** รู้อะไรไหมฮิลลารี่: ฮิวแมนไรท์วอชท์เพิ่งยำใหญ่อภิสิทธิ์ “ซี้แสนดี” นี่! **

By Tammy, this blog humanity journalist
ที่มา – Thai Intelligence News
แปลและเรียบเรียง – แชพเตอร์ ๑๑ Liberal Thai 30-1-2010


ฮิลลารีที่น่ารัก และเป็นรัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ แถมยังเป็นคู่หูกับ อภิสิทธิ์ด้วย

เห็นไหม ในการประชุมระดับรัฐมนตรีต่างประเทศแห่งอาเซียนครั้งที่แล้วที่ภูเก็ต ประเทศไทยน่ะ รัฐมนตรีจากหลายประเทศเดินทาง
มาประเทศไทย แต่สนใจกับแค่การประชุมที่ภูเก็ตเท่านั้น

อภิสิทธิ์นายกรัฐมนตรีแห่งประเทศไทย เป็นบุคคลที่คนไทยจำนวนเป็นล้านๆ เกลียดชังมากที่สุด แน่นอน แต่เพราะเป็นคนหล่อและ
ชอบเสนอหน้า อภิสิทธิ์บินจากภูเก็ตไปกรุงเทพอ้างว่า จะไปทำธุระอะไรบางอย่าง จากกรุงเทพ แน่นอน อภิสิทธิ์เรียกฮิลลารี
ให้ออกจากภูเก็ต เพื่อไปพบกันที่ทำเนียบรัฐบาลในกรุงเทพ

ฮิลลารีจะแยกออกหรือเปล่า ระหว่างซาตานหน้าหล่อ และคนดีน่ะ และแน่นอน ฮิลลารีก็บินไปกรุงเทพ และอภิสิทธิ์กลับกลายเป็น
ได้หน้าได้ตาจากสาธารณะชน

เป็นเรื่องโชคร้ายสำหรับใครก็ตามทั้งโลกนี้ ซึ่งรักในเสรีภาพ และอิสรภาพ ฮิลลารีมองไม่เห็นเนื้อในของความเจ้าเล่ห์ของอภิสิทธิ์
แม้แต่น้อย – โดยทำเป็นสนใจเฉพาะการค้า และความมั่นคงของชาติ

จากนั้น ที่อภิสิทธิ์ทำตาบอดตาใสกับการกระทำของกองทัพไทยต่อผู้อพยพ – ตั้งแต่ชาวม้ง พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้ว่ายังมีผู้อพยพ
อีกกี่พันคนที่รับเคราะห์แบบนี้ – แต่ฮิลลารีกลับยืนอยู่เฉยๆ ตรงนั้น

เริ่มแรกจากองค์กรนิรโทษกรรมสากล ซึ่งวิจารณ์อภิสิทธิ์อย่างไม่เลี้ยง ตามติดมาด้วยฮิวแมนไรท์วอชท์ที่เพิ่งสับอภิสิทธิ์อย่างยับเยิน

ขณะนี้ ข่าวลือในกรุงเทพเกี่ยวกับการทำรัฐประหาร และทุกคนเห็นพ้องกันว่า รัฐบาลอภิสิทธิ์ในเวลานี้ ได้รับการหนุนหลังจากกองทัพ
และละเมิดสิทธิมนุษยชน และเสรีภาพในการแสดงออก

เฮ้อ เราจะพูดอะไรได้อีก ฮิลลารีถูกดึงดูดด้วยความหล่อ และความสุภาพ

คำแนะนำจากเรา ทำไมไม่บินตรงจากวอชิงตัน ดีซี เข้ากรุงเทพ และมาช่วยอนุเคราะห์ภาพพจน์เผด็จการอภิสิทธิ์ที่ไม่มีน้ำยาอะไรเลย
อีกครั้งล่ะ

เป็นการช่วยลดปัญหาให้กับคนไทย – เพื่อว่าพวกเขาจะได้ประท้วงทั้งอภิสิทธิ์ และฮิลลารีไปพร้อมๆกันในเวลาเดียวกันเลย

'กองทัพ'ร้าว-แบ่งฝ่าย!พัลลภจวกทหารตบเท้า 'ลิ้ม-พธม.'หยามไม่ออก ซัดทำตัว2มาตรฐาน

"พัลลภ" จวกทหารแสดงพลังกดดัน เสธ.แดง ทำ 2 มาตรฐาน
ถามใจโดน "พธม.-สนธิ" หยาม ทำไมไม่ตบเท้ากดดัน แนะคุยกันแบบพี่น้อง
นักวิชาการชี้กองทัพร้าวหนัก เข้ายุ่งการเมืองจนเลือกข้าง

พล.อ.พัลลภ ปิ่นมณี ที่ปรึกษาพรรคเพื่อไทย กล่าวถึง กรณีที่ผู้บังคับหน่วยคุมกำลังในส่วนของกองทัพบกออกมาตอบโต้การกระทำของ พล.ต.ขัตติยะ สวัสดิผล ผู้ทรงคุณวุฒิกองทัพบก
ดูหมิ่น พล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ผู้บัญชาการทหารบกว่า

ขอถามว่า หากเคารพ หรือไม่ต้องการให้หมิ่นศักดิ์ศรีกองทัพหรือ ผบ.ทบ. ทำไมไม่ออกมากัน ตั้งแต่ยุค พล.อ.ปฐมพงษ์ เกษรศุกร์
ที่ปรึกษากองทัพไทย ออกมาว่า ผบ.ทบ. หรือกรณีที่นายสนธิ ลิ้มทองกุล แกนนำพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย (พธม.)
ออกมาด่า ผบ.ทบ.ไม่รู้กี่ครั้ง

การที่ให้พลเรือนมาด่าทหารนี่มันหนักกว่าพี่น้องด่ากันเอง หรือกระทั่งนำผ้าอนามัยไปวางที่พระบรมรูปรัชกาลที่ 5 ซึ่งเป็นเหมือน
พระราชบิดาของเรา ที่เรา จปร.ให้ความเคารพและกราบไหว้ทุกคน ทำไมไม่ออกมากันบ้าง การกระทำอย่างนี้เรียกว่า
ยิ่งกว่าหมิ่นศักดิ์ศรีของ ผบ.ทบ.เสียอีก เพราะเป็นสิ่งที่เราเคารพเหนือหัว

"การกระทำของนายสนธิ ที่ทำลายพวกเรา ทำลายสถาบันทหารจาบจ้วงพระราชบิดา เหมือนกับเอาเท้ามาตบหน้าพวกเรา
มาหยามเกียรติยศ เกียรติภูมิของทหารของลูก จปร. ทำไมเขาทำรุนแรงแบบนี้ ไม่เห็นจะมีใครออกมาตอบโต้ เพื่อปกป้อง
ศักดิ์ศรีของทหารของลูก จปร.กันบ้าง หรือการนำผ้าอนามัยมาวางที่พระบรมรูป ร.5 เป็นสิ่งที่ยอมรับได้ ไม่ได้เป็นการ
หยามเกียรติ จปร.เท่ากับที่ เสธ.แดง ออกมาต่อว่า ผบ.ทบ. ผมเพิ่งรู้ว่า การหยามเกียรติ ผบ.ทบ.เป็นการกระทำที่หนักกว่า
การหยามเกียรติเสด็จพ่อ ร.5 พวก จปร. ยอมปล่อยให้นายสนธิหยามเกียรติเสด็จพ่อ ร.5 ได้อย่างสบาย แต่กลับไม่ยอม
ให้เสธ.แดง ออกมาต่อว่า ผบ.ทบ." พล.อ.พัลลภ กล่าว

พล.อ.พัลลภ กล่าวว่า การกระทำแบบนี้ ไม่เข้าใจว่าทำเพื่ออะไร หรือเพื่อตอบแทนบุญคุณ ซึ่งการตอบแทนบุญคุณมันสามารถ
ทำได้หลายอย่าง แต่ไม่ใช่มาตบเท้าตอบแทนบุญคุณ การออกมาแบบนั้น จะเป็นการสร้าง 2 มาตรฐาน และสร้างความแตกแยก
ในกองทัพมากกว่า ทหาร 1 กรม มี 5 พันกว่าคน ออกมา 1 พันคนแค่ 20 เปอร์เซ็นต์ เท่านั้นเอง แต่การกระทำแบบนี้เหมือนนำ
กองทัพมาช่วยในเรื่องส่วนตัว ถือว่าไม่เหมาะสม

"การที่บอกว่าต้องออกมา เพราะ พล.ต.ขัตติยะไม่ควรนำกองทัพไปยุ่งกับการเมือง แล้วที่ไปตั้งรัฐบาลในค่ายทหารจะอธิบาย
ได้อย่างไรว่า ทหารไม่ยุ่งการเมือง หรือตอนนี้ไม่แค่ยุ่งแต่โอบอุ้มด้วย หรือหากทหารไม่ควรจะทำตัวไร้วินัยออกมาต่อว่า
ผู้บังคับบัญชา แล้วการที่ ผบ.เหล่าทัพ รวมตัวไปกดดันผู้บังคับบัญชาอย่างนายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ให้ออกจากตำแหน่ง
นายกรัฐมนตรี หมายความว่าอย่างไร ถ้าผู้นำเหล่าทัพออกมากดดันผู้บังคับบัญชาได้ แต่เสธ.แดงทำไม่ได้งั้นหรือ" พล.อ.พัลลภ กล่าว

พล.อ.พัลลภ กล่าวว่า หากอยากจะแก้ไขจริง พวกน้องในฐานะรุ่นน้องควรเชิญเสธ.แดงในฐานะรุ่นพี่ไปพูดคุยกัน จะเหมาะสมมากกว่า
ออกมาตบเท้าแบบนี้ น้องเห็นว่าพี่ทำอะไรไม่เหมาะสม เรียกมาคุยกันได้แบบพี่ๆ น้องๆ การทำแบบนี้ ประชาชนก็จะตกอกตกใจว่า
ทหารมาฮึมใส่กัน จะเกิดความแตกแยกกันไปใหญ่ ตอนนี้ประชาชนไม่โง่แล้ว เขาดูออกว่าอะไรคืออะไร ตอนนี้บ้านเมืองวุ่นวาย
มาทำแบบนี้จะยิ่งแย่ไปใหญ่

ชี้ทหารตบเท้าสะท้อนกองทัพร้าว

นายสมชาย ปรีชาศิลปกุล อธิการบดีมหาวิทยาลัยเที่ยงคืน และอาจารย์ประจำคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
กล่าวถึง ปรากฏการณ์ที่กองทัพออกมาแสดงพลังทั่วประเทศ ว่า

ตนคิดว่า คงไม่ใช่แค่เรื่องเฉพาะเรื่อง พล.อ.อนุพงษ์ และ พล.ต.ขัตติยะ เท่านั้น แต่ปัญหาที่สำคัญ คือมันเป็นเรื่องการแสดงจุดยืน
ทางการเมืองของทหารสองฝ่าย เพราะในแง่ที่สนับสนุน ผบ.ทบ. ในแง่นี้เป็นการเลือกจุดยืนทางการเมือง ซึ่งเป็นปัญหาที่สำคัญ
มากกว่า ผบ.ทบ. กับ เสธ.แดง

ดังนั้น เรื่องนี้เป็นการปกป้องจุดยืนทางการเมืองที่มีต่อ พล.อ.อนุพงษ์ มากกว่าแสดงจุดยืนปกป้องกองทัพแต่เพียงอย่างเดียว

"ส่วนที่ในอดีตกองทัพปกป้องกองทัพ เพราะคนภายนอกมาย่ำยี แต่ขณะนี้ กลับเป็นคนในกองทัพเองย้ำยีคนในกองทัพ
ด้วยกันเองนั้น ทำให้เห็นชัดเจนว่า คนในกองทัพกับความเป็นเอกภาพ ขณะนี้มีไม่มากเหมือนในอดีต เพราะได้ถูกการเมือง
เข้าไปสัมผัสกองทัพ และกองทัพก็ออกมาเล่นการเมืองด้วย" นายสมชาย กล่าวและว่า

สถานการณ์ข้างหน้าของกองทัพ จะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่นั้น ผมคิดว่า กองทัพจะหาตัวกฎหมายมาลงโทษเสธ.แดงคงไม่ยาก
แต่สิ่งที่กองทัพต้องการทำ ไม่ใช่แค่สื่อให้เสธ.แดงเห็นเพียงคนเดียว แต่ต้องการสื่อไปถึงกลุ่มพลังการเมืองต่างๆ
โดยเฉพาะกลุ่มคนเสื้อแดงด้วย

ดังนั้น ถ้ากองทัพถลำเข้ามาในการเมืองแล้ว ในอนาคตจะเป็นปัญหาต่อตัวสถาบันกองทัพในระยะยาวด้วย

ที่มา:เวบคนไทยูเค

สมศักดิ์ ปริศนานันทกุล "หัวมังกร-ตัวปลาไหล-ใจปฏิรูป" มัด 5 พรรคเลื้อย-ล้างคราบเผด็จการ

สัมภาษณ์พิเศษ

เมื่ออายุรัฐบาลเริ่มนับถอยหลัง เมื่ออายุตัวของ "บรรหาร ศิลปอาชา" ย่าง 78 ปี

เมื่ออายุพรรคชาติไทยพัฒนาที่แปลงร่างมาจากพรรคชาติไทย อายุครบ 2 ปี

เมื่ออายุของการถูกตัดสิทธิทางการเมืองของ "บรรหาร" เหลืออีกประมาณ 3 ปี

พรรคชาติไทยพัฒนาจึงดิ้นเพื่อการกลับสู่สนามเลือกตั้ง สืบพันธุ์ "พรรคปลาไหล"

จึงต้องริเริ่ม-เร่งรัด-ปูพรมเพื่อกลับสู่สนามการเมืองด้วยการ "แก้ไขรัฐธรรมนูญ"

ถึงกับลั่นวาจาชูธง "ถอยไม่ได้ แม้แต่ก้าวเดียว"

เมื่อ "มังกรเติ้ง" ออกโรงบรรดาเซียนการเมือง-เสือ-สิงห์จึงต้องสดับรับฟัง

เมื่อสิงห์ "สมศักดิ์ ปริศนานันทกุล" ร่างทรงและหัวใจ ลมใต้ปีกของ "มังกรเติ้ง" ร่วมขับเคลื่อน

บรรทัดจากนี้ไปเป็นวาจา-สมศักดิ์-ทรรศนะบรรหาร-แนวคิดพรรคชาติไทยพัฒนา

- มีการวิจารณ์ว่า พรรคชาติไทยพัฒนาได้ประโยชน์จากรัฐธรรมนูญ 2550 น้อยที่สุด จึงเป็นหัวหอกในการแก้ไข

ผมไม่มองประโยชน์ของพรรค หรือนักการเมืองว่าได้หรือไม่ได้ พวกเรามาวิเคราะห์กันแล้วว่า อย่ามาแตะในส่วนที่พวกเราจะได้รับประโยชน์ แต่ถ้าเราสุจริตใจในการที่จะทำ วันนี้ไม่มีทางหรอกที่จะเอารัฐธรรมนูญ 2540 มาใช้ทั้งฉบับ มันเป็นไปไม่ได้ หรือแม้แต่กระทั่งบทสรุปของคณะกรรมการสมานฉันท์ สรุป 6 ประเด็น เราก็วิเคราะห์กันว่าถ้าเอา 6 ประเด็นก็ได้รับการปฏิเสธแล้ว

