เสวนาภายใต้ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน: จี้ยกเลิก "ภาวะฉุกเฉิน" คืนพื้นที่เสรีภาพ

นักวิชาการเมิน "ปฎิรูปประเทศไทย" ที่ไม่ยอมรับการเลือกตั้ง ภาค ปชช.เตรียมรวบรวมประเด็นละเมิดสิทธิฯ กังขาปราบ "ก่อการร้ายมือเปล่า" นัก กม.ย้ำ "ศาล" ต้องปกป้องสิทธิเสรีภาพประชาชนจากอำนาจรัฐ จวกนิติรัฐกลายเป็น "นิติลวง" นศ.เรียกร้อง "อภิสิทธิ์" ลาออกแสดงความรับผิดชอบ สร้างบรรทัดฐาน

กลุ่มประชาคมธรรมศาสตร์คัดค้านอำนาจนอกระบบ และกลุ่มประชาคมจุฬาเพื่อประชาชน จัดงานเสวนาเรื่อง “ขอพื้นที่พวกเราคืน” : งานเสวนาว่าด้วยพื้นที่ทางสิทธิ เสรีภาพ ความเป็นมนุษย์ ภายใต้นิติรัฐแห่ง พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ที่ห้อง ศ. 201 คณะศิลปศาสตร์ ชั้น 2 มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ ดำเนินรายการโดย ประกีรติ สัตสุต นักศึกษาปริญญาเอก มหาวิทยาลัยวิสคอนซิน-เมดิิสัน

จี้ยกเลิก พ.ร.ก.ฉุกเฉิน คืนพื้นที่เสรีภาพ
เกษม เพ็ญภินันท์ อาจารย์คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ กลุ่มสันติประชาธรรม กล่าวว่า เมื่อดูสิ่งที่รัฐบาลกระทำต่อการชุมนุมของคนเสื้อแดง รัฐบาลไม่เคยพูดว่า "สลายม็อบ" "ล้อมปราบ" "ล้อมฆ่า" แต่พูดในลักษณะ "ขอพื้นที่คืน" "กระชับพื้นที่" "Big Cleaning day" เพื่อตอบโจทย์พื้นที่ทางกายภาพของคนเมือง โดยทำให้เห็นว่าคนที่มาชุมนุมไม่มีตัวตนอยู่ในทางสังคมและทางการเมือง แม้ว่าจะพวกเขาจะชุมนุมจริงอยู่ที่ผ่านฟ้าและแยกราชประสงค์

"มันยุติธรรมแล้วหรือที่คนกรุงเทพฯ ส่วนใหญ่ได้พื้นที่ในเชิงกายภาพคืน แต่ในทางกลับกันเราไม่มีพื้นที่ทางเสรีภาพ" เกษมตั้งคำถามและว่า พ.ร.ก.ฉบับนี้หน้าตาดีกว่ากฎอัยการศึกหรือการประกาศเคอร์ฟิวซึ่งจำกัดพื้นที่ทั้งทางกายภาพและเสรีภาพ เพราะ พ.ร.ก.ฉุกเฉินจำกัดพื้นที่ทางเสรีภาพ แต่ให้คนใช้ชีวิตตามปกติผ่านพื้นที่ทางกายภาพ

นอกจากนี้ เกษมกล่าวถึงพื้นที่สาธารณะ ซึ่งเป็นพื้นที่แสดงออกสิทธิเสรีภาพ สิทธิการเป็นพลเมือง ที่ทุกคนสามารถสร้างวิวาทะทางสังคมต่อกันว่า ช่วงที่ผ่านมามีสองกลุ่มที่ถูกปิดกั้นตลอดเวลา กลุ่มแรก คือกลุ่มตรงข้ามกับรัฐบาล กลุ่มที่สอง คือพื้นที่ส่วนกลาง ที่พยายามเปิดข้อวิวาทะ นำเสนอข้อคิดเห็นที่หลากหลายและแตกต่าง การปิดกั้นพื้นที่เหล่านี้เป็นการผลักให้เป็นการเมืองขั้วตรงข้าม ถ้าไม่เหลืองก็ต้องแดง ทั้งที่มันมีเฉดจากเหลืองถึงแดง หรือแม้แต่ภายในแดงหรือเหลืองเอง ทุกคนสามารถเห็นด้วยและแตกต่างกันในรายละเอียดปลีกย่อย อย่างไรก็ตาม เขามองว่า การจัดการแบบนี้บีบให้คนยิ่งพยายามแสดงออก และพยายามหาทางเลือกใหม่ผ่านพื้นที่ต่างๆ เช่น การเขียนข้อความ-วาดภาพตามกำแพง ในที่ชุมนุม หรือกระทั่งบนตัวสุนัข

สิ่งที่สำคัญคือ การคิดพื้นที่ใหม่เพื่อใช้ปะทะกับวาทกรรมของรัฐอย่างการขอพื้นที่ทางกายภาพ การมีพื้นที่ทางสังคมหรือปริมณฑลที่มีความเป็นสาธารณะนั้นสำคัญเพราะเป็นพื้นที่สร้างวิวาทะทางสังคม ให้คนสามารถมาแลกเปลี่ยนความคิดกันได้ ซึ่งการขอคืนพื้นที่ดังกล่าวนี้จะสำเร็จได้ก็ต่อเมื่อ พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ถูกยกเลิก

ปฎิรูปประเทศไทย?
นอกจากนี้ เกษมวิจารณ์แนวคิดการปฎิรูปประเทศไทยในภาวะประกาศใช้สภาวะฉุกเฉินด้วยว่า ส่วนตัวไม่เห็นด้วยเพราะเป็นการดึงอำนาจอธิปไตยของปวงชนชาวไทยมาสู่เครื่องมือหรือกลไกของรัฐ ที่คนกลุ่มหนึ่งเข้ามาสนับสนุน โดยเพิกเฉยต่อสิทธิทางพลเมืองของรัฐภายใต้ระบอบประชาธิปไตย

"เรากำลังถูกผลักออกจากระบอบประชาธิปไตยภายใต้เงื่อนไขประชาธิปไตย" เกษมกล่าวและว่า แนวคิดปฎิรูปประเทศไทยเป็นการกล่าวโทษกลไกประชาธิปไตยแบบตัวแทน กระบวนการเลือกตั้ง โดยพยายามหารูปแบบใหม่ของสิ่งที่เรียกว่า "ประชาธิปไตยทางตรง" "ภาคประชาชน" ซึ่งเขามองว่า ไม่มีจริง เพราะทุกคนต่างเป็นตัวแทนในกระบวนการประชาธิปไตยทั้งสิ้น เพียงแต่ไม่ยอมรับการเลือกตั้ง

ภาค ปชช.รวมประเด็นละเมิดสิทธิฯ กังขาปราบ "ก่อการร้ายมือเปล่า"
ศราวุธ ประทุมราช นักสิทธิมนุษยชนอิสระ ตั้งคำถามถึงการประกาศภาวะฉุกเฉินร้ายแรงที่ผ่านมา ซึ่งส่งผลจำกัดสิทธิหลายด้าน รวมถึงปิดกั้นการนำเสนอของสื่อมวลชนว่า มีความจำเป็นที่จะต้องทำหรือไม่ โดยเขามองว่า พ.ร.ก.ฉุกเฉิน อาจขัดต่อรัฐธรรมนูญหลายมาตรา โดยเฉพาะมาตรา 29 ที่ระบุว่า การจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลที่รัฐธรรมนูญ รับรองไว้จะกระทำมิได้เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายเฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญนี้กำหนดไว้และเท่าที่จำเป็นเท่านั้นและจะกระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิและเสรีภาพนั้นมิได้

โดยนอกจากการจำกัดสิทธิในการชุมนุมเกิน 5 คนแล้ว ยังมีการจำกัดเสรีภาพในการเดินทาง ห้ามเข้าพื้นที่ชุมนุม มีเคอร์ฟิว รวมถึงจำกัดสิทธิในชีวิตและร่างกาย เรียกบุคคลมาให้ข้อมูลโดยห้ามไม่ให้มีทนาย ทั้งที่ยังไม่เป็นผู้ต้องหา การจับกุมผู้ชุมนุมโดยใช้ผ้าผูกตา มัดข้อมือไพล่หลัง และนอนคว่ำกับพื้นคล้ายกรณีตากใบ

รวมถึงกรณีคนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างในพื้นที่ชุมนุม เมื่อสลายชุมนุมจึงเดินออกมา ก็เจอตำรวจกักตัวไว้และส่งฟ้องศาลในสองวัน ศาลพิพากษาว่ามาชุมนุมขัด พ.ร.ก.ฉุกเฉิน ให้จำคุกสองปี แต่ไม่เคยทำความผิดจึงลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คำถามคือ ทำถูกต้องไหม ผู้ต้องหาเข้าใจข้อหาไหม นี่เป็นปัญหาทางข้อกฎหมาย

นอกจากนี้ เขาเล่าถึงกรณีนายสมยศ พฤกษาเกษมสุข ซึ่งถูกคุมขังจะครบเจ็ดวันด้วยว่า ตอนแรกมีหมายเรียกมาที่บ้าน เมื่อบริสุทธิ์ใจมารายงานตัว ก็ถูกแจ้งหมายจับ และถูกคุมตัวไว้ โดยเมื่อเขาไปเยี่ยม พบว่า นายสมยศถูกให้นอนในเต๊นท์ ขณะที่บ่ายวันเดียวกัน คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติไปเยี่ยม ปรากฎว่า นายสมยศถูกย้ายไปนอนห้องติดแอร์

ศราวุธ กล่าวว่า ที่เป็นปัญหามาก คือ การใช้กำลังทหารพร้อมอาวุธครบมือ โดยอ้างว่ามีผู้ก่อการร้าย ทั้งที่คนที่เสียชีวิต 80 กว่าคนไม่มีอาวุธในมือเลยซึ่งตามปกติถ้ามีการตายโดยเจ้าหน้าที่ ต้องมีการไต่สวนการตายโดยศาล อย่างไรก็ตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินระบุให้เจ้าหน้าที่ไม่ต้องรับผิดทางแพ่ง อาญา หรือทางวินัย ขณะที่กระทรวงต่างประเทศเองก็ออกประกาศว่าทำตามกฎหมายสากลอย่างโดยเคร่งครัด ไม่มีการละเมิดสิทธิมนุษยชน อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ ภาคประชาชนกำลังรวบรวมข้อมูลการปฎิบัติที่ไม่เป็นไปตามหลักสากล เพราะการฆ่ากลางเมืองโดยอ้างการก่อการร้าย แต่จับผู้ก่อการร้ายไม่ได้สักคน แม้จะมีอาวุธมากมาย เรื่องนี้ต้องมีคำตอบ

ย้ำ "ศาล" ต้องปกป้องสิทธิเสรีภาพประชาชนจากอำนาจรัฐ
ปิยบุตร แสงกนกกุล อาจารย์คณะนิติศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์ กล่าวถึงบทบาทของศาลว่า จะต้องปกป้องสิทธิเสรีภาพของประชาชนจากการใช้อำนาจรัฐ ศาลไม่อาจสงวนตัวเองไม่ควบคุมสถานการณ์ฉุกเฉินได้ โดยยกตัวอย่างกรณีเว็บประชาไทฟ้องศาลแพ่งให้ตรวจสอบการใช้อำนาจของรัฐบาลในการสั่งปิดเว็บ หรือกรณีนายสุธาชัย ยิ้มประเสริฐ อาจารย์คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ ฟ้องนายกฯ และศอฉ.หมิ่นประมาทจากการระบุว่าเขาอยู่ในผังล้มเจ้าว่าทั้งสองกรณี ศาลไทยไม่รับฟ้อง โดยพิจารณาว่า ในสถานการณ์ฉุกเฉิน รัฐบาลมีอำนาจ

เขาตั้งคำถามว่า จะไม่มีอำนาจใดถ่วงดุลรัฐบาลเลยหรือ เมื่อแถลงการณ์ของนักวิชาการเป็นเศษกระดาษ สื่อ-เอ็นจีโอไม่ทำงาน ศาลไม่ลงมาช่วย จะไปพึ่งใคร และว่า แม้ในยามสงคราม ศาลก็ต้องทำหน้าที่ ความผิดพลาดของฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหารในสถานการณ์ฉุกเฉิน ยังร้ายแรงไม่เท่าความผิดพลาดของฝ่ายตุลาการในสถานการณ์ฉุกเฉิน เพราะความผิดพลาดในกระบวนการยุติธรรมจะถูกจารึกเอาไว้ว่าช่วงหนึ่งศาลยอมหรี่ตาเพื่อวัตถุประสงค์อะไรบางอย่าง

"ในสถานการณ์ฉุกเฉิน ศาลควรอยู่ข้างนอก ไม่ใช่อยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินเอง พ.ร.ก.ที่ห่วยๆ ศาลช่วยบรรเทาความห่วยลงได้ด้วยการรับฟ้อง การใช้อำนาจของ พ.ร.ก.ฉบับนี้แล้วดูว่าเหมาะสมหรือไม่"

ปิยบุตรมองว่า การประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินทุกวันนี้จะอยู่กับเราไปอีกนาน เพราะการทำงานของ State of Exception ทำให้คนรู้สึกชินชา ไม่รู้สึกกระทบกับชีวิต ออกไปกินข้าวได้เหมือนเดิม รัฐก็จะบอกว่า สถานการณ์ฉุกเฉินจะกระทบกับคนที่เป็นแดง ฉะนั้นอย่าเป็นแดง หรือถ้าเป็นก็กลับใจเสีย

ที่น่าเศร้าคือ นักสิทธิมนุษยชนขาประจำที่ออกมาคัดค้านการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในภาคใต้เมื่อปี 2548 อย่างแข็งขัน แต่กลับไม่คัดค้านการประกาศ พ.ร.ก.ฉุกเฉินในกรุงเทพฯ ในปัจจุบัน มาตรฐานจริยธรรม-สิทธิมนุษยชนของนักวิชาการ เอ็นจีโอ ใช้กับกรณีทนายสมชาย คนชายขอบ คนสามจังหวัด คดีฆ่าตัดตอนยาเสพติด แต่เมื่อนำมาเทียบกับกรณีคนเสื้อแดงแล้วมีแต่ความเงียบ

"นิติรัฐ-นิติลวง"
ปิยบุตรวิจารณ์หลักนิติรัฐที่แพร่หลายในสังคมไทยว่ากลวงมาก โดยเป็นนิติรัฐที่แปลงร่างเป็น "นิติลวง" คือลวงว่ามีนิติรัฐ เป็นคำใหญ่ที่โก้เก๋ ใช้สร้างความชอบธรรมให้กับการกระทำของตัวเอง นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีมักอ้างนิติรัฐตลอด โดยที่ไม่ทราบว่าไม่รู้จริงๆ หรือแกล้งไม่รู้ว่า นิติรัฐในสากลนำมาเพื่อใช้จำกัดอำนาจรัฐ ไม่ใช่เพื่อให้รัฐไปทำคนนู้นคนนี้ได้

เขากล่าวถึงการที่นายอภิสิทธิ์ระบุว่าการสั่งสลายการชุมนุมเป็นนิติรัฐ เป็นการบังคับใช้กฎหมายด้วยว่าเป็นพาราด็อกซ์อย่างยิ่ง เพราะจริงๆ แล้วการสลายการชุมนุมในสถานการณ์ฉุกเฉินนั้นเป็นข้อยกเว้นของนิติรัฐ

สุดท้าย เขาเตือนว่า วันพระไม่ได้มีหนเดียว เมื่อไหร่ที่ฟ้าเปิด อภิสิทธิ์และพวกก็อาจจะถูกนำไปขึ้นศาลอาญาระหว่างประเทศ พลังทั้งหลายที่หนุนอภิสิทธิ์ไม่ได้เป็นนิรันดร มันมีอานุภาพอยู่แค่อาณาเขตเดียวเท่านั้น

