเป็นเช่นนี้อาจพูดได้ว่าพรรคภูมิใจไทยมีรมช.ศึกษาฯ2 คนใช่หรือไม่ นายศุภชัยตอบว่า จะว่าอย่างนั้นก็ได้ เมื่อถามอีกว่า เพราะพรรคภูมิใจไทย สนับสนุนให้เป็นรัฐมนตรี ทำให้นายไชยยศต้องเข้าร่วมกับพรรคภูมิใจไทยหรือไม่ นายศุภชัยตอบว่า ผู้ที่ตัดสินใจว่าใครได้ดำรงตำแหน่ง เป็นอำนาจนายกฯ แต่ยอมรับว่า พรรคประชาธิปัตย์และพรรคภูมิใจไทยได้หารือกันเรื่องนี้ และที่ผ่านมานายไชยยศสามารถทำงานด้วยดีมาตลอด

นายศุภชัย กล่าวด้วยว่า วันนี้มีการประชุมว่าที่ผู้สมัครของพรรค เพื่อให้เตรียมลงพื้นที่หาเสียง เป็นการดำเนินการโดยปกติ อย่างไรก็ตาม แกนนำพรรคได้มีการวิเคราะห์สถานการณ็ทางการเมือง และการชุมนุม การอภิปรายไม่ไว้วางใจ และการปรับครม.ที่ผ่านมา เพื่อให้ว่าที่ผู้สมัคร นำไปใช้หาเสียงในพื้นที่ ซึ่งถือว่าเป็นการติดปัญญาความรู้ให้กับผู้สมัครของพรรค เพื่อชี้แจงกับประชาชนในพื้นที่ โดยขณะนี้พรรคภูมิใจไทยมีการวางตัวผู้สมัครภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประมาณ 200 คนแล้ว ยังไม่รวมภาคกลาง แต่มีการวิเคราะห์ว่า อนาคตการเมืองจะมีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่มีอะไรแน่นอน และยังไม่รู้ว่ารัฐบาลจะอยู่ครบวาระหรือไม่ เพราะต้องดูที่สถานการณืวันข้างหน้า และจากนี้ถึงเดือนเม.ย.2554 ยังไม่รู้ว่ากลุ่มเสื้อแดงจะมาชุมนุมอีกหรือไม่ จึงจะต้องรักษาเสถียรภาพให้มีความเป็นเอกภาพ เพื่อรัฐบาลจะได้ทำงานไปในทิศทางเดียวกัน
ที่มา.มติชนออนไลน์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++