เพราะมันมีหลายประเด็น เช่น 237 เราได้รับผลประโยชน์เต็ม ๆ หรือ 265, 266 หรือเขตเลือกตั้งแบบระบบสัดส่วน สิ่งเหล่านี้เราบอกว่า...อย่าเลย

- พลังของ 5 พรรคร่วม จะทำให้ประชาธิปัตย์ยอมรับได้หรือไม่ในเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญ

ผมไม่ได้หวังในการที่จะให้พรรคประชาธิปัตย์ยอมรับ แต่ผมหวังให้สังคมและประชาชนได้รู้ว่า เราเป็นพรรคการเมืองที่ไม่เคยพูดว่า เรามีหัวใจเป็นประชาธิปไตย แต่การกระทำของเราชัดเจนตั้งแต่ผลักดันเรื่องการปฏิรูปทางการเมืองซึ่งไม่เหมือนกับ บางพรรคที่บอกว่าเชื่อมั่นในระบอบ ทำเพื่อประชาธิปไตย แต่ถึงเวลาตัวเอง ถ้าตัวเองได้ประโยชน์ก็รี ๆ รอ ๆ ไม่กล้า...ผมไม่เอา

- การเคลื่อนไหวของพรรคชาติไทยฯรอบนี้จะทำให้คุณบรรหารได้กลับมาเป็นนายกฯอีกรอบหรือเปล่า

ผมบอกเลยว่า เราเจียมเนื้อเจียมตัว และเรารู้จักตัวเราดี ท่านบรรหาร ท่านเป็นคนที่รู้ว่าการเมืองปัจจุบันควรทำอะไร การเมืองทุกอย่างถ้ายืนอยู่บนขาตัวเองไม่ได้ ท้ายที่สุดเมื่อขึ้นไปบริหารประเทศไม่มีทางที่จะเป็นอิสระ ท่านบรรหารจึงยอมที่จะยืนอยู่อย่างนี้

เรายอมเป็นพรรคเล็ก สักวันหนึ่งถ้าเรามีโอกาสเป็นรัฐบาล ไม่ต้องไปกระทบหรือเกรงใจใคร จะออกกฎหมายโดยต้องเป็นห่วงว่าใครมีบุญคุณกับพรรค เราถึงบอกว่าเรายอมที่จะอดทน สร้างศรัทธา สร้างความจริงให้เห็นว่าเราเป็นนักการเมืองแบบนี้

- พรรคชาติไทยฯอยากให้เกิดการเลือกตั้งเร็ว ๆ หรือเปล่า

เร็วหรือช้าเราคิดว่าไม่มีผลสำหรับพรรค ถ้าเร็วเราก็พร้อม ช้าต่อไปเราก็รอคอยได้ ผมก็บอกเลยว่า ถ้าวันนี้กติกาไม่ได้รับการแก้ไข เกิดอุบัติเหตุทางการเมือง ยุบสภา ลงสู่สนามเลือกตั้งใหม่ ถามว่าความรู้สึกประชาชนเขาจะคิดยังไง บ้านเมืองไม่มีการแก้ไข แล้วอย่างนั้นจะไปเลือกตั้งทำไมในเมื่อทุกอย่างเลือกไปแล้วไปสู่สภาวะเดิม

- หากมีการเลือกตั้งครั้งใหม่ ทุกพรรค ร่วมรัฐบาลจะได้ปลดพันธนาการจากเงื่อนไขพิเศษ และไม่มีผู้สนับสนุนอยู่ เบื้องหลัง

ผมตอบไม่ได้ว่า ถ้าผลการเลือกตั้งออกมาแล้วจะเป็นยังไง ยกตัวอย่าง ถ้าแก้ได้ 2 ประเด็นหลังเลือกตั้งเสร็จกลับมา เราก็ยังไม่รู้อีกว่าพรรคไหนจะได้รับเสียงข้างมาก จะมาเป็นแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล

สมมติเกิดจับพลัดจับผลูประชาธิปัตย์เป็นแกนนำ ก็หนีไม่พ้นอีกต่อคำครหาของผู้คนว่า วันนี้ยังต้องอาศัยกลุ่มผู้มีอำนาจนอกสภา แต่ถ้าเกิดสะวิงข้างไปเป็นเพื่อไทย เราก็ไม่รู้ว่าจะเป็นใคร ซึ่งคนก็จะมองอีกว่า การเมืองเมืองไทยวันนี้ บนสถานการณ์ ที่ไม่ปกติอย่างนี้ ถามว่าจะหนีกลุ่มทหารได้มั้ย

ทหารก็ยังต้องเข้ามาดูเรื่องความ สงบเรียบร้อย สร้างเสถียรภาพที่มั่นคงให้กับการเมือง

แต่เมื่อใดก็แล้วแต่ที่ทางกองทัพเริ่มมีความรู้สึกขัดแย้งกับรัฐบาล และไม่เห็นด้วยกับการทำงานของรัฐบาล แม้แต่กระทั่ง ปี 2549 ที่ใคร ๆ ก็คิดว่าต่อไปนี้ปฏิวัติไม่มีแล้วมันยังเกิดขึ้น

- การใช้ต้นทุนของพรรคชาติไทยฯและคุณบรรหาร จะเหนื่อยฟรีหรือไม่

พวกเราถูกสอนไม่ให้เป็นคนที่ยอมจำนน แม้แต่เป็นแสงจากปลายเข็มเราก็ต้องทำ อย่ายอมแพ้ อย่าคิดว่าทำไม่ได้โดยที่ไม่ได้เริ่มต้น สำเร็จหรือไม่สำเร็จสังคมรู้เอง

ผมอยากให้มาร่วมกันระดมความเห็นเหมือนปี 2540 ที่เป็นรัฐธรรมนูญฉบับที่ดีที่สุด แต่มันมีคนไม่ดีแฝงอยู่ในระบอบประชาธิปไตย จนนำไปสู่การปฏิวัติ นักการเมืองที่ขาดจิตวิญญาณของความเป็นนักประชาธิปไตย สร้างผลประโยชน์ให้ตัวเองจนผู้คนเริ่มชิงชัง

พรรคชาติไทยฯเป็นพรรคที่ชอบปฏิบัติ ไม่ใช่พรรคที่ชอบประชาสัมพันธ์ เราไม่ชอบทวงบุญคุณ ทำเสร็จแล้วเหมือนปิดทองหลังพระ แต่มีความภาคภูมิใจลึก ๆ จะมีคนพูดถึงหรือไม่พูดถึง ไม่สำคัญ เราไม่ใช่นักประชาสัมพันธ์ เราไม่ใช่นักการตลาด

- เป็นเพราะบารมีของคุณบรรหาร การเป็นหัวขบวนจึงได้รับการยอมรับจากพรรคร่วม

ท่านบรรหารในฐานะผู้ใหญ่ทางการเมืองคนหนึ่ง ทุกคน...ไม่มีใครปฏิเสธหรอก แต่อย่างที่บอกเราไม่ชอบทวงบุญคุณกับคน ทุกอย่างเมื่อเราทำจบแล้ว อานิสงส์ที่ได้รับคือความภาคภูมิใจ ใครจะพูดถึงเราในทางที่ดีหรือไม่ดีอย่างไร เรามีหน้าที่อย่างเดียวคือน้อมรับคำวิจารณ์

ในทางการเมือง พรรคชาติไทยฯสร้างนักการเมืองดี ๆ แล้วท้ายที่สุด เขาก็ไปที่อื่น เมื่อเห็นว่าอยู่กับเราไม่โต เป็นพรรคเล็ก ๆ โอกาสเป็นแกนนำรัฐบาลเพื่อที่จะมาสร้างประโยชน์ให้ตัวเองมันน้อยเต็มทน เขาก็เลือกไปพรรคที่ใหญ่

- หากการแก้รัฐธรรมนูญไม่สำเร็จ มีโอกาสที่พรรคชาติไทยฯจะพลิกขั้วอีกหรือไม่

ไม่มี...เราไม่คุยเรื่องพลิกขั้ว เรามีมารยาท การอยู่ร่วมรัฐบาลความมีมารยาทนั้น และที่สำคัญที่สุดที่จะเป็นตัวชี้วัดอนาคตทางการเมืองของแต่ละพรรคก็คือ ความสุจริตใจที่มีต่อพรรคร่วม ท่านบรรหารเป็นตัวอย่าง คุยกันจบก็คือจบ ท่านไม่เคยทรยศใคร รับปากก็คือรับปาก ็ร่วมหัวจมท้ายกันถึงที่สุด ตายก็ตายด้วยกัน เรือล่มก็ต้อง กอดคอกันสู้ เราไม่เคยที่เรืออัปปางแล้ว เราถีบหัวเรือส่ง เราไม่เคยมีประวัติ

- มีข้อตกลงก่อนการร่วมรัฐบาลอย่างไร พรรคชาติไทยฯจึงได้รับฉันทานุมัติในการทวงสัญญาจากพรรคประชาธิปัตย์

พวกเรามีการคุยกันกับพรรคประชาธิปัตย์เองว่า ข้อจำกัดของรัฐธรรมนูญฉบับ 2550 มันก่อให้เกิดความยุ่งยากมาก ทั้งเรื่องความสมานฉันท์ เรื่องการบริหารราชการแผ่นดิน ในเรื่องกระบวนการเลือกตั้งที่ทำให้คนในพรรคเดียวกันกลายเป็นคนละขั้ว

ครั้งหนึ่งไปคุยที่บ้าน ท่านนิพนธ์ พร้อมพันธุ์ นัดหมายกันครบทุกพรรค ท่านอภิสิทธิ์ก็บอกว่าให้แต่ละพรรคการเมืองไปทำความต้องการที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญของแต่ละพรรค แล้วสรุปโดยเร็ว ก็จะได้นำไปสู่กระบวนการยื่นขอแก้ไข

หลังจากนั้น เราก็ทำเสร็จสรรพแล้วเสนอส่งไปที่ท่านนายกฯ

ท่านอภิสิทธิ์ผมเข้าใจท่านนะ ว่าท่านต้องการให้ทุกอย่างผ่านกลไกของระบบรัฐสภา ซึ่งขณะนั้นมีประเด็นการเรียกร้องความสามัคคี ความสมานฉันท์ ท่านก็ให้เปิดรัฐสภา

เพราะทุกคนรู้ว่านี่คือคราบไคลที่เหลืออยู่จากการปฏิวัติ ก็เลยตั้งกรรมการสมานฉันท์ กระทั่งได้มา 6 ประเด็น ก็มีการพูดเรื่องการทำประชามติเสียก่อน ก็พูดกันไป เวลาก็ยื้อออกไปอีก แล้วก็ผ่านมาแบบไม่มีอะไรเลย

นั่งคุยกันอีกครั้งเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม 2552 มีคุณสุเทพ (เทือกสุบรรณ) อยู่ด้วย ที่โรงแรมโอเรียนเต็ล ก็ถามท่านสุเทพว่า พรรคประชาธิปัตย์จะเอาอย่างไร พวกผมเนี่ย...ปีกว่าแล้วนะ เรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญเราจะแก้ 2 ประเด็น

พี่สุเทพก็รับ บอกว่าเอาละ ผมจะเอาเรื่องที่ทุกพรรคการเมืองมาบอกผม กลับไปบอกที่ประชุมพรรคในวันที่ 27 ธันวาคม 2552 แล้วก็จะส่งข่าวว่าจะเอายังไง แต่หลังจากนั้นก็เงียบหายไปอีก

จนกระทั่งพวกเรา 5 พรรคการเมืองก็บอกว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ขอให้ท่านบรรหาร ในฐานะผู้อาวุโส เป็นอดีตนายกฯช่วยประสานแต่ละพรรคว่าเราจะขับเคลื่อนกันยังไง

- ทำไมการเดินสายหาแนวร่วม ถึงไม่มีพรรคประชาธิปัตย์รวมอยู่ด้วย

ที่ไม่มี...เพราะผมเข้าใจเขาว่า พรรคประชาธิปัตย์เป็น พรรคการเมืองเก่าแก่ที่มีระบบ ทำอะไรก็แล้วแต่ท่านสุเทพ ท่านอภิสิทธิ์ ตัดสินใจเองไม่ได้ ทุกอย่างต้องเข้าสู่กระบวนการพิจารณาของพรรค คุยกับนายกฯ กับท่านสุเทพ ทุกอย่างไม่คืบหน้าเพราะต้องกลับไปถามพรรคก่อน

ฉะนั้น เขาไปประชุมพรรคอย่างไร จะเอาหรือไม่เอา เขาก็มาบอก ตรงนี้ถึงบอกว่า การทำงานในการแก้ไขรัฐธรรมนูญกับการทำงานในฐานะที่เป็นพรรคร่วมรัฐบาล เราต้องแยกประเด็นการทำงานในฐานะรัฐบาล เรายินดีที่จะร่วมจับมือทำงานร่วมกัน แต่เรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญขอให้เป็นเรื่องรัฐสภา

- คิดว่าเป็นเพราะพรรคประชาธิปัตย์ได้ประโยชน์จากรัฐธรรมนูญฉบับนี้หรือไม่ ถึงไม่ยอมแก้ไขง่าย ๆ

เราไม่อยากมองเขาในแง่ร้าย แต่เรามองในแง่ดีเพราะเขามีความเป็นระบบพรรค เขามีประธานที่ปรึกษาท่านอดีตนายกฯชวน (หลีกภัย) มีพี่บัญญัติ (บรรทัดฐาน) ทำให้เราชั่งใจและประเมินตัวเองว่า พรรคเราเวลามีอะไรแกนนำเรียกสมาชิกพรรคมาประชุมหารือ จะได้ข้อสรุปเร็วมาก เอาก็เอา ไม่เอาก็คือไม่เอา...จบ แต่ของประชาธิปัตย์มีความหลากหลายด้วยระบบพรรคและกลไกการทำงานของพรรค ไม่เหมือนกับพรรคพวกเรา ซึ่งเราเข้าใจ

- หากพรรคประชาธิปัตย์ไม่เห็นด้วยกับพรรคร่วมในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ จะส่งผลกับการร่วมรัฐบาลหรือไม่

เราแยกขาดจากกัน เรื่องแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นเรื่องรัฐสภา ซึ่งท่านนายกฯอภิสิทธิ์ก็พูดย้ำชัดเจนว่าให้เป็นเรื่องของสภา ความจริงถ้ารัฐบาลจะทำเสนอในนามรัฐบาลก็ทำได้ ไม่ต้องมีเสียงรับรอง แต่ในเมื่อท่านปรารถนาจะให้เรื่องนี้เป็นเรื่องความหลากหลายในสภา ซึ่งเป็นตัวแทนของประชาชน ให้มาร่วมกันคิด ร่วมกันทำ ท่านก็มองในมุมนี้ เราก็เคารพในความเห็นท่าน

ฉะนั้น เราก็อาศัยกลไกของสภาในการดำเนินการ ส่วนพรรคประชาธิปัตย์จะร่วมหรือไม่ ไม่ใช่สาระสำคัญ และเราไม่ได้ จับมาเป็นประเด็นในการที่จะ อยู่ร่วมกันในการทำงานของรัฐบาล

- กลายเป็นว่าหากจะมีการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ก็ต้องพึ่งบริการของพรรคชาติไทยพัฒนา