เรียกร้อง "อภิสิทธิ์" ลาออกแสดงความรับผิดชอบ สร้างบรรทัดฐาน
อับดุลเราะมัน มอลอ โฆษกสหพันธ์นิสิตนักศึกษาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เล่าถึงประสบการณ์ภายใต้ภาวะฉุกเฉินจากประสบการณ์ในปัตตานี โดยระบุว่า สถานการณ์ฉุกเฉินเป็นสภาวะฉุกเฉินของ "รัฐบาล" โดยรัฐบาลไหนก็ตามที่มีประชาชนลุกฮือขึ้นมาต่อต้านอำนาจรัฐเป็นแสนคน รัฐบาลย่อมมองว่าเป็นเรื่องฉุกเฉิน

ต่อการขอคืนพื้นที่นั้น เขามองว่า ประชาชนขอพื้นที่ทางการเมืองคืนเพื่อตัดสินใจเลือกผู้มีอำนาจขึ้นมาใหม่ แต่รัฐบาลต้องการขอพื้นที่ขยายเวลาบริหารราชการต่อไป จึงเกิดคำถามว่า อำนาจที่แท้จริงในประเทศเป็นของใครกันแน่ อยู่ที่ประชาชน รัฐบาล หรือใครคนอื่น

อับดุลเราะมันกล่าวว่า การก่อเหตุที่กรุงเทพฯ ซึ่งมีการใช้ M79 รัฐบาลประกาศว่าเป็น "การก่อการร้าย" ขณะที่ที่ภาคใต้ มีทั้งการวางระเบิดและมีอาวุธสงคราม ถูกรัฐบาลเรียกว่าเป็น "ผู้ก่อการไม่สงบ" เขามองว่านี่เป็นการใช้วาทกรรมของรัฐเพื่อยกระดับความไม่ชอบธรรมของการชุมนุม และเพื่อยกระดับความชอบธรรมในการปราบปรามกลุ่มที่ต่อต้าน

เขามองว่า การเมืองไทยกำลังมาถึงจุดที่สร้างบรรทัดฐานใหม่ที่รัฐบาลปราบปรามประชาชน มีผู้เสียชีวิต แล้วรัฐยังอยู่ได้ ซึ่งนี่อันตราย ต่อไปเมื่อมีการชุมนุม รัฐบาลจะอ้างความชอบธรรมเหมือนที่ผ่านมา และสร้างสถานการณ์ "ก่อการร้าย" ในการชุมนุมอีก ดังนั้น เขาจึงเห็นว่า นายกฯ ควรสร้างบรรทัดฐานให้ดีที่สุด โดยลาออกเพื่อรับผิดชอบกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทั้งนี้จะเป็นการออกจากอำนาจเพื่อให้กระบวนการตรวจสอบสามารถตรวจสอบตนเองได้ในฐานะที่ไม่มีอำนาจด้วย

โฆษกสหพันธ์นิสิตนักศึกษาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ทิ้งท้ายถึงเรื่องสองมาตรฐานด้วยว่า "วันหนึ่งที่ทุกท่านในที่นี้ไปอยู่ในจุดที่พอใจแล้ว รู้สึกว่านี่คือมาตรฐานเดียวกันแล้ว ขออย่าลืมคนสามจังหวัดก็อยากได้ตรงนี้เหมือนกัน"
ที่มา.ประชาไทย
.......................................................

“มาร์ค”ผิดพ.ร.ก.ฉุกเฉิน ขังแนวร่วมเสื้อแดง133ในเรือนจำ

จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้

นักกฎหมาย นักสิทธิมนุษยชน ส.ว. จี้รัฐบาลเปิดเผยรายชื่อ จำนวน และสถานที่คุมขังคนเสื้อแดงที่ถูกจับตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉิน และต้องเปิดให้สื่อ องค์กรต่างๆเข้าตรวจสอบความเป็นอยู่ ย้ำผู้ถูกคุมตัวมีสิทธิไม่ให้การ และมีสิทธิพบทนาย แฉรัฐบาลทำผิดกฎหมายส่งผู้ชุมนุม 133 คนเข้าเรือนจำทั้งที่กฎหมายห้าม อัดรัฐบาลไม่จริงใจปรองดอง จับผู้ชุมนุมที่ต้องการกลับบ้านทั้งที่ประกาศชัดใครยอมออกจากพื้นที่ราชประสงค์ไม่มีความผิด ประธานวุฒิฯจี้ทำโรดแม็พให้เห็นเป็นรูปธรรมว่าจะทำอะไร เมื่อไร อย่างไร อย่าดีแต่พูด
วันที่ 3 มิ.ย. 2553 กลุ่มนักกฎหมายสิทธิมนุษยชนเขียนจดหมายเปิดผนึกถึง พล.ต.อ.ปทีป ตันประเสริฐ รักษาการผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ร้องขอให้เปิดเผยรายชื่อและสถานที่ควบคุมตัวผู้ที่ถูกจับตามพระราชกำหนด (พ.ร.ก.) การบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2548

จดหมายระบุว่า หลังรัฐบาลใช้กำลังทหารพร้อมอาวุธสงครามเข้าสลายการชุมของกลุ่มแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ (นปช.) แดงทั้งแผ่นดิน เมื่อวันที่ 19 พ.ค. ที่ผ่านมา เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก ถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรง โดยถูกประณามและมีข้อห่วงใยจากประชาคมโลกเป็นจำนวนมาก

จี้เปิดรายชื่อ-จำนวน-สถานที่ขัง

รัฐบาลโดยศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิน (ศอฉ.) ได้มอบหมายให้สำนักงานตำรวจแห่งชาติออกหมายจับและควบคุมตัวบุคคลที่สงสัยว่าจะเป็นผู้ร่วมกระทำการให้เกิดสถานการณ์ฉุกเฉิน ซึ่งเว็บไซต์ของกองบัญชาการตำรวจสอบสวนกลางรายงานว่ามีหมายจับภายในพื้นที่กรุงเทพมหานครและในพื้นที่ตำรวจภาค 1 จำนวน 99 หมาย แต่ไม่ปรากฏรายชื่อผู้ถูกจับ และไม่ระบุสถานที่ควบคุมบุคคลดังกล่าว ตลอดจนไม่มีรายงานของสำนักงานตำรวจภาคอื่นๆที่อยู่ในเขตท้องที่ที่ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินว่ามีจำนวนผู้ถูกจับตามหมายเท่าไร และถูกควบคุมอยู่ที่ใด การไม่ทราบรายชื่อผู้ถูกจับและการไม่แจ้งสถานที่ควบคุมผู้ถูกจับถือเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนแก่ผู้ถูกจับและญาติมิตร ที่ไม่อาจทราบได้ว่าผู้ถูกจับมีชีวิตอยู่หรือไม่ และไม่ทราบสภาพความเป็นอยู่

รัฐบาลต้องยึดตามกติกาสากล

กลุ่มนักสิทธิมนุษยชน ประกอบด้วย นักกฎหมาย ทนายความ และบุคคลที่ทำงานด้านสิทธิมนุษยชน ผู้มีชื่อท้ายจดหมายนี้ขอแสดงความห่วงใยต่อผู้ถูกจับกุม โดยเฉพาะอย่างยิ่งการปฏิบัติต่อผู้ถูกจับกุมในลักษณะที่อาจมีการละเมิดสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน และต้องได้รับความคุ้มครองตามกติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International Covenant on Civil and Political Rights) ที่ประเทศไทยมีพันธกรณี โดยเฉพาะมีสิทธิได้รับหลักประกันขั้นต่ำดังนี้

ข้อ 7 ห้ามการซ้อม ทรมาน หรือปฏิบัติใดๆอย่างโหดร้ายไร้มนุษยธรรม

ข้อ 9 ข้อ 2 ย่อย ต้องได้รับแจ้งถึงเหตุผลในการจับกุมในขณะถูกจับกุม และจะต้องได้รับแจ้งถึงข้อหาที่ถูกจับกุมโดยพลัน

ข้อ 3 ย่อย มีสิทธิได้รับการพิจารณาคดีภายในเวลาอันสมควร หรือได้รับการปล่อยตัวไป มิให้ถือเป็นหลักทั่วไปว่าจะต้องควบคุมบุคคลที่รอการพิจารณาคดี

ข้อ 14 มีสิทธิมีทนายความที่เลือกเอง หากไม่มีรัฐต้องจัดหาให้ ต้องได้รับการสันนิษฐานว่าไม่มีความผิด และมีสิทธิให้การหรือไม่ให้การด้วยความสมัครใจ ต้องได้รับการพิจารณาคดีอย่างเปิดเผย รวดเร็ว โดยสื่อมวลชนสามารถเข้าสังเกตการณ์ได้

สิทธิมนุษยชนตามหลักการดังกล่าวสอดคล้องกับรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยและประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

ให้เยี่ยมป้องกันครหาซ้อมนักโทษ

จากหลักการและเหตุผลดังกล่าว กลุ่มนักสิทธิมนุษยชนจึงขอเรียกร้องต่อสำนักงานตำรวจแห่งชาติประกาศรายชื่อผู้ถูกจับกุมและสถานที่คุมขังต่อสาธารณะ ที่อยู่ในอำนาจของสำนักงานตำรวจแห่งชาติทุกพื้นที่ที่ได้ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉิน เพื่อให้ญาติและทนายความสามารถติดต่อได้ทันที และเพื่อป้องกันข้อครหาว่ารัฐบาลซ้อมทรมานผู้ถูกจับ หากผู้ถูกจับเจ็บป่วยหรือได้รับบาดเจ็บต้องได้รับการรักษาพยาบาลอย่างเหมาะสม

จดหมายดังกล่าวมีผู้ร่วมลงนาม ประกอบด้วย น.ส.เยาวลักษ์ อนุพันธุ์ ทนายความ, นายพิทักษ์ เกิดหอม นักกฎหมาย, นายศราวุฒิ ประทุมราช ทนายความ, น.ส.ภาวิณี ชุมศรี ทนายความ, น.ส.ปรานม สมวงศ์ นักกฎหมาย และนายนรินทร์ พรหมมา นักกฎหมาย

นำเด็ก 2 ขวบร้องเรียนแม่ถูกจับ

ที่รัฐสภา นพ.ทศพร เสรีรักษ์ อดีตกรรมการบริหารพรรคไทยรักไทย นำตัว ด.ช.เกรียงศักดิ์ หอมชื่น หรือน้องอ้ำ อายุ 2 ขวบ มาร้องเรียนต่อสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา เนื่องจาก น.ส.พรนภา ทนุวรรณ์ อายุ 19 ปี มารดา ด.ช.เกรียงศักดิ์ ถูกจับกุมตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินที่แยกราชประสงค์ โดยมีนายเรืองไกร ลีกิจวัฒนะ ส.ว.สรรหา กลุ่ม ส.ส.หญิงพรรคเพื่อไทย เช่น นางอรุณี ชำนาญยา ส.ส.พะเยา, นางเปร่งมณี เร่งสมบูรณ์สุข ส.ส.เลย, นางปานหทัย เสรีรักษ์ ส.ส.แพร่ เป็นผู้รับเรื่อง

แฉไม่จริงใจจับขณะจะกลับบ้าน

“ผมมีโอกาสได้ไปเยี่ยมแม่น้องอ้ำที่ทัณฑสถานหญิง เรือนจำกลางคลองเปรม ทราบว่าวันที่ 19 พ.ค. หลังจากรัฐบาลประกาศให้ผู้ชุมนุมเดินทางกลับจะไม่มีโทษ แม่ของน้ำอ้ำก็ซ้อนรถจักรยานยนต์ของเพื่อนที่มาด้วยกันเพื่อเดินทางกลับบ้าน แต่ไปเจอทหารบริเวณสวนลุมพินีกักตัวไว้บอกให้รอก่อน รอให้คนเยอะค่อยกลับพร้อมกันทีเดียว แต่กลับถูกนำตัวส่งสถานีตำรวจนครบาลลุมพินี และถูกนำไปควบคุมที่ค่ายนเรศวร 1 คืน ก่อนถูกส่งมาที่ทัณฑสถานหญิงคลองเปรมและถูกคุมขังอยู่จนปัจจุบัน ทั้งที่ตาม พ.ร.ก.ฉุกเฉินกำหนดชัดเจนว่าห้ามคุมขังที่สถานีตำรวจหรือเรือนจำ แต่ขณะนี้ที่เรือนจำกลางคลองเปรมมีผู้ถูกคุมขังหลายร้อยคน”

ปรองดองพูดแต่ปากไม่ได้

นพ.ทศพรกล่าวอีกว่า รัฐบาลและ ศอฉ. ประกาศตลอดเวลาว่าทำเพื่อรักษากฎหมาย แต่กลับทำผิดกฎหมายเสียเอง อยากให้นายกรัฐมนตรีมาเห็นภาพเด็กเกาะลูกกรงร้องหาแม่ อยากรู้ว่าท่านจะรู้สึกอย่างไร นายกฯบอกว่าผู้ที่มาชุมนุมโดยบริสุทธิ์ไม่มีอาวุธจะไม่มีความผิด แต่ข้อเท็จจริงคือมีผู้ชุมนุมที่บริสุทธิ์ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับการใช้ความรุนแรงจำนวนมากถูกควบคุมตัวอยู่ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ปากบอกว่าอยากปรองดองแต่เท้าไปเหยียบอกเขาไว้ข้างหนึ่ง แล้วจะปรองดองได้อย่างไร หลังจากนี้จะพาน้องอ้ำไปพบนายกฯที่ทำเนียบรัฐบาล และจะไปร้องเรียนต่อคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติด้วย

เสื้อแดง 133 คนถูกขังในเรือนจำ

ด้านนายเรืองไกรระบุว่า เท่าที่ทราบข้อมูลผู้ชุมนุมที่ถูกขังอยู่ในเรือนจำเป็นผู้หญิง 17 คน ผู้ชาย 116 คน ไม่ทราบว่ายังมีที่ถูกคุมขังไว้ในสถานที่อื่นอีกหรือไม่ อยากเรียกร้องไปยังนายกฯหากมีความจริงใจและกล้าหาญจะต้องเปิดเผยข้อมูลนี้ โดยต้องให้สื่อและตัวแทนองค์กรต่างๆเข้าไปตรวจสอบ

ที่รัฐสภา นายประสพสุข บุญเดช ประธานวุฒิสภา เรียกร้องให้นายอภิสิทธิ์ประกาศแผนงานสร้างความปรองดองให้ชัดเจนว่ามีกระบวนการดำเนินการอย่างไร

จี้นายกฯทำโรดแม็พให้ชัดเจน

“นายกฯต้องบอกให้ชัดว่าโรดแม็พ 5 ข้อที่พูดไว้จะทำอย่างไร เมื่อไร เพราะต่างชาติมีความเป็นห่วงสถานการณ์ในไทย อย่างญี่ปุ่นจะมาลงทุนก็เป็นห่วงสถานการณ์เพราะยังไม่มีความชัดเจน เขาไม่แน่ใจว่าประเทศไทยจะถูกแบ่งแยกเป็นส่วนๆหรือเปล่า” นายประสพสุขกล่าวและว่า นายกรัฐมนตรีต้องทำเรื่องปรองดองให้เป็นรูปธรรม ส่วนการทำงานของคณะกรรมการติดตามสถานการณ์การเมืองของวุฒิสภามีการประชุมกัน 2 ครั้งแล้ว ซึ่งถือเป็นโอกาสที่วุฒิสภาจะเข้าไปมีส่วนร่วมในการสร้างความสมานฉันท์

**********************************************************************

ประวิตร โรจนพฤกษ์: หลัง 19 พฤษภา: ธงครึ่งเสา คำขอโทษ และ คณะกรรมการตรวจสอบ "ข้อเท็จจริง"

โดย ประวิตร โรจนพฤกษ์
แปลและเรียบเรียงโดย ทวีพร คุ้มเมธา
ตีพิมพ์ครั้งแรกใน The Nation http://www.nationmultimedia.com/home/2010/06/03/politics/Lip-service-to-the-cause-of-reconciliation-30130765.html