ต้องยอมรับว่าพรรคชาติไทยฯเริ่มต้นจากการปฏิรูปทางการเมืองเมื่อปี 2538 เรารู้ว่าบ้านเมืองจะไปได้ ประชาธิปไตยต้องมั่นคง ซึ่งประชาธิปไตยที่ดีที่สุดคือประชาธิปไตยที่มีกระบวนการส่วนร่วมของภาคพลเมือง เราบอกว่าเราเป็นประชาธิปไตย แต่กฎหมายแม่บทคือ รัฐธรรมนูญ ยังมีคราบไคลของความเป็นเผด็จการที่สร้างความไม่เป็นธรรมให้เกิดขึ้น แล้วเราจะยอมรับได้มั้ย

พรรคชาติไทยฯถึงประกาศเป็นนโยบายตั้งแต่ลงสนามเลือกตั้งครั้งที่แล้วว่า ถ้าเราเข้ามาเป็นรัฐบาล สิ่งแรกที่จะทำคือ แก้ไขรัฐธรรมนูญ เราก็ต้องเคลื่อนไหวผลักดันให้เกิดสิ่งเหล่านี้ พรรคร่วมอื่น ๆ อย่างพรรคเพื่อแผ่นดิน ลึก ๆ แล้วแกนนำของเขาเรามีการพูดคุยและผลักดันเรื่องนี้ตลอด แล้วเขาก็เห็นด้วยกับเราทุกแนวทาง จึงร่วมแถลงแสดงจุดยืนกับเรา

- พรรคร่วมรัฐบาลมาเคลื่อนไหวกดดันประชาธิปัตย์ในช่วงที่นายกฯเรตติ้งสูง จะสำเร็จหรือไม่

ผมไม่ได้มามองว่าท่านนายกฯอภิสิทธิ์กำลังมีคะแนนดี พรรคไหนมีคะแนนดี แต่ผมคิดว่ามันเป็นภาระเป็นพันธะที่ฝ่ายการเมืองต้องทำ ในเมื่อรัฐธรรมนูญที่มันไม่เป็นประชาธิปไตย แล้วเราก็มองเห็นถึงปัญหาอุปสรรคที่เกิดขึ้น ไม่ใช่อยู่ไปแบบ เช้าชาม เย็นชามอย่างนั้น ไม่ใช่พรรคชาติไทยฯแน่

ที่มา:ประชาชาติธุรกิจ

ต่อให้รบแพ้สักร้อยครั้ง ก็ยังเป็นแดง

ยิ่งใกล้วันดีเดย์ล้างบาง ระบอบอำมาตย์เข้าไปทุกที บรรดาสมุนน้อยใหญ่ของฝ่ายนั้น ต่างก็ออกอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว สวิงสวายหัวใจสั่น เมื่อถูกฝ่ายประชาชนโน้มคอลงมาตีเข่า อัดเข้าลิ้นปี่เนื้อๆเน้นๆ เสียผู้เสียคนกันไปอย่างไม่น่าเชื่อ

เหมือนมวยกำลังได้ใจ กลับจากไล่โจรฮุบป่าที่เขายายเที่ยง ก็ยกพลกันไปที่เขาสอยดาว สาวเดือนลงมากระทืบโชว์ ให้เห็นกันจะๆว่า คุณธรรมจริยธรรม มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ถ้าขืนอำมาตย์แก้เกมไม่ตก เห็นทีว่า ไม่ช้าก็เร็วเป็นได้รากเลือด ช้ำในตายกันเป็นแถว แต่ครั้นจะใช้ยาแรง ทำรัฐประหารให้รู้แล้วรู้รอด ก็กลัวว่ามันจะบานไม่รู้หุบ จึงได้แต่ขู่ฟ่อๆไม่ให้เข้าใกล้ ด้วยการลากรถถังออกมาโชว์พาวดึกๆดื่นๆ เรียงแถวกันมา 20-30 คัน ตระเวณหาอู่ซ่อมให้ควั่ก ยังดีที่ยังไม่อ้างว่า ออกมาหาปั๊มป์ปะยาง 24 ชั่วโมง

แต่แค่นี้ก็เกินพอ ที่จะทำให้ประชาชนเจ้าของประเทศ ขี้หดตดหายกันไปทั้งบาง

หมาเห่ามันไม่กัด แต่ถ้าลงว่าหมาจะกัด จ้างให้มันก็ไม่เห่า คำพังเพยของคนโบราณ จะยังขลังอยู่หรือไม่ คงได้รับการพิสูจน์กันในไม่ช้า

ทางฝั่งประชาชนโดยคนเสื้อแดงเป็นโต้โผใหญ่ ก็ไม่มีลดราวาศอกซักกะนิด เพราะว่าเลยขีดอดทน ทะลักจุดเดือดไปตั้งนานแล้ว หมูไม่กลัวน้ำร้อน ต่อให้ข่มขู่ยังไงก็ไม่เสียว อะไรไม่อะไร ยังท้าตีท้าต่อยว่า ถ้าแน่จริงก็รีบออกมากันให้ว่อง เลยกลายเป็นหน้าที่ของนักธุรกิจน้อยใหญ่ ที่ต้องรับหน้าเสื่อ นั่งเสียวดากกันเป็นแถว

ก็โถ..ไม่ต้องให้ถึงกับ ทำรัฐประหารจริงๆหรอก เอาแค่ที่ซิ่งรถถึงออกมากึงกัง เที่ยวเร่หาปะยางกลางค่ำกลางคืนไม่ยอมหลับยอมนอน หุ้นก็ร่วงพรู ตกรูดมหาราด จนไม่รู้จะว่ายังไงกันแล้ว

พลพรรคอำมาตย์นี่ ก็บ้าดีเดือดกันทุกคน กล้าแลกกล้าชน แรงดีไม่มีตกกันจริงๆ สงสัยว่าน่าจะใกล้วันฝีแตกเข้าไปเต็มที มันถึงได้ใจกล้าหน้าด้านกันขนาดนั้น กะแค่นายทหารคนหนึ่งจาบจ้วงใส่ผู้บังคับบัญชา โทษฐานที่ทำยึกยักชักเข้าชักออก ก็มีลูกอดีตนายทหารเสื้อคับจอมงาบ ลากเอาสถาบันทหารออกมาไล่บี้กัน เป็นว่าเล่น

โชว์ 2 มาตรฐานในวงการสีเขียวกันเห็นๆ แล้วอย่างนี้ใครจะไปทนไหว ทีเครื่องGT200ทำให้เสียศักดิ์ศรีกว่านี้เยอะ ยังไม่เห็นมีหน้าไหนออกมาว่าอะไรสักแอะ ขนาดตอนที่ผบ.ทบ.ออกมาไล่รมต.กลาโหมกลางอากาศ มันยังนั่งอมสากกันหน้าตาเฉย ขืนเล่นกันอย่างนี้ ก็จงระวังตัวกันให้ดีเถอะ มีคนเขาฝากเตือนมาว่า

ถ้าสถาบันประชาชนเหลืออดเมื่อไหร่ แล้วจะหนาวกันไปทั้งกองทัพ

ต้องนับว่าเป็นความซวยของฝ่ายอำมาตย์โดยแท้ ที่ลูกน้องแต่ละตัวไม่เคยเป็นผู้เป็นคนกับใครเขา ขนาดลงทุนปล้นอำนาจมาให้ ดันก้นจนเป็นนายกฯสมใจอยาก มันยังกล้าโหลยโท่ยเละเทะ เหลือกำลังลาก เพราะนอกจากเอาแต่เกาะโพเดียมแอ๊คท์ท่าแล้ว ที่เหลือก็มีแต่รายการโชว์โง่ไม่เว้นแต่ละวัน

มาถึงวันนี้ ที่เคยด่าว่าคนอื่นเอาไว้เสียๆหายๆ ล้วนแต่เข้าตัวเองหมด หาว่าเขาโกงทั้งโคตร ทั้งๆที่ยึดอำนาจมาแล้ว ยังหาหลักฐานเอาผิดเจ๋งๆไม่ได้ แม้แต่คดีเดียว แต่ที่ประจานอยู่ทนโท่คือพวกตัวเอง ที่งาบกันจนพุงปลิ้น กินกันจนพุงกาง ฟาดกันเนื้อๆเน้นๆ ไม่มีเกรงใจประชาชน

มาถึงขั้นนี้แล้ว ถึงจะเอาช้างมาฉุดก็คงไม่อยู่ เพราะไม่ใช่แค่ฝ่ายอำมาตย์เท่านั้นที่หลังพิงฝา แม้แต่ฝ่ายประชาชนที่เคยพยายามหลีกเลี่ยงความรุนแรงมาโดยตลอด ก็ชักจะเลือดเข้าตา ออกมาฮึ่มฮั่มใส่อำมาตย์ อย่างชนิดที่ว่า ไม่มีใครกลัวใครกันแล้ว

ไม่เคยมีครั้งไหนในประวัติศาสตร์ชาติไทย ที่ประชาชนส่วนใหญ่รู้สึกได้ถึงความไม่เป็นธรรมโดยพร้อมเพรียงกันขนาดนี้ ยิ่งไม่มีครั้งไหนที่ประชาชน สามารถมีประชามติโดยไม่ต้องนัดหมายว่า มีแต่สองมือของเราเท่านั้น ที่จะพลิกแผ่นดินไทย ให้เป็นธรรมและเป็นทอง อย่างแท้จริง

เอาเถอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ในเมื่อเห็นว่าสมควรรบ ก็จงรบเถิดอรชุน เพียงแต่ว่าต้องประเมินสถานการณ์ให้เป๊ะๆ ให้ถูกต้องตามความเป็นจริง รบให้ถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา วางแผนให้ดี มีก๊อกหนึ่ง สอง สาม เอาไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด ที่พูดมานี้ ไม่ใช่ว่ากลัวแพ้ เพียงแต่ว่ายังเสียวไม่หายจากคราวสงกรานต์ทมิฬ

ธรรมชาติของเสื้อแดงนั้น แดงแล้วแดงเลย ต่อให้รบแพ้สักร้อยครั้ง ก็ยังเป็นแดง แม้กระนั้น ก็ยังไม่อยากให้ไปเสียเลือดเนื้อกันโดยใช่เหตุ ชีวิตนักรบประชาธิปไตย 1 ชีวิตนั้น ประเมินค่าไม่ถูก ต่อให้แลกชีวิตสุนัขได้เป็นร้อยก็งั้นๆ คิดสะระตะยังไง ก็ยังขาดทุนบักโกรกอยู่ดี

จึงต้องทำใจให้เป็นกลาง ไม่รักใครจนเลยเถิด หรือชังใครจนน่าเกลียด แล้วใช้หมองนั่ง'มาธิ พินิจพิเคราะห์ดูให้ดี ทบไปทวนมาจนเห็นภาพได้ชัดเจน ว่าใครกันแน่ที่เป็นแม่ทัพตัวจริงของฝ่ายศัตรู ต้องรู้เขารู้เรา จึงจะรบได้ถึงกึ๋น ถ้าขืนสุ่มสี่สุ่มห้าชี้เป้าแบบเครื่อง GT200 ต่อให้รบชนะยึดเมืองได้ ก็ยังแพ้อยู่ดี เพราะถ้าถึงเวลานั้น...

อำมาตย์หงายโจ๊กเกอร์ออกมา มันจะรับมุกกันไม่ทัน

บทความ:วโรทาห์

ชีพนี้พลีเพื่อใคร (ฤ.สละชีพเพื่อชาติ)

สุดเส้นทางเดินของมนุษย์มันก็สุดแค่เถ้าธุลี การอ่านสดุดีในวันที่มีญาติๆ เอาร่างกายที่ปราศจากวิญญาณขึ้นสู่เชิงตะกอน เรื่องราวที่ดีๆ ครั้งสุดท้ายของคนที่สิ้นไปแล้ว เปรียบเสมือนสายลมที่พัดผ่านหู ไม่มีใครจดจำเอามารำลึกถึง หรือถ้าได้เขียนหนังสือประวัติแจกในงานศพ จะมีถึงหนึ่งในสิบหรือไม่ ที่คนรับไปจะอ่าน แล้วชื่นชม

พูดกันมานาน พูดกันมามาก พูดกันจนเป็นท่องจำกันไปแล้ว “สละชีพเพื่อชาติศาสนาและพระมหากษัตริย์”

พวกที่ท่องจำกันมากกว่าใคร คือ พวกที่เกิดมาไม่เคยทำอะไรเลย นอกจากเช้าแต่งเครื่องแบบไปที่ทำงาน กลางวันตีกอล์ฟ สิ้นปีวิ่งหาตำแหน่ง เมียวิ่งเข้าหลังบ้าน ประจบหาของกำนัลไปให้คุณนายท่านๆ ทั้งหลาย ถ้าสิ้นปีได้ตำแหน่งก็ดีไป แต่ถ้าไม่ได้ก็อดทนเลียแข้งเลียขาไปอีกปี ตั้งแต่หนุ่มยันแก่ ก็ยังวิ่งไม่เลิก หน้าหนาหน้าทนไปกราบกรานนักการเมืองอายุแค่รุ่นลูก พ่อค้าเจ๊กจีนที่มีสายสัมพันธ์กับผู้มีอำนาจ เพียงว่าเขามีบารมีพอที่จะช่วยเหลือได้ กราบไหว้ได้ทุกแห่งหน ไม่ว่า ศาลา หรือ ต้นไม้ ขอให้มีช่องทาง กราบได้ทั้งนั้น เหตุเพราะถ้าได้ตำแหน่งที่ตนเองต้องการแล้ว จะรวย จะใหญ่คับประเทศ ทำอะไรในประเทศนี้ก็ไม่ผิด ถ้ามันจะผิดก็อ้างเหตุได้เพราะไม่ได้ตั้งใจ

พวกนี้ไม่เคยเห็นมีใครตายบนสนามรบซักครั้ง ตายครั้งไร ก็ตายในเตียงนอนโรงพยาบาลทุกที ตายแล้วมีเบื้องหลังโผล่ออกมาแทบจะถ้วนทุกตัวคน ลูกเมียที่ไม่รู้ว่าไปสมสู่ที่ไหนกัน มาโผล่กันเต็มงานศพ เงินทองงอกเงยออกมา กองท่วมหัว เกินกว่าฐานะของตนที่จะมีได้ คล้ายกับว่า มันเป็นโบนัสจากสรรค์ ใช้กันอีก10 ชาติก็ไม่หมด ลูกเมียแบ่งกันไปสนุกสนาน ใครได้มากได้น้อย เมื่อตกลงกันไม่ได้ก็ฟ้องร้องกันไป แบ่งเงินไปให้ทนายใช้กันบ้าง

พวกท่องจำพวกนี้ สละชีพกันแบบไหน นั่งทำงานอยู่ในห้องห้องแอร์ เงินเดือนเหยียบแสน บ้านไม่ต้องเช่า น้ำมันไม่ต้องซื้อ ไฟฟ้า ประปา หลวงจ่ายให้ เครียดกับการจะต้องจัดหารถถังให้ได้ 100คัน เครื่องบินหนึ่งฝูง เรือดำน้ำ 1ลำ ถ้าไม่ได้ จะต้องหาทางบีบรัฐบาล วางแผนจนปวดสมอง ทำอย่างไรดีจึงจะสัมฤทธิ์ผล ทำอย่างไรจึงจะงัดเอางบประมาณจากรัฐบาลที่เป็นภาษีจากเหล่าไพร่อย่างพวกเรา ออกมาใช้ให้ได้ ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล

ทั้งหมดนี่แหละ เมื่อวันที่ต้องเข้าไปนอนโรงพยาบาล แล้วก็เสียชีวิตลง คนเหล่านี้ได้สละชีพเพื่อชาติไปแล้วทั้งนั้น เกียรติยศเต็มบ่า สายสะพายเต็มหน้าอก มีโกศสีทองเหลืองอร่ามตั้งไว้ เปรียบได้กับศพเทวดา ไม่ใช่ศพคน

วันดีคืนดี มนุษย์พันธุ์พิเศษพวกนี้บางคนที่ยังไม่ทันได้ตาย ก็ขนรถถังที่พวกเขาจัดหาซื้อกันเอาไว้ ออกมาวิ่งบนท้องถนน บังคับให้ประชาชนที่ดูทีวีเสรี เปิดแต่เพลงโบรานที่พวกเขาเคยชอบฟังกันมาสมัยยังหนุ่ม เปิดให้ฟังกันทุกช่อง และ ประกาศ “โปรดฟังอีกครั้ง” ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับคนในประเทศไม่สนใจ หุ้นจะตกกราวรูด สินค้าส่งออกถูกระงับ สถานทูตบางแห่งปิด เศรษฐกิจภายในทรุดตัว คนยากจนลงทันตาเห็น อาชญากรรมขยายตัวราวกับดอกเห็ด ยาเสพติดมีดาษดื่น การพนันทุกชนิดเติบโตอย่างรวดเร็ว ไม่รับรู้ทั้งสิ้น เพียงแต่พวกเขาป่าวประกาศว่า ที่ทำครั้งนี้ก็ “เพื่อชาติศาสนาและพระมหากษัตริย์” เท่านั้นพอแล้ว

ลูกชาวบ้านที่ไปเกณฑ์เขามาฝึก อายุยังน้อยนิด จับปืนก็แทบจะเป็นลม พ่อแม่น้ำหูน้ำตาไหล เมื่อลูกต้องจับใบแดง ฝึกเสร็จ มิทันได้รู้ตัว ก็ส่งพวกเขาลงไปภาคใต้ สละชีพเพื่ออะไร ยังท่องจำได้ไม่หมด รู้แต่ว่า ต้องออกไปล่อเป้าให้คนไทยอีกกลุ่มหนึ่งคอยซุ่มยิง ซุ่มกดระเบิด เท่านั้น ถ้าโดนก็ถือว่าแจ็กพ็อต ได้รับใช้ชาติไปแล้ว พ่อแม่ทางบ้านได้ฟังข่าว หัวใจแทบแตกสลาย ล้มทั้งยืนเมื่อทราบข่าว “ลูกรับใช้ชาติไปแล้ว”

เมื่อภาพและเสียงออกทีวี คำเดียวที่พูดออกมาได้ “ภูมิใจจริงๆ ที่ได้รับใช้ชาติ” ทั้งที่ในใจคิดว่า ถ้าวันนั้น กูมีเงินจ่ายให้สัสดีสามหมื่นบาท ลูกกูก็ไม่ต้องมาตายแล้วได้รับพวงหรีดจากเจ้านายเต็มศาลาวัด เงินอันน้อยนิดใส่ซองมาให้ ส่วนเงินก้อนใหญ่ ผู้อยู่ในห้องแอร์กำลังตั้งงบประมาณเบิกจ่าย ยังไม่รู้เลยว่า เมื่อหักแล้วจะเหลือถึงมือพ่อและแม่เท่าไร และ เมื่อไรจะได้อีก

พวกหนึ่ง ไม่ได้ไปรบที่ภาคใต้ แต่ได้รับหน้าที่ เป็นเกียรติกับวงศ์ตระกูลอย่างสูงส่ง คอยรับใช้คุณนายอยู่ที่บ้านพัก ขัดรองเท้าให้บรรดาลูกๆ ที่จะต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน ว่างไม่ได้ ถูกเจ้านายทั้งบ้านตะโกนเรียกใช้ ชุดชั้นในกี่ตัวต่อกี่ตัว สารพัดกลิ่น ต้องนำมาซัก ขยี้แล้วขยี้อีก มีคราบหลงเหลือแม้แต่น้อยก็โดนด่า จะกลับไปเยี่ยมบ้านแต่ละครั้ง ก็ต้องนั่งลุ้นว่า จะได้ไปหรือไม่ เหมือนถูกหวยก็ไม่ปาน ถ้าใครบังเอิญต้องเสียชีวิตลง ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ตายเพราะอะไร ลื่นล้มในห้องน้ำแน่นอน ทั้งที่หมอก็พิสูจน์แล้วว่า เป็นโรคภูมิแพ้ พันท้ายปืนเอ็ม16

แต่การตายในครั้งนี้ ไม่มีพวงหรีดมาให้จากเจ้านาย ได้แค่เงินประมาณหนึ่งหมื่นเศษ แล้วให้รีบเผาไปเสีย กลุ่มนี้ยังนึกไม่ออกว่า เขาสละชีพเพื่อชาติหรือยัง

อีกกลุ่มที่ทุกลมหายใจเข้าออกก็ “เพื่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์” เป็นอาชีพ หางเครื่องของพวกเขา ก็ออกมาเสริม ช่วยแต่งเติมสร้างจินตนาการ สร้างนิยายกันขึ้นมา ใครไม่เห็นด้วย ก็ด่าทอพวกตรงข้าม

ไอ้แก่ตัณหากลับ ที่เป็นหัวหน้า ได้รวมกับพวก สส.สอบตกบ้าง พวกนักวิชาการที่ใช้ปากแทนก้นบ้าง ออกมาปลุกระดม ออกมาขยายความกันถ้วนทั่ว ใส่ความผู้นำประเทศที่ประชาชนเลือกมาว่า ไม่รักชาติทำลายศาสนา ล้มล้างสถาบันฯ

การต่อสู้ของคนกลุ่มนี้ ถ่อยแบบสุดๆ เอาชื่อสถาบันฯออกมาใช้อย่างโต้งๆ ขนอาวุธกันมาเพียบ อาชญากรรมทุกอย่าง ถูกนำเอามาใช้ ยาเสพติด ถุงยางอนามัย เป็นสิ่งจำเป็นของพวกเขา สู้ไปมั่วโลกีย์กันไป แต่เวลามันออกมาพูด ดำเป็นขาวอย่างหน้าด้าน “สันติวิธี อารยะขัดขืน”

สื่อที่ออกข่าวเป็นกลาง ถูกไอ้แก่ตัณหากลับสาดโคลนใส่เข้าไป ไม่ให้กระดิก หยาบช้าจนถึงขนาดด่าพวกวิชาชีพเดียวกันแต่คนละเพศ กล่าวหาว่า พวกเขาเป็นพวกคอยจ้องที่จะร้องเรียกหาผัว โชว์หน้าอก ออกทีวี และด่ามันทุกคน ทุกช่องไม่เว้น

ดาราแก่ๆ บางคน อย่างเช่น นางสิ้นใจ หอนตาย มีลูกเป็นโขยงแล้ว สามีเกิดวิปริตผิดเพศขึ้นมา แต่ตนเองความต้องการยังไม่สิ้น เพื่อสนองในตัณหาที่ตนเองยังคงอยู่ ยอมทุกอย่างที่จะสนองชายที่ตนเองมั่วด้วย อุตส่าห์เอาใจ ลงทุนออกมาเป็นพวกคลั่งชาติ ปกป้องสถาบันฯกับเขาบ้าง โพสท์ข้อความด่าผู้นำรัฐบาลในอดีต ด้วยข้อความที่ดูเหมือนเท่ ดูเหมือนทันสมัย โดยไม่ได้มองตนเองบ้าง แค่ความต่ำทรามในชีวิตของตนเอง ก็ถูกคนเอามาวิพากษ์รับไม่ไหวแล้ว ยังอุตส่าห์ไปแกว่งปากหาส้นเท้ามาให้กับครอบครัวอีก

ทั้งฝูงนี้ ก็เป็นอีกพวกหนึ่งที่สละชีพเพื่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ แล้วรวย จนหัวหน้าขบวนอู้ฟู่

“นวมทอง ไพรวัลย์” นามนี้ เป็นที่คุ้นหูของเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ที่พลีชีพของตนเอง ไม่ใช่เพื่อชาติ ไม่ใช่เพื่ออย่างที่ท่องจำกันมา จดหมายเขียนไว้ก่อนตาย ท่านนั้นพลีชีพเพื่อประชาธิปไตยเท่านั้น ในสิ่งแวดล้อมที่เขียน จม.ฝากเอาไว้ เหตุเพราะได้รับการเย้ยหยันจากพวกท่องจำว่า “ไม่มีใครในโลก จะยอมตายเพื่ออุดมการณ์” เลยแสดงให้ดูซะเลย ใจวัดใจ อาชีพแค่คนขับรถแท็กซี่ หาเช้ากินค่ำเลี้ยงครอบครัว ไม่เคยแอบอ้างว่า ตนเองจะสละชีวิตเพื่อสิ่งไดได้ ไม่เคยท่องจนขึ้นใจว่า จะสละชีพเพื่อชาติศาสนาและพระมหากษัตริย์ เหมือนคนที่กล่าวเหยียดหยามตัวท่านเอง แต่ท่านก็ได้กระทำให้เห็นกับตา

ส่วนคนที่เหยียดหยามท่าน มียศมีตำแหน่งใหญ่โตในกองทัพ แม้ศักดิ์ศรีตัวเองยังรักษาไว้ไม่ได้ อย่าว่าแต่สละชีพเลย แค่กราบศพขอขมาที่กล่าวล่วงเกินไป ยังไม่กล้าที่จะกระทำ จากท่านนวมทอง ไพรวัลย์

ณ วันนั้น จนถึงปัจจุบัน มีอะไรหลายอย่างที่เกิดขึ้น ประชาธิปไตยที่ท่านถวิลหา มันยังไม่ได้มา มันกำลังถูกแปรูปไปแล้ว เพื่อนๆ ของท่านหลายคน เอาชีวิตเข้าแลกเพื่อที่จะให้ประชาธิปไตยกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้ง มีหลายท่านพิการ มีหลายท่านยังหาศพไม่พบ มีหลายท่านต้องคดี มีหลายท่านต้องโทษจำคุก ไม่พอแค่นั้น ทุกคนต่างถูกตราหน้าจากคนที่เข้ามายึดครองประเทศ ว่าเป็นคนเลว คนไม่จงรักภักดี หัวใจทุกดวงที่เดินตามท่านนวมทอง ตามที่ท่านได้แผ่วถากถางทางเอาไว้ล่วงหน้ามาสามปีกว่า รู้สึกคล้ายกันทั้งหมด

ทนไม่ไหวแล้ว มันอึดอัด มันอยากจะระเบิด มันอยากจะเอาประชาธิปไตยกลับคืนมาซักที มันนานมากเกินไป

ยิ่งนานวันเข้า มันก็รังแกเราเพิ่มขึ้นทุกวัน มันก็เอาเปรียบเรามากขึ้นทุกวัน สิ่งที่พวกมันทำผิดชัดๆ มันแกล้งไม่เห็น แต่สิ่งเดียวกัน เรากระทำบ้าง มันฉวยโอกาสจัดการกับพวกเราทันที

แค่ที่ดินที่เป็นป่าสงวน พวกมันแอบเอาเข้าพกเข้าห่อไปเป็นของส่วนตัว พวกเราทวงถาม มันยังหน้าด้านไม่คืน เมื่อเราจะพึ่งกระบวนการยุติธรรม มันก็สั่งระงับเอาไว้ ทำเป็นหน้ามึนอยู่อย่างนั้น ทั้งที่พวกเราทำเพื่อส่วนรวมแท้ๆ ไม่ได้ทำเพื่อคนใดคนหนึ่งเลย
ความอายมันไม่ปรากฏให้เห็น แต่ความอาฆาตแค้นของพวกมัน เริ่มแสดงให้ประจักษ์ หรืออาจเพราะมันกลัวจะเสียสิ่งที่พวกมันปล้นเอามาแล้วต้องคืน ปฏิกิริยาเริ่มแสดงออก

อีกแล้วเสียงคล้ายรถถังกำลังติดเครื่อง มาอีกแล้ว หนึ่งล้านคน ที่หมายมั่นปั้นมือจะปิดบัญชีซักทีหลังตรุษจีนที่จะมาถึง จะทันการหรือไม่ยังไม่รู้ กับระบบมั่วซั่วในการปกครองแบบนี้

กระดาษที่ว่าเป็นรัฐธรรมนูญ ก็ใช้ไม่ได้

ศาลที่ให้ความเที่ยงธรรม ก็รู้ผลล่วงหน้ากันก่อนทั้งหมด

องค์กรอิสระก็แค่เครื่องมือของการฟอกพวกเขาให้สะอาด เติมปฏิกูลให้ประชาชนต้องสกปรก สร้างหลักฐานเท็จกันเข้าไป
เหล่าพวกที่ยกหางตัวเองว่า คุณธรรมสูงส่งนักหนา ก็หลับตาตัดสินกันออกมา ไอ้ที่ผิดมันบอกว่าถูก ไอ้ที่ถูกมันดันไปเชื่อหลักฐานเท็จตัดสินให้ผิดเฉย

พวกเราเลยต้องออกมาล้างกันใหม่ให้หมดทุกกระบวนการ ไม่หมด ไม่เลิก ไม่ยุติ โดยใช้คนไม่ต่ำกว่าล้านคน เอาคืนมาให้ได้กับประชาธิปไตยประเทศนี้

อหิงสา คำนี้ฟังกันมานานแล้ว สู้กันแบบนี้มาสามปีกว่าแล้ว อดทน เข้มแข็ง ไม่ท้อ จนสะบักสะบอมกันถ้วนหน้า โดนทั้งสร้างฉากมาใส่ร้าย โดนทั้งอำนาจในที่มืด อำนาจในที่สว่างและอำนาจที่แฝงมากับทาสรับใช้ของพวกมัน ที่เราเรียกกันว่า รัฐบาล เจ็บตายไปแล้วยังไม่พอ ตามมารังควานอย่างต่อเนื่อง ตั้งข้อหากันเข้าไป อาทิตย์เดียว สั่งฟ้องกันได้แล้ว จนพวกคนที่ยืนอยู่ตรงกลาง ทำมาหากินอย่างเดียว เห็นแล้ว สงสาร เวทนา เศร้าใจ เห็นใจ ทนไม่ได้ ออกมาร่วมหอลงโลง ร่วมด้วยช่วยกันกับเรามากมาย แม้ต่างชาติยังไม่เว้น นักรบกล้าในเครื่องแบบ ประกาศชัดหลายคน “ครั้งนี้กูไม่ยอมแน่ ถ้ามึงฆ่าประชาชนอีก”

นักรบดำในอดีต ออกมาช่วยนานแล้ว แต่เขาไม่มีหัว ครั้งนี้มีทั้งหัวมีทั้งตัว ประกาศชัด “ตายเป็นตาย”