ผ่านไปสองสัปดาห์แล้วกับเหตุการณ์การสลายการชุมนุมเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ที่ทำให้มีคนเจ็บ ตาย และอาคารถูกเผา อย่างไรก็ตามทั้งหมดที่เกิดขึ้นดูเหมือนจะไม่ได้ทำให้อะไรเปลี่ยนไปเลย ความเกลียดชังระหว่างสองฝ่ายก็ยังเหมือนเดิม ในขณะที่เหล่าผู้ที่ต้องการเห็นคนเสื้อแดงถูกลงโทษก็ได้สิ่งที่พวกเขาต้องการ . . . ไม่มีการเรียนรู้จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่อย่างใด

สำหรับฝ่ายเสื้อแดงที่มีผู้ล้มตายไปจำนวนมากแล้ว รัฐบาลก็ยังคงไล่บี้ขบวนการคนเสื้อแดงอย่างไม่หยุดหย่อน ด้วยการใช้พรก.ฉุกเฉินมาไล่จับกุมคนเสื้อแดง โดยทั้งหมดเป็นการทำในนามของความมั่นคงของชาติ

การพูดว่าจะสมานฉันท์นั้นจะไร้สาระมาก ถ้าคุณยังคงปิดหู ปิดตา ปิดปาก ผู้คนที่คุณบอกว่าจะปรองดองด้วย แถมด้วยการจับกุมผู้ที่ประกาศว่าเขาจะจัดการชุมนุมเล็กๆ นอกพื้นที่ พรก.ฉุกเฉิน อย่าง สุธาชัย ยิ้มประเสริฐ ศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ซึ่งถูกจับเมื่อสัปดาห์ที่แล้วและถูกปล่อยตัวออกมาไม่นานนี้ ในขณะที่ “ผู้สมรู้ร่วมคิด” กับสุธาชัยอย่าง สมยศ พฤกษาเกษมสุข บรรณาธิการซ้ายจัดของ “Voice of Taksin” ยังไม่ได้ถูกปล่อยตัวเพราะไม่มีสถานะนักวิชาการ
นักสิทธิมนุษยชนคนหนึ่งได้เคยโพล่งออกมาว่า แม้แต่ช่วงหลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519 ก็ยังมีการเปิดเผยชื่อของคนที่ถูกจับ แต่สำหรับเหตุการณ์คราวนี้ ผ่านไปสองสัปดาห์แล้วก็ไม่มีแม้แต่ลิสต์รายชื่อเดียวให้เห็น

แล้วกรุงเทพฯ และอีก 23 จังหวัดจะต้องอยู่ใต้พรก.ฉุกเฉินไปอีกนานเท่าไร? ควรจะต่อไปอีกหนึ่งเดือน หรือให้ยาวไปถึงการเลือกตั้งครั้งหน้าซะเลยดีไหม ชะตากรรมของพวกเราต่างขึ้นกับ “ความเมตตา” ของอภิสิทธิ์และคนที่อยู่เบื้องหลังเขา ซึ่งกำลังรู้สึกไม่มั่นคงอย่างที่สุด และก็เริ่มเสพติดอำนาจจากพรก.ฉุกเฉินที่ให้ทำให้บ้านเมือง “สงบ” ได้อย่างชั่วครั้งชั่วคราว

และในบรรยากาศของการ “สมานฉันท์” นี้ ช่างหน้าตลกที่ความโปร่งใส และสิทธิเสรีภาพทางการเมือง โดยเฉพาะในด้านการชุมนุมกลับหายไป การจับกุมและปิดปากสื่อแบบตามใจชอบภายใต้ “กฎหมาย” เริ่มจะกลายเป็นวัฒนธรรมใหม่

หนึ่งใน “ข้อเท็จจริง” ที่กวนใจที่สุดเรื่องหนึ่งก็คือ เรื่อง 6 ศพในวัดปทุมวนาราม แม้ว่าอภิสิทธิ์จะบอกในสภาว่าจะมีการตั้งคณะกรรมการ “อิสระ” เพื่อสืบสวนข้อเท็จจริงเหตุการณ์การสลายการชุมนุม แต่แถลงการณ์ของรัฐบาลที่ออกมาในวันที่ 20 พ.ค. หลังการเหตุการณ์อันน่าสลดเพียงหนึ่งวันก็ได้กล่าวอย่างชัดเจนแล้วว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็น “การวางแผนอย่างเป็นระบบ โดยกลุ่มกองกำลังติดอาวุธที่ฉวยโอกาสใช้วัดซึ่งเป็นเขตอภัยทาน”

ถ้าอย่างนั้นแล้วจะมีคณะกรรมการไปทำไมอีกเล่า ในเมื่อ “ความจริงที่สุด” นั้นปรากฏออกมาแล้วหลังเหตุการณ์เพียงแค่หนึ่งวัน ผมคิดว่า การที่รัฐบาลไม่ยอมลดธงชาติลงครึ่งเสาเพียงแค่สักหนึ่งวันเพื่อที่จะไว้อาลัยแก่คนตายนั้นเป็นสิ่งๆ เดียวที่แสดงให้เห็นถึงความรู้สึกที่แท้จริงของรัฐบาล และในขณะเดียวกัน การที่ไม่มีแกนนำเสื้อแดงคนใดกล่าวคำขอโทษต่อผู้บาดเจ็บ ล้มตาย และผู้ที่เสียทรัพย์สินไปเพราะถูกเผาทำลาย ก็ไม่สามารถให้อภัยได้เช่นกัน

ผู้คนจำนวนมาก ทั้งที่แดง และไม่แดง ต่างก็ต้องต่อสู้กับความทุกข์และความเจ็บปวดด้วยตัวของเขาเอง หญิงเสื้อแดงคนหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ทำให้คนเสื้อแดงในต่างจังหวัดต่างรู้สึกว่าพวกเขาไม่มีที่ยืนในประเทศนี้อีกต่อไป สื่อของพวกเขาถูกปิด และศัตรูตัวสำคัญของพวกเขาอย่างคนเสื้อเหลืองก็ต่างมีความสุขกับความพ่ายแพ้ของพวกเขา และสำหรับเสื้อแดงบางคน การฆ่าตัวตายก็ดูจะเป็นทางออกเดียวที่เหลืออยู่

เสื้อแดงจากกรุงเทพฯ บางคนได้เดินทางไปเยี่ยมเพื่อนเสื้อแดงของพวกเขาในต่างจังหวัด และพบว่า คนเสื้อแดงต่างจังหวัดบางคนต่างซุ่มฝึกซ้อมฝีมือยิงปืน เพื่อจะได้มาแก้แค้นในภายภาคหน้า

กลับมาที่กรุงเทพฯ: ในขณะที่มีคนเขียนโน้ตไว้อาลัยโรงหนังสยามนับร้อยแผ่น มีเพียงแผ่นเดียวที่เคยไว้อาลัยให้กับคนตาย

“เฉลิม”หรือ“ฉลาม”

ขิงยิ่งแก่ยิ่งแรง.. มิผิดกับ“เหลิมยิ่งแก่ก็ยิ่งดุ”.. นับว่าการที่ ประชาชน ทั้งประเทศเฝ้ารอคอยดูการ อภิปรายของ ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง นั้นไม่ผิดหวัง.. เพราะมันคือ “ไฮไล”ทั้งหมดของ“สองวัน”ที่ผ่านมาในวันสภาเดือด!! คนอะไร..คมเหมือนเคียว แหลมเรียวดุจเข็ม ข้นเค็มปานเกลือ!! เพราะจนป่านนี้ยังทำเอา โสภณ ซารัมย์ กับ ชวรัตน์ ชาญวีรกุล ยังเดินขาขวิดกันเป็นเลขแปด เหมือนคนเมา ทั้งที่ไม่ได้ “ซัดเหล้า”

หรือ“ซดเบียร์” แม้แต่หยดเดียว นั่นคือ “สองคน”ของ “ภูมิใจไทย” ที่อยู่ท้ายตะรางสุด ถัดขึ้นมาอีกคนคือ “กษิต ภิรมย์” ที่ ผู้ฟังทางบ้านต้องเข้าใจว่า “เฉลิม”จะต้องซัดข้อหาพื้นๆ แบบเรื่องข้างบ้านเรือนเคียง.. ขอโทษผิดถนัด!! “ร.ต.อ.เฉลิม” จับเอาเรื่อง การบรรยาย ของ “กษิต”ที่ไปพูดไว้สดๆร้อนๆที่

สหรัฐอเมริกา เมื่อ วันที่ 12 เม.ย.2553 คิดไม่ถึง บอกไม่ถูก ว่า รมว.ต่างประเทศ ผู้นี้จะ“กล้าคิด” และ“กล้าพูด”กับแนวทางการที่จะ “ปฏิรูปสถาบัน”อันเป็นที่รักยิ่งของคนทั้งประเทศ ยอมรับเมื่อรับฟังเรื่องนี้ขึ้นมา ขนลุกซู่ ตั้งแต่ กลางหลัง ไปถึงกลางหนังหัว หลักฐานไม่ต้องห่วง“เหลิม”มีครบ ทั้ง วิดีโอ คลิป

และ ซีดี. แล้วต่อไปนี้จะทำยังไงกันล่ะ.. ในเมื่อ“กษิต” คือ ส่วนหนึ่งใน “รัฐบาล” ที่ ชอบโยนลูกระเบิดใส่ฝั่งตรงข้ามเรื่อง “ล้มเจ้า-ล้มสถาบัน” อย่างต่อเนื่อง.. โยนใส่แบบ “ไร้หลักฐาน”ท่ามกลางความ “งุนงง”ของคนทั้งประเทศ และเป็น “ข้อหา” ที่ละลายความรู้สึกของคนที่รักความเป็นธรรม และ “รักพ่อหลวง”

มิได้แตกต่างกันทั้งแผ่นดิน!! ต่างกับ“เฉลิม” ที่มีหลักฐานอย่างชัดเจนพร้อมคำพูดเยี่ยงนี้..รัฐบาลของ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะตอบประชาชนว่าอย่างไร?? ในเมื่อตัวเองนั้นเที่ยว “โยนระเบิด”ใส่ชาวบ้านเปรอะไปหมด!! ทั้งที่ตัวเองนั้น“ผลิต”ขึ้นมาเองและนอนกอด “ระเบิด”แนบไว้อย่างทะนุถนอม!!
คอลัมน์.ก็โลกมันเบี้ยวหนุ่ม ชิงชัย
ที่มา.บางกอกทูเดย์
....................................................

กอดซากศพ!!

กอดซากศพ!!
“มาร์ค” อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ..เดินตามก้น ขยับตามหลัง “เทพเทือก” สุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรี ผู้เป็นปิยมหามิตร ของ “เนวิน ชิดชอบ” นายใหญ่พรรคภูมิใจไทย ยิ่งทำให้เสียภาพพจน์??? เพราะการตีแคนนอล เด้งสปริง รับใบสั่ง ออเดอร์ ตามการชี้นิ้วสั่งการ “นายใหญ่ห้อย บุรีรัมย์” ที่ให้อัปเปหิ ยึดพื้นที่เก้าอี้รัฐมนตรีคืน จาก “พรรคเพื่อแผ่นดิน”..เพื่อถอนยวงไล่กลุ่ม สส. “ว่าที่ รต.ไพโรจน์ สุวรรณฉวี” สส.กลุ่ม “ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง” สส.กลุ่ม “เกษม รุ่งธนะเกียรติ” ไปเป็น “ฝ่ายค้าน” ถ้า “นายกฯอภิสิทธิ์”....คิดตอบสนอง “นายใหญ่เนวิน” จะเสื่อมตกต่ำไปตาม ๆ กัน เพราะวีรกรรมสะท้านบ้าน สะเทือนเมือง ของ “ปู่จิ้น” นายห้างชวรัตน์ ชาญวีรกุล มท. ๑ และ “โสภณ ซารัมย์” เจ้ากระทรวงคมนาคม ถูกพรรคฝ่ายค้านจับได้ไล่ทัน...โดย “ปู่จิ้น” และ “โสภณ ซาเล้ง” ต่างจำนนด้วยหลักฐานคาสภา ที่เขาเปิดโปง ความไม่โปร่งใส!!! “มาร์ค”อุ้ม “ภูมิใจไทย”มีแต่เสีย.....เห็นอยู่ว่า “หนอน” ไต่ยั้วเยี้ย...ควรจะเขี่ย “เนวิน”ให้หลุดไป???
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

มือที่บริสุทธิ์ ทำสิ่งที่ดีงาม!!!
การยกมือโหวตสวน ของ “ส.ส. พรรคเพื่อแผ่นดิน” ..กลุ่ม ๓ ประสาน ของ “ว่าที่ ร.ต.ไพโรจน์ สุวรรณฉวี” , “รัฐมนตรีชาญชัย ชัยรุ่งเรือง” และ “เกษม รุ่งธนะเกียรติ” ควานช้างเบอร์หนึ่งแห่งเมืองสุรินทร์ ล้วนเป็นผลงาน ที่ผดุงคุณธรรม??? ยิ่งการดับซ่า ท้ารบกับ “พรรคภูมิใจไทย” ของ “นายใหญ่ห้อย เนวิน ชิดชอบ” ด้วยแล้ว...เป็นผลดีกับ “พรรคประชาธิปัตย์” แก่ “นายกฯมาร์ค” อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ อย่างมหาศาล “พรรคเพื่อแผ่นดิน”...ทุบ “เนวิน” ดิ้น สิ้นสภาพเป็น “หัวหน้ารัฐบาล” ด้วยฝ่ามืออรหันต์ ของ “พรรคภูมิใจไทย” กับ “พรรคเพื่อแผ่นดิน” มีเท่ากันเด๊ะ ๓๒ เสียง...หากถีบ หรือเตะซีมะโด่ง “พรรคเนวิน” ออกไป.. “ประชาธิปัตย์” ก็ได้ ๒-๓เด้ง....เพราะสามารถยึดเก้าอี้ “มหาดไทย”, “คมนาคม” และ “พาณิชย์” มาจัดสรรปันส่วน แก่ “สส.ประชาธิปัตย์” ได้เป็นอย่างดี!!!! ถีบส่ง “เนวิน” ออกไป....ประชาธิปัตย์ “มีได้กับได้”.....หนำซ้ำขจัด “ตัวร้าย” ไปเสีย จากรัฐบาลนี้????
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