ทันการหรือไม่ ก็ไม่น่ามีปัญหา หลายท่านประกาศออกมาแล้ว ยอมตายถวายชีวิต ถ้าแม้ได้ยินประกาศว่า มันปฏิวัติกันอีกแล้ว จะออกมาสู้ แม้รู้ว่าสู้ไม่ได้ ไม่หลบไม่หนี จะเอาหน้าอกแลกกับลูกปืน มันยิงได้ยิงไป ไม่ยี่หระ

เสียงถามไถ่ไล่ตามออกมา “ตายแล้วได้อะไร”

หลายคนตอบคำถามนี้ “ตายแล้วได้อะไรกูไม่รู้ และไม่สนใจด้วย แต่มันทนไม่ไหวอีกแล้วกับการที่กูไม่ใช่คน พวกมันเป็นคนอยู่ฝ่ายเดียว พวกกูทำอะไรก็ผิด ส่วนพวกมันทำอะไรก็ถูก อยู่อย่างนี้ อย่าอยู่เป็นคนมันเสียเลยดีกว่า”

เรื่องราวแบบนี้ แกนนำได้รับการบอกเล่ามาตลอด มีอาสาสมัครเข้ามาขอตายไม่เว้นแต่ละวัน ยิ่งมีกระแสการปฏิวัติทวีความเข้มมากขึ้น ก็ยิ่งมีอาสาสมัครมากตามไปด้วย อะไรกันนักกันหนา สังเกตดูการส่งข้อความมาที่ “สถานีประชาชน” มากกว่าครึ่งหนึ่งของข้อความ ล้วนต้องการไปร่วมรบกับ เสธ.แดงทั้งสิ้น

นั่นหมายความว่า “สุดทนกันแล้ว ครั้งนี้ขอสู้ดีกว่า ไหนๆ พวกมันก็ไม่เอาเราไว้แล้ว แลกกันเลย”

เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นครั้งนี้ ผมมั่นใจว่า พวกที่ครอบครองประเทศนี้อยู่ จะใช้ทุกกระบวนท่า มาจัดการกับพวกเราให้สิ้นซากจนสลายสิ้นให้ได้ แม้ว่าจะแลกด้วยอะไร พวกมันก็ยอมทำ สุดท้ายจะไม่เหลือศักดิ์ศรีก็ไม่เป็นไร เพื่อสืบทอดอำนาจของพวกมันไว้ให้ยาวนานที่สุด

ซึ่งเหมือนกับพวกเราที่ก็จะไม่ยอมถอยแน่ แม้คนสุดท้ายก็จะยอมตายด้วยการต่อสู้ที่มีอาวุธแค่มือเปล่า เพื่อแลกกับอิสรภาพและการเสมอภาคเท่านั้น

ก่อนวันนั้นจะมาถึง ผมถามทุกท่านก่อนว่า “ชีพนี้พลีเพื่อใคร?”

ส่วนของผมขอตอบ ว่า แม้ผมไม่ได้เป็นลูกหลานทหาร เติบโตมาในค่ายฯ ผมไม่ได้เคยท่องจำ แต่คำนี้ มันฝังอยู่ในหัวมานานแล้ว ยอมสละชีพเพื่อชาติศาสนาพระมหากษัตริย์อย่างแน่วแน่

ผมไม่ยอมอีกแล้ว ที่จะให้กลุ่มอำนาจจากขันที ทำให้ชาติที่ผมเกิด ต้องย่อยยับไปอีกครั้ง ไม่ยอมอีกแล้ว ที่จะให้กษัตริย์ของผมจะต้องถูกแอบอ้างจากขันที เอาไปใช้ในเรื่องส่วนตัวหาผลประโยชน์

สิ่งไหนที่มันก้ำกึ่งระหว่างถูกกับผิด พวกขันทีมันจะนิ่งเงียบ จะทำคลุมเครือ ให้ประชาชนเข้าใจผิดคิดว่าพระองค์ท่านประสงค์เช่นนั้น ส่วนสิ่งไหนที่ทำแล้วประชาชนยกย่อง พวกขันทีจะแสดงท่าว่า เป็นการกระทำของตนเอง

ผมคงไม่ยอมต่อไปอีกแน่นอน เหมือนเช่นในประวัติศาสตร์ของการเสียกรุงฯครั้งที่สอง พระมหากษัตริย์ถูกตำหนิมากที่สุดในทุกข้อกล่าวหา แม้คำสั่งต่างๆ ที่ออกมา ไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าจริงหรือไม่ ก็ยังเอามาเล่าขานกันไม่เลิก กล่าวหาว่าพระองค์ท่านเป็นผู้ลุ่มหลงสุรานารี แม้ข้าศึกมาประชิดเมือง ก็ยังคงไม่ใส่ใจ ห้ามยิงปืนใหญ่เพราะกลัวนางสนมแตกตื่น ใส่ร้ายกระทั่งพระองค์ท่านเป็นโรคเรื้อนแท้จริง มันมีอะไรลึกๆ กว่านั้นหรือไม่ เหล่าเสนาบดีเองที่เป็นอำมาตย์แอบหวังครองอำนาจเองหรือเปล่า อ้างโองการจากกษัตริย์แล้วประกาศเองว่า ไม่ให้ยิงปืนใหญ่ เมื่อแพ้สงคราม บ้านเมืองโดนเผา หรืออาจจะร่วมมือกับศัตรูเผาเองเลยก็ได้ ร่วมกันผสมโรงเอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่พระมหากษัตริย์ เพราะถ้าใช้ตรรกะแบบง่ายๆ คิดดูเอง มันสุดวิสัยของกษัตริย์หรือไม่ แม้แต่ราชบัลลังของตนเองยังไม่คิดปกป้อง สุรานารีมีให้สนองตอบมากมาย เวลาไหนก็ได้ เพราะในขณะนั้น กษัตริย์คือกฎหมาย กษัตริย์คือจ้าวชีวิตของทุกคน มีด้วยหรือ เมื่อข้าศึกมาบุกพระนคร ยังไม่ใส่ใจ แถมยังห้ามไม่ให้เอาปืนใหญ่ออกมายิงต่อสู้ด้วย มันมีส่วนจริงมากน้อยเพียงไหน

วันนี้เช่นเดียวกัน ข่าวที่เราได้ฟังกันมาทั้ง เอเอสทีวี เรื่องราวที่เล่าต่อๆ กันมาจากคนเสื้อเหลือง แท้จริงมันใช่หรือไม่ มีเรื่องจริงมากน้อยเพียงไหน เป็นเรื่องที่เหล่าอำมาตย์ปล่อยข่าวสร้างข่าวมาหรือเปล่า คนไทยรักภักดีในหลวงและราชวงศ์เท่านั้น คนอื่นที่ไม่ใช่ก็ไม่ใช่ เราไม่หลงประเด็น

ต้องขอบพระคุณแกนนำคนเสื้อแดงทุกท่าน ที่นำเอาความจริงนั้นมาเปิดเผย

วันนี้เราสู้กับขันที สู้กับอำมาตย์ สู้กับทาสผู้ซื่อสัตย์ที่เป็นทั้งนักการเมือง นักวิชาการและทหาร เราไม่ได้ต่อสู้กับองค์เหนือหัว ตรงกันข้ามเรากลับปกป้ององค์เหนือหัวของพวกเราด้วยในการต่อสู้ในครั้งนี้

จงภูมิใจในตัวเองครับ ที่เราได้เป็นส่วนหนึ่งของนักรบเสื้อแดง สู้เพื่อพระเกียรติยศของพระองค์ท่านให้กลับมาละบือไกลไปทั่วโลกอีกครั้ง เฉกเช่น อดีตนายกรัฐมนตรีที่ชื่อ พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร เคยได้กระทำเอาไว้

เมื่อวันนั้นมาถึง อะไรจะเกิดขึ้นก็ช่างมัน การกล่าวสดุดีในงานศพจะมีหรือไม่ คงไม่อยากรู้ เพราะมันก็แค่ลมพัดผ่านหู แต่ถ้าพวกเราชนะ สามารถเอาประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุขกลับคืนมาได้ การตายก็ไม่สูญเปล่า การสดุดีไม่ต้องพูดถึงว่าจะมีหรือไม่

อีก 100 ปีข้างหน้า แม้โลกเปลี่ยนแปลงไปไกลแล้ว แต่ประวัติศาสตร์ของประเทศไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ การต่อสู้ของพวกเรา จะถูกบันทึกเอาไว้ ด้วยภาพ ด้วยข้อเขียนและความทรงจำที่เล่าต่อๆ กันมา นามสกุลของท่าน จะถูกจารึกไว้ในหน้าหนึ่งของประวัติศาสตร์นั้นด้วย หลาน เหลนโหลนของท่าน จะภูมิใจมากซักเพียงใด ที่ครั้งหนึ่งต้นตระกูลของพวกเขา เป็นผู้กอบกู้แผ่นดินนี้ขึ้นมา และต้องแลกมาด้วยชีวิตของเขาเอง

ตั้งปณิธานเอาไว้อย่างมั่นคง ขอให้หัวใจอันแน่วแน่อย่าแกว่ง ความคิดดี จะทำให้ผมและพวกพี่น้องร่วมอุดมการณ์ ประสพผลสำเร็จได้รับชัยชนะต่อขันทีชั่วผู้นี้ครับ

โดย คุณอ่างขาง
ที่มา เวบไซต์ redthais

** โยน "รถถัง" ถามทาง !!! **

พักนี้มีข่าวปฏิวัติหรือรัฐประหารในสื่อต่างๆ อยู่บ่อยๆ

แถมรถถังก็ดันจำเพาะต้องมาเสีย วิ่งเพ่นพ่านหาอู่ซ่อมอยู่ตามถนนในกรุงเข้าอีก

เลยยิ่งลือกันสนุก

กลุ่มที่พูดเรื่องปฏิวัติอยู่บ่อยๆ ในเชิงดักคอก็คือชาวเสื้อแดง

สีอื่นก็บ่อยไม่แพ้กัน แต่เป็นการกล่าวถึงในแบบถวิลหา

ก็เลยมีคำถามว่า ในสถานการณ์บ้านเมืองอย่างทุกวันนี้ ใครกันหนอจะอยากให้มีการปฏิวัติ

ถามทหารว่าอยากปฏิวัติหรือไม่ เชื่อว่า 2 หนหลัง ทั้ง 23 ก.พ.2534 และ 19 ก.ย.2549 เป็นบทเรียนที่ทำให้เข็ดเขี้ยวไปตามๆ กัน

อาจจะอยาก เพราะรำคาญสภาพการเมือง แต่ก็รู้ดีว่า ยึดอำนาจไม่ยาก แต่การจัดการบ้านเมือง หลังจากนั้นก็คือนรกเราดีๆ นี่เอง

ถ้าไม่ใช่ทหาร คนที่อยากให้ปฏิวัติ น่าจะเป็นระดับ"ชนชั้นนำ"ทั้งหลาย

ชนชั้นนำมีหลายกลุ่ม แต่ที่วุ่นวายเจ้ากี้เจ้าการกับการบ้านการเมืองมีไม่กี่คน

บางทีก็เรียกกันว่า"ผู้มีบารมี"

ชนชั้นนำมักจะวางตัวเป็นคนดีที่สูงส่ง หวังดีต่อบ้านเมืองแบบสุดลิ่ม

ไม่ยุ่งการเมือง แต่เล่นการเมืองเต็มๆ ผ่าน "ตัวแทน"

เห็นเขาว่ากันว่ารัฐบาลประชาธิปัตย์ ก็เป็นตัวแทนกับเขาด้วยเหมือนกัน

ไม่งั้นคงไม่ได้ดั้นเมฆเข้ามาเป็นรัฐบาล

ปัญหาก็คือ รัฐบาลประชาธิปัตย์บริหารงานไม่ได้ดั่งใจ เสื้อแดงยังเต็มบ้านเต็มเมือง คุมพรรคร่วมรัฐบาลไม่ได้ ตั้งผบ.ตร.ก็ไม่ได้
เรื่องอื่นๆ ก็หนักไปทางล้มเหลว

ถ้าปล่อยไป อาจล่มสลายกันทั้งขบวน ก็เลยคิดแบบเก่าๆ จะใช้อำนาจเบ็ดเสร็จมาล้มกระดาน

ยิกๆ ดันหลังทหาร ชักใยสร้างบรรยากาศขวาจัดทางโทรทัศน์ ทางสื่อของรัฐ กรอกหูชาวบ้านทุกวัน เพื่อหยั่งเสียงเช็กกระแส

ดูจากอาการของสังคม ข้อเสนอ "ปฏิวัติ" คงขายไม่ออก

เกมโยนรถถังถามทาง เที่ยวนี้ก็เลยเหี่ยวๆ ไป

แต่อย่าประมาทพวก"บ้าจี้"

*****************************************************************************
คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

ชูวิทย์โผล่หน้าสภายื่นจดหมายเปิดผนึกถึงตือ

นายชูวิทย์ กมลวิศิษฎ์ อดีตรองหัวหน้าพรรคชาติไทย ได้แถลงข่าวบริเวณนอกรั้วด้านหน้ารัฐสภาว่า จากกรณีที่นายสมศักดิ์ ปริศนานันทกุล กรรมการที่ปรึกษาหัวหน้าพรรคชาติไทยพัฒนา ทำจดหมายเปิดผนึกถึงนายกฯ กรณีที่พรรคประชาธิปัตย์ไม่ร่วมแก้ไขรัฐธรรมนูญ ว่า นายสมศักดิ์หรือนายบรรหาร ศิลปอาชา และพวก ถูกพิพากษาให้เว้นวรรคทางการเมืองไม่ควรที่จะออกมาเรียกร้องหรือดิ้นรนอยู่ หลังฉากพรรคการเมือง

โดยเนื้อหาในจดหมายมีใจความ 8 ข้อ สรุปว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญหรือการทำประชามติมีค่าใช้จ่ายมหาศาล ขณะที่เศรษฐกิจของประเทศยังไม่ฟื้นและมีปัญหามากมาย แต่ไม่เคยเห็นนายสมศักดิ์เขียนจดหมายเกี่ยวกับเรื่องเหล่านี้ และการพูดคุยหรือตกลงกันของนักการเมืองโดยอ้างอิงให้สังคมสงบสุข ไม่เกี่ยวกับการแก้ไขรัฐธรรมนูญทั้งสองมาตรา แต่นักการเมืองอ้างผลประโยชน์ของประชาชนบังหน้า และที่สังคมไทยแตกแยกเกิดจากนักการเมืองทั้งสิ้น การแก้ไขรัฐธรรมนูญไม่ได้ทำให้สังคมสมานฉันท์หรือแตกแยก การที่พรรคประชาธิปัตย์เห็นว่าหากร่วมมือแก้ไขรัฐธรรมนูญ โดยไม่มีเหตุผลเพียงพอที่จะตอบประชาชนได้ จะให้ตอบเพียงว่าได้ตกลงไว้กับพรรคร่วมรัฐบาลคงไม่เพียงพอนั้นถือว่าพรรคประ ชาธิปัตย์มีจุดยืน