“สุเทพ” เป็นตัวช่วย “เนวิน”!!!
อำนาจ “รัฐบาลมาร์ค” ของ “นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ”..เห็นอยู่ว่า “สุเทพ เทือกสุบรรณ” รองนายกฯ และ “นายใหญ่ห้อย บุรีรัมย์” เนวิน ชิดชอบ รวบยอด เอาอำนาจไปกิน??? สร้างความขี้เหร่ หมดความเรี่ยมเร้เรไรแก่ “รัฐบาลอภิสิทธิ์” เป็นอันมากส์...ข้อนี้ “อาจารย์ใหญ่ชวน หลีกภัย” และ “ท่านบัญญัติ บรรทัดฐาน” ๒ ผู้คุมกฎ ต่างรู้ซึ้ง เป็นอันดี มติโหวตสวน ของ“พรรคเพื่อแผ่นดิน”...ได้ยินว่ายินว่า “ผู้เฒ่าชวน-เต้าหยินบัญญัติ” พากันแฮปปี้ ฉะนั้น, “พรรคเพื่อแผ่นดิน” ที่ลงมติไม่เอา “พรรคเนวิน ชิดชอบ” ....ก็มี “ชวน หลีกภัย” และ “บัญญัติ บรรทัดฐาน” ให้กำลังใจอย่างล้นปรี่ กับ กลุ่ม สส.พรรคเพื่อแผ่นดิน ของ “ว่าที่ ร.ต.ไพโรจน์ สุวรรณฉวี” ที่โหวตสวน ได้อย่างถูกใจนัก!!! “ชวน”หนุน “บัญญัติ”ป้อง..... “พรรคเพื่อแผ่นดิน”ทำถูกต้อง..... “พรรคเนวิน” เจอของจริง เข้าไปเต็มรัก??????
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เป็น “รัฐมนตรี” ไม่ใช่เรื่องยาก!!
“เทพไท เสนพงษ์” โทรโข่ง ปากประจำตัวหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ส่อเค้าได้เป็นรัฐมนตรี “รัฐบาลมาร์ค ๕” สมใจอยาก??? ขณะนี้ แต่งตัวทรงเครื่อง รอรับส้มหล่น เป็น “รัฐมนตรี” ตั้งแต่ไก่โห่....โดย “เทพไท” มักเดินไปโชว์ตัว อยู่หลังบัลลังก์ประธานสภาผู้แทนบ่อย ๆ ...บริเวณ ณ ที่นี่นี้ ใครไม่ได้เป็น “รัฐมนตรี” เขาไม่มาเดินแกร่ว ให้เสียรังวัด แต่ “เทพไท” ไปเดินฉายเงา....โชว์บารมีเขา มาแล้วเต็มพิกัด “ดาวเด่น” คือ “เทพไท”..ส่วน “ดาวดับ” คือ “น้องเดียว” สาทิตย์ วงศ์หนองเตย รมต.ประจำสำนักนายกฯ..ผู้ใช้ “ช่องหอยม่วง ทีวีช่อง ๑๑” โปรประกันดาให้ร้าย “คนเสื้อแดง” จนกระแสแพ้พ่ายอย่างราบคาบ...มีเค้าถูก “เตะตัดขา” ให้พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรี!!! คนที่มองข้ามหัวชาวบ้าน...พอถูกปรับพ้นรัฐบาล.....ประชาชนเฮกันลั่น ถูกใจเต็มที่??
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เป็นยิ่งกว่า “เงาตามตัว”!!!
ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์” รมช.ศึกษาฯ พ้นขีดอันตราย..ไม่ถูกปลด จาก “รัฐมนตรีชัวร์” เพราะตลอดระยะเวลา เป็น “รัฐมนตรีที่โลกลืม” นั่งจ๋อง เป็นกระบี่มือสอง อยู่ที่ “กระทรวงศึกษาธิการ” แท้ ๆ ..ไม่มีเม็ดงาน ผลงานออกมาให้พิสูจน์ เต็งหนึ่ง เต็งจ๋า...คาดว่า เก้าอี้ต้องหลุด แต่ด้วยวิกฤติ “รัฐมนตรีชัยวุฒิ บรรณวัฒน์” จึงทำให้เป็นโอกาส...เพราะในช่วงที่ “นายกฯอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ทำตัวเป็น “ขอมดำดิน” หนีม๊อบเสื้อแดง ไปหมกตัว ฝังตัว อยู่ใน “ราบ ๑๑” กับ “ศอออฉอ” นั้น...คนที่เป็นเงาตัวตาม คือ “ชัยวุฒิ บรรณวัฒน์” ไปไหนต้องเห็นท่านตามแห่!!! หยั่งงี้ต้องบอกต่อผู้คน....เก้าอี้ “รัฐมนตรีชัยวุฒิ”ไม่หลุดจากก้น....เพราะผลงาน ตาม “นายกฯอภิสิทธิ์” แจ??????
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
คอลัมน์.ตอดนิดตอดหน่อยการบูร
ที่มา.บางกอกทูเดย์

ลัก-ยม

ขณะที่ผมนั่งเขียนต้นฉบับวันนี้อยู่ พอรู้แล้วว่า พรรคประชาธิปัตย์ โดยนายกรัฐมนตรี อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะปรับ ครม.ในสูตรใหน?? ก็คงเป็นสูตร(ไม่ลับ) ที่เล่นแล้วเซฟที่สุดปลอดภัยที่สุด และจะไม่เกิดปัญหาในสภา เมื่อมีการผ่าน”งบประมาณวาระ4” การปรับ ครม.ในเมืองไทยนั้น มันก็เหมือน ผลไม้บางชนิดที่ออกลูกทั้งปี เปรี้ยวหวานมันเค็มอย่างไรเป็นอีกเรื่อง แต่ถึงวันนี้ นักการเมืองไทยก็ได้เห็นฝีมือ สุเทพ เทือกสุบรรณ กับ เนวิน ชิดชอบ แล้วว่า..... กี่สูตรที่สื่อทั้งหลายวิเคราะห์กันมา มันผิดเกือบทั้งหมด!! เมื่อคนสองคนพบกัน

มันก็เกิด ลักกับยม คู่ที่มีอิทธิฤทธิ์สูงสุดของประเทศไทย คุยกันเพียงสองคนสองคน หมายถึงสุเทพกับเนวิน เรื่องที่ลือกันหึ่งว่าโคตรยาก ก็กลายเป็นแค่”ปอกกล้วยใส่ปาก” เหตุผล....... มีเพียงข้อเดียว..สุเทพ เทือกสุบรรณ มีอำนาจเต็มในการเจรจาและตัดสินใจ เหมือนกับที่ เนวิน ชิดชอบ ก็มีอำนาจสูงสุด

ในการตัดสินใจมากกว่าทุกคนในพรรคภูมิใจไทย สุเทพ-เนวิน ทำให้เรื่องที่ทำท่าจะยากกลายเป็นเรื่องง่ายดายที่แทบไม่ต้องเปลือกสมอง ในงานนี้ มีทั้งคนได้และคนเสีย!! ที่ได้แน่ๆ คือ”พ่อสายบัว”สองสามคนของพรรคประชาธิปัตย์ ที่แต่งตัวรอเก้อมาเป็นปีๆ สามสี่คนที่ว่านั้นมีใครบ้าง ป่านนี้คงมีคนหอบกระเช้าไป

พินอบพิเทาเต็มบ้านแล้ว นี่คือ”เพาเวอร์เพลย์”ตำรับไทยขนานแท้!! แต่สิ่งหนึ่งที่น่าห่วง คือระบบพรรคการเมืองของประเทศไทยได้ถูกทำลายปู้ยี่ปู้ยำจนแทบไม่มีชิ้นดี จากนี้ต่อไป อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ก็จะออกมาเน้นย้ำ”แผนปรองดองแห่งชาติ” เป็นงานหลักที่ชอบอีกต่อไป แต่อาจจะขอยกเลิกไป 1 ข้อคือการยุบสภา

ซึ่งไม่มีอีกต่อไป ครม.มาร์ค 5 รวมทั้งรัฐมนตรีหน้าใหม่ก็จะได้อยู่กันครบเทอมสมที่หวังตั้งใจกันมาตลอดเวลา สำหรับ ชาญชัย ชัยรุ่งเรือง ไม่ว่าเกมนี้จะออกมาอย่างนี้หรืออย่างไร?? คนไทยค่อนประเทศก็ยังยอมรับว่า...”คุณแน่มาก!!”
โดย.ปัญหาโลกแตกสองคม
ที่มา.บางกอกทูเดย์
..................................................

‘งานใหม่’กองทัพ!

หลังเสร็จสิ้นภารกิจขอคืนพื้นที่ นปช. ที่ดูเหมือนงานครั้งนี้ “กองทัพ”จะสอบผ่านในสายตาประชาชนที่ต้องการความสงบกลับคืนมา แต่ในเนื้อแท้แล้วงานของกองทัพยังไม่จบเฉกเช่นการสั่งให้ทหารกลับกรมกอง ทั้งนี้ เพราะว่าเหตุการณ์บ้านเมืองที่กำลังอยู่ในภาวะฟื้นฟูนั้น ยังไม่อีกหลายเรื่องที่ “กองทัพ”ต้องทำงานหนักขึ้นอีกหลายเท่า งานแรก คือ การสร้างความเข้าใจกับประชาชนและการสร้างภาพลักษณ์ทหารที่ออก

มาเข่นฆ่าประชาชน ให้ออกไปจากความคิดของคนไทย ซึ่งเรื่องนี้นับว่าเป็นงานอันดับต้นๆที่กองทัพ มอบหมายให้ กอ.รมน.จังหวัดทุกจังหวัด เร่งเครื่องทำความเข้าใจกับประชาชนทั้งในชุมนุมต่างๆ โดยเฉพาะภาคเหนือและภาคอีสาน ที่ต้องยอมรับว่าเป็น “พื้นที่สีแดง” ของจริง อย่างไรก็ตาม งานทำความเข้าใจที่ต้อง

เข้าหามวลชน แม้จะเป็นงานที่ถนัดของกอ.รมน. แต่ในยามที่บ้านเมืองเพิ่งเสร็จสิ้นเหตุจลาจลกลางเมืองไปและมีผู้คนจำนวนไม่น้อยเสียชีวิตนั้น การจะปรับความเข้าใจของประชาชนจึงไม่ใช่เรื่องง่าย แม้จะทุ่มงบประมาณจำนวนหลายล้านบาทลงมาก็ตาม ล่าสุด พบว่า ศอฉ.หรือศูนย์อำนวยการแก้ไขสถานการณ์ฉุกเฉิก

ได้มอบหมายให้กระทรวงมหาดไทย เป็นเจ้าภาพขอคืนอาวุธปืน จากประชาชนที่มาร่วมชุมนุมนำอาวุธสงครามของกองทัพเก็บไว้ในครอบครอง เพื่อส่งคืนให้กองทัพโดยไม่เอาผิด นับเป็น “ไม้อ่อน” ที่กองทัพงัดออกมาใช้เพื่อเคลียร์พื้นที่ให้ขาวสะอาดดังที่ตั้งใจไว้ แต่ก็ต้องจับตาดูว่าอาวุธสงครามที่หายไประหว่าง

การเข้าสลายการชุมนุมตั้งแต่วันที่ 10 เม.ย. เป็นต้นมานั้น จะได้คืนกี่กระบอก งานที่ 2 ที่กองทัพกำลังเร่งทำคือการสร้างความเชื่อมั่นต่อสายตาชาวโลก กรณีประชาชนเสียชีวิต 6 ศพ ในวัดปทุมวานาราม ซึ่งกำลังเป็นที่ถกเถียงกันว่า “ชายชุด”หรือ“ไอ้โม่ง” ซึ่งอยู่ในคลิปที่ส.ส.ฝ่ายค้านเปิดกลางสภานั้นเป็นใคร? งานนี้

รัฐบาลและกองทัพต้องตอบคำถามนี้ให้ได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ได้มาจากระบอกปืนของทหาร แม้เรื่องนี้นายกรัฐมนตรีและนายสุเทพ เทือกสุบรรณ จะออกมาปฏิเสธ ทันทีที่ส.ส.ฝ่ายค้านเปิดคลิปนี้ในสภา แต่มาจนถึงวันนี้ เรื่องนี้ก็ยังไม่ได้รับคำตอบเป็นที่พอใจของญาติผู้เสียชีวิต ทำให้วันก่อน ผบ.ทบ. ที่ใกล้เกษียณ

อย่าง “พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา” ออกมาพูดถึงกรณีนี้เป็นครั้งแรก ผบ.ทบ. ยืนยันว่า ในวันที่ 19 พ.ค.ทหารไม่ได้อยู่ในบริเวณวัดปทุมวานาราม พร้อมระบุด้วยว่า...ในการชี้แจงข้อเท็จจริงมีช่องว่าง ซึ่งเจ้าหน้าที่ของเราได้เรียนไปแล้วว่า...ในเวลานั้นอยู่ที่ใด ตนก็อยากจะบอกกับสื่อมวลชนว่าอย่าไปตามกระแส

สื่อจะต้องดูข้อเท็จจริง “ ถ้าถามเรื่องกระแสตนคงไม่สามารถที่จะตอบได้ แต่ถ้าให้พูดตามข้อเท็จจริงทางเจ้าหน้าที่เขายืนยันว่าในช่วงเวลานั้นไม่ได้ อยู่ตรงนั้น และมีการตรวจสอบแล้วว่าไม่มีใครใช้อาวุธกับประชาชนนั่นคือข้อเท็จจริง” ทั้ง 2 เรื่องที่ “กองทัพ”กำลังเผชิญนี้ ยังไม่รวมกับข้อสงสัยเกี่ยวกับการจัดสรร

งบประมาณปี 2554 ที่เพิ่มขึ้นหลายเท่า และการจัดซื้อจัดจ้างอาวุธในกองทัพ ที่มีหลายรายการที่ซื้อแล้วใช้งานไม่ได้หรือกำลังจะซื้อแต่ถูกคัดค้าน จากนี้ไป “กองทัพ”ยังต้องเจอศึกหนักหลายระลอก เพราะสงคราม(รอบใหม่)เพิ่งเริ่มต้น!

ที่มา.บางกอกทูเดย์
......................................................

‘จากนี้ไปเราต้องอยู่กับความรุนแรง’2 ทัศนะจากเหลือง–แดงปักษ์ใต้

ทัศนะทางการเมืองไทยของ 2 แกนนำเสื้อเหลืองและเสื้อแดงปักษ์ใต้ ต่อมุมมองสถานการณ์หลังเหตุการณ์เมษา – พฤษภาวิปโยคที่เกิดขึ้นใจกลางกรุงเทพมหานคร เมืองหลวงของประเทศไทยแห่งปี 2553 ที่ผ่านมานั้น เส้นทางความขัดแย้งจะดำเนินต่อไปอย่างไรและมีจุดบรรจบอย่างไร นี่คือมุมมองจาก 2 ฟากฝั่งอุดมการณ์ที่อยู่ในแผ่นดินเดียวกัน

เอกชัย อิสระทะ
ระยะยาวจะเป็นการต่อสู้เชิงอุดมการณ์

ในห้วงแห่งความขัดแย้งทางการเมืองตลอด 4 ปีกว่า “เอกชัย อิสระทะ” เป็นอีกบุคคลหนึ่ง ที่มีบทบาทอยู่ในระดับนำของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย หรือกลุ่มคนเสื้อเหลืองภาคใต้ โดยเฉพาะในจังหวัดสงขลา

เมื่อความขัดแย้งทางการเมือง ระหว่าง 2 ซีกฝ่าย ยกระดับความรุนแรง จนนำไปสู่การเข่นฆ่ากันกลางกรุงเทพมหานคร จนมีผู้บาดเจ็บและล้มหายตายกันไปมากมายมหาศาล

ความคิดเห็นต่อสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ของคนที่เคลื่อนไหวทางการเมือง ในท่ามกลางความขัดแย้งรุนแรงมาอย่างต่อเนื่องหลายปี ย่อมมิอาจมองข้ามได้

ต่อไปนี้ เป็นความคิดความเห็นต่อสถานการณ์บ้านเมือง ผ่านสายตาและความคิดของ “เอกชัย อิสระทะ”

………………………………………………..

เราต้องเตรียมใจยอมรับความขัดแย้งทางความคิด ที่จะอยู่กับเราไปอีกนับ 10 ปี อาจจะไม่รุนแรง หรืออาจจะรุนแรงกว่าคราวนี้ คงต้องดูปัจจัย 2 – 3 ตัวประกอบ

ข้อแรก ความขัดแย้งทางความคิดที่เริ่มชัดเจนขึ้นระหว่าง 2 ชุดความคิด

ชุดความคิดแรก เป็นความคิดของประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข ในกลุ่มคนที่สมาทานชุดความคิดนี้ มีรายละเอียดปลีกย่อยแตกต่างกันอยู่

ชุดความคิดที่สอง เป็นประชาธิปไตยในอีกแบบที่ยังแลเห็นรายละเอียดไม่ชัด แต่จะพัฒนาก้าวข้ามพ้นจากตัว พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ส่วนนี้เรายังไม่รู้ว่า เขาออกแบบรายละเอียดอย่างไร โครงสร้างสังคมไทยใหม่จะเป็นแบบไหน

การปะทะกันของสองชุดความคิดนี้ มีลักษณะที่ก้าวหน้ากว่าการเคลื่อนไหวทางสังคมที่ผ่านมา เพราะที่ผ่านมาเป็นประชาธิปไตยของนักเลือกตั้ง กรอบคิดของนักการเมืองทั้งหมด เป็นแบบทุนนิยมเสรีโลกาภิวัตน์ รายละเอียดทางความคิดของนักการเมืองแต่ละพรรคไม่แตกต่างกันคือ นำพาประเทศไปสู่การพัฒนาอุตสาหกรรม

หลังจากนี้รูปแบบประชาธิปไตยที่แต่ละกลุ่มเสนอมา จะมีกรอบชัดเจนมากขึ้น จะเป็นชุดความคิดประชาธิปไตยเสรีนิยมสนับสนุนทุนข้ามชาติ หรือจะเป็นสังคมนิยมตะวันออกแบบพอเพียง หรือประชาธิปไตยสีเขียวกินได้ หรือประชาธิปไตยที่เป็นธรรม นี่คือรายละเอียดของการต่อสู้ที่จะชัดเจนขึ้น

บทบาทของนักการเมืองชุดเก่าจะลดลง เฉพาะหน้าจำนวนก็น่าจะลดลงถึงร้อยละ 50 ที่เหลืออยู่ในสภา จะมีทั้งฝ่ายเสื้อเหลือง และฝ่ายเสื้อแดง

ภาคประชาชนเอง กรอบคิดของกลุ่มคนเสื้อแดงจะชัดเจนขึ้น ในส่วนของกลุ่มคนเสื้อเหลือง รวมทั้งที่ออกมาเคลื่อนไหวกับพรรคการเมืองใหม่ กรอบคิดก็จะชัดเจนขึ้นเช่นกัน ผมคิดว่าคนส่วนนี้น่าจะก้าวข้ามพ้นการเมืองแบบเก่าไปได้ ทิศทางการเมือง จะเปลี่ยนแปลงพอสมควร

หลังจากนี้ การเคลื่อนไหวทางการเมืองอย่างสงบจะลำบากมากขึ้น เพราะคู่ความขัดแย้งจะใช้ความรุนแรงตอบโต้ ถ้าแต่ละฝ่ายลดความเคืองแค้นลงได้ เหตุการณ์อาจจะสงบ แต่เป็นไปได้ยาก เพราะฉะนั้นการชุมนุมทางการเมืองแบบเดิมๆ ตั้งเครื่องเสียงขึ้นเวทีปราศรัย เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว

ในส่วนการเคลื่อนไหวเรื่องปากท้องของชาวบ้าน ที่ไม่เกี่ยวกับการเมือง น่าจะยังใช้รูปแบบเดิมๆ ที่เคยใช้ต่อไปได้

ผมคิดว่า การหลีกเลี่ยงความรุนแรงในช่วง 10 ปีนี้ยากมาก เพราะความแค้นถูกฝังเอาไว้ลึกเกินกว่าจะพูดคุยกันได้ด้วยดี

คนภาคใต้เราที่มีสีสันทางการเมืองติดตัวอยู่ คงไม่สามารถไปเยี่ยมเยียนพี่น้องทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคเหนือ แบบสบายอกสบายใจได้อีกต่อไปแล้ว

ผมได้แต่หวังว่า เราจะข้ามผ่านความรุนแรง ก้าวข้ามผ่านความคิดเดิมๆ ไปได้ ซึ่งนั่นหมายความว่า เราต้องร่วมกันยกการเมืองไปอีกระดับหนึ่ง ถ้าก้าวผ่านไม่ได้ ก็เป็นชะตากรรมของประเทศ

ส่วนจะก้าวข้ามผ่านไปได้หรือไม่ อาจจะผ่านไปได้ หรืออาจจะติดกับดัก อันนี้ยังดูไม่ออก ใจลึกๆ ยังอยากเห็นทิศทางที่นำไปสู่ความเป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์

ความพยายามที่จะก้าวข้ามไปให้ได้ นับว่ายากลำบากมาก เพราะขณะนี้ความเคียดแค้นชิงชังสูงมาก แต่คนไทยอาจจะลืมง่ายก็ได้

เฉพาะหน้าควรจะเรียกร้องให้กระบวนการศาลยุติธรรม เข้ามาเป็นกลไกในการสร้างความยุติธรรมให้กับทุกฝ่าย ถ้าทำได้ปัญหาอาจจะคลี่คลายลงไปได้ระดับหนึ่ง ยกตัวอย่างการปิดสื่อ ควรให้ศาลยุติธรรมเป็นผู้พิจารณา ไม่ควรปล่อยให้รัฐใช้อำนาจปิดสื่อ โดยไม่ผ่านศาล

ประการต่อมา ต้องกระจายอำนาจให้กับองค์กรปกครองท้องถิ่น ลดอำนาจ หรือยกเลิกราชการส่วนภูมิภาคลง ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในท้องถิ่น จะได้แก้ที่ท้องถิ่น ปัญหาจะได้ไม่ต้องไปกระจุกอยู่ที่ส่วนกลาง นักเลือกตั้งหน้าเดิมๆ จะหายไป

ถ้ากลไกศาลยุติธรรม และการปกครองท้องถิ่นเป็นจริง ความตึงเครียดในสังคมน่าจะลดลง เนื่องจากความขัดแย้งทางการเมืองลดลง การต่อสู้ทางการเมืองจะไปอยู่ที่การต่อสู้ทางความคิด ไม่ออกมาในรูปของความขัดแย้ง ที่จะนำไปสู่การปะทะกันอย่างรุนแรง

ความผิดพลาดในช่วงที่ผ่านมา อยู่ตรงความไม่เป็นธรรม กระบวนการยุติธรรมไม่เป็นอิสระ ศาลซึ่งเป็นกลไกที่สามารถสร้างความเชื่อมั่นได้ ถูกมองว่าโดนแทรกแซงจากอำนาจภายนอก โดยเฉพาะจากนักเลือกตั้ง

สื่อ 80 เปอร์เซ็นต์ ไม่สามารถยกระดับความคิดความอ่านให้กับสังคมได้ แถมยังนำสังคมไปติดกับดักของทุน สื่อมีข้อมูลมากก็จริง แต่ไม่สามารถนำออกมาเสนอให้สังคมมีสติปัญญาแยกแยะอะไรได้เลย

กระบวนการการศึกษาทั้งระบบก็เป็นปัญหา เพราะไม่สามารถสร้างคนให้วิเคราะห์แยกแยะอะไรได้ ไม่สามารถสร้างนักคิด สร้างผู้นำที่มีขีดความสามารถนำพาสังคมได้ การศึกษาในทุกระดับ จึงเป็นปัญหาใหญ่อีกโจทย์หนึ่งในขณะนี้

ผมคิดว่าการต่อสู้ขณะนี้ถูกยกระดับไปเป็นการต่อสู้ในเชิงอุดมการณ์แล้ว อย่างน้อยก็ในระดับหนึ่ง แต่ผมไม่ได้หมายความว่าแกนนำการต่อสู้ที่ผ่านมาทุกคน จะออกมาต่อสู้เพื่ออุดมการณ์ ขณะที่ผู้เข้าร่วมชุมนุมกลุ่มคนเสื้อแดงจำนวนไม่น้อย ต้องการล้มระบบอำมาตย์จริงๆ คนส่วนนี้ก้าวข้ามพ้นการต่อสู้เพื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร โดย พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตรเองไม่รู้ตัว

ผมคิดว่า จนถึงวันนี้ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ยังเชื่อว่าเงินกำกับทิศทางการเคลื่อนไหวทางการเมืองในประเทศไทยได้

ถึงกระนั้นชุดความคิดเชิงอุดมการณ์ ก็ยังไม่แข็งแรงพอที่จะเข้าไปกุมการนำ เพื่อนำพาขบวนก้าวข้ามพ้นการเคลื่อนไหวเพื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตรได้

ผมเชื่อว่าภาพของพรรคเพื่อไทย ไม่ได้เป็นภาพฝันของกลุ่มคนเสื้อแดงในซีกอุดมการณ์ เพราะฉะนั้นในอนาคต กลุ่มคนเสื้อแดงจะแตกเป็น 2 กลุ่มความคิด ตอนนี้ยังมีความจำเป็นต้องอยู่ร่วมกัน เพราะทั้งสองฝั่งยังต้องพึ่งพากันและกัน

อีก 10 ปีข้างหน้า ระบบอำมาตย์จะหายไปจากประเทศนี้อยู่แล้ว มันต้องหมดไปจากประเทศไทยโดยธรรมชาติ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า ระบบอำมาตย์แบบเดิมหายไปแล้ว ระบบอำมาตย์ในรูปแบบใหม่จะไม่เกิดขึ้นมาแทนที่ เป็นไปได้มากว่า ระบบอำมาตย์ในรูปแบบใหม่จะไม่เกิดขึ้นอีก ถึงแม้กลุ่มเสื้อแดงซีกอุดมการณ์ จะชนะจนสามารถสถาปนาขึ้นครองอำนาจได้เองก็ตาม

ทำไมผมคิดเช่นนี้ เพราะเท่าที่ดูๆ แล้ว สังคมไทยโดยรวมยังก้าวข้ามไม่พ้นกรอบคิดเดิม ล้มอำมาตย์แบบเดิมไปได้ ก็เป็นไปได้ว่าจะเรียกหาอำมาตย์หน้าใหม่ขึ้นมาอีก

การจะก้าวข้ามพรมแดนตรงนี้ไปได้ นับว่าเป็นเรื่องยากมาก

เฉพาะหน้านายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี อาจจะคุมสถานการณ์ได้ แต่กลุ่มคนเสื้อแดงจะกลับมาอีก ตรงนั้นอาจจะเกิดความรุนแรงอีกครั้ง ซึ่งอาจจะนำไปสู่จุดเปลี่ยนทางการเมืองของไทยก็ได้

ถึงแม้คราวนี้ ดูเหมือนคนจะยอมรับความรุนแรงได้ แต่ไม่ได้หมายความว่า คนจะยอมรับความตายของผู้คนได้ เหตุที่คราวนี้ยอมรับกันได้ เพราะความชอบธรรมในการเคลื่อนไหวของกลุ่มคนเสื้อแดงมีไม่มากพอ

วันนี้ การต่อสู้ของกลุ่มคนเสื้อแดง โดยชูพ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร ชูพรรคเพื่อไทยจบลงโดยสิ้นเชิงแล้ว กลุ่มคนเสื้อเหลืองถ้าออกมาเคลื่อนไหวทางการเมืองต่อไป ก็ต้องชูอุดมการณ์ที่ชัดเจน พรรคการเมืองต่างๆ รวมทั้งพรรคประชาธิปัตย์ ก็ต้องบอกให้ได้ว่า จะนำพาสังคมไทยไปสู่ทิศทางไหน

การต่อสู้ในระยะยาว จะเป็นการต่อสู้ในเชิงอุดมการณ์

------------------------------------

สัมพันธ์ ละอองจิตต์
นับจากนี้ไปเราต้องอยู่กับความรุนแรง

ท่ามกลางความขัดแย้งทางการเมืองกว่า 4 ปี ถึงแม้ภาคใต้จะถูกมองว่า เป็นฐานที่มั่นของกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย หรือกลุ่มคนเสื้อเหลือง แต่ข้อเท็จจริงที่ปรากฏก็มิอาจปฏิเสธได้ว่า มีการเคลื่อนไหวของกลุ่มคนเสื้อแดงอยู่ในภาคใต้เช่นกัน

“สัมพันธ์ ละอองจิตต์” เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่เข้าร่วมกิจกรรมกับกลุ่มคนเสื้อแดงในจังหวัดสงขลา ถึงกระนั้นก็ปฏิเสธไม่เข้าร่วมชุมนุมกับกลุ่มคนเสื้อแดง หรือแนวร่วมประชาชนต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ ในชื่อย่อ “นปช.” ที่กรุงเทพมหานครฯ

แม้ในระหว่างการชุมนุม จะเดินทางไปทำภารกิจที่กรุงเทพมหานครฯ นานหลายวัน ก็ไม่ยอมเฉียดกรายไปยังสถานที่ชุมนุมของกลุ่มคนเสื้อแดง ซึ่งในที่สุดก็ลงเอยที่ความรุนแรง จากการเผชิญหน้าระหว่างผู้กุมอำนาจรัฐกับกลุ่มผู้ชุมนุม

ต่อไปนี้ เป็นความคิดความเห็นต่อสถานการณ์ความรุนแรงที่เกิดขึ้น จากบุคคลที่หน่วยงานความมั่นคงระบุว่า เป็นหนึ่งในแกนนำกลุ่มคนเสื้อแดงภาคใต้ นาม “สัมพันธ์ ละอองจิตต์”

……………………………………

ความขัดแย้งทางการเมืองครั้งนี้ น่าจะใช้เวลาพอสมควรถึงจะลงเอยกันได้ แต่คงจะไม่ถึง 10 ปี

ถ้านำไปเปรียบเทียบกับความขัดแย้งในประวัติศาสตร์การเมืองไทย นับตั้งแต่เปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบประชาธิปไตย เมื่อปี 2475 เป็นต้นมา ความรุนแรงเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 จนมาถึงสถานการณ์ที่ราชประสงค์ นับเป็นปฐมบทของความขัดแย้งที่รุนแรงครั้งสำคัญของสังคมไทย

เนื่องจากนัยสำคัญของความขัดแย้งครั้งนี้ เกิดจากโครงสร้างทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมือง เป็นความขัดแย้งที่นำพาปริมณฑลทางเศรษฐกิจ มาหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับปริมณฑลทางความคิดและอุดมการณ์ทางการเมือง

ความขัดแย้งในระดับนี้ เคยเกิดขึ้นมาแล้ว เมื่อปี 2475 ระหว่างขุนนางสมัยใหม่กับระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ครั้งต่อมาคือ เหตุการณ์เมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2516 ระหว่างนักศึกษา ปัญญาชน กับเผด็จการทหาร

รวมทั้งความขัดแย้งระหว่างพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทยกับรัฐไทย ที่ยาวนานกว่า 30 ปี

ความขัดแย้งครั้งล่าสุด มีลักษณะที่ควรให้ความสนใจเป็นพิเศษ เพราะแตกต่างกันอย่างมาก เมื่อนำไปเปรียบเทียบความขัดแย้งในอดีต

เนื่องจากฐานความขัดแย้งในสังคมไทยที่ผ่านมา มีลักษณะแคบ อย่างปี 2475 ฐานความขัดแย้งเป็นแค่ขุนนางกลุ่มหนึ่ง ที่จบการศึกษาจากต่างประเทศ กับระบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์

ความขัดแย้งเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2516 ฐานความขัดแย้งจำกัดอยู่ที่ปัญญาชน โดยเฉพาะนิสิตนักศึกษา กับเผด็จการทหาร

ส่วนพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย สถาปนาตัวเองเป็นแค่ตัวแทนชนชั้นกรรมาชีพ ลุกขึ้นมาต่อสู้กับอำนาจรัฐ

ขณะที่ความขัดแย้งหลังวันที่ 19 กันยายน 2549 ฐานความขัดแย้งกระจายตัวออกสู่วงกว้าง ตั้งแต่คนอ่านหนังสือไม่ออก หรือพออ่านออกเขียนได้คิดเลขเป็น ไปจนถึงคนที่มีการศึกษาสูง เป็นครูบาอาจารย์ เป็นศาสตราจารย์ ผนวกรวมกับผู้ใช้แรงงาน ชาวนาชาวไร่ ไปจนถึงมหาเศรษฐี มีทั้งผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ และความเชื่อทางการเมือง ผนวกรวมเข้าด้วยกัน

กระทั่งยกระดับความคิดทางการเมืองขึ้นมา ถึงขั้นอุดมการณ์

ต้องยอมรับว่า ในรอบไม่กี่ปีมานี้ กลุ่มทุนใหม่ได้เติบโตขึ้นอย่างมาก คนกลุ่มนี้เข้ามามีบทบาท ทั้งในพื้นที่ทางเศรษฐกิจ และพื้นที่ทางการเมือง รุกเข้ามาแทนที่กลุ่มทุนเก่า เช่น ทุนน้ำเมา ทุนป่าไม้ ทุนธนาคาร ที่ทำธุรกิจโดยอาศัยการคุ้มครองจากอำนาจรัฐเดิม ที่บัดนี้บทบาทค่อยๆ หมดไป หลีกทางให้กลุ่มทุนใหม่ในภาคสื่อสารและภาคบริการ เข้ายึดพื้นที่ไปเกือบหมด

เห็นได้จากบทบาททางการเมืองของกลุ่มทุนใหม่เหล่านี้ ที่เติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงหลังประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540