ส่วนการแก้ไขรัฐธรรมนูญหนึ่งในสองมาตรานั้นเป็นการแก้ไขการเลือกตั้งเขตเล็ก ซึ่งจะส่งผลให้ได้ส.ส.จำนวนมากขึ้น เพื่อรวมตัวกันต่อรองในการบริหารรัฐบาล แสดงให้เห็นว่าทุกครั้งของการเลือกตั้งพรรคเล็กจะพยายามรวมตัวกัน เพื่อให้ได้จำนวนต่อรองในการสัมปทานประเทศ และเขตเล็กสามารถใช้เงินซื้อเสียงได้ง่าย ส่วนเรื่องที่ว่าสถานการณ์เปลี่ยน อุดมการณ์นักการเมืองก็เปลี่ยนหรือไม่ นายสมศักดิ์และนายบรรหารน่าจะรู้เรื่องนี้ดีที่สุด หากเป็นนักการเมืองที่ต้องการให้การเมืองดีขึ้นกับการทำให้พรรคการเมืองได้ รับเลือกตั้งมากขึ้นมีความแตกต่างกัน ดังนั้นอย่านำผลประโยชน์ของชาติมาปะปนกับผลประโยชน์ของพรรคการเมือง อย่างไรก็ตามตนคิดว่านายสมศักดิ์คงไม่พูดด้วยปากใช้เท้าเช็ด และยืนยันว่าการออกมาครั้งนี้ไม่มีเบื้องหลังใดๆ

ที่มา:ข่าวสดออนไลน์

เงื่อนไขและเวลาตั้งรัฐบาลพลัดถิ่น

แล้ววลี “กงล้อแห่งประวัติศาสตร์” ก็มีน้ำหนักขึ้นในทันทีที่ ดร.ทักษิณ ชินวัตร นายกรัฐมนตรีแห่งราชอาณาจักรไทย ประกาศคำว่า “รัฐบาลพลัดถิ่น” ออกมาอย่างเต็มภาคภูมิ ระหว่างการปราศรัยผ่านดาวเทียมกับมวลมหาประชาชนที่กำลังชุมนุมทวงแผ่นดินคืนจากอำมาตย์ ณ เขาสอยดาว จันทบุรี เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๓ มกราคม ๒๕๕๓

ผมทราบว่าหลายท่านน้ำตาไหล และหลายท่านหายใจอย่างโล่งอกว่า นี่แหละเกียรติภูมิที่ควรเป็นของขบวนการประชาธิปไตย

ตัวผมนั่งอยู่อีกมุมโลกหนึ่ง รู้สึกประหนึ่งว่าเราชนะแล้วด้วยซ้ำไป

รัฐบาลพลัดถิ่นคืออะไร ทำไมสำคัญถึงขนาดนี้ เราจะจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นได้จริงหรือ ทั่วโลกเขาจะเอากับเราหรือ?

ผมได้ยินคำถามดังออกมาจากหัวใจของพวกเราที่ร่วมต่อสู้และปรารถนาจะเห็นชัยชนะอย่างไม่มีเงื่อนไขของฝ่ายประชาชน วันนี้ต้องตอบคำถามเหล่านั้นให้ชัดเจนหรืออย่างน้อยต้องลดความสงสัยลงบ้าง

รัฐบาลพลัดถิ่น หรือ government-in-exile เป็นวิถีทางต่อสู้อย่างหนึ่งของขบวนการการเมืองในแต่ละประเทศ เมื่อการต่อสู้ในประเทศตนไม่อาจเป็นไปได้แล้ว โลกหรือประชาคมระหว่างประเทศ โดยองค์การสหประชาชาติคือผู้ประกันสิทธิตามธรรมชาติในข้อนี้ของขบวนการการเมืองใดๆ ที่ได้รับการสนับสนุนอย่างบริสุทธิ์ใจจากมวลชนจำนวนมากในประเทศนั้นๆ จึงเรียกได้ว่าเป็นกลไกการต่อสู้ที่โลกยอมรับ และถือเป็นการรณรงค์ทางการเมืองโดยสันติวิธีอย่างหนึ่ง

รัฐบาลพลัดถิ่นจึงไม่ใช่รัฐบาลเถื่อน

มิหนำซ้ำ หากรัฐบาลนั้นๆ ตั้งขึ้นบนความยอมรับนับถือของประชาคมระหว่างประเทศและได้รับการสนับสนุนอย่างเพียงพอในประเทศของตนแล้ว ยังเกิดผลอีกอย่างหนึ่งคือทำให้รัฐบาลที่มีอยู่เดิม ซึ่งเป็นรัฐบาลฝ่ายตรงข้ามในขณะนั้น หมดสิ้นความชอบธรรมลงไปทันที มหาประชาชนจะฉุดกระชากลากลงมาจากเก้าอี้นายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีเสียเมื่อไหร่ก็ได้

ครับ ถ้า ดร.ทักษิณ ชินวัตร ตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นขึ้นมาได้สำเร็จ รัฐบาลอภิสิทธิ์ รัฐบาลสุรยุทธ์ รัฐบาลปีย์ รัฐบาลเปรม และรัฐบาลเขายายเที่ยงบวกกับตาเที่ยง หรือรัฐบาลเวรกรรมใดๆ ที่มาจากการปล้นอำนาจรัฐจากประชาชนด้วยกำลังกองทัพ ตุลาการวิบัติ หรือองค์กรอิสระ (แต่เป็นทาสอำมาตย์) จะกลายสภาพเป็นรัฐบาลเถื่อนในทันที

การจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นจึงเป็นคำประกาศว่าใครคือรัฐบาลตัวจริง

รัฐบาลตัวจริงหมายถึงรัฐบาลที่มีความชอบธรรมอย่างแท้จริง และรัฐบาลมีฐานประชาชนหนุนอย่างเพียงพอ ไม่ใช่รัฐบาลที่มีคนเรียกฝ่ายตุลาการออกมาวางแผนปล้นให้ ไม่ใช่รัฐบาลที่คอยแก้ไขปัญหาปากคอกอย่างเพลี้ยสีน้ำตาล หรือทะเลกัดเซาะชายฝั่งที่ปักษ์ใต้ โดยไม่ได้แก้ไขปัญหาจากเหตุปัจจัยหลัก เพราะทำเพียงเพื่อจะหาทางผันงบประมาณออกมาใช้กันให้อ้วนท้วนไปตามๆ กันเท่านั้น

ที่มาของรัฐบาลก็ต้องชอบธรรม การทำงานในขณะเป็นรัฐบาลหรือขณะที่ถืออำนาจรัฐอยู่ก็ต้องชอบธรรม เรียกว่าชอบธรรมตั้งแต่หัวจรดเท้าและยาวนานตลอดวาระการดำรงตำแหน่ง

รัฐบาลเฮียดึงหรือเจ๊ดันอย่างรัฐบาลของพลเอกสุรยุทธ์ และนายอภิสิทธิ์จึงขาดชอบธรรมอย่างเด็ดขาด จะดูที่มาของรัฐบาลหรือวิธีการใช้อำนาจรัฐ ก็ขาดด้วนหมด

ไม่ต่างอะไรจากคนเป็นสมีปาราชิก แต่ไปหลอกสาธุชนว่าเป็นพระ ให้ศีลให้พรคนจนยุ่งไปหมด เผลอๆ ยังหน้าด้านไปทำหน้าที่อุปัชฌาย์หรือเป็นพระพี่เลี้ยงนวกะสร้างพระใหม่อีกต่างหาก

แล้วจะตั้งได้หรือ รัฐบาลพลัดถิ่นที่ว่านี้?

เจ้าของประเทศไทยคือประชาชนส่วนมากอาจจะยังไม่ทราบว่า วันที่เราถูกปล้นอำนาจรัฐในวันอังคารที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๔๙ เราเกือบจะตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นกันแล้ว ในวันนั้นนายกรัฐมนตรีของเราก็อยู่ที่องค์การสหประชาชาติ พร้อมกับผู้นำทั่วโลกอีกมากมาย ต่างฝ่ายต่างมาร่วมประชุมสมัชชาใหญ่สหประชาชาติประจำปีกันในโอกาสนั้นทั้งสิ้น

เลขาธิการสหประชาชาติในเวลานั้นคือนายโคฟี่ อันนัน ก็ย้ำคำเชิญให้นายกรัฐมนตรีทักษิณขึ้นกล่าวปราศรัยตามกำหนดการเดิม โดยไม่คำนึงถึงการรัฐประหาร เป็นการประกาศด้วยเสียงดังฟังชัดว่า องค์การสหประชาชาติยอมรับรัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ไม่รับรัฐบาลที่ซากเดนศักดินาร่วมกันตั้งขึ้นในเมืองไทย

เราสามารถตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นได้อย่างง่ายดายราวดีดนิ้ว

เหตุที่ไม่ได้ตั้ง เพราะเจตนาในขณะนั้นคือความสมานฉันท์ ซึ่งเป็นยุทธศาสตร์ในขณะที่ “สติ” ยังตามไม่ทัน “จิต” ไม่รู้ว่าเขาพูดคำว่าสมานฉันท์แบบย้ำๆ ยานๆ เพื่อให้มีเวลาบรรจุกระสุนปืน หรือไม่ก็มีเวลาผสมยาพิษให้เต็มแก้ว

เรียนปริญญาตรีก็ใช้เวลาในราว ๔ ปี ปีแรกอาจไร้เดียงสา ทำตัวเหมือนอยู่ชั้นมัธยม ปีสองและปีสามแก่กล้าขึ้นบ้าง ทั้งในทางปัญญาและอารมณ์ จนถึงปีสี่ ซึ่งเป็นปีสุดท้ายก่อนจบ ถึงขั้นจัดตั้งรัฐบาลพลัดถิ่นได้ก็ถือว่าประเสริฐ ไม่มีอะไรสูญเปล่า

สามปีที่ผ่านมาคือช่วงเวลาบ่มเพาะ ทั้งความพร้อมเพรียง และความมั่นใจในตัวเองของขบวนการประชาธิปไตย เรารักกัน เราทะเลาะกัน เราเห็นด้วย เราเห็นแย้ง เราขาดความเชื่อมั่น เราเรียกความเชื่อมั่นกลับคืนมา ในที่สุดเราก็เดินมาถึงยุทธศาสตร์เดียวกัน

ถึงวันนี้ใครที่ถือยุทธศาสตร์คนละเล่มก็ถือว่าอยู่กันคนละสนามแล้ว ถ้าสามปียังคิดไม่ได้ ก็คงไม่ต้องคิด เป็นสิทธิ์ของทุกคนที่จะเป็นไพร่และเป็นทาสต่อไปเหมือนนกติดยาในกรงเหล็กที่เขาขังไว้ขายคนชอบปล่อยนก

แต่เราจะไม่ยอมให้คนเหล่านั้นเข้ามาทำลายยุทธศาสตร์หลักของเราเป็นอันขาด

รัฐบาลพลัดถิ่นเป็นสิ่งที่ทำได้ และต้องทำเมื่อเกิดเงื่อนไขที่เหมาะสมในทางการเมือง

การยึดอำนาจรัฐประหารเป็นเพียงเหตุผลหนึ่งเท่านั้น

ตุลาการภิวัฒน์ ซึ่งแปลว่าสังคมขาดความยุติธรรมอย่างร้ายแรง มนุษย์ทุกคนมิได้เสมอภาคกันตามกฎหมายอย่างที่เขาโฆษณาชวนเชื่อ ก็เป็นเหตุได้

การใช้ความรุนแรงกับมวลมหาประชาชนที่ใช้สิทธิ์ในการประท้วงอย่างสงบ สันติ และปราศจากอาวุธ ก็เป็นเหตุได้

การละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างรุนแรง อย่างคำกล่าวของผู้บริหารองค์การตรวจสอบสิทธิมนุษยชนระหว่างประเทศ หรือ Human Rights Watch ที่ว่า “...ถึงบางครั้ง นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี จะกล่าวถึงสิ่งที่ถูกต้องเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชน แต่การกระทำของนายอภิสิทธิ์กลับกลายเป็นเรื่องตรงกันข้าม รัฐบาลชุดนี้ได้บั่นทอนการเคารพสิทธิมนุษยชนและนิติธรรมในประเทศไทยอย่างต่อเนื่อง...” หรือ “...ประชาธิปไตยในประเทศไทยได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจากการบังคับใช้กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ และกฎหมายอาชญากรรมทางคอมพิวเตอร์ บรรยากาศแห่งความหวาดกลัวได้ปกคลุมสังคมอินเตอร์เน็ต เนื่องจากการที่รัฐบาลของนายอภิสิทธิ์เพิ่มระดับการจำกัดเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น...”

สภาพความพิการล่าสุดของเมืองไทยภายใต้อำมาตย์อย่างนี้ ก็เป็นเหตุได้

รัฐบาลพลัดถิ่นจึงเป็นสมบัติสาธารณะ และเป็นกลไกของเราในฝ่ายประชาธิปไตย ไม่ต้องไปฟังความเห็นของเหล่าขี้ข้าอำมาตย์ในรัฐบาลหรอกครับ เพราะเราไม่ได้ต้องพึ่งอะไรเขาในการจัดตั้ง

ถึงเวลาอันเหมาะสม เราตั้งได้แน่ครับ.

โดย จักรภพ เพ็ญแข
ที่มา: คอลัมน์ผมเป็นข้าราษฎร นสพ.วิวาทะ ไทยเรดนิวส์ ฉบับที่ 35

ธงที่ตั้งไว้! ของการ ‘ปฏิวัติ’

กลิ่นการปฏิวัติโชยมาเป็นระยะๆทำเอา “บิ๊กทหาร” ออกมาปฏิเสธภาคเสธ เป็นแถวเป็นแนวแต่การที่ทำให้ประชาชนได้เห็นรถหุ้มเกราะออกมาวิ่งเพ่นพ่านมันก็เป็นอะไรที่น่าจับตาดูมิใช่น้อยคล้ายๆ กับทหารกำลังตีกลองเรียงแถวอย่างไรชอบกลโพลล์สำรวจออกมา...ประชาชนไม่ปรารถนาที่จะให้ประเทศไทยมีการ

ปฏิวัติในช่วงนี้แต่ประการใดเพราะนั่นย่อมไม่ใช่ทางออกที่ดีอย่างแน่นอน...ประเทศจะเสียหายเสียโอกาส เพราะอย่าลืมว่า...การปฏิวัติในแต่ละครั้งนั้นจะต้องมีองค์ประกอบหลายอย่างเป็นรูปแบบและปัจจัยแต่ก็ไม่แน่เพราะการปฏิวัติ เมื่อ 19 ก.ย. 49 ยังมีองค์ประกอบที่เปลี่ยนไปได้สมัยก่อนปฏิวัติครั้งหนึ่งเขาจะมีเหตุผลซึ่งเหมือนเป็นธรรมเนียมบางอย่างในการกล่าวอ้างเพื่อความชอบธรรมในการปฏิวัติ และมีการปฏิบัติที่ชัดเจนนั้นก็คืออ้างว่า...การบริหารงานของรัฐบาล

ทุจริตคอร์รัปชั่นมากยกเลิกกฎหมายเก่า จัดทำกฎหมายใหม่ ที่เราเรียกว่ารัฐธรรมนูญยุบพรรคการเมืองทุกพรรคพร้อมยึดทรัพย์สินของพรรคการเมืองเป็นของแผ่นดินและห้ามนั่งคุยเรื่องการเมืองโดยเกิน 5 คนขึ้นไป สิ่งนี้คือธรรมเนียมของนักปฏิวัติที่เขาทำกันมาตั้งแต่หลัง พ.ศ.2475 แต่เมื่อมีการปฏิวัติเมื่อ 19 ก.ย. 49 ที่ผ่านมานั้น...มีแค่เพียงสองข้อที่ได้กระทำและในที่สุดก็มีการ ยุบพรรคไทยรักไทยโดยใช้กฎหมายที่เพิ่งเขียนขึ้นมาดำเนินการนั่นคือ ธงที่ตั้งไว้เมื่อคราว