การเติบโตของกลุ่มทุนใหม่ ก่อให้เกิดความขัดแย้งกับกลุ่มทุนเก่า หลังปี 2540 เป็นต้นมา กลุ่มทุนเก่าสูญเสียทั้งอำนาจทางการเมือง และอำนาจทางเศรษฐกิจ โดยเริ่มสูญเสียสถานะทางเศรษฐกิจมาก่อนหน้านี้แล้ว

ในด้านการเมืองหลังเหตุการณ์พฤษภาคม 2535 ส่งผลให้ภาคประชาสังคมเติบโต มีพัฒนาการด้านจิตสำนึกทางการเมืองอย่างก้าวกระโดด ทำให้เกิดการปฏิรูปการเมืองครั้งสำคัญ ผ่านรัฐธรรมนูญปี 2540

รัฐประหาร เมื่อวันที่ 19 กันยายน 2549 เกิดขึ้นท่ามกลางความก้าวหน้าของเทคโนโลยี กระทั่งรัฐไม่สามารถจำกัดการเข้าถึงข้อมูลข่าวสารของประชาชนภาคส่วนต่างๆ ได้ ทำให้ความไม่ชอบมาพากลของการรัฐประหาร ได้รับการเปิดเผยอย่างกว้างขวาง ส่งผลลึกซึ้งอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

จุดนี้ทำให้เกิดภาวะก้าวกระโดดครั้งสำคัญในทางการเมือง กระทั่งนำไปสู่การเรียกร้องให้มีการปฏิรูปประเทศ ถึงขั้นปรับรื้อโครงสร้างสังคมไทย ภายใต้คำขวัญล้มระบบอำมาตย์ สร้างระบอบประชาธิปไตยที่แท้จริง

อันที่จริงความขัดแย้งเชิงโครงสร้าง ทั้งในทางการเมืองและทางเศรษฐกิจ ดำรงอยู่ในสังคมไทยมายาวนานนับสิบปีแล้ว โดยเฉพาะตั้งแต่ช่วงหลังเหตุการณ์พฤษภาคม 2535 เป็นต้นมา จนคาดการณ์กันว่าสักวันหนึ่งสังคมไทยจะเกิดความขัดแย้งอย่างหนัก ถึงขั้นมีการปะทะกันครั้งใหญ่ ซึ่งก็มาถึงแล้ว

แนวโน้มจะจบลงอย่างไร คงคาดเดาได้ยาก เพราะความขัดแย้งจะจบก็ต่อเมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอ่อนกำลัง ความขัดแย้งคราวนี้ มิอาจจบลงด้วยความสมานฉันท์ โดยละเลยข้อเท็จจริงทางภววิสัย

จากนี้เป็นต้นไป เราจะเข้าสู่บรรยากาศความรุนแรง เนื่องจากความขัดแย้งหนนี้ ถูกยกระดับขึ้นเป็นความขัดแย้งเชิงอุดมการณ์อย่างเข้มข้น ทุกอย่างจึงไม่ได้เรียบง่ายเหมือนอย่างแต่ก่อน

วันนี้มีคนจำนวนหนึ่งเชื่อว่าระบบอำมาตย์ เป็นอุปสรรคต่อระบอบประชาธิปไตย ฉะนั้นต้องจำกัดอำนาจของระบบอำมาตย์ ซึ่งเขามองไม่เห็นวิธีอื่น นอกจากต้องใช้ความรุนแรง

ขณะที่ฝ่ายอำมาตย์เองก็มองว่า ฝ่ายตรงกันข้ามเป็นศัตรูหลักที่ต้องกำจัดให้สูญสิ้น

เมื่อทั้ง 2 ฝ่าย ต่างมองอีกฝ่ายเป็นศัตรูสำคัญ ต้องกำจัดให้หมดไป ความรุนแรงขนานใหญ่จึงหลีกเลี่ยงได้ยาก เห็นได้จากขณะนี้มีการดึงบางสถาบันในสังคมไทยมาเป็นเครื่องมือ เพื่อสร้างความชอบธรรมในการใช้ความรุนแรงกับฝ่ายตรงกันข้ามอย่างโจ่งแจ้ง

ถึงแม้ชนชั้นนำในสังคมไทย จะมีความขัดแย้ง ทั้งในทางเศรษฐกิจและการเมือง แต่โครงสร้างความสัมพันธ์ระหว่างชนชั้นนำกับประชาชนทั่วไป ไม่ได้มีผลต่อกันมากนัก ที่สำคัญสังคมไทยสามารถพึ่งพาตัวเองด้านอาหารได้ โดยไม่ต้องพึ่งพิงพ่อค้านำเข้า ผู้คนในท้องถิ่นจึงน่าจะไม่ได้รับผลกระทบมากนัก

ส่วนที่จะได้รับผลกระทบมากที่สุด คงจะเป็นด้านการเมืองมากกว่า

อันดับแรก ความไม่มั่นคงของรัฐจะสูงขึ้น คนจะเคารพกฎหมายน้อยลง อาชญากรรมโดยเฉพาะในเมืองใหญ่ ที่เป็นศูนย์กลางของความขัดแย้งจะพุ่งสูงขึ้น

ในส่วนของภาคใต้ น่าจะได้รับผลกระทบน้อยมาก เพราะไม่ได้เป็นพื้นที่ขัดแย้งรุนแรง เศรษฐกิจภาคใต้พึ่งพาการส่งออก ที่ค่อนข้างเป็นอิสระจากเศรษฐกิจศูนย์กลาง

ทางออกจากความขัดแย้งครั้งนี้ คงต้องเรียกร้องให้ประชาชนออกมาคัดค้านการใช้ความรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นการรัฐประหาร การปราบปราม การตอบโต้ฝ่ายตรงกันข้ามด้วยวิธีการรุนแรง

เราต้องปล่อยให้การเมืองดำเนินไปตามกระบวนการ เปิดให้มีการเลือกตั้งโดยทุกฝ่ายต้องยอมรับผลที่ออกมา เพื่อให้รัฐสภาได้ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่

ภาคประชาชนเอง ต้องยุติการเรียกร้องใดๆ ที่นำไปสู่การใช้ความรุนแรง เพราะไม่มีใครฆ่าฝ่ายใดได้หมด ถ้าปล่อยให้ฆ่ากันต่อไป บ้านเมืองจะเกิดกลียุค

การปล่อยให้มีการเลือกตั้ง อาจจะเป็นทางออกที่ดีก็ได้ ถ้าทุกคนยอมรับกติกา อย่าเอาปัญหาเล็กมาเป็นปัญหาใหญ่ มาถึงขั้นนี้แล้ว มีทางออกเดียวเท่านั้นคือ การเลือกตั้งที่บริสุทธิ์ยุติธรรม ไว้วางใจได้ โดยทุกฝ่ายยอมรับผลที่ออกมา ทางออกอื่นไม่มี ถ้าไม่ยอมรับทางออกนี้ ก็ต้องยอมรับสภาพกลียุค เดือดร้อนกันถ้วนหน้า

ข้อเรียกร้องนี้อาจจะเป็นไปได้ยาก แต่ก็เป็นทางออกเดียวที่เหลืออยู่

ที่มา.ประชาไท
#############################################

"ณัฐวุฒิ" ขึ้นศาลคดีดักฟัง "ท่านเจี๊ยบ"

คอมมานโดกองปราบคุมตัว "ณัฐวุฒิ" เดินทางจากชะอำมาขึ้นศาลคดีดักฟังโทรศัพท์ปลัดสำนักนายกฯกับ "ท่านเจี๊ยบ" วิรัช ชินวินิชกูล โดย "จตุพร" ขึ้นเบิกความด้วย ส่วน "จักรภพ" อยู่ระหว่างหลบหนี ด้านแฟนคลับ นปช. แห่ให้กำลังใจ

9.00 น. วันนี้ (4 มิ.ย.) ที่ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลนัดสืบพยานโจทก์ คดีหมายเลขดำ อ.177/2551 ที่ พนักงานอัยการฝ่ายคดีอาญา 10 เป็นโจทก์ฟ้องนายจักรภพ เพ็ญแข นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ และ นายจตุพร พรหมพันธุ์ แกนนำ นปช. เป็นจำเลยที่ 1- 3 ในความผิดฐานร่วมกันกระทำด้วยประการใด ๆ เพื่อดักรับไว้ใช้ประโยชน์ หรือเปิดเผยข้อความข่าวสาร หรือข้อมูลอื่นใดที่มีการสื่อสารทางโทรคมนาคม โดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย ตาม พ.ร.บ.การประกอบกิจการโทรคมนาคม พ.ศ.2544 มาตรา 74

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ระหว่างเดินขึ้นศาลอาญา นายณัฐวุฒิซึ่งเดินคู่มากับนายจตุพรมีสีหน้ายิ้มแย้ม นายณัฐวุฒิสวมกางเกนยีนส์สวมเสื้อเชิตสีขาวลายตารางปล่อยชายเสื้อ ส่วนนายจตุพรสวมสูท โดยนายจตุพรกอดคอพูดคุยกับนายณัฐวุฒิ และมีแฟนคลับ นปช. จำนวนหนึ่งรอจับมือทักทายและมอบดอกไม้ให้กำลังใจด้วย

โดยกรณีนี้ เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 22 มิ.ย.50 จำเลยกับพวกได้ร่วมกันนำข้อความถ้อยคำสนทนาที่มีการติดต่อกันทางโทรศัพท์ อันเป็นการสื่อสารทางคมนาคม ซึ่ง พล.ต.ต.พีระพันธุ์ เปรมภูมิ อดีตปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี พูดติดต่อสนทนากับนายวิรัช ชินวินิชกูล อดีตเลขานุการศาลฏีกา หรือ "ท่านเจี๊ยบ" และนายไพโรจน์ นวานุช ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ประจำสำนักประธานศาลฏีกา ไปใช้ประโยชน์ในการปราศรัย ของจำเลยทั้งสาม โดยนำเสียงการสนทนาของบุคคลทั้งสาม ดังกล่าวที่ถูกแอบบันทึกไว้ไปเปิดเผยแก่ประชาชน ผู้เข้าร่วมรับฟังปราศรัย ที่จำเลยได้เข้าร่วมกันจัดเวทีปราศรัยที่ท้องสนามหลวงได้รับฟัง อันเป็นการกระทำด้วยประการใดๆ เพื่อใช้ประโยชน์และเปิดเผยข้อความ ข่าวสารหรือข้อมูลอื่นใดที่มีการติดต่อทางโทรศัพท์ หรือที่มีการสื่อสารทางโทรคมนาคม โดยไม่มีอำนาจและโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย

สำหรับคดีนี้นายจักรภพ เพ็ญแข หลบหนีระหว่างได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว ศาลได้ส่งหมายจับไปยังกองบัญชาการตำรวจนครบาล และสำนักงานอัยการสูงสุดอยู่ระหว่างติดตามตัวเป็นผู้ร้ายข้ามแดน จึงมีเพียงนายจตุพร เดินทางมาศาลแต่เช้า ส่วนนายณัฐวุฒิ ถูกคอมมานโดกองปราม คุมตัวมาจากกองบังคับการตำรวจพลร่ม โดยศาลนัดพิจารณาตลอดทั้งวันเช้า-บ่าย ด้านอัยการได้เตรียมพยานโจทก์ไว้ 5 ปาก

ทั้งนี้ปากแรกเป็นตำรวจฝ่ายสืบสวนชั้นประทวนสังกัด กองบัญชาการตำรวจนครบาล มาเบิกความในประเด็นว่าได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชา ไปสืบสวนหาข่าวในม็อบเสื้อแดง ที่สนามหลวง และพบการกระทำความผิด จากนั้น อัยการจึงเริ่มนำพยานปากพนักงานสอบสวนมาเบิกความ คาดว่าจะใช้เวลาเบิกความ จนถึงเวลา 16.30 น. แล้วอาจจะเลื่อนการพิจารณาต่อไป

ทั้งนี้เมื่อวานนี้ (3 มิ.ย.) ที่ศาลอาญา มีการนัดสืบพยานคดีดังกล่าว โดยนายจตุพร เดินทางไปร่วมฟังการพิจารณาคดี ขณะที่ทนายความนายณัฐวุฒิ จำเลยที่ 2 แถลงต่อศาลขอเลื่อนการพิจารณาคดีไปก่อนเนื่องจากนายณัฐวุฒิ ถูกควบคุมตัวอยู่ค่าย ตชด. ค่ายนเรศวร อ.ชะอำ จ.เพชรบุรี ในคดีที่เป็นผู้ต้องหาคดีอาญาตาม พ.ร.ก.บริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน ขณะที่อัยการโจทก์แถลงว่ามีพยานพร้อมเข้าสืบจำนวน 2 ปาก ศาลพิเคราะห์แล้วเห็นว่าเนื่องจากเป็นการพิจารณาคดีต่อเนื่อง โดยนัดสืบพยานในวันที่ 4 มิ.ย.53 ไว้ล่วงหน้าแล้วนั้น จึงเห็นควรให้โจทก์นำตัว นายณัฐวุฒิ จำเลยที่ 2 มาอยู่ในการควบคุมของศาลอาญา เพื่อการสืบพยานต่อเนื่อง จึงมีคำสั่งเลื่อนการสืบพยานโจทก์ไปเป็นวันที่ 4 มิ.ย.53 ดังกล่าว
ที่มา.ประชาไท
-----------------------------------------------

ไม่ใช่ข้อแก้ตัว

ข่าวสดรายวัน

คอลัมน์ บทบรรณาธิการ

ในการลุกขึ้นตอบโต้ฝ่ายค้านระหว่างการอภิปรายไม่ไว้วางใจครั้งที่ผ่านมา นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ชี้แจงเรื่องการตัดสินใจเข้าสลายการชุมนุมของกลุ่มคนเสื้อแดงว่า ได้พยายามทำให้เกิดความสูญเสียให้น้อยที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

แต่สิ่งที่รัฐบาลต้องประสบก็คือแรงกดดันจากภายนอกให้เลิกการชุมนุม และมีปัจจัยหลายประการที่คาดไม่ถึงมาแต่ต้น ทำให้สถานการณ์ออกมาดังที่เห็น

ซึ่งรัฐบาลยืนยันความตั้งใจว่าจะแสดงถึงสำนึกของความรับผิดชอบ

ไม่ว่าผลการสอบสวนของคณะกรรม การอิสระที่จะตั้งขึ้นมาออกมาอย่างไรก็จะยอมรับ

คําชี้แจงดังกล่าวอาจน่าเห็นใจและเข้าใจได้ในฐานะของนายอภิสิทธิ์ที่เป็นปัจเจกชน แต่ในฐานะนายกรัฐมนตรีและรัฐบาล คำชี้แจงดังกล่าวไม่มีน้ำหนักพอแก่การรับฟัง

เพราะสังคมยอมเสียสละทรัพยากรส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นอำนาจตามกฎหมายหรืองบประมาณ ก็เพื่อให้รัฐสร้างกลไกที่จะป้องกันมิให้เกิดความสูญเสียจากความขัดแย้งในสังคมนั้นเอง

หากไม่ตระหนักหรือขาดประสิทธิภาพเพียงพอที่จะรักษามาตรฐานนี้ รัฐบาลก็พึงพิจารณาตนเองว่าเหมาะสมกับตำแหน่งหน้าที่หรือไม่

ข้อจำกัดหรือแรงกดดันอันเป็นเรื่องปกติธรรมชาติของการทำงาน

มิใช่ประเด็นที่จะหยิบยกขึ้นมาเป็นข้อแก้ตัวได้

เพราะในฐานะรัฐบาลที่กุมอำนาจและกลไกรัฐทุกชนิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งกองกำลังติดอาวุธอย่างตำรวจและทหารเอาไว้

การตัดสินใจผิดพลาดตั้งแต่ก้าวแรก จะนำไปสู่ความเสียหายมหาศาลในลำดับต่อๆ มา

ฉะนั้น เมื่อเกิดความผิดพลาดขึ้นในช่วงต้นของปฏิบัติการ ในขณะที่มีการทักท้วงทัดทานทั้งจากข้าราชการที่ร่วมทำงานอยู่ด้วยกัน ไปจนกระทั่งถึงจากสังคมภายนอก แล้วยังเลือกที่จะเดินหน้าในสิ่งที่ตนเองเชื่อมั่นต่อไป

การแสดงออกถึงความรับผิดชอบกับสิ่งที่ตนเองตัดสินใจ ไม่จำเป็นจะต้องให้มีผู้อื่นมาชี้เท่านั้น

แต่รัฐบาลจะต้องสำนึกและตระหนักเองเป็นเบื้องต้น

สปิริตของผู้นำ..ที่ไม่เคยมี

"ทางเท้า"

...ผมคิดว่าการเรียกร้องให้ผู้นำประเทศได้แสดงความรับผิดชอบที่มากกว่าเพียง กล่าวคำว่า “เสียใจ” ต่อชีวิตของผู้บริสุทธิ์ที่สูญเสียไปนั้น คงมิได้เป็นสิ่งที่เกินเลยไปนัก และหวังอย่างยิ่งว่าผู้คนในสังคมไทยจะได้กันร่วมเรียกร้องความรับผิดชอบดัง กล่าวด้วย เพราะผมเชื่อว่าผู้คนในสังคมของเรานั้นคงมีความตระหนักและมีสำนึกในคุณค่า ของชีวิตมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน ในฐานะเพื่อนร่วมแผ่นดินบ้าง..

ผมได้อ่านข่าวใหญ่สองข่าวในห้วงเวลาเดียวกัน ข่าวแรก เรื่องนายยูกิโอะ ฮาโตยามะ นายกรัฐมนตรีของญี่ปุ่น ได้ประกาศลาออกจากตำแหน่งอย่างเป็นทางการแล้ว ในระหว่างการประชุมสมาชิกพรรคเดโมเครติค พาร์ตี ออฟ เจแปน (DPJ) เมื่อวันที่ 2 มิ.ย. 2553 หลังไม่สามารถแก้ปัญหาเรื่องการย้ายฐานทัพของสหรัฐออกไปจากเกาะโอกินาวาตามที่เขาสัญญาไว้ได้โดยการตัดสินใจลาออกจากตำแหน่งของนายฮาโตยามะมีขึ้นในช่วงระหว่างที่เขากำลังเผชิญวิกฤตศรัทธาท่ามกลางคะแนนนิยมในคณะรัฐมนตรีที่ลดน้อยลง และการตัดสินใจดังกล่าวยังมีขึ้นหลังจากที่พรรคสังคมประชาธิปไตยถอนตัวจากการเป็นพรรคร่วมรัฐบาล เพราะไม่เห็นด้วยกับข้อตกลงเรื่องการคงฐานทัพสหรัฐไว้บนเกาะโอกินาวา

อีกข่าวหนึ่ง ได้แก่ ข่าวการประชุมเพื่อการลงมติอภิปรายไม่ไว้วางใจ นายกรัฐมนตรี และรัฐมนตรีเป็นรายบุคคล ของประเทศไทยเรานี่เอง โดยประเด็นสำคัญของการอภิปราย ได้แก่ การตัดสินใจใช้กำลังทหารในการสลายการชุมนุมของกลุ่ม นปช. ที่มาชุมนุมเรียกร้องให้ยุบสภาและคืนอำนาจให้กับประชาชน ในช่วงเดือนเมษายนและพฤษภาคมที่ผ่านมา ซึ่งส่งผลให้เกิดการสูญเสียชีวิตจำนวน 87 ราย และบาดเจ็บรวมทั้งสิ้น 1,406 ราย (สรุปจำนวนจากศูนย์เอราวัณ เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2553 http://www.ems.bangkok.go.th/report/final-1-6-53.pdf ) ตลอดจนการเผาทำลายสถานที่ต่าง ๆในเขตกรุงเทพมหานครและศาลากลางจังหวัดหลายแห่ง โดยผลการลงมติ คือ นายอภิสิทธิ์ เวชาชีวะ นายกรัฐมนตรี , นายสุเทพ เทือกสุบรรณ รองนายกรัฐมนตรีด้านความมั่นคง รวมทั้งรัฐมนตรีอีกสามราย ทั้งหมดได้รับเสียงโหวตไว้วางใจจากพรรคร่วมรัฐบาล โดยยืนยันที่จะอยู่เป็นรัฐบาลและเดินหน้าแผนปรองดองแห่งชาติต่อไป ซึ่งหลาย ๆ คนคงได้รับทราบข่าวนี้แล้ว

หลังจากอ่านสองข่าวนี้จบ ผมรู้สึกสะทกสะท้อนใจอย่างยิ่งกับภาวะและสำนึกของผู้นำทางการเมืองไทย ท่ามกลางความขัดแย้งทางการเมืองที่สร้างความแตกแยกอย่างรุนแรงที่สุดในรอบ 30 ปีของสังคมการเมืองไทยขณะนี้

ผมเชื่ออย่างยิ่งว่า การเป็นผู้นำที่ดีนั้น นอกจากจะต้องมีความรู้ความสามารถในการบริหารประเทศแล้ว สิ่งสำคัญอีกประการนั่นคือ “ความรับผิดชอบ” ในฐานะที่เป็นผู้นำต่อประชาชนด้วย

------------------------------------
รัฐบาลไม่อาจปฏิเสธได้ว่า ความสูญเสียชีวิตและทรัพย์สินที่เกิดขึ้นนั้นส่วนหนึ่งเกิดจากการตัดสินใจใช้กำลังทางการทหาร ในการสลายการชุมนุมของกลุ่ม นปช. หรือที่เรียกด้วยภาษาใหม่ที่สละสลวยกว่าเดิมว่าเป็นการ “ขอคืนฟื้นที่” หรือ “กระชับวงล้อม” ทั้งที่ผ่านฟ้าและราชประสงค์

ถึงแม้ว่ารัฐบาลจะมีเหตุผลมากมายในการชี้แจงต่อสาธารณชนถึงการตัดสินใจดังกล่าว ไม่ว่าจะเพื่อคืนความสงบสุขให้แก่ประชาชนชาวกรุงเทพ เพื่อลดความสูญเสียทางเศรษฐกิจ เพื่อจัดการกับ “ผู้ก่อการร้าย” หรือ ”กองกำลังไม่ทราบฝ่าย” ที่แฝงตัวอยู่ตามยุทธวิธีแยกปลาออกจากน้ำ เพื่อการปกป้องชีวิตของเจ้าหน้าที่ที่เข้าปฏิบัติการ หรือเหตุผลอะไรร้อยแปดพันประการก็ตาม เหตุผลความจำเป็นต่างๆ ที่รัฐบาลยกอ้างขึ้นนั้นไม่อาจปิดบังหรือลบเลือน “ความจริง” ที่ว่าการดำเนินการดังกล่าวส่งผลให้มี “ประชาชนผู้บริสุทธิ์” ต้องสูญเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บไปได้

และถึงแม้ว่าการชุมนุมของ นปช. ที่ผ่านมาอาจจะไม่ใช่การชุมนุมที่สามารถพูดได้อย่าง เต็มปากว่าเป็นไปอย่างสงบ สันติ และอหิงสา อย่างที่แกนนำ นปช. ได้เอ่ยอ้างมาตลอดก็ตาม

แต่อย่าลืม....ว่าก่อนหน้าที่จะมีการตัดสินใจใช้กำลังทหารในการขอคืนพื้นที่หรือกระชับวงล้อมนั้น ไม่ได้มีการสูญเสียชีวิตของผู้บริสุทธิ์ด้วยอาวุธสงครามในพื้นที่ของการชุมนุม และไม่ได้มีการเผาทำลายอาคารบ้านเรือนแต่อย่างใด

รัฐบาลไม่สามารถเอ่ยอ้างได้ว่า ความรุนแรงและการลอบยิงระเบิดตามสถานที่สำคัญต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องเรื่อยมาในช่วงก่อนที่จะมีการตัดสินใจสลายการชุมนุม ไม่ว่าจะเป็นที่กองบัญชาการทหารบก พล ร. 11 กระทรวงสาธารณสุข กระทรวงกลาโหม พรรคประชาธิปัตย์ ฯลฯ แม้กระทั่งในเหตุประทะบริเวณสี่แยกคอกวัว เมื่อวันที่ 10 เมษายน และเหตุปะทะบริเวณแยกศาลาแดงระหว่างกลุ่มผู้อ้างว่าเป็นผู้อยู่อาศัยในถนนสีลมกับกลุ่ม นปช. นั้น เกิดจากกลุ่มผู้ชุมนุม นปช. เพราะแม้ในขณะนี้เองรัฐบาลก็ยังไม่สามารถจับกุมตัวผู้กระทำความผิดดังกล่าวและนำเข้าสู่กระบวนการสืบสวนสอบสวนได้เสร็จสิ้นตามกระบวนการยุติธรรม โดยมีหลักฐานที่ระบุแน่ชัดถึงขนาดที่จะบ่งชี้และเชื่อมโยงได้ว่านั่นเกี่ยวข้องกับการชุมนุมของ นปช.

“ความจริง” ต่างๆ เกี่ยวกับการสูญเสียที่เกิดขึ้นตามข้อมูลหลักฐานที่ปรากฏในสื่อมวลชนและคลิปวิดีโอจำนวนมากที่แพร่หลายในอินเตอร์เน็ต ยังคงสร้างความเคลือบแคลงสงสัยแก่ประชาชนทั่วไป โดยฝ่าย นปช. อ้างว่า ความสูญเสียของประชาชนผู้บริสุทธิ์เกิดจากการที่ฝ่ายทหารได้ใช้กระสุนจริงยิงทำร้ายประชาชน แต่ฝ่ายรัฐบาลอ้างว่า เป็นการกระทำของกองกำลังไม่ทราบฝ่ายหรือผู้ก่อการร้ายที่แฝงตัวอยู่ในการชุมนุมที่ฉกฉวยสถานการณ์ดังกล่าวในการสร้างความวุ่นวายให้เกิดขึ้น ซึ่งต่างฝ่ายต่างก็มีข้อมูลเพื่อยืนยันและปกป้อง “ความจริง” ของตนเอง ซึ่งผมเคยได้กล่าวไว้แล้วว่า นั่นเป็นเพียงการ “เลือก” หยิบข้อมูลในส่วนที่เป็นประโยชน์และสร้างความชอบธรรมต่อฝ่ายของตนเอง อันเป็นเพียงส่วนเสี้ยวเดียวของ “ความจริง”ทั้งหมด เท่านั้น

หรือแม้กระทั่ง การถูกลอบสังหารของ เสธ. แดง ที่ถึงวันนี้ก็ยังไม่ทราบว่าเกิดจากการกระทำของฝ่ายใด เพื่อหวังผลในสิ่งใดอย่างแน่ชัด และยังจับมือใครดมไม่ได้..

สุดท้าย ”ทฤษฎีมือที่สาม” ก็ยังคงถูกนำมาใช้ประโยชน์สำหรับการอธิบายสถานการณ์ที่ทั้งสองฝ่ายไม่อยากจะรับผิดชอบได้อย่างทรงพลังเสมอ

จึงไม่เป็นธรรมอย่างยิ่ง ที่จะกล่าวอ้างและสรุปว่าเหตุความรุนแรงต่างๆ ที่เกิดขึ้นเป็นการกระทำของกลุ่ม นปช. และเพื่อลดการสูญเสียของทุกฝ่ายและปกป้องผู้บริสุทธิ์ จึงต้องนำกำลังทางการทหารและอาวุธจริงมาใช้ในปฏิบัติการดังกล่าว ดังที่นายกรัฐมนตรีและ ศอฉ. ได้แสดงออกผ่านแถลงการณ์อย่างต่อเนื่อง ทั้งๆ ที่ตัวนายกรัฐมนตรีเองก็ได้กล่าวในแถลงการณ์ว่าทราบดีว่าผู้ชุมนุมส่วนใหญ่นั้นเป็นประชาชนผู้บริสุทธิ์โดยตลอด?

และเหตุการณ์ที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่ง คือ ได้มีความพยายามจากหลายกลุ่มที่จะสร้างเจรจารอบใหม่ โดยเฉพาะการเจรจาซึ่งนำโดยกลุ่ม สว. กลุ่มหนึ่ง เมื่อคืนวันที่ 18 พฤษภาคม และฝ่ายแกนนำ นปช. ได้ประกาศว่าพร้อมที่ยุติการใช้กำลังและเข้าสู่การเจรจาโดยไม่มีเงื่อนไข แต่ฝ่ายรัฐบาลและ ศอฉ. กลับเลือกตัดสินใจใช้มาตรการทางการทหารเข้าสลายการชุมนุมในเช้าวันที่ 19 พฤษภาคม ซึ่งนำมาสู่ความแปลกประหลาดใจของทุกฝ่าย

ดังนั้น ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม การตัดสินใจของรัฐบาลในครั้งนี้ จึงเป็นการตัดสินใจที่มิได้คำนึงถึงความสูญเสียของชีวิตประชาชนผู้บริสุทธิ์อย่างเพียงพอ..ยิ่งไปกว่านั้นรัฐบาลได้ประเมินหรือไม่ว่าหากดำเนินตามมาตรการดังกล่าวแล้ว อาจนำไปสู่การจลาจลและเผาทำลายบ้านเมืองดังที่ได้เกิดขึ้นซึ่งได้สร้างความตื่นตระหนกและเศร้าสลดใจให้แก่ผู้คนทั้งประเทศ รวมทั้งยังสร้างความโกรธแค้นและย้ำรอยแตกร้าวลึกของสังคมไทยอย่างยากยิ่งที่จะปรองดองได้ตามที่รัฐบาลคาดหวัง..
----------------------------------
จากที่ได้กล่าวมา จึงเป็นความจำเป็นอย่างยิ่งที่นายกรัฐมนตรี ในฐานะผู้นำรัฐบาล จะต้องแสดงความรับผิดชอบจากการตัดสินใจดำเนินมาตรการดังกล่าว ด้วยการประกาศ “ยุบสภา” หรืออย่างน้อยที่สุด คือการ “ลาออก” จากการเป็นนายกรัฐมนตรี

ในแง่นี้ การลาออก อาจไม่ได้เป็นสิ่งบ่งชี้หรือยอมรับว่าสิ่งที่รัฐบาลได้ดำเนินการไปนั้นเป็นความผิดพลาดเสียทั้งหมด แต่นี่คือการแสดงสปิริตของผู้นำประเทศและแสดงความรับผิดชอบทางการเมือง เพื่อเปิดโอกาสให้มีกระบวนการสอบสวนและตรวจสอบสามารถดำเนินไปได้อย่างปราศจากข้อสงสัยและเคลือบแคลงใจในความเป็นกลาง เพื่อให้ “ความจริง” ต่าง ๆ ได้ปรากฏและเป็นที่ยอมรับได้ของทุกฝ่าย พร้อมทั้งแสดงความบริสุทธิ์ใจในการเข้าสู่กระบวนการตรวจสอบตามกระบวนการทางกฎหมายในฐานะผู้ที่เกี่ยวข้องโดยตรง

และเมื่อนายกรัฐมนตรีได้ประกาศลาออกแล้ว ต่อไปจึงเป็นกระบวนการของรัฐสภาในการสรรหาและเสนอชื่อผู้ที่สมควรเป็นนายกรัฐมนตรีคนใหม่ โดยเปิดโอกาสให้พรรคต่างๆ ได้ตัดสินใจที่จะเลือกข้างจับขั้วจัดตั้งรัฐบาลใหม่อีกครั้งโดยปราศจากแรงกดดันในฐานะพรรคร่วมรัฐบาลที่ยังคงผลประโยชน์ร่วมกันอยู่ (ซึ่งผมเองก็ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ใดๆ ที่จะทำให้พรรคร่วมรัฐบาลของไทยในขณะนี้มีสปิริตทางการเมืองจนถอนตัวจากการเป็นพรรคร่วมรัฐบาลเหมือนพรรคสังคมประชาธิปไตยของญี่ปุ่นหรอกนะครับ)