ก่อนกลิ่นโชยถึงการปฏิวัติวันนี้...อาจจะมีธงที่แปลกใหม่ที่ตั้งเอาไว้ และก็ไม่รู้ว่าจะมีการเปลี่ยนธรรมเนียมข้อแรกของการปฏิวัติหรือไม่?เพราะรัฐบาลพันธุ์ผสมชุด นี้ได้ปฏิสนธิในค่ายทหาร คงจะไม่มีการกล่าวหารัฐบาลในข้อกล่าวหาว่าคอร์รัปชั่นก็อาจเป็นไปได้ทั้ง ๆ ที่มี ใหเห็นอยู่ทั่วไป แต่มีอีกมุมหนึ่งที่ตั้งข้อสงสัยกันว่า ขงเบ้งเมืองไทย อย่าง“บิ๊กจิ๋ว” พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ เงียบหายไปไหน ดูสงบเงียบผิดสังเกตซึ่งโบราณเขาก็สอนเอาไว้ว่า...ทะเลเงียบจากคลื่นลมเมื่อไหร่ประเดี๋ยวคลื่นใหญ่จะมา

หรือว่า “บิ๊กจิ๋ว” กำลังใช้วิชากำลังภายในแบบขงเบ้งจริงๆเปิดเมืองนั่งตีขิมล่อศัตรู ให้เข้ามาติดกับดักวิชาค่ายกลอะไรบางอย่างมาถึงวันนี้ นปช.แดงทั้งแผ่นดิน ประกาศชัดว่า...รัฐประหารเมื่อไหร่ได้เจอกัน... ใครที่คิดห้าวจะทำการปฏิวัติในวันนี้จะร้อนๆหนาวๆ ในทรวงพอสมควรมิเช่นนั้นคงจะทำไปนานแล้ว...เพราะถ้าหากได้เห็นพลังบริสุทธิ์ของประชาชนแท้ๆ ที่ไม่ฝักฝ่ายใดออกมาเดินบนถนน แล้วต่อต้านแทนการเอาดอกไม้

มาให้ คงจะต้องคิดหนักพอสมควรเพราะหากมีการปฏิวัติจริงๆ เท่ากับว่า...ทหารถอดหมวกเปิดหน้าเดินเข้าหาประชาชนอย่างแน่นอน และเป็นการเปิดหน้าที่ต้องพบกับการต่อต้านหลายฝ่ายอย่างแน่นอนซึ่งอย่าลืมกันว่า...อะไรก็ตามที่จะทำกันมักจะปฏิเสธก่อนเสมอว่า ไม่มี...ไม่มีการปฏิวัติแน่นอน แต่ท้ายสุดก็ “กลืนนํ้าลายตัวเอง” เป็นอย่างนี้มากี่ครั้งแล้วและมาถึงวินาทีนี้...หากให้อ่านเกมก็ต้องบอกว่าต้องอ่านกันแบบ เสี้ยววินาทีต่อวินาทีแต่ในใจลึกๆ ไม่อยากให้มี

การปฏิวัติแน่นอน...แต่ที่สุดแล้วเชื่อเหลือเกินว่าโอกาสที่น่าจะเป็นไปได้ “มีสูง”แต่จะด้วยวิธีไหนรูปแบบใด เป็นอีกเรื่องหนึ่ง แล้วใครจะเป็นผู้นำ คงไม่ต้องบอกน่าจะพอๆ เดากันได้ในโลกแห่งความเป็นจริง...ไม่เคยเห็นปฏิวัติของชาติไหนๆในโลกจะสามารถแก้ไขวิถีแห่งการเมืองได้เลย เพราะอย่างที่บิ๊กทหารท่านหนึ่งพูดมานานแล้วนั้นแหละคือสัจธรรมของจริงปัญหาการเมืองต้องแก้ด้วยการเมือง! 
ที่มา:บางกอกทูเดย์

อำนาจศาลปกครองที่มีต่อคำวินิจฉัยของ ป.ป.ช.

"กฎหมาย ป.ป.ช.ระบุไว้ว่ากระบวนการอุทธรณ์ทำได้เฉพาะเรื่องการลงโทษของผู้บังคับบัญชา แต่ไม่สามารถที่จะไปอุทธรณ์มติที่ ป.ป.ช. ผมทราบดีว่าทาง ก.ตร.หรือผู้เกี่ยวข้อง อาจจะมีความไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่ ป.ป.ช.ชี้ แต่ข้อเท็จจริงคือว่าระบบที่จะไปคานอำนาจกับ ป.ป.ช.นั้น บุคคลเหล่านี้ไปฟ้องร้องต่อศาลปกครอง ซึ่งในอดีตนั้นก็มีหลายครั้งที่ศาลปกครองนั้นกลับมติของ ป.ป.ช. "

จากคำกล่าวนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรี ข้างต้นที่กล่าวย้ำในรายการ "เชื่อมั่นประเทศไทยกับนายกฯอภิสิทธิ์"เมื่อ 17 มกราคมที่ผ่านมาทำให้ผมเห็นว่าคุณอภิสิทธิ์และอีกหลายๆคนน่าจะเข้าใจคลาดเคลื่อนในอำนาจศาลปกครองที่มีต่อคำวินิจฉัยของคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติหรือ ป.ป.ช. รวมถึงคณะกรรมการกฤษฎีกาเองก็ยังมีความเห็นเช่นเดียวกันว่าถ้าผู้ถูกลงโทษนั้นเห็นว่าการดำเนินการนั้นไม่ชอบด้วยกฎหมายก็มีสิทธิที่จะนำคดีไปสู่ศาลปกครองได้ (บันทึกเรื่องเสร็จ ที่ 642-644/2552 ลว. 9 ต.ค.52)

จากบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 ได้กำหนดบทบาทและอำนาจหน้าที่ของศาลปกครองและ ป.ป.ช.ไว้ ดังนี้

มาตรา 223 วรรคสอง “อำนาจศาลปกครองตามวรรคหนึ่งไม่รวมถึงการวินิจฉัยชี้ขาดขององค์กรตามรัฐธรรมนูญซึ่งเป็นอำนาจโดยตรงตามรัฐธรรมนูญขององค์กรตามรัฐธรรมนูญนั้น”

มาตรา 250 “คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติมีอำนาจหน้าที่ ดังต่อไปนี้

...(3) ไต่สวนและวินิจฉัยว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐตั้งแต่ผู้บริหารระดับสูงหรือข้าราชการซึ่งดำรงตำแหน่งตั้งแต่ผู้อำนวยการกองหรือเทียบเท่าขึ้นไปร่ำรวยผิดปกติ กระทำความผิดฐานทุจริตต่อหน้าที่ หรือกระทำความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ราชการ หรือความผิดต่อตำแหน่งหน้าที่ในการยุติธรรม รวมทั้งดำเนินการกับเจ้าหน้าที่ของรัฐหรือข้าราชการในระดับที่ต่ำกว่าที่ร่วมกระทำความผิดกับผู้ดำรงตำแหน่งดังกล่าวหรือกับผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองหรือกระทำความผิดในลักษณะที่คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติเห็นสมควรดำเนินการด้วย ทั้งนี้ ตามพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต....”

เมื่อเราพิจารณาจากบทบัญญัติข้างต้นดังกล่าวแล้วย่อมเป็นที่เข้าใจได้ว่าการใดที่ ป.ป.ช.ซึ่งเป็นองค์กรตามรัฐธรรมนูญใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญไต่สวนและวินิจฉัยโดยใช้อำนาจโดยตรงตามรัฐธรรมนูญแล้วศาลปกครองย่อมไม่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดี ซึ่งก็ได้ยึดถือเป็นแนวปฏิบัติเช่นเดียวกับกรณีของการวินิจฉัยให้ใบแดงใบเหลืองของ ก.ก.ต.ว่าไม่อยู่ในอำนาจของศาลปกครองเช่นกัน

แต่เมื่อไม่นานมานี้ศาลปกครองชั้นต้นได้เปลี่ยนแนวมารับพิจารณาคดีที่มีผู้มายื่นฟ้องคดีต่อศาลปกครองในกรณีที่หน่วยงานต้นสังกัดพิจารณาออกคำสั่งลงโทษทางวินัยร้ายแรงตามคำวินิจฉัยของ ป.ป.ช.โดยได้ตัด ป.ป.ช.ซึ่งเป็นผู้ฟ้องคดีออกไปยังคงเหลือแต่เพียงหน่วยงานต้นสังกัดของข้าราชการผู้นั้นและได้มีคำพิพากษาเพิกถอนคำสั่งลงโทษทางวินัยนั้น ดังกรณีของ”โอ๋ สืบ 6” พ.ต.อ.ฤทธิรงค์ เทพจันดา อดีต ผบก.สส.บก.น.6 ที่ยื่นฟ้องคดีต่อศาลปกครองเชียงใหม่กรณีถูก ป.ป.ช.ชี้มูลความผิดทางวินัยร้ายแรงที่ปล่อยอันธพาลทำร้ายม็อบพันธมิตรหน้าห้างเซ็นทรัลเวิลด์เมื่อปี 2549เป็นผลให้ ก.ตร.ได้มีคำสั่งปลดออกและศาลปกครองเชียงใหม่ได้พิพากษาเพิกถอนคำสั่งของ ก.ตร.นั้นเสีย ซึ่งต่อมา ป.ป.ช.ได้มีคำขอให้ศาลพิจารณาคดีใหม่และศาลปกครองสูงสุดได้มีคำสั่งให้พิจารณาคดีใหม่อีกครั้งหนึ่ง

จากที่กล่าวมานี้ก็หมายความการที่ศาลปกครองชั้นต้นรับพิจารณานั้นเป็นพิจารณาเฉพาะคำสั่งของหน่วยงานต้นสังกัดมิใช่การพิจารณาคดีต่อ ป.ป.ช.ซึ่งใช้อำนาจตามรัฐธรรมนูญถึงแม้ว่าในคำพิพากษาจะกล่าวถึงการสอบสวนที่มิชอบก็ตาม กอปรกับคดีนี้ได้มีการพิจารณาคดีขึ้นมาใหม่อีกครั้งหนึ่งตามมาตรา 75 ของ พ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ.2542 ซึ่งยังไม่มีคำพิพากษาของศาลปกครองสูงสุดเป็นบรรทัดฐานว่าศาลปกครองชั้นต้นจะสามารถพิจารณาพิพากษาคดีที่เกี่ยวเนื่องกับคำวินิจฉัยของ ป.ป.ช.ไว้ได้หรือไม่

อย่างไรก็ตามแม้ว่าคดีนี้จะเข้าสู่การพิจารณาของศาลชั้นต้นใหม่และมีโอกาสที่จะขึ้นไปสู่ศาลปกครองสูงสุดก็ตาม ป.ป.ช.เองย่อมสามารถที่จะนำข้อขัดแย้งระหว่างอำนาจหน้าที่กับศาลปกครองขึ้นสู่การพิจารณาของศาลรัฐธรรมนูญตามมาตรา 211ของรัฐธรรมนูญได้อีกเช่นกัน ดังเคยมีกรณีตัวอย่างที่ ก.ก.ต.เคยนำคดีที่เกี่ยวกับการเลือกตั้งตามรัฐธรรมนูญปี 40 ที่ศาลปกครองรับไว้พิจารณาให้ ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่าเป็นอำนาจเด็ดขาดของ ก.ก.ต.โดยศาลปกครองไม่อำนาจพิจารณาพิพากษา จนเป็นเหตุให้มีการบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญปี 50 อย่างชัดเจนในมาตรา 223 วรรคสอง ทีได้ยกมาข้างต้นนั่นเอง

จริงอยู่โดยส่วนตัวผมเองไม่เห็นด้วยที่ให้อำนาจเด็ดขาดแก่องค์กรอิสระโดยไม่ถูกตรวจสอบ แต่เมื่อเป็นบทบัญญัติที่เขียนไว้ในรัฐธรรมนูญแล้วตราบใดที่ไม่มีการแก้ไข เราก็ย่อมที่จะต้องปฏิบัติตาม หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับอำนาจหน้าที่ก็ย่อมที่จะร้องต่อองค์กรที่มีอำนาจวินิจฉัยชี้ขาดซึ่งในที่นี้ก็คือศาลรัฐธรรมนูญนั่นเอง มิใช่เลี่ยงไปว่าการดำเนินการของ ป.ป.ช.เป็นการใช้อำนาจตามกฎหมายในระดับพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.ประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปรามการทุจริต พ.ศ.2542)มิใช่การใช้อำนาจโดยตรงตามรัฐธรรมนูญ ทั้งที่ รัฐธรรมนูญก็บัญญัติไว้อย่างชัดแจ้งว่าการดำเนินการของ ป.ป.ช.ให้เป็นไปตามกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญฯ เพราะเป็นไปไม่ได้ที่ตัวรัฐธรรมนูญเองจะลงลึกไปในรายละเอียดได้ทั้งหมด

ส่วนผู้เสียหายจากคำวินิจฉัยของ ป.ป.ช.หากเห็นว่าเป็นการไต่สวนที่มิชอบหรือเกิดจากการกลั่นแกล้ง กระทำโดยสองมาตรฐานก็ชอบที่จะดำเนินคดีอาญาต่อ ป.ป.ช.เฉกเช่นกับที่ ก.ก.ต.ชุดพล.ต.อ.วาสนา เพิ่มลาภ เคยถูกดำเนินคดีจนต้องติดคุกติดตารางคดียังคาโรงคาศาลมาจวบจนบัดนี้

ส่วน ป.ป.ช.เองก็ต้องแก้ข้อกล่าวหาของการเลือกปฏิบัติให้ได้ว่าเหตุคดีเสื้อสีหนึ่งเร็วเป็นพิเศษ คดีของอีกเสื้อสีหนึ่งยังอืดเป็นเรือเกลือไปไม่ถึงไหนสักที ซึ่งก็ยังไม่รวมถึงที่มาที่ไปของ ป.ป.ช.เองว่ามีความถูกต้องชอบธรรมหรือไม่ ได้ปฏิบัติตาม พ.ร.บ.ประกอบรัฐธรรมนูญฯว่าด้วยการถวายสัตย์ปฏิญาณก่อนปฏิบัติหน้าที่แล้วหรือยัง เพราะแม้แต่พลเอกสนธิ บุณยรัตนกลิน หัวหน้าคณะรัฐประหารซึ่งเป็นผู้แต่งตั้ง ป.ป.ช.ชุดนี้ยังต้องรับการโปรดเกล้าฯทั้งที่ไม่มีบทบัญญัติแห่งกฎหมายใดกำหนดให้ต้องปฏิบัติ แต่ ป.ป.ช.แห่งกลับไม่ปฏิบัติทั้งๆที่กฎหมายบัญญัติให้ต้องปฏิบัติโดยไปอ้างเหตุผลว่าได้รับการแต่งตั้งจากหัวหน้าคณะรัฐประหารเป็นรัฎฐาธิปัตย์ แต่ตัวรัฎฐาธิปัตย์เองกลับยังต้องรับการโปรดเกล้าฯ