พรรคการเมืองต่างๆ อาจเลือกที่จะจับขั้วกันเช่นเดิมในการจัดตั้งรัฐบาล และรัฐสภาอาจเสนอชื่อ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้งหนึ่งก็ได้ ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องที่เกินความคาดหมายใดๆ สำหรับระบบรัฐสภาไทยที่ยังคงยึดติดกับตัวบุคคลและเสียงตอบรับจากประชาชนมากกว่าจริยธรรมทางการเมือง และสิ่งเหล่านี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วหลายครั้งในประวัติศาสตร์การเมืองของไทย ซึ่งกรณีนี้อาจไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองใด ๆ ที่ดำรงอยู่ได้

แต่อย่างน้อย การแสดงความรับผิดชอบทางการเมืองของผู้นำต่อสาธารณชนในสิ่งที่เกิดขึ้นบ้าง ย่อมดีกว่าการยึดถือว่าตนเองนั้นเป็นฝ่ายที่ถูกต้องเป็นฝ่ายธรรมะและป้ายสีให้อีกฝ่ายเป็นอธรรม แล้วพยายามดำเนินแผนการปรองดองที่ไม่ทางที่จะเป็นจริงได้เลย พร้อมกับลากลู่ถูกังประเทศไปแบบไร้ความรับผิดชอบเช่นนี้
--------------------------------------------

ในวันนี้ ผมคงไม่ถกเถียงถึงความชอบธรรมและความสง่างามของการเข้ามาเป็นรัฐบาลของพรรคประชาธิปัตย์อีก ไม่ว่ารัฐบาลนี้จะเป็นผลพวงจากการรัฐประหาร หรือเป็นผลมาจาก” อำนาจพิเศษ” ใดๆ หรือไม่ก็ตาม เพราะผมคิดว่าประเด็นเหล่านี้ย่อมขึ้นอยู่กับมุมมองทางการเมืองที่แตกต่างกันของแต่ละฝ่าย ซึ่งผมเคารพในความคิดของทุกคนทุกฝ่ายไม่ว่าจะเป็นเสื้อสีใดที่อาจคิดต่างจากผมไปบ้างก็ตาม

แต่โดยส่วนตัว ผมคิดว่ารัฐบาลนี้ได้หมดความชอบธรรมไปแล้วตั้งแต่ปล่อยให้เกิดเหตุการณ์สูญเสียตั้งแต่เมื่อวันที่ 10 เมษายน เป็นต้นมา

และผมคิดว่าการเรียกร้องให้ผู้นำประเทศได้แสดงความรับผิดชอบที่มากกว่าเพียงกล่าวคำว่า “เสียใจ” ต่อชีวิตของผู้บริสุทธิ์ที่สูญเสียไปนั้น คงมิได้เป็นสิ่งที่เกินเลยไปนัก และหวังอย่างยิ่งว่าผู้คนในสังคมไทยจะได้กันร่วมเรียกร้องความรับผิดชอบดังกล่าวด้วย เพราะผมเชื่อว่าผู้คนในสังคมของเรานั้นคงมีความตระหนักและมีสำนึกในคุณค่าของชีวิตมนุษย์ที่เท่าเทียมกัน ในฐานะเพื่อนร่วมแผ่นดินบ้าง..

แต่เมื่อมาถึงวันนี้...ผมคิดว่าบางทีสิ่งที่ผมหวังนั้นอาจสูงเกินไป..

ที่มา.ประชาไท
************************************************

ทนายสืบสวนความจริงเหตุปราบผู้ชุมนุมเสื้อแดง เขียนบทความโต้บทบรรณาธิการเดอะ เนชั่น

บทบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์ เดอะ เนชั่น ชื่อ "ทนายของทักษิณมีปัญหาเรื่องความน่าเชื่อถือ" ซึ่งเตือนไม่ให้ ศาตราจารย์ เกอธ-แจน อเล็กซานเดอร์ นูปส์ ผู้เชี่ยวชาญเรื่องอาชญากรรมสงครามร่วมทีมสืบสวนของทนายความ โรเบิร์ท อัมสเตอดัม โดยในบทบรรณาธิการฉบับนี้บอกว่าทีมทนายของโรเบิร์ทได้รับการจ้างวานมาจากอดีตนายกฯ ทักษิณ อีกทั้งยังกล่าวหาอีกว่าโรเบิร์ท เป็นปากกระบอกเสียงให้ทักษิณและก่อนหน้านี้เคยทำตัวเป็นนักล็อบบี้ที่เรียกตัวเองว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านกฏหมาย อีกทั้งยังแสดงความเห็นว่าทีมกฏหมายที่เข้ามาสืบสวนพิสูจน์หลักฐานการปราบปรามผู้ชุมนุมเสื้อแดงนั้นไม่น่าจะทำงานด้วยความสุจริต

ในเว็บไซต์ของโรเบิร์ท อัมสเตอดัม ตีพิมพ์บทความตอบโต้ชื่อ "ภาวะล้ำจริง (Hyperreality) ของโฆษณาชวนเชื่อสื่อไทย : โต้ตอบเดอะ เนชั่น" ซึ่งกล่าวถึงการที่เนชั่นพาดพิงถึงตนและนูปส์ โดยชวนให้นึกถึงสื่อไทยที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อของรัฐบาลที่พยายามสร้างความสมจริงในรูปแบบของตัวเองขึ้นมาและชวนให้คนรับสื่อเชื่อโดยทำให้พวกเขาแยกระหว่างเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเรื่องแต่งออกจากกันไม่ได้

โดยโรเบิร์ท ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มทนายที่จะเข้ามาสืบสวนการปราบปรามผู้ชุมนุมเสื้อแดงของรัฐบาล เป็นทนายผู้มีชื่อเสียงจากการทำคดีระดับโลก เช่นคดีของบริษัท Yukos-Group MENATEP ในรัสเซีย นิตยสาร เดอะ ลอว์เยอร์ ของอังกฤษเคยจัดอันดับให้โรเบิร์ทติดหนึ่งในร้อยอันดับทนายร้อนแรงของอังกฤษ

ภาวะล้ำจริง (Hyperreality) ของโฆษณาชวนเชื่อสื่อไทย : โต้ตอบเดอะ เนชั่น
บทบรรณาธิการวันนี้ ของหนังสือพิมพ์ เดอะ เนชั่น ที่ถูกควบคุมโดยรัฐบาลไทย ได้พาดพิงถึงงานของผมและของเพื่อนผมคือทนาย เกอธ-แจน อเล็กซานเดอร์ นูปส์ นอกเหนือจากการกล่าวหาโจมตี การกล่าวเท็จ และหมิ่นประมาทตามปกติแล้ว ยังมีส่วนพูดถึงเรื่องทางการเมืองอย่างเลวร้ายด้วย บทบรรณาธิการดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายตั้งไว้ล่วงหน้าอยู่แล้วในการลดคุณค่าของผลการสืบสวนเชิงสิทธิมนุษยชนต่อเรื่องการที่รัฐบาลไทยละเมิดกฏหมายอาชญากรรมสงครามในการใช้ความรุนแรงช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคมที่ผ่านมา

จริงผมไม่ค่อยเน้นถึงเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ เพราะจะทำให้ดูเป็นการจงใจหลีกเลี่ยงการพูดถึงประเด็นที่สำคัญจริง ๆ แต่เรื่องดังกล่าวนี้ชวนให้ไตร่ตรองถึงผู้อ่านต่างชาติ ในฐานะที่มันได้แสดงให้เห็นแนวทางที่รัฐบาลใช้จัดการ การปั่นกระแส (spin) ของข้อเขียนดังกล่าวแสดงตัวตนออกมาอย่างชัดเจน (พวกเขาแม้กระทั่งใช้คำว่า "ชั่ว") [1] แต่น้ำหนักของมันออกไปในทางการหลีกเลี่ยงการพูดถึงประเด็นอย่างการกักขังโดยอำนาจเบ็ดเสร็จ การสังหารโดยใช้ศาลเตี้ย และการใช้กำลังอย่างไม่เลือกเป้าหมายในช่วงเดือนเมษายนถึงพฤษภาคมที่ผ่านมา นี่เป็นประเทศที่เพิ่งจะมีประชาชน 88 คนถูกสังหารโดยทหารบนท้องถนนไปหมาด ๆ แต่บรรณาธิการหนังสือพิมพ์กลับใช้เวลาไปกับการโจมตีทนายอย่างเป็นส่วนตัวและด้วยข้อกล่าวหาที่สร้างขึ้นมาเอง เวลาที่เหลือนอกจากนั้นพวกเขาอุทิศให้กับการโจมตี CNN อย่างไม่มีเหตุผล ไม่มีที่ภาพแทนใด ๆ อีกแล้ว ทีจะแสดงให้เห็นธรรมชาติของรัฐบาลเผด็จการทหารได้น่าเศร้าไปกว่านี้

ก่อนที่จะนำเสนอบทบรรณาธิการเช่นนี้ออกมา นักข่าวหลายคนและบรรณาธิการควรหาแหล่งข้อมูลประกอบในเรื่องที่ตั้งคำถาม แต่ผมไม่เห็นมีการติดต่ออะไรเลย ทั้งนูปส์และผมไม่เคยได้รับโอกาสได้แสดงความเห็นกับ เดอะ เนชั่น ซึ่งอาจทำให้พวกเขาได้แสดงออกอย่างชัดเจนเลยว่าจุดประสงค์ของพวกเราคือการแสดงให้เห็นถึงสิทธิโดยพื้นฐานของผู้ชุมนุม นปช. และพิสูจน์หลักฐานความจริงที่ถูกปิดกั้นไว้ กลุ่มเฝ้าระวังอย่างองค์กรนิรโทษกรรมสากล (Amnesty International) และฮิวแมนไรท์วอทช์ ก็เคยวิจารณ์เรื่องการละเมิดสิทธิมนุษยชนไว้ และการเรียกร้องของพวกเราก็ใกล้เคียงกันมาก พวกเราสนับสนุนอย่างเต็มที่ให้มีการเรียกร้องการตรวจสอบอย่างเป็นอิสระของคณะกรรมาธิการด้านสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติ นาวี พิลเลย์ และยินดีอย่างยิ่งหากมีการช่วยเหลือในการตรวจสอบ

อย่างไรก็ตามพวกเรามีสิทธิโดยชอบธรรมในการสืบสวนอย่างเป็นอิสระ ไม่ว่ารัฐบาลอภิสิทธิ์จะยอมรับหรือไม่ก็ตาม เมื่อรัฐบาลเผด็จการทหารปฏิเสธข้อเสนอเจรจาของ นปช. โดยไม่มีเงื่อนไขและเมื่อพวกเขาบอกปัดข้อเสนอให้มีตัวกลางในการเจรจา ทำให้เห็นได้ชัดเจนว่ารัฐบาลนี้ทำตัวเหมือนกำลังซ่อนอะไรบางอย่างอยู่ ผมเป็นผู้เห็นเหตุการณ์คนหนึ่งจากในที่ชุมนุมของเสื้อแดงวันสุดท้าย

พวกเราเริ่มตั้งคำถามเมื่อได้เห็นการโกหกอย่างหน้าด้าน ๆ ของสื่อรัฐ พวกเขากลัวว่าพวกเราจะเจออะไรหรือ? ถ้าหากมีความไม่แน่ชัดเกิดขึ้นมากมายเช่นที่เสียงของคนกลาง ๆ ว่าเอาไว้จริง ดังนั้นจะไปกลัวอะไรกับการสืบสวนข้อเท็จจริงอย่างอิสระ แต่แทนที่จะเป็นแบบนั้นพวกเรากลับได้เห็นอะไรที่ดูเหมือนแสดงออกเกินจริง (Hysteria) จากการที่รัฐบาลพูดเน้นย้ำอย่างออกหน้าออกตาเรื่องความไม่สงบทุกครั้ง เพื่อเบี่ยงเบนไม่ให้ถูกความจริงที่เจ็บปวดทิ่มแทง พวกเขาไม่อาจทนรับกับการถกเถียงอย่างเสรีและเปิดกว้างได้ ทุกอย่างต้องอยู่ภายใต้การควบคุมอย่างเบ็ดเสร็จ ตั้งแต่เสียงของคนชายขอบที่สุดไปจนถึงทนายความและผู้เชี่ยวชาญ ผู้ที่แค่ทำงานของตนเท่านั้น

แต่ก็โชคดีว่าทุกคนสามารถอ่านข้อเขียนเต็ม ๆ ของบทบรรณาธิการนี้ได้ เพราะไม่มีรัฐบาลเผด็จการที่ไหนมาสั่งปิด โชคดีจริง ๆ ที่ทุกคนได้รับรู้ถึงความบริสุทธิ์ผุดผ่องของพวกกองทัพที่กำลังยิ้มร่าไปกับนักเรียนอ็อกฟอร์ตที่มาเป็นนายกฯ โดยไม่ได้รับการเลือกตั้ง เพราะไม่มีใครเลยที่ส่งข้อความข่มขู่ทนายของเขาและให้ที่อยู่ของพวกเขากับพวกกลุ่มเสียบประจาน จากที่เคยทำงานในรัสเซีย ไนจีเรีย และ เวเนซุเอลลามาแล้ว ผมก็ยังไม่เคยเห็นอะไรที่หยาบช้าเท่านี้มาก่อนเลย

ปัญหาก็คือ พอรัฐบาลเผด็จการทหารควบคุมสื่อและใช้เป็นเครื่องมือปราบปรามแล้ว พวกชนชั้นนำในกรุงเทพฯ ก็เริ่มสูญเสียความสามารถในการแยกแยะระหว่างความจริงที่แท้และสิ่งที่ดูสมจริงอย่างมาก (Hyperreality) [2] พวกเราเห็นสิ่งนี้เกิดขึ้นในการอภิปรายไม่ไว้วางใจในรัฐสภาเมื่อกรณ์ จาติกวาณิช คนเดียวกับที่เคยปฏิเสธมาตรฐานประชาธิปไตยแบบตะวันตก บอกว่า "ต้องมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นแน่นอน คือการที่กองกำลังติดอาวุธของเสื้อแดงจงใจยิงพวกเดียวกันเองเพื่อใส่ร้ายรัฐบาล" พูดอีกอย่างหนึ่งคือ พวกเราถูกชวนเชื่อว่าเสื้อแดงยิงพวกเดียวกันเอง

ถ้าหากพวกชนชั้นนำกองทัพเชื่อคำโกหกเหล่านี้จริง ๆ พวกเขาจะต้องเตรียมพร้อมอย่างมากในการปกป้องปฏิบัติการของตนเองก่อนจะมีการสืบสวนอย่างอิสระเกิดขึ้น ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าพวกเขาจะคืนความน่าเชื่อถือให้ตัวเองได้อย่างไร เมื่อมีการพบเจอหลักฐานจากการปฏิบัติการของพวกเขา



เชิงอรรถ
[1] มาจากประโยค ....Furthermore, Thaksin's hiring of a lawyer (or a team of lawyers) to gather evidence to support his own case is one thing. Even the most evil person has that right....

"...นอกจากนี้แล้ว ทักษิณ ยังได้จ้างทีมทนายเพื่อเก็บหลักฐานสนับสนุนคดีของตัวเขาเอง แม้แต่คนที่ชั่วร้ายที่สุดก็มีสิทธิ์นั้น..."

[2] คำว่า Hyperreality (ไม่มีศัพท์เฉพาะในภาษาไทย) มาจากแนวคิดสัญวิทยาและปรัชญาหลังสมัยใหม่ อธิบายถึงการที่จิตสำนึกของคนเราอยู่ในสภาพไม่สามารถแยกแยะโลกความจริงกับโลกแฟนตาซีได้ โดยเฉพาะในภาวะหลังสมัยใหม่ คำว่า Hyperreality จึงหมายถึงวิธีการที่จิตสำนึกของเราเป็นผู้ให้ความหมายว่าอะไรคือ "ความจริง" ภายในโลกที่มีสื่อมากมายหลายระดับคอยดัดแปลงรูปร่างและกลั่นกรองเหตุการณ์หรือประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริง

Jean Baudrillard นักคิดคนสำคัญของแนวคิดนี้ให้ความหมายของ Hyperreality ไว้ว่า "เป็นการจำลองบางสิ่ง ที่ไม่เคยมีอยู่จริง"
ที่มา.ประชาไท
-------------------------------------------------