อย่าลืมว่าการที่ตนเองจะวินิจฉัยลงโทษผู้อื่น ตนเองก็ต้องไม่มีแผลให้ถูกขุดคุ้ย การเมืองมาแล้วก็ไปโอกาสที่การเมืองจะพลิกผันเปลี่ยนขั้วมีได้ตลอดเวลา หากมัวแต่ให้ทุกข์แก่ท่าน ก็ระวังให้ดีว่าทุกข์นั้นจะถึงตัวเข้าสักวันเช่นกัน

ที่มา:ประชาไท
ชำนาญ จันทร์เรือง

รัฐประหารคือ ฟางเส้นสุดท้ายที่ล่มสหภาพโซเวียต ศักดินาอำมาตยาธิปไตยของไทยก็เหมือนกัน

หากใครติดตามสถานการณ์ทางการเมืองในช่วงปี 1991 ก็จะมีเหตุการณ์สะท้านโลกที่เปลี่ยนแปลงโลกให้เหมือนปัจจุบันนี้ หากไม่มีการ "รัฐประหารสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์หัวเก่า" โซเวียตก็อาจยังไม่ล่มสลาย แต่ก็คงอ่อนแอไปมาก แต่โซเวียต วันนั้นก็อ่อนล้าลงมากแล้ว เหมือน "ศักดินาอำมาตย์" ไทยในวันนี้ นายกอบาร์เชฟ พยายามจะปะผุด้วยนโยบายกราสนอต และเปเรสทอยก้าคือการเปิดกว้างรับการเปลี่ยนแปลงทั้งแนวคิดและระบบเศรษฐกิจของโซเวียต


เมื่อมีนโยบายเปิดกว้างของกอร์บาเชฟ ก็เหมือนน้ำในเขื่อนที่ไหลทะลักลงมา การ วิพาร์กวิจารณ์ถึงความล้าหลังของระบอบคอมมิวนิสต์ ความไร้ประสิทธิภาพต่างๆ และประชาชนที่อดอยาก โซเวียตในวันนั้น ก็เหมือนกับ "คนจนนุ่งกางเกงในตูดขาด" ตัวเดียว ผอมโซแต่มือถืออาวุธร้ายแรง


ระบบที่ไปไม่ไหว แม้จะพยายามปรับปรุง แก้ไขตัวเองบ้าง ใช้บารมีบ้าง ก็เอาไม่อยู่


สุดท้ายสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์โซเวียตหัวเก่า ก็กลัวว่าจะสูญเสียอำนาจ ก็เลยเอากำลังทหารที่ตัวเองมีอยู่ไม่มากนัก ออกมาทำรัฐประหาร ยึดจุดสำคัญของพรรค และสมาชิกพรรคคนสำคัญเอาไว้ และต้องการดึงระบบกลับไปสู่ระบบเดิม


เท่านั้นเองมันก็เหมือน "ฟางเส้นสุดท้าย" ที่ทำให้อูฐหลังหักทันที

ประชาชนที่ทนไม่ไว้ก็ออกมาต่อต้าน นายบอริส เยลต์ซิน ประธานาธิบดีสาธารณรัฐรัสเซีย (หนึ่งในสาธารณรัฐของโซเวียต) ก็ออกมาปลุกระดมคนให้ออกมาต่อต้าน มีการชุมนุมประชาชนจำนวนมากในกรุงมอสโคว์ ประชาชนหลายกลุ่มเริ่มเข้าทำร้ายทหารฝ่ายรัฐประหาร เข้ายึดและทำลายรถถัง ห้อมล้อมรถถัง และยึดรถถังต่างๆ ไปได้ ทหารที่ออกมาร่วมรัฐประหารที่เป็นชั้นผู้น้อยต่างก็วางปืนเข้าร่วมกับประชาชนหมด


สุดท้ายที่ผมเห็นจากภาพในทีวีคือ กลุ่มทหารที่ภักดีต่อแกนนำคณะรัฐประหารหยิบมือสุดท้าย ก็ได้ยึดที่ทำการพรรคในกรุงมอสโคว์ เป็นที่มั่นสุดท้าย เพื่อสู้ตาย ประชาชนที่ลุกขึ้นปฏิวัติต่อต้านรัฐประหาร ร่วมกับกำลังทหารที่หันมาเข้าข้างประชาชน ก็ระดมยิงปืนใหญ่เข้าไปยังที่มั่นสุดท้ายของฝ่ายรัฐประหารที่กลายเป็นกบฏ และยอมแพ้ในที่สุด ผมยังเห็นภาพควันไฟที่ไหม้ตึกนั้นออก ซีเอ็นเอ็นอยู่เลย

และนั่นก็คือ ฟางเส้นสุดท้ายที่ "ล่มสหภาพโซเวียตอันยิ่งใหญ่" ไปจนได้

หลังจากนั้น จากรัฐประหารเพื่อรักษาสถานภาพเดิมของสหภาพโซเวียตเอาไว้ ก็เกิดการปฏิวัติประชาชนขึ้น มีเยลต์ซินเป็นผู้นำและมีการตั้งรัฐบาลของประชาชนขึ้น รัฐต่างๆ ในสหภาพโซเวียตก็แยกตัวออกไป เยลต์ซิน ที่เป็นหัวหน้ารัฐบาลชั่วคราว ก็ได้ประกาศยุบพรรคคอมมิวนิสต์

ยึดทรัพย์สินของพรรคคอมมิวนิสต์ เป็นของรัฐบาลกลางทั้งหมด

ศักดินาอำมาตยาธิปไตยของไทย ยังมีระบบการเมืองที่ล้าหลังมากกว่าคอมมิวนิสต์อีก มีทั้งความสองมาตรฐาน และความอยุติธรรมในสังคม รวมทั้งการสร้างความโง่เขลาบูชาเทพทั้งหลาย

วันนี้กลุ่มอำมาตยาธิปไตย ถูกรุกทางการเมืองกรณีเขายายเที่ยง และการรุกป่าสงวนเขาสอยดาว เปิดโปงให้เห็นธาตุแท้ของพวกที่อ้างคุณธรรม จริยธรรม ความดีงามบริสุทธิ์ผุดผ่อง วันนี้โดนเปิดให้เห็นถึงความน่าขยะแขยงและเลวทรามภายใน พวกเขาไม่มีอาวุธหรือ ข้ออ้างอะไรที่จะคุ้มหัวได้อีกแล้ว

พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจาก คิดแบบ “คอมมิวนิสต์หัวเก่า” ที่หมดทางไปแบบที่ผมว่า คือ “ยึดอำนาจทำรัฐประหาร” ใช้ความรุนแรงและอำนาจสยบการเปลี่ยนแปลงเอาไว้ วันนี้ พวกเขาเหลือทางแค่นี้จริงๆ

จาการวิเคราะห์และข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้รอบข้าง ผมคิดว่าพวกเขาต้องทำรัฐประหารแน่นอน และเราก็ได้เห็นถึงสองครั้งในสัปดาห์เดียวแล้วว่า พวกเขาได้ลงมือแล้วจริงๆ แต่เกิดการกระด้างกระเดื่องของทหารชั้นผู้น้อย ไม่ยอมรับอำนาจที่ไม่ถูกทำนองคลองธรรมเท่านั้น

มันจึงยังคงกลายเป็น รัฐประหารคุดอยู่

แต่พวกเขาก็คงต้องพยายามกันอีก ซึ่งผมก็ไม่สนใจแล้วว่าพวกเขาจะพยายามหรือไม่ อย่างไร เพราะหากจะทำ ผมและคนเสื้อแดงทั้งหลายที่ผมรู้จักต่างก็ท้าทายให้พวกนี้ก้าวเข้าสู่ “หลุมขวาก” เสียโดยไวแบบที่ รัฐประหารของพรรคคอมมิวนิสต์ ที่กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายโค่นล้มสหภาพโซเวียต

วันนี้ประชาชน “เหนื่อยและเหลืออด” เต็มทีแล้ว เหนื่อยที่จะยอมทนต่อไปอีก ไม่ว่าจะหาข้ออ้างเพื่อปกป้องอะไรก็ตาม วันนี้สิ่งเหล่านั้นประชาชนรู้สึก “หนักเกินไปแล้วที่จะต้องรับภาระ” เอาฟางเส้นนี้ขึ้นมาใส่ วันนี้หลังหัก แตกหักแน่นอน

วันนี้ไม่เหมือนปี 2549 ประชาชนได้ผ่านการเคี่ยวกรำ จัดตั้งกันมาอย่างยาวนานกว่าสามปีแล้ว มีการ เตรียมความคิดทางการเมืองกันอย่าง “ดีเยี่ยม” มายาวนานแล้ว

วันนี้หากใครรับรัฐประหารอีก อูฐจะหลังหักทันที

เครื่องมือที่จะต่อต้านรัฐประหาร จุดกระแสปฏิวัติประชาชนมีพร้อมอย่างสมบูรณ์แล้ว

อย่าคิดว่าประชาชนวันนี้ไม่รู้ความจริงว่าใครอยู่เบื้องหลัง ไม่ว่าจะทำเนียนอย่างไรก็ตาม ไม่มีใครอยากอุ้มอยากแบกให้หนักต่อไปอีกแล้ว

หากต้องการทำรัฐประหาร และมั่นใจว่าพวกตนจะคุมได้ จะหลอกประชาชนต่อไปได้ ก็ยินดีด้วยครับ

พวกเราชาวเสื้อแดงยินดีต้อนรับ

ฟ้าสีทอง ผ่องอำไพแน่นอน หากอยากลองดีกับประชาชน


-----------------------------------------------------
ที่มา thaifreenews
บทความโดย...ลูกชาวนาไทย

"จตุพร"ปูดซ้ำ"ประยุทธ"นั่งหัวโต๊ะประชุมผบ.เหล่าทัพ–ตร. เสนอ"อานันท์"นายกฯ

เมื่อเวลา 14.30 น. ที่พรรคเพื่อไทย นายจตุพร พรหมพันธุ์ ส.ส.สัดส่วน พรรคเพื่อไทย และแกนนำกลุ่ม นปช. แถลงว่า ตนได้รับรายงานว่ามีบุคคลกลุ่มหนึ่งเคลื่อนไหว เตรียมพร้อมก่อการปฏิวัติรัฐประหารจริง โดยเมื่อวันที่ 23 มกราคม ที่ผ่านมา ได้มีการประชุมลับของนายทหารระดับผู้บัญชาการทุกเหล่าทัพ พร้อมด้วยฝ่ายตำรวจ รวมถึงนักการเมืองซึ่งเป็นรัฐมนตรีจากพรรคใหญ่ มีบทบาทสูงในรัฐบาลเข้าร่วมด้วย 1 คน ที่กองทัพอากาศ ดอนเมือง โดยมี พล.อ.ประยุทธ จันทร์โอชา รองผบ.ทบ.นั่งหัวโต๊ะประชุม เพื่อเช็คกำลัง ซึ่งในการประชุมได้สอบถามบรรดาผู้นำเหล่าทัพทั้งหมดว่าจะให้ความร่วมมือหรือไม่ แต่ผบ.ทร.และฝ่ายตำรวจปฏิเสธ รวมถึงการมอบหมายให้กรมทหารราบที่ 21 ใช้กำลังจัดการแกนนำเสื้อแดงในเบื้องต้น แต่ก็ได้รับการปฏิเสธเช่นเดียวกัน


นายจตุพร กล่าวว่า ในการวางแผนเตรียมการยึดอำนาจครั้งนี้ได้วางตัวพล.อ.ประยุทธ เป็นผู้นำ เนื่องจากพล.อ.อนุพงษ์ เผ่าจินดา ต้องการเกษียณอายุราชการในตำแหน่งผบ.ทบ. ไม่ใช่ทรราชย์ แต่ขณะเดียวกันตัวเองก็สะสมทุกอย่างเพื่อรองรับบั้นปลายชีวิต อีกทั้งยังเป็นที่ชัดเจนว่าพล.อ. เปรม ติณสูลานนท์ ประธานองคมนตรีและรัฐบุรุษ ได้วางตัวพล.อ.ประยุทธ โดยดูได้จากกรณีที่นายทหารตบเท้าเข้าอวยพรครั้งล่าสุด แต่พล.อ.เปรม เลือกที่จะทักทาย พูดคุยกับพล.อ.ประยุทธ คนเดียว สำหรับกรณีที่ปรากฏว่ามีรถหุ้มเกราะถูกนำมาจอดทิ้งไว้ในจุดต่างๆ สร้างความแตกตื่นให้กับประชาชนเมื่อช่วงคืนวันที่ 25 มกราคม โดยกองทัพชี้แจงว่าเนื่องจากรถถังที่จะขนส่งไปปฏิบัติภารกิจเกิดเสียจึงจอดเพื่อรอซ่อมนั้น เป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น


“ดังนั้นแกนนำกลุ่มคนเสื้อแดงจึงได้นัดหมายประชุมในวันที่ 27 มกราคมนี้เพื่อกำหนดวันไปชุมนุมหน้ากองบัญชาการกองทัพบก (บก.ทบ.) เพื่อถามพล.อ.ประยุทธ อย่างลูกผู้ชายว่าท่านจะปฏิวัติหรือไม่ ก็คาดหมายว่าพล.อ.ประยุทธ จะตอบคำถามตรงไปตรงมา แต่พวกผมก็อยากท้าทายให้ปฏิวัติเลยด้วยซ้ำเพราะว่าจะได้จัดการในคราวเดียวกันให้จบไปเลย ซึ่งพวกผมพร้อมพลีชีพแลกประชาธิปไตย ทันทีที่มีการยึดอำนาจศาลากลางทุกจังหวัดจะเต็มไปด้วยคนเสื้อแดงและถนนทุกสายจะมุ่งสู่สนามหลวง ” นายจตุพร กล่าว

ผู้สื่อข่าวถามว่ามีปัจจัยอะไรบ่งชี้ให้มั่นใจว่าทหารเตรียมการยึดอำนาจ นายจตุพร กล่าวว่า ขณะนี้อำมาตย์จวนตัวกันหมด อย่างเช่นพล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ องคมนตรีและอดีตนายกรัฐมนตรี ถึงกับแอบไปทุบบ้านที่เขายายเที่ยงตอนกลางคืนเพื่อทำลายหลักฐาน ซึ่งจะปล่อยให้เสื้อแดงเคลื่อนไหวต่อไปไม่ได้ เพราะเขาไม่มั่นใจว่าจะกุมสภาพได้ จึงต้องปฏิวัติก่อนที่คนเสื้อแดงจะชุมนุมใหญ่ ทั้งนี้ตามรายงานข่าวที่ตนได้รับมาในที่ประชุมวันที่ 23 กราคม.มีคนหนึ่งเสนอกว่าปฏิวัติแล้วให้นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เป็นนายกรัฐมนตรีต่อไป แต่เสียงส่วนใหญ่เสนอชื่อนายอานันท์ ปันยารชุน โดยจะแอบอ้างสถาบันเบื้องสูงเพื่อประโยชน์ตัวเอง เหมือนกรณี 19 กันยายน 2549 จึงจะไปถามพล.อ.ประยุทธว่า “มึงจะยึดอำนาจหรือเปล่า” แต่คาดว่าจะไม่มีการชุมนุมข้ามคืนเหมือนที่อื่นๆ

ที่มา:มติชนออนไลน์